فهرست مطالب
شهر-دولت قدرتمند اسپارت با سنت رزمی معروف خود در سال 404 قبل از میلاد در اوج قدرت خود بود. نترسی و شجاعت سربازان اسپارتی همچنان از طریق فیلم‌ها، بازی‌ها و کتاب‌ها، حتی در قرن بیست و یکم، دنیای غرب را الهام می‌بخشد.
آنها به سادگی و نظم و انضباط معروف بودند و هدف اصلی آنها این بود که جنگجویان قدرتمندی شوید و از قوانین لیکورگوس حمایت کنید. دکترین آموزشی نظامی که اسپارتی ها ایجاد کردند، برای تحمیل پیوند افتخارآمیز و وفادار مردان به یکدیگر از سنین بسیار پایین بود.
>آموزش
برنامه آموزش باستانی اسپارتی، Agoge ، با آموزش بدن و ذهن، مردان جوان را در هنر جنگ آموزش داد. اینجاست که نظم و قدرت شخصیت به جوانان اسپارت القا شد.
همچنین ببینید: چرا آتن در جنگ پلوپونز شکست خورد؟
ورزش اسپارتان های جوانتوسط ادگار دگا (1834–1917)ادگار دگا، مالکیت عمومی، از طریق Wikimedia Commons
طبق گفته مورخ بریتانیایی پل کارتلج، آگوژ سیستمی از آموزش، آموزش و اجتماعی کردن بود که پسران را به مردانی جنگجو تبدیل می کرد که شهرت بی نظیری برای مهارت، شجاعت و نظم داشتند. [3]
این برنامه برای اولین بار توسط لیکورگوس فیلسوف اسپارتی در حدود قرن 9 قبل از میلاد ایجاد شد، این برنامه برای قدرت سیاسی و قدرت نظامی اسپارت حیاتی بود.[1]
در حالی که مردان اسپارتی ملزم به شرکت اجباری در این مراسم بودند، دختران مجاز به پیوستن نبودند و در عوض، مادران یا مربیان آنها را در خانه آموزش می‌دادند. پسران در سن 7 سالگی وارد آگه شدند و در 30 سالگی فارغ التحصیل شدند و به دنبال آن می توانستند ازدواج کنند و تشکیل خانواده دهند.
جوانان اسپارتی را به آگوج بردند و غذا و لباس کمی تهیه کردند و آنها را به سختی ها عادت دادند. . چنین شرایطی دزدی را تشویق می کرد. به بچه سربازها یاد داده بودند که غذا بدزدند. اگر دستگیر شوند، مجازات خواهند شد – نه به خاطر دزدی، بلکه به خاطر گرفتار شدن.
با آموزش عمومی که توسط دولت به دختران و پسران ارائه می شود، اسپارت نسبت به سایر ایالت های یونانی با سواد بالاتری داشت.
هدف آگوج تبدیل پسران به سربازانی بود که وفاداری آنها به خانواده‌هایشان نبود، بلکه به دولت و برادرانشان بود. تأکید بیشتری بر ورزش، مهارت‌های بقا و آموزش نظامی بود تا سواد.
زن اسپارتی
دختران اسپارتی در خانه توسط مادران یا خدمتکاران مورد اعتماد خود بزرگ شدند و به آنها آموزش داده نشد. برای تمیز کردن خانه، بافتن، یا چرخیدن، مانند سایر ایالت-شهرها مانند آتن. [3]
در عوض، دختران جوان اسپارتی در همان برنامه‌های آمادگی جسمانی پسران شرکت می‌کردند. ابتدا با پسرها تمرین می کردند و بعد خواندن و نوشتن یاد می گرفتند. آنها همچنین به ورزش هایی مانند مسابقات پیاده روی می پرداختند.اسب سواری، پرتاب دیسک و نیزه، کشتی، و بوکس.
از پسران اسپارتی انتظار می رفت که با نمایش مهارت، شجاعت و پیروزی نظامی، به مادران خود احترام بگذارند.
تاکید بر نظم
اسپارت ها برخلاف سربازان دیگر دولت های یونان که معمولاً طعم آن را می چشیدند با آموزش نظامی بزرگ شدند. آموزش و انضباط خاص برای قدرت نظامی اسپارتان حیاتی بود.
به دلیل آموزش، هر رزمنده از آنچه که باید در پشت دیوار سپر ایستاده بود آگاه بود. اگر مشکلی پیش می آمد، آنها به سرعت و کارآمد دوباره جمع می شدند و بهبود می یابند. [4]
انضباط و آموزش آنها به آنها کمک کرد تا با هر اشتباهی کنار بیایند و به خوبی آماده شوند.
به جای اطاعت بدون فکر، هدف آموزش اسپارتی خود انضباطی بود. نظام اخلاقی آنها بر ارزش های برادری، برابری و آزادی متمرکز بود. این قانون برای هر یک از اعضای جامعه اسپارتی، از جمله شهروندان اسپارتی، مهاجران، بازرگانان، و هلوت‌ها (بردگان) قابل اجرا بود. رمز افتخار همه سربازان برابر در نظر گرفته شدند. بدرفتاری، خشم و بی پروایی خودکشی در ارتش اسپارت ممنوع بود. [1]
از یک جنگجوی اسپارتی انتظار می رفت که با عزم و اراده آرام بجنگد، نه با خشم خشمگین. آنها آموزش دیده بودند که بدون سر و صدا راه بروند و صحبت کنندتنها چند کلمه، پیروی از شیوه زندگی لاکونیک.
یک بی شرمی برای اسپارتی ها شامل فرار در نبردها، شکست در تکمیل آموزش و انداختن سپر بود. اسپارتی‌های آبرومند به عنوان طردشدگان برچسب زده می‌شوند و با اجبار به پوشیدن لباس‌های متفاوت، علناً تحقیر می‌شوند.
