آیا سلت ها وایکینگ بودند؟

وایکینگ‌ها و سلت‌ها دو جامعه قومی برجسته بودند که در تغییر مسیر تاریخ بسیار تأثیرگذار بودند. اگرچه این اصطلاحات به جای یکدیگر استفاده می شوند، اما این دو گروه هویت منحصر به فرد خود را دارند.

پس آیا سلت ها وایکینگ بودند؟ نه، آنها یکی و یکسان نیستند.

در حالی که آنها به تحریک احساسات در جوامع مختلف ادامه می دهند، آنها یکی و یکسان نیستند. در این مقاله، تفاوت‌های اساسی بین سلت‌ها و وایکینگ‌ها و چگونگی تأثیر ماندگار آنها در منطقه را توضیح خواهیم داد.

فهرست مطالب

سلت ها چه کسانی بودند؟

سلت ها مجموعه ای از قبایل بودند که از 600 قبل از میلاد تا 43 پس از میلاد بر اروپای مرکزی تسلط داشتند. از آنجایی که سلت ها گروه های برجسته در عصر آهن بودند، به طور کلی با کشف آهن نیز همراه بوده اند.

"سلت" نام مدرنی است که برای توصیف قبایل بسیاری در اروپای غربی در آن زمان استفاده می شود. [1] ذاتاً به گروه خاصی از مردم اشاره نمی کند. این قبایل در مناطق مختلف اروپا در شمال دریای مدیترانه پراکنده بودند.

QuartierLatin1968, The Ogre, Dbachmann, Superwikifan; اثر مشتق Augusta 89, CC BY-SA 3.0، از طریق Wikimedia Commons

به گفته بسیاری از مورخان، اعتقاد بر این است که نام "Celts" برای اولین بار توسط جغرافیدان یونانی، Hecataeus اهل میلتوس، در سال 517 پس از میلاد برای توصیف یک کوچ نشین استفاده شد.گروهی ساکن فرانسه [2]

امروزه، این کلمه معانی اساسی بسیاری دارد: لقب غرور در میان نوادگان اسکاتلندی، ولزی، و ایرلندی. با این حال، از نظر تاریخی، به دلیل گروهی که عمدتاً پراکنده هستند، تعریف فرهنگ سلتیک دشوارتر است.

سه گروه اصلی

از آنجایی که سلت ها در منطقه وسیعی زندگی می کردند – که عمدتاً در مناطق مختلف اروپای مرکزی ساکن بودند، دنیای سلتیک به یک مکان محدود نمی شود. سلت ها به عنوان یکی از بزرگترین گروه های قومی در اروپا، به سه گروه عمده تقسیم شدند:

• بریتونیک (همچنین به عنوان بریتانیایی ها شناخته می شوند) سلت ها در انگلستان مستقر شدند
• سلت های گائلی که مستقر بودند. در ایرلند، اسکاتلند و جزیره من
• سلت های گولیک در سراسر فرانسه امروزی، سوئیس، بلژیک و شمال ایتالیا زندگی می کردند.

با توجه به گروه‌های مختلف سلتیک، فرهنگ‌ها و سنت‌ها همگن نیستند و اغلب می‌توانند بر اساس خاستگاهشان متفاوت باشند. عموماً سلت ها کشاورزانی بودند که برای امرار معاش خود به کشاورزی وابسته بودند.

آنها اغلب با رومی ها که سعی می کردند کنترل سرزمین های خود را به دست گیرند، درگیری داشتند. در نبردها، سلت ها از شمشیر، نیزه و سپر برای محافظت از خود در برابر مهاجمان استفاده می کردند.

وایکینگ ها چه کسانی بودند؟

وایکینگ‌ها گروهی از مردان جوان دریانورد بودند که تلاش می‌کردند زندگی خود را حول تهاجم و غارت مناطق مجاور در قاره اروپا بسازند. آنها در اصل بودنداز اسکاندیناوی (800 بعد از میلاد تا قرن 11) که به این معنی است که این مردم اصالت نورس داشتند.

از این رو، آنها از نظر اخلاقی نورسمن یا دانمارکی نامیده می شدند. اصطلاح وایکینگ ها معمولاً برای توصیف یک شغل استفاده می شد. [3] اگرچه آنها از کشورهای شمال اروپا می‌آمدند، اما به سرزمین‌های دور مانند بریتانیا، روسیه و ایسلند سفر می‌کردند تا به عنوان دزدان دریایی یا تاجر به مناطق حمله کنند.

وایکینگ های دانمارکی همیشه به عنوان مهاجمان یا شکارچیان فضل آن زمان شهرت بدنام داشته اند. آنها یکی از بسیاری از مردم آلمانی بودند که احتمالاً در قرن هشتم برای حمله به پادشاهی های آنگلوساکسون آمده بودند.

