فهرست مطالب
از زمانی که هاوارد کارتر مقبره پادشاه توت عنخ آمون را در سال 1922 کشف کرد، جهان شیدایی مصر باستان را فراگرفته است. این یافته هاوارد کارتر را که قبلاً باستان شناس ناشناس شناخته شده بود، به شهرت جهانی رساند و اولین باستان شناس مشهور جهان را ایجاد کرد. علاوه بر این، ماهیت مجلل کالاهای دفن شده با پادشاه توت عنخ آمون برای سفر او در زندگی پس از مرگ، روایتی را ایجاد کرد که به جای ایجاد بینش در مورد مردم مصر باستان، به گنج و ثروت علاقه مند شد.
فهرست محتوا.
حقایقی درباره هوارد کارتر
- هاوارد کارتر اولین باستان شناس مشهور جهان به لطف کشف مقبره دست نخورده پسر پادشاه توت عنخ آمون بود
- کارتر پس از اولین ورود به مقبره توت عنخ آمون به مدت ده سال به کار روی مقبره توت عنخ آمون ادامه داد، اتاق های آن را حفاری کرد، یافته های خود را فهرست کرد و آثار باستانی آن را طبقه بندی کرد تا اینکه در سال 1932
- کشف کارتر از مقبره پادشاه توت عنخ آمون و گنجینه ثروت آن، شیفتگی باستانی را برانگیخت. تاریخ مصر شناسی که هرگز فروکش نکرده است
- حفاری مقبره نیاز به جابجایی 70000 تن شن، شن و آوار قبل از اینکه او بتواند در مهر و موم شده به مقبره را پاک کند
- وقتی کارتر بخش کوچکی را باز کرد. لرد کارنارون از درب مقبره شاه توتانخ آمون از او پرسید که آیا می تواند چیزی ببیند. پاسخ کارتر در تاریخ ثبت شد: «بله، فوق العاده استفروش جهانی مقالات خود به ناشران شخص ثالث.
این تصمیم مطبوعات جهانی را خشمگین کرد اما کارتر و تیم حفاری او را بسیار تسکین داد. کارتر اکنون تنها مجبور بود با یک گروه مطبوعاتی کوچک در مقبره سر و کار داشته باشد به جای اینکه مجبور شود با انبوه رسانه‌ای که او و تیمش را قادر می‌سازد به حفاری خود در مقبره ادامه دهند، سر و کار داشته باشد.
بسیاری از اعضای سپاه مطبوعاتی در مصر به امید یک اسکوپ آنها مجبور نبودند زیاد منتظر بمانند. لرد کارنارون در 5 آوریل 1923، کمتر از شش ماه پس از باز شدن مقبره، در قاهره درگذشت. "نفرین مومیایی متولد شد."
نفرین مومیایی
در جهان خارج، مصریان باستان وسواس مرگ و جادو به نظر می رسیدند. در حالی که مفهوم معات و زندگی پس از مرگ در قلب باورهای مذهبی مصر باستان قرار داشت که شامل جادو نیز می شد، اما آنها از نفرین های جادویی استفاده گسترده ای نکردند.
در حالی که قطعاتی از متون مانند کتاب ال متون مرده، متون هرم، و متون تابوت حاوی طلسم هایی برای کمک به روح در مسیر زندگی پس از مرگ بودند، کتیبه های هشدار دهنده مقبره هشدارهای ساده ای برای دزدان قبر هستند که برای کسانی که مزاحم مرده می شوند چه اتفاقی می افتد.
شیوع مقبره های غارت شده در دوران باستان نشان می دهد که چقدر این تهدیدات بی اثر بوده است. هیچ کدام به اندازه نفرینی که توسط تخیل رسانه ها در دهه 1920 ایجاد شد از مقبره محافظت نکرد و هیچ یک به سطح شهرت مشابهی دست پیدا نکرد.
