آب و هوا و جغرافیای مصر باستان

جغرافیا نحوه تفکر مصریان باستان را در مورد سرزمین خود شکل داد. آنها تصور می کردند که کشورشان به دو منطقه جغرافیایی مجزا تقسیم شده است.

Kemet سرزمین سیاه سواحل حاصلخیز رودخانه نیل را تشکیل می داد، در حالی که Deshret سرزمین سرخ، بیابان بی ثمر گسترده ای بود که از قسمت اعظم باقی مانده گسترش یافته بود. زمین.

تنها زمین قابل کشت، نوار باریک زمین کشاورزی بود که هر سال در اثر سیلاب های نیل با رسوبات لجن سیاه غنی بارور می شد. بدون آب های نیل، کشاورزی در مصر قابل دوام نخواهد بود.

سرزمین سرخ به عنوان مرز بین مرز مصر و کشورهای همسایه عمل می کرد. ارتش های مهاجم مجبور بودند از گذرگاه بیابانی جان سالم به در ببرند.

این سرزمین خشک همچنین برای مصریان باستان فلزات گرانبهای خود مانند طلا و سنگهای قیمتی نیمه قیمتی را فراهم می کرد.

فهرست مطالب

حقایق درباره جغرافیا و آب و هوای مصر باستان

• جغرافیا، به ویژه رودخانه نیل بر تمدن مصر باستان تسلط داشت
• آب و هوای مصر باستان گرم و خشک بود، مشابه آب و هوای امروزی
• سیل سالانه نیل مزارع غنی مصر را تجدید کرد و به حفظ فرهنگ مصر برای 3000 سال کمک کرد
• مصر باستان بیابان های آن را سرزمین های سرخ می نامیدند زیرا آنها را دشمن و بایر می دانستند
• تقویم مصریان باستان منعکس کننده نیل بود. سیل فصل اول «طوفان» بود، فصل دومفصل رشد بود و فصل سوم زمان برداشت بود
• ذخایر طلا و جواهرات گرانبها در کوه ها و بیابان های مصر استخراج می شد
• رود نیل مرکز اصلی حمل و نقل مصر باستان بود که مصر علیا و سفلی را به هم متصل می کرد.

جهت گیری

مصر باستان در ربع شمال شرقی آفریقا قرار دارد. مصریان باستان کشور خود را به چهار بخش تقسیم کردند.

دو بخش اول سیاسی و متشکل از تاج‌های مصر علیا و سفلی بودند. این ساختار سیاسی مبتنی بر جریان رود نیل بود:

• مصر علیا در جنوب قرار داشت که از اولین آب مروارید روی رود نیل در نزدیکی اسوان شروع می شد
• مصر سفلی در شمال قرار داشت. و دلتای عظیم نیل را در بر می گرفت

مصر علیا از نظر جغرافیایی یک دره رودخانه بود که در عرض آن حدود 19 کیلومتر (12 مایل) و در باریکترین آن فقط حدود سه کیلومتر (دو مایل) عرض داشت. صخره های بلند از دو طرف دره رودخانه را احاطه کرده بودند.

مصر سفلی شامل دلتای وسیع رودخانه بود که در آن رود نیل به کانال های متحرک متعدد به دریای مدیترانه تقسیم می شد. دلتا گستره ای از باتلاق ها و نیزارهای غنی از حیات وحش را ایجاد کرد.

دو منطقه جغرافیایی پایانی سرزمین سرخ و سیاه بودند. صحرای غربی دارای واحه های پراکنده بود، در حالی که کویر شرقی عمدتاً گستره ای از زمین های خشک و بایر، دشمن زندگی و خالی بود به جز چند معدن و معدن.

با وجود آن.موانع طبیعی، دریای سرخ و صحرای کوهستانی شرقی در شرق، صحرای صحرا در غرب، دریای مدیترانه در حاشیه باتلاق های عظیم دلتای نیل در شمال و آب مروارید نیل در جنوب، مصریان باستان از طبیعت طبیعی لذت می بردند. محافظت از دشمنان مهاجم

در حالی که این مرزها مصر را منزوی و محافظت می کردند، موقعیت آن در مسیرهای تجاری باستانی، مصر را به چهارراهی برای کالاها، ایده ها، مردم و نفوذ سیاسی و اجتماعی تبدیل کرده بود.

شرایط اقلیمی

عکس توسط Pixabay در Pexels.com

آب و هوای مصر باستان شبیه آب و هوای امروزی بود، آب و هوای بیابانی خشک و گرم با بارندگی بسیار کم. منطقه ساحلی مصر از بادهایی که از دریای مدیترانه می‌آمد لذت می‌برد، در حالی که دمای هوا در داخل، به ویژه در تابستان بسیار سوزان بود.

بین مارس و مه، خاماسین باد خشک و گرمی در بیابان می‌وزید. این بادهای سالانه باعث کاهش شدید رطوبت می شود در حالی که دما به بیش از 43 درجه سانتیگراد (110 درجه فارنهایت) می رسد.

