فهرست مطالب
"دزدان دریایی" و "خصوصی" بسیار شبیه به نظر میرسند، اما دو اصطلاح متفاوت با معانی منحصربهفرد هستند. دانستن تفاوت بین این دو اصطلاح می تواند تفاوت در درک قوانین دریایی و تاریخ را ایجاد کند.
دزدان دریایی جنایتکارانی هستند که کشتی ها را برای منافع خود غارت می کنند، در حالی که دولت به افراد خصوصی اجازه حمله به کشتی های دشمنان خود را می دهد. در زمان جنگ <[1]
این مقاله دزدان دریایی در مقابل افراد خصوصی، تفاوتهای آنها و نحوه انطباق آنها با قوانین دریایی را توضیح میدهد.
فهرست محتوا
دزد دریایی
یک دزد دریایی بدون مجوز رسمی از سوی دولت یا رهبر سیاسی، اعمال خشونت آمیز یا دزدی را در دریا انجام می دهد. . این می تواند شامل سوار شدن به کشتی های تجاری، سرقت محموله یا وسایل شخصی از مسافران و حتی حمله به کشتی های دیگر برای به دست آوردن ثروت باشد.
حکاکی شده توسط بنجامین کول (1695-1766)، مالکیت عمومی، از طریق ویکیمدیا کامانزلازم به ذکر است که دزدی دریایی از زمانهای قدیم مشکل بوده است، دزدان دریایی در سواحل یونان، رم، و مصر، در میان بسیاری دیگر.
دولت ها به طور سنتی دزدان دریایی را به عنوان جنایتکار می دیدند، زیرا فعالیت های آنها اغلب منجر به خسارات اقتصادی قابل توجهی برای کشورهایشان می شد. با این حال، بسیاری از دزدان دریایی نیز به عنوان قهرمانان مردمی در نظر گرفته می شدند.
خصوصی
یک دولت یا رهبر سیاسی به شخصی مجوز حمله و تصرف کشتی های متعلق به کشور دشمن خود را می داد. این می تواندشامل تسلط بر محموله، غرق کردن کشتی های دشمن و حتی شرکت در نبردها در دریاهای آزاد می شود.
خصوصی ها اغلب به عنوان ابزاری ارزشمند توسط دولت ها در زمان جنگ تلقی می شدند زیرا به آنها اجازه می دادند از منابع دیگران برای به دست آوردن استفاده کنند. برتری نسبت به دشمنان خود بدون اعلان آشکار جنگ.
آنها همچنین تهدید کمتری برای کشور خود به حساب می آمدند، زیرا آنها فقط به کشتی های خارجی حمله می کردند و از حمایت دولت خود برخوردار بودند. این امر باعث شد که آنها نسبت به دزدان دریایی که بدون تحریم رسمی فعالیت می کنند، ضرر اقتصادی برای کشورشان به مراتب کمتری داشته باشند. [2]
عصر طلایی دزدی دریایی و خصوصی سازی
دوران طلایی دزدی دریایی (1650-1730) به طور قابل توجهی بر مناطق متعددی مانند کارائیب، آمریکای شمالی، بریتانیا، و غرب آفریقا.
این دوران معمولاً به سه بخش تقسیم میشود: مرحلهی دزدان دریایی، دور دزدان دریایی، و دورهای پس از جانشینی اسپانیا.
بسیاری از افراد خصوصی که به دلیل پایان جنگ بیکار شدند. جانشینی اسپانیا در این دوره به دزدی دریایی روی آورد.
همچنین ببینید: کاوش در نمادهای عنکبوت سیاه (16 معنی برتر)شرایطی مانند افزایش محمولههای ارزشمند در اقیانوسها، نیروهای دریایی کوچکتر، پرسنل دریایی با تجربه از نیروی دریایی اروپا، و دولتهای ناکارآمد در مستعمرات، همگی به دزدی دریایی درعصر طلایی.
این رویدادها ایده مدرن دزدان دریایی را شکل داده است، هرچند ممکن است برخی نادرستی ها وجود داشته باشد. قدرت های استعماری با دزدان دریایی جنگیدند و در این مدت نبردهای قابل توجهی با آنها داشتند. افراد خصوصی نیز بخش بزرگی از این رویدادها بودند.
شکار دزدان دریایی و خصوصی
شکار دزدان دریایی و خصوصی فعالیت مکرر نیروهای دریایی بسیاری از کشورها در این دوران بود. به افراد خصوصی یک نامه مارکی داده شد که به آنها اجازه می داد تا به طور قانونی به کشتی های دشمن حمله کنند، در حالی که دزدان دریایی هیچ سندی نداشتند که آنها را قادر به انجام این کار کند.
خصوصی ها اغلب کمتر از دزدان دریایی خطرناک دیده می شدند و باعث می شد که آنها کمتر شکار شوند. به شدت در. شکار دزدان دریایی هم توسط نیروهای دولتی و هم خود افراد خصوصی انجام می شد، اگرچه اولی ها بیشتر عمل می کردند. کشتی های خصوصی اغلب عفو یا عفو مقامات را برای جلوگیری از رویارویی با کشتی های نیروی دریایی حمل می کردند.