Howard Carter'sکشف مقبره توت عنخ آمون در سال 1922 یک خبر بین المللی بود و دنبال کردن سریع آن حکایت نفرین مومیایی بود. فراعنه، مومیایی ها و مقبره ها قبل از کشف کارتر توجه قابل توجهی را به خود جلب کردند، اما چیزی مانند سطح نفوذ در فرهنگ عامه که پس از آن نفرین مومیایی از آن برخوردار شد، به دست نیاوردند.
تأمل در گذشته
هاوارد کارتر به زندگی ابدی دست یافت. شهرت به‌عنوان باستان‌شناسی که مقبره دست‌نخورده توت عنخ آمون را در سال 1922 کشف کرد. با این حال، این لحظه پیروزی سال‌ها کار صحرایی سخت و سازش ناپذیر در شرایط گرم، بدوی، ناامیدی و شکست پیش‌بینی شده بود.
تصویر سرصفحه با حسن نیت: هری برتون [دامنه عمومی]، از طریق Wikimedia Commons
چیزها" - مومیایی پادشاه توت عنخ آمون در حین باز کردن آن آسیب دید و این آسیب به اشتباه به عنوان شواهدی برای قتل پادشاه توت عنخ آمون تفسیر شد
- بعد از بازنشستگی، کارتر آثار باستانی جمع آوری کرد
- کارتر در 64 سالگی در سال 1939 بر اثر لنفوم درگذشت. او در گورستان پوتنی ویل لندن به خاک سپرده شد
- شکاف بین ورود اولیه کارتر به مقبره شاه توت عنخ آمون در سال 1922 و مرگ او در سال 1939 اغلب به عنوان مدرکی در رد اعتبار "نفرین مقبره پادشاه توت" ذکر می شود. 7>
سالهای اولیه
هاوارد کارتر در 9 می 1874 در کنزینگتون لندن به دنیا آمد او فرزند ساموئل جان کارتر هنرمند و کوچکترین فرزند از 11 فرزند بود. کارتر که کودکی بیمار بود، عمدتاً در خانه عمه‌اش در نورفولک آموزش دید. او از دوران کودکی مهارت های هنری خود را نشان داد.
همچنین ببینید: چه کسانی قبل از سلت ها در بریتانیا زندگی می کردند؟ساموئل به هاوارد طراحی و نقاشی آموزش داد و هاوارد مکرراً شاهد نقاشی پدرش در خانه ویلیام و لیدی آمهرست، حامیان ساموئل بود. با این حال، هاوارد اغلب به اتاق مصری آمهرست سرگردان می شد. احتمالاً در اینجا پایه‌های اشتیاق مادام‌العمر کارتر به همه چیزهای مصر باستان است.
کارتر به پیشنهاد آمهرست به دنبال کار در مصر به عنوان راه‌حلی برای سلامتی ظریف خود باشد. آنها مقدمه ای برای پرسی نیوبری، یکی از اعضای صندوق اکتشاف مصر مستقر در لندن ارائه کردند. در آن زمان نیوبری به دنبال هنرمندی بود تا از هنر مقبره کپی کنداز طرف صندوق.
در اکتبر 1891، کارتر عازم اسکندریه، مصر شد. او فقط 17 سال داشت. در آنجا نقش ردیاب صندوق اکتشاف مصر را بر عهده گرفت. زمانی که هاوارد در محل حفاری قرار گرفت، نقاشی ها و نمودارهایی از مصنوعات مهم مصر باستان کشید. مأموریت اولیه کارتر کپی کردن صحنه های نقاشی شده بر روی دیوار مقبره های پادشاهی میانه (حدود 2000 قبل از میلاد) در بنی حسن بود. در طول روز، کارتر هاوارد به سختی روی کتیبه ها کار می کرد و هر شب در مقبره ها با مستعمره ای از خفاش ها برای شرکت می خوابید.
هاوارد کارتر باستان شناس
کارتر با فلیندرز پتری، یک مشهور آشنا شد. باستان شناس بریتانیایی سه ماه بعد، کارتر با رشته های باستان شناسی میدانی آشنا شد. زیر نظر پتری، کارتر از هنرمند به مصر شناس تبدیل شد.
