فهرست مطالب
اشعار سومری زیادی وجود دارد که داستان حماسی گیلگمش را بیان می کند و او را به عنوان یک قهرمان قدرتمند به تصویر می کشد. محبوب ترین این اشعار حماسه گیلگمش است.
این قدیمی ترین نسخه موجود از شعر حماسی بابلی در حدود 2000 سال قبل از میلاد نوشته شده است [1]. این اثر به بیش از 1200 سال قبل از آثار هومر می رسد و به عنوان قدیمی ترین اثر حماسی ادبیات جهان در نظر گرفته می شود.
اما آیا گیلگمش یک مرد واقعی بود یا یک شخصیت تخیلی؟ به گفته بسیاری از مورخان، گیلگمش یک پادشاه واقعی تاریخی بوده است [2]. در این مقاله درباره او بیشتر بحث خواهیم کرد.
فهرست مطالب
گیلگمش به عنوان یک پادشاه واقعی تاریخی
بسیاری از مورخان معتقدند که گیلگمش یک پادشاه تاریخی واقعی بود که در حدود 2700 سال قبل از میلاد بر شهری سومری به نام اوروک حکومت می کرد.
گیلگمشسامانتا از اندونزی، CC BY 2.0، از طریق Wikimedia Commons
طبق گفته استفانی دالی، که یک محقق مشهور خاور نزدیک باستان، نمی توان تاریخ دقیق زندگی او را شناسایی کرد، اما او در جایی بین 2800 تا 2500 قبل از میلاد می زیسته است [3]. متن طولانی تاریخ نگاری به گیلگمش نیز اشاره می کند. می گوید که او زیارتگاه قدیمی واقع در شهر نیپور را بازسازی کرد [4]. اعتقاد بر این است که این متن بین سالهای 1953 و 1920 قبل از میلاد در زمان سلطنت ایشبی-عرا نوشته شده است.
شواهد تاریخی یافت شده در کتیبه های باستانی نیز نشان می دهد کهگیلگمش دیوارهای بزرگ اوروک را ساخت که اکنون منطقه عراق امروزی است [5].
نام او در فهرست پادشاهان سومری نیز وجود دارد. به علاوه، یک شخصیت تاریخی شناخته شده، پادشاه انمبارگیسی کیش، نیز از گیلگمش نام برده است. طبق شواهد تاریخی، او یک مرد واقعی بود.
داستان های شاه/قهرمان گیلگمش
در آخرین دوره های اوایل دوران سلسله، سومری ها گیلگمش را به عنوان خدا می پرستیدند [6] . یکی از پادشاهان اوروک، اوتو-هنگال، در قرن 21 قبل از میلاد، ادعا کرد که گیلگمش خدای حامی او بوده است.
علاوه بر این، بسیاری از پادشاهان در دوران سلسله سوم اور او را دوست و برادر الهی خود می نامیدند. دعاهای حکاکی شده در لوح های گلی او را خدایی خطاب می کند که قاضی مردگان خواهد بود [7].
همه این شواهد نشان می دهد که گیلگمش چیزی فراتر از یک پادشاه برای سومریان بوده است. چندین شعر سومری وجود دارد که بهره‌برداری‌های افسانه‌ای او را روایت می‌کند.
حماسه گیلگمش
حماسه گیلگمش بابلی شعر بسیار طولانی است که با نشان دادن او به عنوان یک پادشاه ظالم شروع می‌شود. خدایان تصمیم می گیرند به او درسی بدهند، بنابراین یک مرد وحشی قدرتمند به نام انکیدو ایجاد می کنند.
جنگی بین گیلگمش و انکیدو رخ می دهد و گیلگمش برنده می شود. با این حال، شجاعت و قدرت انکیدو او را تحت تاثیر قرار می دهد، بنابراین آنها با هم دوست می شوند و شروع به ماجراجویی های مختلف می کنند.با هم.
گیلگمش از انکیدو می خواهد که هومبابا، موجودی فراطبیعی که از جنگل سرو محافظت می کند را بکشد تا جاودانه شود. آنها به جنگل می روند و هومبابا را شکست می دهند که برای رحمت فریاد می زند. با این حال، گیلگمش سر او را از تن جدا می کند و با انکیدو به اوروک باز می گردد.
