Πίνακας περιεχομένων
Η γεωγραφία διαμόρφωσε τον τρόπο με τον οποίο οι αρχαίοι Αιγύπτιοι σκέφτονταν για τη χώρα τους. Αντιλαμβάνονταν ότι η χώρα τους χωριζόταν σε δύο διαφορετικές γεωγραφικές ζώνες.
Κεμέτ η μαύρη γη περιελάμβανε τις εύφορες όχθες του ποταμού Νείλου, ενώ Deshret η Κόκκινη Γη ήταν η εκτεταμένη άγονη έρημος που απλωνόταν σε μεγάλο μέρος της υπόλοιπης γης.
Η μόνη καλλιεργήσιμη γη ήταν η στενή λωρίδα γεωργικής γης που γονιμοποιούνταν με αποθέσεις πλούσιας μαύρης λάσπης κάθε χρόνο από τις πλημμύρες του Νείλου. Χωρίς τα νερά του Νείλου, η γεωργία δεν θα ήταν βιώσιμη στην Αίγυπτο.
Η Ερυθρά Γη λειτουργούσε ως όριο μεταξύ των συνόρων της Αιγύπτου και των γειτονικών χωρών. Οι στρατοί που εισέβαλαν έπρεπε να επιβιώσουν από τη διάβαση της ερήμου.
Αυτή η άνυδρη περιοχή παρείχε επίσης στους αρχαίους Αιγυπτίους πολύτιμα μέταλλα, όπως χρυσό, καθώς και ημιπολύτιμους πολύτιμους λίθους.
Πίνακας περιεχομένων
Γεγονότα για τη γεωγραφία και το κλίμα της Αρχαίας Αιγύπτου
- Η γεωγραφία, ιδίως ο ποταμός Νείλος, κυριάρχησε στον αρχαίο αιγυπτιακό πολιτισμό
- Το κλίμα της Αρχαίας Αιγύπτου ήταν θερμό και ξηρό, παρόμοιο με το σημερινό
- Οι ετήσιες πλημμύρες του Νείλου ανανέωναν τα πλούσια χωράφια της Αιγύπτου και συνέβαλαν στη διατήρηση του αιγυπτιακού πολιτισμού για 3.000 χρόνια.
- Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι αποκαλούσαν τις ερήμους της Κόκκινες Χώρες, καθώς τις θεωρούσαν εχθρικές και άγονες.
- Το ημερολόγιο των αρχαίων Αιγυπτίων αντανακλούσε τις πλημμύρες του Νείλου. Η πρώτη εποχή ήταν η "πλημμύρα", η δεύτερη ήταν η εποχή της καλλιέργειας και η τρίτη ήταν η εποχή της συγκομιδής.
- Αποθέματα χρυσού και πολύτιμων λίθων εξορύσσονταν στα βουνά και τις ερήμους της Αιγύπτου.
- Ο ποταμός Νείλος ήταν ο κύριος κόμβος μεταφοράς της αρχαίας Αιγύπτου που συνέδεε την Άνω και την Κάτω Αίγυπτο.
Προσανατολισμός
Η Αρχαία Αίγυπτος βρίσκεται στο βορειοανατολικό τεταρτημόριο της Αφρικής. Οι Αρχαίοι Αιγύπτιοι χώρισαν τη χώρα τους σε τέσσερα τμήματα.
Δείτε επίσης: Αρχαία αιγυπτιακή μουσική και όργαναΟι δύο πρώτες διαιρέσεις ήταν πολιτικές και αποτελούνταν από τα στέμματα της Άνω και της Κάτω Αιγύπτου. Αυτή η πολιτική δομή βασιζόταν στη ροή του ποταμού Νείλου:
- Η Άνω Αίγυπτος βρισκόταν στο νότο και ξεκινούσε από τον πρώτο καταρράκτη του Νείλου κοντά στο Ασουάν.
- Η Κάτω Αίγυπτος βρισκόταν στα βόρεια και περιλάμβανε το τεράστιο Δέλτα του Νείλου.
Γεωγραφικά η Άνω Αίγυπτος ήταν μια κοιλάδα ποταμού, περίπου 19 χιλιόμετρα (12 μίλια) στο μεγαλύτερο πλάτος της και μόνο περίπου τρία χιλιόμετρα (δύο μίλια) στο στενότερο πλάτος της. Ψηλοί βράχοι πλαισίωναν την κοιλάδα του ποταμού και στις δύο πλευρές.
Η Κάτω Αίγυπτος περιλάμβανε το ευρύ δέλτα του ποταμού, όπου ο Νείλος χωριζόταν σε πολλαπλά κανάλια και κατέληγε στη Μεσόγειο Θάλασσα. Το δέλτα δημιούργησε μια έκταση με έλη και καλαμιώνες πλούσια σε άγρια ζώα.
