فرعون رامسس دوم

رامسس دوم (حدود 1279-1213 پ.م.) سومین فرعون سلسله نوزدهم مصر (حدود 1292-1186 پ. مصر شناسان اغلب رامسس دوم را مشهورترین، قدرتمندترین و بزرگترین فرعون امپراتوری مصر باستان می دانند. احترامی که جانشینانش به جایگاه او در تاریخ می‌نگریستند، توسط نسل‌های بعدی که از او به عنوان «جد بزرگ» یاد می‌کردند نشان داده می‌شود.

رامسس دوم چندین املای نام خود را از جمله رامسس و رامسس اتخاذ کرد. رعایای مصری او از او به عنوان "Userma'atre'setepenre" یاد می کردند که به عنوان "حافظ هماهنگی و تعادل، قوی در حق، برگزیده را" ترجمه می شود. رامسس رامسس بزرگ و اوزیماندیاس نیز نامیده می شد.

رامسس افسانه حاکمیت خود را با ادعاهای خود مبنی بر پیروزی مهم در نبرد کادش علیه هیتی ها تثبیت کرد. این پیروزی شهرت رامسس دوم را به عنوان یک رهبر نظامی با استعداد افزایش داد.

در حالی که نشان داد کادش برای مصری ها یا هیتی ها بیشتر یک تساوی جنگی بود تا پیروزی قطعی، اما اولین معاهده صلح جهان را در سال 2018 به ارث برد. 1258 ق.م. علاوه بر این، در حالی که داستان کتاب خروج در کتاب مقدس ارتباط نزدیکی با فرعون دارد، هیچ مدرک باستان‌شناسی برای حمایت از این ارتباط یافت نشده است.

فهرست محتوا

حقایقی درباره رامسس دوم

• رامسس دوم (حدود 1279-1213 پ.م.) سومین فرعون در نوزدهم مصر بود.سلسله
• نسل های بعدی از او به عنوان "جد بزرگ" یاد کردند. هاله او چنان بود که نه فرعون بعدی به نام او نامگذاری شدند
• رعایا او را "Userma'atre'setepenre" یا "حافظ هماهنگی و تعادل، قوی در حق، برگزیده رع" نامیدند. 6>رامسس افسانه خود را با پیروزی ادعایی خود در طول نبرد کادش علیه هیتی ها تثبیت کرد
• تجزیه و تحلیل مومیایی رامسس کبیر نشان داد که او موهای قرمز داشت. در مصر باستان، اعتقاد بر این بود که افراد مو قرمز از طرفداران خدای ست هستند
• رامسس دوم در اواخر عمر کامل خود از مشکلات سلامتی عمده ای از جمله قوز پشت ناشی از آرتریت و دندان آبسه رنج می برد>
• رامسس دوم تقریباً از تمام خانواده اش بیشتر زنده ماند. مرنپتا یا مرنپتا، سیزدهمین پسرش، جانشین او شد
• در زمان مرگ، رامسس دوم بیش از 100 فرزند از همسران متعدد خود داشت.

نسب خوفو

پدر رامسس ستی اول و مادرش ملکه تویا نام داشت. در دوران سلطنت ستی اول، ولیعهد رامسس را به عنوان نایب السلطنه منصوب کرد. به طور مشابه، رامسس تنها در 10 سالگی در ارتش به عنوان کاپیتان انتخاب شد. این امر به رامسس تجربه گسترده ای در دولت و ارتش قبل از رسیدن به تاج و تخت داد.

به طور قابل توجهی برای زمان خود، رامسس دوم تا سن 96 سالگی زندگی کرد و 200 زن و صیغه داشت. این اتحادیه ها 96 پسر و 60 دختر داشتند. سلطنت رامسس بسیار طولانی بوداین وحشت در میان رعایای او در میان نگرانی های گسترده مبنی بر اینکه جهان آنها پس از مرگ پادشاهشان در شرف پایان است، درگرفت. زمانی که رامسس فقط 14 سال داشت، لشکرکشی به فلسطین و لیبی را شامل می شد. رامسس در زمانی که 22 ساله بود، با همراهی خائم وست و آمونهیرونمف دو تن از پسرانش، لشکرکشی را در نوبیا رهبری می کرد.

تحت راهنمایی پدرش، رامسس اقدام به ساخت آن کرد. یک قصر در آواریس و شروع یک سری پروژه های بازسازی عظیم. رابطه مصریان با پادشاهی هیتی ها در آسیای صغیر امروزی از مدت ها قبل پرتنش بوده است. مصر چندین مرکز تجاری مهم در کنعان و سوریه را به سوپلولیومای اول (حدود 1344-1322 ق.م)، پادشاه هیتی، از دست داده بود. ستی یکم کادش را به عنوان یک مرکز مهم در سوریه بازپس گرفت. با این حال، هیتی مواتلی دوم (حدود 1295-1272 ق. م.) یک بار دیگر آن را پس گرفته بود. پس از مرگ ستی اول در سال 1290 پیش از میلاد، رامسس به عنوان فرعون به مقام فرعون عروج کرد و بلافاصله یک سری لشکرکشی را برای تامین امنیت مرزهای سنتی مصر، ایمن سازی مسیرهای تجاری و بازپس گیری قلمروی که اکنون توسط امپراتوری هیتی اشغال شده بود، آغاز کرد. 1>