سربازان در تشکیلات نظامی فالانکستصویر با احترام: wikimedia.org
همچنین ببینید: سمبولیسم اقیانوس (10 معنی برتر)آموزش
سبک جنگیدن هوپلیت - مشخصه جنگ در یونان باستان، شیوه جنگیدن اسپارت ها بود. دیواری از سپر با نیزه های بلند بر روی آن، راه جنگ منظم بود.
به جای قهرمانان تنها درگیر نبرد تن به تن، فشار و هل دادن بلوک های پیاده نظام باعث شد اسپارت ها در نبردها پیروز شوند. با وجود این، مهارت های فردی در نبردها بسیار مهم بود.
از آنجایی که سیستم آموزشی آنها در سنین جوانی شروع شد، آنها رزمندگان انفرادی ماهری بودند. معروف است که یک پادشاه سابق اسپارتی، دماراتوس، به ایرانیان گفته بود که اسپارتی ها بدتر از سایر مردان یک به یک نیستند. [4]
در مورد شکست واحدهای آنها، ارتش اسپارتی سازمان یافته ترین ارتش در یونان باستان بود. برخلاف دیگر دولت‌شهرهای یونانی که ارتش‌های خود را در واحدهای بزرگ متشکل از صدها مرد بدون سازماندهی سلسله مراتبی دیگر سازماندهی کردند، اسپارتی‌ها کارها را متفاوت انجام می‌دادند.
حدود 418 قبل از میلاد، آنها هفت لوکو داشتند که هر کدام به چهار پنتکوسیت تقسیم می‌شدند. (با 128 مرد). هر پنتکوزیت بودبیشتر به چهار enomotiai (با 32 مرد) تقسیم می شود. این باعث شد که ارتش اسپارت در مجموع 3584 نفر داشته باشد. [1]
اسپارت‌های سازمان‌یافته و آموزش‌دیده مانورهای انقلابی در میدان نبرد را تمرین کردند. آنها همچنین می‌دانستند و می‌دانستند که دیگران در یک نبرد چه خواهند کرد.
ارتش اسپارتی متشکل از چیزی فراتر از هوپلیت‌ها برای فالانژها بود. همچنین سواره نظام، سربازان سبک و خدمتکاران (برای بردن مجروحان برای عقب نشینی سریع) در میدان جنگ حضور داشتند.
اسپارتیات ها در طول زندگی بزرگسالی خود تحت یک رژیم آموزشی سختگیرانه قرار داشتند و احتمالاً تنها مردان بودند. در جهان که جنگ برای آموزش جنگ برای آنها مهلت ایجاد کرد.
جنگ پلوپونز
ظهور آتن در یونان، به موازات اسپارت، به عنوان یک قدرت مهم، منجر به اصطکاک بین آنها منجر به دو درگیری در مقیاس بزرگ شد. جنگ اول و دوم پلوپونز یونان را ویران کرد. [1]
علی‌رغم شکست‌های متعدد در این جنگ‌ها و تسلیم کل یک واحد اسپارتی (برای اولین بار)، آنها با کمک ایرانیان پیروز بیرون آمدند. شکست آتنی ها اسپارت و ارتش اسپارتی را در موقعیت مسلط در یونان قرار داد.
موضوع هلوت ها
از سرزمین های تحت حکومت اسپارت، هلوت ها آمدند. در تاریخ برده داری، هلوت ها بی نظیر بودند. برخلاف بردگان سنتی، آنها مجاز به نگهداری و به دست آوردن بودندثروت [2]
به عنوان مثال، آنها می‌توانستند نیمی از محصولات کشاورزی خود را حفظ کنند و برای جمع‌آوری ثروت، آن را بفروشند. گاهی اوقات، هلوها پول کافی برای خرید آزادی خود از دولت به دست می آوردند.
الیس، ادوارد سیلوستر، 1840-1916؛ هورن، چارلز اف. (چارلز فرانسیس)، 1870-1942، بدون محدودیت، از طریق Wikimedia Commons تعداد اسپارتی ها در مقایسه با هلوت ها کم بود، حداقل از دوره کلاسیک. آنها از اینکه جمعیت هلوت ممکن است اقدام به شورش کنند، پارانویا بودند. نیاز آنها به کنترل جمعیت و جلوگیری از شورش یکی از دغدغه های اصلی آنها بود.
از این رو، فرهنگ اسپارتی عمدتاً نظم و قدرت رزمی را اعمال می کرد در حالی که از نوعی پلیس مخفی اسپارت برای جستجوی هلوهای مزاحم نیز استفاده می کرد. و آنها را اعدام کنید.
آنها هر پاییز به هلوها اعلام جنگ می کردند تا جمعیت خود را کنترل کنند.
در حالی که جهان باستان مهارت نظامی آنها را تحسین می کرد، هدف واقعی دفاع از خود در برابر آنها نبود. تهدیدهای بیرونی اما آنهایی که در داخل مرزهای آن قرار دارند.
نتیجه
کاملاً بدیهی است که چند روش پایدار برای زندگی در اسپارت باستان وجود داشته است.
- ثروت نبود یک اولویت است.
- آنها از زیاده روی و ضعف جلوگیری کردند.
- آنها زندگی ساده ای داشتند.
- سخنرانی باید کوتاه باشد.
- تناسب اندام و جنگ ارزش همه چیز را داشتند.
- شخصیت، شایستگی و نظم بودبرترین ها.
سپارتی که فراتر از فالانکس ها رفت، منضبط ترین، آموزش دیده ترین و سازمان یافته ترین ارتش یونان در زمان خود بود.