Οι δύο τελευταίες γεωγραφικές ζώνες ήταν η Κόκκινη και η Μαύρη Γη. Η δυτική έρημος περιείχε διάσπαρτες οάσεις, ενώ η ανατολική έρημος ήταν κυρίως μια έκταση άγονης, άγονης γης, εχθρική προς τη ζωή και άδεια εκτός από μερικά λατομεία και ορυχεία.
Με τα επιβλητικά φυσικά εμπόδια, την Ερυθρά Θάλασσα και την ορεινή Ανατολική Έρημο στα ανατολικά, την έρημο Σαχάρα στα δυτικά, τη Μεσόγειο Θάλασσα που πλαισιώνει τους τεράστιους βάλτους του Δέλτα του Νείλου στα βόρεια και τους Καταρράκτες του Νείλου στα νότια, οι αρχαίοι Αιγύπτιοι απολάμβαναν φυσική προστασία από τους εισβολείς εχθρούς.
Ενώ αυτά τα σύνορα απομόνωναν και προστάτευαν την Αίγυπτο, η θέση της πάνω στους αρχαίους εμπορικούς δρόμους έκανε την Αίγυπτο σταυροδρόμι για αγαθά, ιδέες, ανθρώπους και πολιτική και κοινωνική επιρροή.
Κλιματολογικές συνθήκες
Φωτογραφία από Pixabay στο Pexels.com
Το κλίμα της αρχαίας Αιγύπτου έμοιαζε με το σημερινό, ένα ξηρό, ζεστό κλίμα ερήμου με ελάχιστες βροχοπτώσεις. Η παράκτια ζώνη της Αιγύπτου απολάμβανε τους ανέμους που έρχονταν από τη Μεσόγειο Θάλασσα, ενώ οι θερμοκρασίες στο εσωτερικό της ήταν καυτές, ιδίως το καλοκαίρι.
Μεταξύ Μαρτίου και Μαΐου, ο Khamasin, ένας ξηρός, καυτός άνεμος που πνέει στην έρημο. Αυτοί οι ετήσιοι άνεμοι προκαλούν κατακόρυφη πτώση της υγρασίας, ενώ οι θερμοκρασίες ανεβαίνουν πάνω από τους 43° Κελσίου (110 βαθμούς Φαρενάιτ).
Γύρω από την Αλεξάνδρεια στην ακτή, οι βροχοπτώσεις και τα σύννεφα είναι πιο συχνά χάρη στην επίδραση της Μεσογείου.
Η ορεινή περιοχή του Σινά της Αιγύπτου απολαμβάνει τις πιο δροσερές νυχτερινές θερμοκρασίες που οφείλονται στο υψόμετρό της. Εδώ οι θερμοκρασίες το χειμώνα μπορεί να πέσουν μέχρι και στους -16° Κελσίου (τρεις βαθμούς Φαρενάιτ) κατά τη διάρκεια της νύχτας.
Δείτε επίσης: Πώς οι αρχαίοι Αιγύπτιοι χρησιμοποιούσαν το φυτό ΠάπυροςΓεωλογία της Αρχαίας Αιγύπτου
Τα ερείπια των κολοσσιαίων μνημείων της αρχαίας Αιγύπτου διαθέτουν ογκώδη πέτρινα οικοδομήματα. Αυτά τα διαφορετικά είδη πέτρας μας λένε πολλά για τη γεωλογία της αρχαίας Αιγύπτου. Η πιο κοινή πέτρα που συναντάται στις αρχαίες κατασκευές είναι ο ψαμμίτης, ο ασβεστόλιθος, ο κεραμιδίτης, ο τραβερτίνης και ο γύψος.
Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι έσκαψαν τεράστια λατομεία ασβεστόλιθου στους λόφους με θέα την κοιλάδα του ποταμού Νείλου. Σε αυτό το εκτεταμένο δίκτυο λατομείων έχουν επίσης ανακαλυφθεί κοιτάσματα κεραμιδιού και τραβερτίνης.
Άλλα λατομεία ασβεστόλιθου βρίσκονταν κοντά στην Αλεξάνδρεια και στην περιοχή όπου ο Νείλος συναντά τη Μεσόγειο Θάλασσα. Ο πετρώδης γύψος εξορύσσεται στη δυτική έρημο μαζί με περιοχές κοντά στην Ερυθρά Θάλασσα.
Η έρημος παρείχε στους αρχαίους Αιγυπτίους την κύρια πηγή πυριγενών πετρωμάτων, όπως γρανίτη, ανδεσίτη και χαλαζιακό διορίτη για τους αρχαίους Αιγυπτίους. Μια άλλη θαυμαστή πηγή γρανίτη ήταν το περίφημο λατομείο γρανίτη του Ασουάν στον Νείλο.