دزد دریایی معروف Blackbeard که در این زمان فعال بود، توسط نیروی دریایی سلطنتی بریتانیا شکار شد و در نهایت کشته شد. این نشان میدهد که دولتها تا چه اندازه برای حذف دزدی دریایی و فعالیتهای خصوصی سازی در این دوره پیش میروند. [3]
اقدام Wager's Off Cartagena، 28 مه 1708ساموئل اسکات، مالکیت عمومی، از طریق Wikimedia Commons
کاهش دزدی دریایی و خصوصی سازی
عوامل بسیاری منجر به دزدی دریایی و خصوصی سازی در اواخر قرن 18 رو به کاهش است.
افزایش قدرت دریایی
کاهش دزدی دریایی و خصوصی سازی را می توان به افزایش نیروهای دریایی در کشورهای مختلف، به ویژه در طول قرن 18 نسبت داد.
دولت های بریتانیا، فرانسه، اسپانیا و پرتغال به شدت در فناوری نظامی از جمله کشتی های بزرگتر با توپخانه پیشرفته تر سرمایه گذاری کرد. این به آنها اجازه داد تا بیشتر و سریعتر از قبل سفر کنند و کنترل بیشتری بر دریاها داشته باشند.
افزایش قدرت افسران نیروی دریایی آنها را قادر ساخت تا به بسیاری از فعالیتهای دزدان دریایی و خصوصی پایان دهند و در نتیجه تعداد آنها را به شدت کاهش داد. دولتهایی مانند بریتانیای کبیر شروع به عفو و عفو برای کسانی کردند که مایل به دست کشیدن از زندگی دزدی دریایی خود بودند - جایگزینی جذابتر برای بسیاری از دریانوردان.
افزایش مقررات
عامل اصلی دیگر در کاهش آنها افزایش مقررات فعالیت های دریایی بود. دولتهایی مانند اسپانیا و فرانسه قوانینی را تصویب کردند که استفاده از حروف مارک را محدود میکرد و مجازاتهای سختی را برای افرادی که در فعالیتهای غیرقانونی در دریا دست داشتند اعمال میکردند.
دولت بریتانیا همچنین قانون دزدی دریایی در سال 1717 را تصویب کرد، که دزدی دریایی را مجازات اعدام تعیین کرد و مردم را از زندگی در دریاهای آزاد بیشتر منصرف کرد.
همچنین ببینید: 15 نماد برتر خوش بینی با معانیکاهش محبوبیت
آخرین میخ در تابوت از دست دادن محبوبیت آنها در میان مردم عادی بود. در دوران عصر طلایی، دزدی دریاییتوسط بسیاری به عنوان یک حرفه قهرمانانه تلقی می شد و دزدان دریایی معروفی مانند ریش سیاه، کاپیتان کید، آن بانی و هنری مورگان به قهرمانان محلی در نقاط خاصی از جهان تبدیل شدند.
در دورههای بعدی، دیگر با تحسین به این چهرهها نگاه نمیشد و به جای آن، ایده زندگی دزدی دریایی مورد انتقاد قرار گرفت. [4]
Barbary Corsairs درگیر مردان جنگی اسپانیاییCornelis Vroom، مالکیت عمومی، از طریق Wikimedia Commons
میراث باقی می ماند
اگرچه دوران طلایی دزدی دریایی گذشته است، میراث آن همچنان ادامه دارد.
دزدان دریایی و خصوصی به اشکال مختلف وجود دارند، اگرچه اکنون تحت مقررات و قوانین مختلف عمل می کنند. سندیکای جرایم سازمانیافته، مانند کارتلهای مواد مخدر و قاچاقچیان انسان، از نظر بسیاری، معادل امروزی دزدان دریایی هستند. شرکت های سراسر جهان
مفهوم عاشقانه خصوصیها و دزدان دریایی مشهور امروزه هنوز هم محبوب است، زیرا کتابها، فیلمها و برنامههای تلویزیونی اغلب داستانهای جنایتکاران دریانوردی را به نمایش میگذارند.
آنها بخش مهمی از تاریخ دریانوردی بودند. بسیاری از کشورها، و اگرچه ممکن است امروزه چندان برجسته نباشند، میراث آنها همچنان به حیات خود ادامه می دهد. این فعالیتها به شکلگیری جهانی که امروز میشناسیم کمک کرد و باعث پیدایش برخی از مشهورترین چهرههای تاریخ دریانوردی شد.
هر چند اینهاجنایات اکنون غیرقانونی تلقی می شوند و به شدت مجازات می شوند، آنها اثری دائمی در تاریخ جهان بر جای گذاشته اند. دانستن تفاوت بین دزدان دریایی و خصوصی برای درک قوانین دریایی و تاریخ ضروری است. [5]
آخرین افکار
به طور کلی، دزدان دریایی در مقابل شخصی تمایز بسیار مهمی است که باید هنگام بحث در مورد قانون دریایی و تاریخ انجام داد. در حالی که هر دو اصطلاح به افرادی اشاره میکنند که به کشتیها در دریا حمله میکنند، آنها انگیزههای بسیار متفاوتی در پشت اعمال خود دارند و از نظر قانون وضعیت حقوقی بسیار متفاوتی دارند.
درک تفاوت بین هر دو می تواند به ما کمک کند که نقش این دو در تاریخ و حقوق دریایی، اقدامات شجاعانه افرادی که در جستجوی افتخار یا ثروت به دریاهای آزاد رفته اند و چگونگی آنها را بهتر درک کنیم. هنوز هم امروز مطرح است.
چه یک دزد دریایی حقیر باشد یا یک خصوصی نجیب، ردپای آنها پاک نشدنی است. آنها ممکن است رفته باشند، اما میراث آنها باقی است.