تحت راهنمایی پتری، کارتر مقبره توتموسیس چهارم، معبد ملکه هتشپسوت، گورستان تبه و گورستان ملکه های سلسله هجدهم را کاوش کرد.
همچنین ببینید: نماد ستارگان (9 معنی برتر)از آنجا، کار باستان‌شناسی کارتر رونق گرفت و او ناظر و نقشه‌بردار اصلی معبد مورتوری معبد هتشپسوت در دیرالبهاری در اقصر شد. در 25 سالگی، تنها هشت سال پس از سفر به مصر، کارتر توسط گاستون ماسپرو، مدیر سرویس آثار باستانی مصر، به عنوان بازرس کل بناهای تاریخی مصر علیا منصوب شد.
این سمت مهم شاهد کارتر بود.نظارت بر حفاری های باستان شناسی در امتداد رودخانه نیل. کارتر از طرف تئودور دیوید یک باستان شناس و وکیل آمریکایی بر کاوش در دره پادشاهان نظارت کرد.
به عنوان بازرس اول، کارتر چراغ هایی را به شش مقبره اضافه کرد. در سال 1903، مقر او در سقاره بود و به عنوان بازرس مصر سفلی و میانه منصوب شد. شخصیت «سرسخت» کارتر و دیدگاه‌های بسیار فردی او در مورد روش‌های باستان‌شناسی به طور فزاینده‌ای او را در تضاد با مقامات مصری و همچنین باستان‌شناسان دیگر قرار می‌دهد.
در سال 1905 اختلافات تلخی بین کارتر و برخی از گردشگران ثروتمند فرانسوی درگرفت. گردشگران به مقامات ارشد مصر شکایت کردند. به کارتر دستور داده شد که عذرخواهی کند، اما او نپذیرفت. به دنبال امتناع او، کارتر به کارهای کمتر مهمی منصوب شد و دو سال بعد استعفا داد.
عکس هاوارد کارتر، 8 مه 1924. کتابخانه کنگره) [دامنه عمومی]، از طریق Wikimedia Commons
یافتن مقبره پسر پادشاه توت عنخ آمون
بعد از استعفای کارتر، او چندین سال به عنوان یک هنرمند تجاری و راهنمای توریست کار کرد. با این حال، ماسپرو کارتر را فراموش نکرد. او در سال 1908 او را به جورج هربرت، پنجمین ارل کارناروون معرفی کرد. دکتر لرد کارناروون، بازدیدهای سالانه زمستانی مصر را برای کمک به بیماری ریوی تجویز کرده بود.
این دو مرد رابطه فوق العاده ای برقرار کردند.عزم تسلیم ناپذیر مصرشناس با اعتمادی که حامی مالی او روی او سرمایه گذاری کرده بود، مطابقت داشت. لرد کارناروون موافقت کرد که حفاری های در حال انجام کارتر را تامین مالی کند. همکاری سازنده آنها منجر به معروف ترین یافته باستان شناسی در تاریخ شد.
کارتر بر چندین حفاری که توسط کارناروون حمایت مالی می شد نظارت کرد و شش مقبره را در اقصر در کرانه باختری نیل و همچنین در دره پادشاهان یافت. این حفاری‌ها تا سال 1914 چندین اثر باستانی را برای مجموعه خصوصی لرد کارناروون تولید کردند. با این حال، رویای کارتر، که او بیش از پیش به کشف مقبره شاه توتانخ آمون وسواس داشت. توت عنخ آمون فرعون جوانی از سلسله هجدهم مصر بود، زمانی که مصر باستان از ثروت و قدرت زیادی برخوردار بود.
قبل از ورود نام توت عنخ آمون یا پادشاه توت به فرهنگ عامه، کتیبه ای بر روی یک فنجان کوچک برای اولین بار این موضوع را مشخص کرد. فرعون کمتر شناخته شده این جام با نام پادشاه در سال 1905 توسط تئودور دیویس مصر شناس آمریکایی کشف شد. دیویس معتقد بود که مقبره غارت شده توت عنخ آمون را پس از کشف یک اتاق خالی که اکنون به نام KV58 شناخته می شود، کشف کرده است. این اتاق انبار کوچکی از طلا با نام های توت عنخ آمون و آی، جانشین او داشت.