Τα κοιτάσματα ορυκτών της αρχαίας Αιγύπτου στις ερήμους, σε ένα νησί στην Ερυθρά Θάλασσα και στο Σινά, παρείχαν μια σειρά από πολύτιμους και ημιπολύτιμους πολύτιμους λίθους για την κατασκευή κοσμημάτων. Αυτοί οι περιζήτητοι λίθοι περιελάμβαναν σμαράγδια, τυρκουάζ, γρανάτη, βηρύλλιο και περιδότο, καθώς και μια μεγάλη ποικιλία κρυστάλλων χαλαζία, όπως αμέθυστος και αχάτης.
Οι Μαύρες Χώρες της Αρχαίας Αιγύπτου
Σε όλη την ιστορία, η Αίγυπτος ήταν γνωστή ως "το δώρο του Νείλου", ακολουθώντας την ανθισμένη περιγραφή του Έλληνα φιλοσόφου Ηρόδοτου. Ο Νείλος ήταν η ζωογόνος πηγή του πολιτισμού της Αιγύπτου.
Η ελάχιστη βροχή έθρεψε την αρχαία Αίγυπτο, πράγμα που σήμαινε ότι το νερό για πόσιμο, πλύσιμο, άρδευση και πότισμα των ζώων προερχόταν από τον ποταμό Νείλο.
Ο ποταμός Νείλος συναγωνίζεται με τον Αμαζόνιο για τον τίτλο του μεγαλύτερου ποταμού στον κόσμο. Οι πηγές του βρίσκονται βαθιά στα υψίπεδα της Αιθιοπίας στην Αφρική. Τρεις ποταμοί τροφοδοτούν τον Νείλο. Ο Λευκός Νείλος, ο Γαλάζιος Νείλος και ο Άτμπαρα, ο οποίος φέρνει τις βροχοπτώσεις του καλοκαιρινού μουσώνα της Αιθιοπίας στην Αίγυπτο.
Κάθε άνοιξη, το λιώσιμο του χιονιού από τα ορεινά της Αιθιοπίας χύνεται στον ποταμό, προκαλώντας την ετήσια άνοδό του. Ως επί το πλείστον, οι πλημμύρες του Νείλου ήταν προβλέψιμες, πλημμυρίζοντας τη μαύρη γη κάποια στιγμή στα τέλη Ιουλίου, πριν υποχωρήσουν τον Νοέμβριο.
Η ετήσια απόθεση λάσπης γονιμοποιούσε τις Μαύρες Χώρες της Αρχαίας Αιγύπτου, επιτρέποντας τη γεωργία να ανθίσει, υποστηρίζοντας όχι μόνο τον πληθυσμό της, αλλά και παράγοντας πλεόνασμα σιτηρών προς εξαγωγή. Η Αρχαία Αίγυπτος έγινε το καλάθι του ψωμιού της Ρώμης.
Οι Κόκκινες Χώρες της Αρχαίας Αιγύπτου
Οι Ερυθρές Χώρες της Αρχαίας Αιγύπτου περιλάμβαναν τις απέραντες εκτάσεις ερήμων που απλώνονταν εκατέρωθεν του ποταμού Νείλου. Η απέραντη Δυτική Έρημος της Αιγύπτου αποτελούσε τμήμα της Λιβυκής Ερήμου και κάλυπτε περίπου 678.577 τετραγωνικά χιλιόμετρα (262.000 τετραγωνικά μίλια).
Γεωγραφικά περιλάμβανε κυρίως κοιλάδες, αμμόλοφους και περιστασιακά ορεινές περιοχές. Αυτή η κατά τα άλλα αφιλόξενη έρημος έκρυβε ένα μικρό αριθμό οάσεων. Πέντε από αυτές μας είναι γνωστές ακόμη και σήμερα.
Η Ανατολική Έρημος της Αρχαίας Αιγύπτου έφτανε μέχρι την Ερυθρά Θάλασσα. Σήμερα αποτελεί μέρος της Αραβικής Ερήμου. Η έρημος αυτή ήταν άγονη και άνυδρη, αλλά αποτελούσε πηγή αρχαίων ορυχείων. Σε αντίθεση με τη Δυτική Έρημο, η γεωγραφία της Ανατολικής Ερήμου χαρακτηριζόταν περισσότερο από βραχώδεις εκτάσεις και βουνά παρά από αμμόλοφους.
Αναλογιζόμενοι το παρελθόν
Η αρχαία Αίγυπτος καθορίζεται από τη γεωγραφία της. Είτε πρόκειται για το δώρο του ποταμού Νείλου σε νερό και τις θρεπτικές ετήσιες πλημμύρες του, είτε για τους ψηλούς βράχους του Νείλου που παρείχαν λατομεία πέτρας και τάφους, είτε για τα ορυχεία της ερήμου με τον πλούτο τους, η Αίγυπτος γεννήθηκε από τη γεωγραφία της.