رامسس در دومین سال سلطنت خود، در نبرد دریایی در سواحل دلتای نیل، مردم دریا را شکست داد. رامسس برای مردم دریا کمین گذاشتقرار دادن یک ناوگان دریایی کوچک در دهانه نیل به عنوان طعمه برای آرام کردن ناوگان مردم دریا برای حمله به آنها. هنگامی که مردم دریا درگیر شدند، رامسس آنها را با ناوگان جنگی خود پوشاند و ناوگان آنها را نابود کرد. هم قومیت و هم منشأ جغرافیایی مردم دریا مبهم است. رامسس آنها را به عنوان متحدان هیتی ها ترسیم می کند و این نشان دهنده رابطه او با هیتی ها در این دوران است. 1275 قبل از میلاد، رامسس شروع به ساخت شهر تاریخی خود به نام پررامسس یا "خانه رامسس" کرد. این شهر در منطقه دلتای شرقی مصر قرار داشت. پر رامسس پایتخت رامسس شد. این یک مرکز شهری با نفوذ در دوره Ramesside باقی ماند. این کاخ تفریحی مجلل را با ویژگی‌های سخت‌تر یک پایگاه نظامی ترکیب می‌کرد. از پر رامسس، رامسس لشکرکشی‌های بزرگی را به مناطق مرزی آسیب‌دیده آغاز کرد. در حالی که دارای زمین تمرینی وسیع بود، اصطبل اسلحه‌خانه و سواره نظام Per-Ramses به قدری زیبا طراحی شده بود که در شکوه و عظمت به رقابت با تب باستان رسید.

رامسس ارتش خود را در کنعان، که مدت‌ها ایالت تابع هیتی‌ها بود، مستقر کرد. با بازگشت رامسس با اسرای سلطنتی کنعانی و غارت به خانه، ثابت شد که این یک لشکرکشی موفق بود.

شاید مهم ترین تصمیم رامسس این بود که نیروهای خود را در اواخر سال 1275 قبل از میلاد آماده کند تا به سمت کادش لشکرکشی کند. در سال 1274 قبل از میلاد، رامسس ارتش بیست هزار نفری را از پایگاه خود در داخل رهبری کردپر رامسس و به جاده نبرد. ارتش او به چهار دسته سازماندهی شد که به افتخار خدایان نامگذاری شده بودند: Amun، Ra، Ptah و Set. رامسس شخصاً فرماندهی لشکر آمون را در راس ارتش خود بر عهده داشت.

نبرد حماسی کادش

نبرد کادش در دو روایت رامسس به نام های بولتن و شعر پنتائور بازگو شده است. رامسس در اینجا توضیح می دهد که چگونه هیتی ها بر لشکر آمون چیره شدند. حملات سواره نظام هیتی، پیاده نظام مصری رامسس را از بین می برد و بسیاری از بازماندگان به پناهگاه اردوگاه خود می گریختند. رامسس آمون را فراخواند و ضد حمله کرد. شانس مصر در نبرد در حال تغییر بود که لشکر پتاح مصر به نبرد پیوست. رامسس با تحمیل تلفات قابل توجه هیتی ها را مجبور کرد به رودخانه اورونتس برگردند، در حالی که تعداد بی شماری دیگر در تلاش برای فرار غرق شدند.

اکنون رامسس نیروهای خود را بین بقایای ارتش هیتی و رودخانه اورونتس گرفتار یافت. اگر مواتلی دوم، پادشاه هیتی، نیروهای ذخیره خود را به نبرد اختصاص می داد، رامسس و ارتش مصر می توانستند نابود شوند. با این حال، مواتلی دوم نتوانست این کار را انجام دهد، و رامسس را قادر ساخت تا ارتش خود را جمع کند و نیروهای باقی مانده هیتی را پیروزمندانه از میدان بیرون راند.

رامسس در نبرد کادش به پیروزی باشکوهی دست یافت، در حالی که مواتلی دوم نیز ادعای پیروزی کرد. همانطور که مصریان قادش را فتح نکرده بودند. با این حال، نبرد نزدیک و نزدیک بودمنجر به شکست مصر و مرگ رامسس شد.

نبرد کادش متعاقباً منجر به اولین معاهده صلح بین المللی در جهان شد. رامسس دوم و هاتوسیلی سوم، جانشین مواتالی دوم بر تاج و تخت هیتی ها، امضاکنندگان آن بودند.

پس از نبرد کادش، رامسس پروژه های ساختمانی تاریخی را برای بزرگداشت پیروزی خود سفارش داد. او همچنین بر تقویت زیرساخت های مصر و تقویت استحکامات مرزی آن تمرکز کرد.