در اطراف اسکندریه در ساحل، بارندگی و ابر به لطف نفوذ دریای مدیترانه بیشتر است.

منطقه کوهستانی سینا مصر از خنک ترین دمای شبانه خود که به دلیل ارتفاعات آن به وجود آمده است، لذت می برد. دمای اینجا در زمستان می‌تواند در طول شب تا 16- درجه سانتیگراد (سه درجه فارنهایت) کاهش یابد.

زمین‌شناسی مصر باستان

ویرانه‌های بناهای عظیم مصر باستان دارای بناهای سنگی عظیم است. این انواع مختلف سنگ ها چیزهای زیادی در مورد زمین شناسی مصر باستان به ما می گویند. رایج ترین سنگی که در ساخت و سازهای باستانی یافت می شود ماسه سنگ، سنگ آهک، چرت، تراورتن و گچ است.

مصریان باستان معادن سنگ آهک وسیعی را در تپه های مشرف به دره رود نیل برش می دادند. در این شبکه گسترده معادن، ذخایر چرت و تراورتن نیز کشف شده است.

سایر معادن سنگ آهک در نزدیکی اسکندریه و منطقه ای که رود نیل به دریای مدیترانه می رسد واقع شده است. سنگ گچ در صحرای غربی همراه با مناطق نزدیک دریای سرخ استخراج می‌شد.

صحرا منبع اولیه سنگ‌های آذرین مانند گرانیت، آندزیت و کوارتز دیوریت را برای مصریان باستان فراهم می‌کرد. یکی دیگر از منابع شگفت انگیز گرانیت، معدن سنگ گرانیت معروف اسوان در رود نیل بود.

ذخایر معدنی مصر باستان در بیابان‌ها، جزیره‌ای در دریای سرخ و سینا، طیفی از سنگ‌های قیمتی و نیمه قیمتی را برای ساخت جواهرات فراهم می‌کرد. این سنگ‌های پرطرفدار شامل زمرد، فیروزه، گارنت، بریل و پریدوت، به‌علاوه طیف وسیعی از کریستال‌های کوارتز از جمله آمتیست و عقیق بودند.

سرزمین های سیاه مصر باستان

در طول تاریخ، مصر به پیروی از هرودوت فیلسوف یونانی به عنوان "هدیه نیل" شناخته شده است.توضیحات گلدار رود نیل منبع پایدار تمدن مصر بود.

باران اندک مصر باستان را تغذیه می کرد، یعنی آبی برای نوشیدن، شستشو، آبیاری و آبیاری دام، همه از رودخانه نیل می آمد.

رود نیل برای عنوان رودخانه با رودخانه آمازون رقابت می کند. طولانی ترین رودخانه جهان سرچشمه آن در اعماق ارتفاعات اتیوپی در آفریقا قرار دارد. سه رودخانه از نیل تغذیه می کنند. نیل سفید، نیل آبی و اتبارا، که باران های موسمی تابستانی اتیوپی را به مصر می آورد.

هر بهار، ذوب برف از ارتفاعات اتیوپی به رودخانه می ریزد و باعث افزایش سالانه آن می شود. در بیشتر موارد، سیلاب رودخانه نیل قابل پیش بینی بود و در اواخر ژوئیه، قبل از کاهش در نوامبر، سرزمین سیاه را سیل کرد.

ذخایر سالانه گل و لای، سرزمین‌های سیاه مصر باستان را بارور کرد، و کشاورزی را قادر ساخت تا شکوفا شود و نه تنها از جمعیت خود حمایت کند، بلکه غلات مازادی برای صادرات تولید کند. مصر باستان به سبد نان روم تبدیل شد.

سرزمین های سرخ مصر باستان

سرزمین های سرخ مصر باستان شامل بخش های وسیعی از بیابان های آن است که در دو سوی رود نیل گسترده شده اند. صحرای وسیع غربی مصر بخشی از صحرای لیبی را تشکیل می داد و حدود 678577 کیلومتر مربع (262000 مایل مربع) را پوشش می داد.

از نظر جغرافیایی بیشتر شامل دره ها، تپه های ماسه ای و گاهی مناطق کوهستانی است. این در غیر این صورت غیر مهمان نواز استبیابان انبوهی از واحه ها را پنهان کرده بود. پنج مورد از آنها هنوز برای ما شناخته شده است.

صحرای شرقی مصر باستان تا دریای سرخ می رسید. امروزه بخشی از صحرای عربستان را تشکیل می دهد. این بیابان بایر و خشک بود اما سرچشمه معادن باستانی بود. برخلاف صحرای غربی، جغرافیای بیابان شرقی دارای گستره‌های صخره‌ای و کوه‌های بیشتری نسبت به تپه‌های شنی بود.

تأمل در گذشته

مصر باستان بر اساس جغرافیای آن تعریف می‌شود. خواه هديه آب رودخانه نيل و سيلاب هاي ساليانه غذايي آن، صخره هاي مرتفع نيل كه معادن سنگ و مقبره ها را فراهم كرده اند و يا معادن صحرا با ثروت خود، مصر زاده جغرافياي آن است.