گیلگمش بهترین لباس های خود را برای جشن گرفتن پیروزی خود می پوشد، که توجه ایشتار را به خود جلب می کند که او را می خواهد، اما او او را رد می کند. بنابراین، او از گاو نر بهشتی، برادر شوهرش، می خواهد که گیلگمش را بکشد.
اما دو دوست به جای او او را می کشند که باعث خشم خدایان می شود. آنها اعلام می کنند که یکی از دو دوست باید بمیرد. خدایان انکیدو را انتخاب می کنند و او به زودی بیمار می شود. پس از چند روز می میرد و گیلگمش را در اندوهی عمیق فرو می برد. او غرور و نام خود را پشت سر می گذارد و به دنبال یافتن معنای زندگی می شود.
لوح جدید کشف شده پنجم حماسه گیلگمش، دوره بابلی قدیم، 2003-1595 پ.م.اسامه شکر محمد امین FRCP(Glasg)، CC BY-SA 4.0، از طریق Wikimedia Commons
گیلگمش، انکیدو، و جهان هلند
روایت این شعر با درخت Huluppu [8] شروع می شود که توسط الهه اینانا به باغ خود در اوروک می رود تا آن را در تاج و تخت کنده کند. با این حال، او متوجه می شود که یک دیو بین النهرینی در درخت زندگی می کند و او را اندوهگین می کند.
در این شعر، گیلگمش به عنوان برادر اینانا به تصویر کشیده شده است. او دیو را می کشد و با استفاده از چوب درخت برای خواهرش تخت و تختی می سازد.سپس اینانا یک پیکو و یک میکو (یک طبل و یک چوب طبل) به گیلگمش می دهد که به طور تصادفی آنها را از دست می دهد.
برای یافتن پیکو و میکو، انکیدو به دنیای زیرین فرود می آید اما از قوانین سختگیرانه آن پیروی نمی کند و بدست می آورد. اسیر برای ابدیت قسمت آخر شعر گفتگوی بین گیلگمش و سایه انکیدو است.
قصه های گیلگمش اکدی
غیر از سروده های سومری، داستان های بسیار دیگری نیز از گیلگمش توسط کاتبان و نویسندگان جوان نوشته شده است. مدارس بابلی قدیم.
لوح گلی نو آشوری. حماسه گیلگمش، لوح 11. داستان سیل.موزه بریتانیا، CC0، از طریق ویکی‌مدیا کامانز
یکی از این داستان‌های پرطرفدار «پیش از همه پادشاهان دیگر» نام دارد که یک داستان گیلگمش اکدی است.
تنها بخش‌هایی از این داستان باقی مانده است که به ما می‌گوید این داستان، روایت سومری درباره گیلگمش را به داستان اکدی اضافه می‌کند. با فروپاشی اقتصاد رها شدند.
در نتیجه، بسیاری از آکادمی‌های کتاب‌نویس برای همیشه تعطیل شدند، و تحت سلسله‌های بابلی که به تازگی در حال رشد بودند، یک تغییر چشمگیر در فرهنگ و قدرت سیاسی رخ داد.
بنابراین داستان‌های اکدی با داستان‌های اولیه نوشته سومری‌ها بسیار متفاوت است، زیرا هر دوی این نسخه‌ها دغدغه‌های محلی مناطق مربوطه خود را نشان می‌دهند.
همچنین ببینید: حکومت در قرون وسطیکلمات پایانی
گیلگمش یکپادشاه افسانه ای سومریان باستان در حماسه سومریان باستانی گیلگمش و بسیاری از اشعار و داستان های دیگر برجسته شده است. حماسه او را به عنوان نیمه خدایی با قدرت و شجاعت فوق بشری توصیف می کند که دیوارهای شهر اوروک را برای محافظت از مردم خود ساخته است.
شواهدی وجود دارد که او وجود داشته است و اعتقاد بر این است که او در حدود 2700 سال قبل از میلاد حکومت کرده است. با این حال، معلوم نیست که روایت‌های افسانه‌ای از زندگی و کردار او تا چه اندازه مبتنی بر واقعیت تاریخی است.
همچنین ببینید: نماد ستارگان (9 معنی برتر)بسیاری از وقایع و داستان‌های توصیف شده در حماسه به وضوح افسانه‌ای هستند و شخصیت گیلگمش احتمالاً محتمل است. ترکیبی از عناصر تاریخی و افسانه ای.