هم کارتر و هم کارناروون معتقد بودند که دیویس در فرض اینکه KV58 مقبره توت عنخ آمون است اشتباه می کند. علاوه بر این، هیچ اثری از مومیایی توت عنخ آمون در میان مخفیگاه مومیایی های سلطنتی یافت نشد.در سال 1881 پس از میلاد در دیر البهاری یا در KV35 مقبره آمنهوتپ دوم که برای اولین بار در سال 1898 کشف شد پیدا شد.
به نظر آنها، مومیایی مفقود شده توت عنخ آمون نشان داد که زمانی که کشیشان مصر باستان مومیایی های سلطنتی را برای محافظت جمع کردند، مقبره او دست نخورده باقی ماند. در دیرالبهاری علاوه بر این، همچنین ممکن بود محل مقبره توت عنخ آمون فراموش شده باشد و از توجه سارقین مقبره های باستانی دور شده باشد.
اما، در سال 1922، از عدم پیشرفت کارتر در یافتن مقبره شاه توت عنخ آمون و با بودجه ناامید شد. لرد کارناروون به کارتر اولتیماتوم داد. اگر کارتر نتواند مقبره شاه توت عنخ آمون را بیابد، سال 1922 آخرین سال سرمایه گذاری کارتر خواهد بود.
قاطعیت و شانس برای کارتر نتیجه داد. تنها سه روز پس از آغاز فصل حفاری کارتر در 1 نوامبر 1922 پس از میلاد، تیم کارتر پلکانی را کشف کردند که تا به حال مشرف شده بود که در زیر خرابه‌های کلبه‌های کارگران مربوط به دوره رامساید (حدود 1189 قبل از میلاد تا 1077 قبل از میلاد) پنهان شده بود. پس از پاکسازی این زباله های باستانی، کارتر روی یک سکوی تازه کشف شده قدم گذاشت.
این اولین پله بر روی یک پلکان بود که پس از حفاری های سخت، تیم کارتر را به سمت درگاه دیواری با مهرهای سلطنتی دست نخورده هدایت کرد. پادشاه توت عنخ آمون در تلگرامی که کارتر برای حامی خود در انگلستان فرستاده بود، چنین آمده بود: «بالاخره در دره اکتشاف شگفت انگیزی انجام دادیم. مقبره ای باشکوه با مهر و مومسالم؛ برای ورود شما دوباره پوشش داده شد. تبریک.” هاوارد کارتر در 26 نوامبر 1922 از در بسته شده مقبره توت عنخ آمون عبور کرد.
در حالی که کارتر معتقد بود که مقبره توت عنخ آمون در صورت سالم بودن می تواند دارایی های عظیمی را در خود جای دهد، نمی توانست گنجینه شگفت انگیزی از گنجینه های موجود در داخل او را پیش بینی کند. وقتی کارتر برای اولین بار از سوراخی که در قبر ایجاد کرده بود نگاه کرد، تنها نور او یک شمع منفرد بود. کارناروون از کارتر پرسید که آیا می تواند چیزی ببیند؟ کارتر به طور معروف پاسخ داد: "بله، چیزهای شگفت انگیزی." بعداً او اظهار داشت که همه جا درخشش طلا وجود دارد.
آوارهای پوشانده شده در ورودی مقبره ممکن است توضیح دهند که چرا مقبره توت عنخ آمون تا حد زیادی از غارت دزدان مقبره های باستانی در اواخر سلسله بیستم در دوره پادشاهی جدید فرار کرد ( حدود 1189 قبل از میلاد تا 1077 قبل از میلاد). با این حال، شواهدی وجود دارد که مقبره پس از اتمام آن دو بار دزدیده شده و دوباره مهر و موم شده است.