پروژه های ساختمانی بنای یادبود ملکه نفرتاری و رامسس

رامسس ساخت مجموعه مقبره عظیم رامسیوم در تبس را هدایت کرد و مجموعه ابیدوس خود را آغاز کرد. ، معابد عظیم ابوسیمبل را ساخت، تالار شگفت انگیز را در کرناک ساخت و معابد، بناهای تاریخی، اداری و نظامی بی شماری را تکمیل کرد.

بسیاری از مصر شناسان و مورخان معتقدند هنر و فرهنگ مصر در دوران سلطنت رامسس به اوج خود رسید. مقبره افسانه‌ای نفرتاری که در سرتاسر آن به سبک مجلل تزئین شده با تصاویر و کتیبه‌های دیواری خاطره‌انگیز، اغلب برای تأیید این باور ذکر شده است. نفرتاری، اولین همسر رامسس، ملکه مورد علاقه او بود. تصویر او در مجسمه ها و معابد در سراسر مصر در دوران سلطنت او به تصویر کشیده شده است. گمان می‌رود که نفراری در اوایل ازدواجشان در حین زایمان مرده است. مقبره نفرتاری به زیبایی ساخته و تزئین شده است.

پس از مرگ نفرتاری، رامسسایستنفرت، دومین همسرش را که با او به عنوان ملکه حکومت کرد، ارتقا داد. با این حال، به نظر می رسد که خاطره نفراری در ذهن او باقی مانده است، زیرا رامسس مدت ها پس از ازدواج با همسران دیگر، تصویر او را روی مجسمه ها و ساختمان ها حک کرده است. به نظر می رسد رامسس با تمام فرزندان خود با این همسران بعدی با احترام قابل مقایسه برخورد کرده است. نفرتاری پسرانش رامسس و امونهیرونمف بود، در حالی که ایزتنفرت راسس خائم واست را به دنیا آورد. تاکنون هیچ مدرکی برای اثبات این ارتباط کشف نشده است. تصاویر سینمایی از داستان کتاب مقدس، علیرغم عدم وجود تأیید تاریخی یا باستان شناسی، پس از این داستان تخیلی. خروج 1:11 و 12:37 همراه با اعداد 33:3 و 33:5، پر رامسس را به عنوان یکی از شهرهایی که بردگان اسرائیلی برای ساختن آن تلاش کردند، معرفی می‌کنند. پر رامسس به طور مشابه شهری بود که از مصر فرار کردند. هیچ مدرک تایید کننده ای مبنی بر مهاجرت دسته جمعی از پررامسس تا کنون یافت نشده است. همچنین هیچ گونه شواهد باستان شناسی مبنی بر جابجایی عمده جمعیت در هیچ شهر دیگری از مصر یافت نشده است. به همین ترتیب، هیچ چیز در باستان شناسی پر رامسس نشان نمی دهد که این بنا با استفاده از کار برده ساخته شده است.

میراث ماندگار رامسس دوم

در میان مصرشناسان، سلطنت رامسس دوم فضایی از بحث و جدل پیدا کرده است. برخی از دانشگاهیانرامسس بیشتر یک مبلغ ماهر و یک پادشاه مؤثر بود. سوابق باقی مانده از سلطنت او، هم شواهد مکتوب و هم شواهد فیزیکی به دست آمده از بناهای تاریخی و معابد مربوط به این زمان، حاکی از یک سلطنت امن و مرفه است.

رامسس یکی از معدود فراعنه مصر بود که به اندازه کافی سلطنت کرد تا در آن شرکت کند. در دو جشنواره هب سد. این جشنواره ها هر سی سال یک بار برای احیای پادشاه برگزار می شد.

رامسس دوم امنیت مرزهای مصر را تامین کرد، ثروت و نفوذ آن را افزایش داد و راه های تجاری آن را گسترش داد. اگر او در آثار و کتیبه های خود به دستاوردهای فراوان خود در طول سلطنت طولانی خود می بالید، این به دلیل داشتن چیزهای زیادی برای افتخار است. علاوه بر این، هر پادشاه موفقی باید یک مبلغ ماهر باشد!

مومیایی رامسس کبیر نشان می‌دهد که او بیش از شش فوت قد داشت، فک محکم و بینی نازکی داشت. او احتمالا از آرتریت شدید، سخت شدن شریان ها و مشکلات دندانی رنج می برد. به احتمال زیاد او بر اثر نارسایی قلبی یا به سادگی کهولت مرده است.

که توسط مصریان بعدی به عنوان "جد بزرگ" خود مورد احترام قرار گرفت، بسیاری از فراعنه با برگزیدن نام او به او احترام گذاشتند. مورخان و مصر شناسان ممکن است برخی مانند رامسس سوم را فراعنه مؤثرتری بدانند. با این حال، هیچ یک از دستاوردهای رامسس در قلب و ذهن رعایای مصری باستانش پیشی نگرفت.

تأمل در گذشته

آیا رامسس واقعاً رهبر نظامی درخشان و نترس بود.دوست داشت خود را به عنوان یک مبلغ ماهر به تصویر بکشد یا فقط یک مبلغ ماهر بود؟

تصویر سربرگ با حسن نیت: کتابخانه عمومی نیویورک مجموعه نبردها و فتوحات رامسس دوم