مارشال، اچ. ای. (هنریتا الیزابت)، ب. 1876، مالکیت عمومی، از طریق Wikimedia Commons

وایکینگ‌ها و سلت‌ها: شباهت‌ها و تفاوت‌ها

شباهت‌ها

هیچ رابطه مستقیمی بین سلت‌ها و وایکینگ‌ها وجود ندارد، به جز این واقعیت که آنها بر دوران باستان تأثیر گذاشته‌اند. مردم ژرمن هر دوی این قبیله جزایر بریتانیا را اشغال کردند، اگرچه این دو گروه بدون دخالت دیگری اثری از خود برجای گذاشته بودند. هر دو در زمان های مختلف سرزمین های مشابهی را اشغال کردند.

آنها هر دو به معنای محلی "بی تمدن" در نظر گرفته می شدند زیرا وحشی، بی رحم و بت پرست بودند. جدای از آن، شباهت های فرهنگی زیادی بین این دو گروه وجود ندارد.

تفاوت ها

وایکینگ ها و سلت ها هر دو قومی جذاب هستندگروه هایی که در نهایت به نوادگان آنگلوساکسون ها در بریتانیا تبدیل شدند. مردم اغلب در مورد منشأ این دو قبیله و چگونگی پیدایش آنها سردرگم می شوند.

ما فهرستی از تفاوت‌های این دو گروه را گردآوری کرده‌ایم تا به شما کمک کنیم فهرست را محدود کنید.

خاستگاه و پیشینه

سلت ها قبل از وایکینگ ها، در حدود 600 سال قبل از میلاد مسیح بودند. آنها عمدتاً بربرهایی بودند که برای اولین بار برای اشغال زمین های نزدیک رودخانه دانوب ثبت شد. امپراتوری آنها از مرکز و شرق فرانسه تا جمهوری چک امتداد دارد.

گروه‌های سلتیک دیگری مانند بریتانیایی‌ها و سلت‌های گیلیک نیز در شمال غربی اروپا ساکن بودند.

از سوی دیگر، سکونتگاه های وایکینگ ها هرگز به یک مکان چسبانده نشدند. این دزدان دریایی دریانوردی از اسکاندیناوی آمده بودند، منطقه ای فرعی در شمال اروپا که شامل کشورهای شمال اروپا دانمارک، نروژ و سوئد است. آنها حملات رعد و برق را در سال 793 پس از میلاد هنگامی که به Lindisfarne در انگلستان حمله کردند، آغاز کردند. [4]

در طول چند دهه اول حملات خود، وایکینگ های دانمارکی هرگز در یک مکان مستقر نشدند و در جنگ شرکت کردند. وایکینگ ها هرگز بیش از چند مایل به داخل خاک نرفتند و ترجیح دادند در سرزمین های ساحلی بمانند.

راه زندگی

مردم سلتیک عمدتاً در شیوه های کشاورزی عصر آهن غوطه ور بودند.

سلت‌ها یک مدیریت ساختاریافته داشتند که بر ساختن یک جامعه متمرکز بود، برخلاف دولتوایکینگ ها که همیشه در حرکت بودند. زندگی سلت ها پیش پا افتاده تر بود و بر مراقبت از محصولات کشاورزی، مراقبت از خانه هایشان، نوشیدن مشروب و قمار متمرکز بود.

از سوی دیگر، وایکینگ ها همیشه به دنبال گسترش قلمروهای خود و حمله به مناطق بودند. در حالی که سلت ها بربرهای دفاعی بودند، وایکینگ ها به مناطق ساحلی متعددی به نفع خود حمله کردند.

جیمز وارد (1851-1924)، مالکیت عمومی، از طریق Wikimedia Commons

فرهنگ و اساطیر

وقتی صحبت از فرهنگ سلتی می شود، اسطوره ها ستون فقرات را تشکیل می دهند. سلت ها به خاطر اشکال هنری، طبیعت چندجنسی و میراث زبانی خود شناخته شده بودند. اساطیر و افسانه های سلتیک مجموعه ای از داستان های مردم سلتیک باستان است که از طریق ادبیات شفاهی منتقل شده است.

از سوی دیگر، وایکینگ ها به چارچوب اساطیری نورس که در عصر وایکینگ ها حفظ می شد، اعتقاد داشتند. این داستان ها و نمادهای مذهبی به زندگی وایکینگ ها معنا می بخشید و بر فعالیت های روزمره مردم تأثیر می گذاشت.

اگرچه هر دو شباهت های خود را دارند، اسطوره های وایکینگ از مردم ژرمن شمالی سرچشمه می گیرند، در حالی که اساطیر سلتیک تحت تأثیر سلت های اروپای مرکزی قرار گرفته است. [5]

نتیجه

سلت ها و وایکینگ ها شباهت هایی دارند اما نمی توان آنها را در یک گروه ادغام کرد. آنها سنت ها، فرهنگ، هنر و تاریخ خاص خود را داشتند که کاملاً مستقل از هر یک بوددیگر.

در حالی که آنها ممکن است در یک مقطع زمانی بر فرهنگ یکدیگر تأثیر گذاشته باشند، نمی توان آنها را به عنوان یک گروه قومی واحد موجود در اروپا ترکیب کرد.