میزان بسیار زیاد آنها و ارزش آثار باستانی مهر و موم شده در مقبره مانع از پیروی مقامات مصری از کنوانسیون تعیین شده برای تقسیم یافته ها شده است. بین مصر و کارناروون دولت مصر محتویات مقبره را ادعا کرد.
آخرین آرامگاه پادشاه توت عنخ آمون بهترین مقبره ای بود که تا به حال کشف شده بود. در داخل آن، مصنوعات طلا، همراه با سه تابوت‌خانه توت‌عنخ آمون که بدون مزاحمت در داخل دفن آرام گرفته بودند، وجود داشت.محفظه - اتاق. اکتشاف کارتر یکی از شگفت‌انگیزترین اکتشافات قرن بیستم بود.
محتویات مقبره پادشاه توت عنخ آمون
قبر پادشاه توت عنخ آمون دارای گنجینه های زیادی بود که کاوش کامل هاوارد کارتر 10 سال طول کشید. مقبره، آوارهای آن را پاک کنید و اشیاء تشییع جنازه را با زحمت فهرست کنید. مقبره مملو از انبوهی از اشیاء بود که در آشفتگی زیادی پراکنده شده بودند، تا حدی به دلیل دو سرقت، عجله برای تکمیل مقبره و اندازه نسبتاً فشرده آن. بسیاری از آنها طلای خالص هستند. تابوت توت عنخ آمون از گرانیت تراشیده شده بود و دارای دو تابوت طلاکاری شده و یک تابوت طلای جامد همراه با نقاب مرگ نمادین توت عنخ آمون بود که امروزه یکی از شناخته شده ترین آثار هنری جهان است. تابوت پادشاه در اتاق دفن. در خارج از این زیارتگاه ها یازده پارو برای قایق خورشیدی توت عنخ آمون، مجسمه های طلاکاری شده آنوبیس، ظروف روغن های گرانبها و عطر و لامپ هایی با تصاویر تزئینی هاپی، خدای آب و باروری وجود داشت.
جواهرات توت عنخ آمون شامل اسکراب، طلسم، دستبند، خلخال، یقه، سینه، آویز، گردنبند، گوشواره، میخ گوش، 139 چوب آبنوس، عاج، نقره و طلا و سگک.
همچنین شش ارابه در کنار توت عنخ آمون دفن شدند.خنجر، سپر، آلات موسیقی، سینه، دو تخت، نیمکت، صندلی، پشت سر و تخت، بادبزن طلایی و بادبزن شترمرغ، تخته بازی آبنوس از جمله سنه، 30 شیشه شراب، هدایای غذا، تجهیزات قلمزنی و لباس کتانی ظریف شامل 50 لباس از تونیک و کت تا لباس سر، روسری و دستکش.
هوارد کارتر حس رسانه ای
در حالی که کشف کارتر او را با وضعیت مشهور آغشته کرد، اینفلوئنسرهای اینستاگرام امروزی فقط می توانستند رویاپردازی کنند، او قدردان این موضوع نبود. توجه رسانه ها.
در حالی که کارتر در اوایل نوامبر 1922 مکان مقبره را مشخص کرد، مجبور شد قبل از افتتاح آن منتظر ورود لرد کارناروون حامی مالی و حامی مالی خود باشد. در عرض یک ماه پس از افتتاح مقبره در حضور کارناروون و دخترش لیدی اولین در 26 نوامبر 1922، سایت حفاری تعداد زیادی از تماشاگران را از سرتاسر جهان به خود جذب کرد.
کارناروون تصمیم دولت مصر مبنی بر مناقشه ای نداشت. با این حال، ادعای خود را مبنی بر مالکیت کامل محتویات مقبره مطرح می کند، با این حال، کارتر و تیم باستان شناسی او به غیر از آرزوی بازگشت سرمایه اش، به بودجه برای حفاری، حفظ و فهرست نویسی هزاران شی مقبره نیاز داشتند.
کارناروون به حل مسائل مالی خود پرداخت. با فروش حقوق انحصاری پوشش مقبره به لندن تایمز به مبلغ 5000 پوند انگلیس و 75 درصد از سود حاصل از
