فهرست مطالب
امروزه، هیروگلیف های مصر باستان در میان قابل تشخیص ترین تصاویر جهان هستند. این «حکاکی‌های مقدس» که درست قبل از طلوع اوایل دوره سلسله‌ای مصر (حدود 3150 تا 2613 پیش از میلاد) ساخته شده‌اند، در ابتدا توسط برخی باستان‌زبان‌شناسان تصور می‌شد که از بین‌النهرین سرچشمه گرفته‌اند و از طریق مسیرهای تجاری باستانی به مصر رسیده‌اند.
با این حال، علیرغم جریان فراوان ایده ها و کالاها در سراسر بیابان، امروزه مصر شناسان خط هیروگلیف مصری را در مصر به وجود آورده اند. هیچ ارتباطی بین تابلوهای مصری اولیه و نشانه های بین النهرین نشان داده نشده است. به همین ترتیب، هیچ کلمه بین النهرینی برای مکان ها، اشیا یا مفاهیم یافت نشد.
کلمه «هیروگلیف» خود یونانی است. مصری‌ها زبان نوشتاری خود را medu-netjer می‌نامیدند که به «کلمات خدا» ترجمه می‌شود، زیرا کاتبان مصری معتقد بودند که نوشتن هدیه‌ای از سوی توت، خدای خرد و نوشتارشان است.
فهرست محتوا
حقایقی درباره هیروگلیف های مصر باستان
- اعتقاد بر این است که هیروگلیف ها در حدود 3200 سال قبل از میلاد در مصر ایجاد شده اند
- هیروگلیف های مصری ترکیبی از هجا، الفبایی و عناصر لوگوگرافی که منجر به 1000 کاراکتر متمایز می شود
- مصریان از هیروگلیف استفاده می کردند تا زمانی که کشور به عنوان استانی توسط روم ضمیمه شد
- مصر شناسان تخمین می زنند که تنها حدود سه درصد از جمعیت مصر باسواد بودند و قادر به خواندن بودند.هیروگلیف ها
- هیروگلیف ها نمایانگر ایده ها و حتی صداها هستند
- علائم هیروگلیف تعیین کننده نشان دهنده طبقه بندی یک کلمه است، مانند مرد یا زن
- ژان فرانسوا شامپولیون، محقق، شرق شناس فرانسوی و فیلولوژیست که اولین مردی بود که هیروگلیف ها را رمزگشایی کرد.
- شامپولیون به سنگ روزتا که توسط سربازان فرانسوی در سال 1799 کشف شد، دسترسی داشت و همین حکم در ممفیس صادر شد که به خط یونانی، خط هیروگلیف و دموتیک نوشته شده بود. کلید فرآیند رمزگشایی
ظهور خط هیروگلیف
تصور می‌شود که هیروگلیف از تابلوهای اولیه پدید آمده است. مصریان باستان از تصاویر و نمادها برای نشان دادن ایده هایی مانند یک رویداد، یک حیوان، یک ستاره یا یک شخص استفاده می کردند. با این حال، پیکتوگرام ها مشکلات عملی را برای کاربران ایجاد می کنند. مقدار اطلاعاتی که یک پیکتوگرام می تواند داشته باشد به شدت محدود است. در حالی که یک مصری باستان می توانست تصویری از یک معبد، یک بز یا یک زن ترسیم کند، هیچ راهی برای ارتباط آنها با یکدیگر وجود نداشت.
فرهنگ سومری بین النهرین باستان با مشکل مشابهی در زبان نوشتاری آنها مواجه شده بود. آنها را بر آن داشت تا خطی تکامل یافته در اوروک بسازند. 3200 ق.م. اگر مصریان واقعاً ساختار نوشتاری خود را از سومریان اقتباس می کردند، از پیکتوگرام ها چشم پوشی می کردند و آوا نگاری سومری را انتخاب می کردند. اینها نمادهایی هستند که نشان دهنده الف هستندصدا.
سومری ها زبان نوشتاری خود را گسترش دادند تا نمادهایی را که مستقیماً نشان دهنده زبان آنها بود در بر گیرد تا آنها را قادر به برقراری ارتباط بسته های خاصی از اطلاعات کند. مصریان باستان سیستم مشابهی را توسعه دادند اما نمادهایی را که بیانگر کلمات یا آرم‌نگارها و ایدئوگرام‌ها بود در خط خود گنجانده بودند. ایدئوگرام یک "نشانه حس" است که پیام خاصی را با استفاده از یک نماد قابل تشخیص منتقل می کند. بهترین مثال از یک ایدئوگرام علامت منفی امروزی است.
نوشته مقدس
هیروگلیف شامل یک "الفبا" از 24 همخوان اصلی است که با بیش از 800 علامت مکمل تکمیل می شود تا معنای صامت ها را دقیقاً نشان دهد. . کاتبان باید تمام این الفبا را به خاطر بسپارند تا به ترتیب صحیح نوشته شود.
همچنین ببینید: دین در مصر باستاناین رویکرد استادانه، حروف هیروگلیف را برای لشکر کاتبان مصری بسیار سخت می کرد تا در کارهای روزانه خود به کار گیرند، بنابراین «مقدس» نگارش یا خط سلسله مراتبی اندکی پس از آن در اوایل دوره سلسله مصر تکامل یافت. این خط هیراتیک جدید اشکال ساده تری از عموزاده های هیروگلیف خود را در شخصیت های خود به کار می برد. این خط برای کاتبان سریع‌تر و کم‌تر کار می‌کرد.
هیروگلیف در تمام طول تاریخ مصر استفاده می‌شد. با این حال، آنها عمدتاً خطی بودند که برای کتیبه‌های معابد و بناهای تاریخی استفاده می‌شد. گروه‌هایی از هیروگلیف‌ها، در مستطیل‌های منظم خود، برازش می‌کنندشکوه لازم برای کتیبه های آنها.
هیراتیک در ابتدا در اسناد و نوشته های مذهبی قبل از گسترش به سایر حوزه های پر حجم نگهداری و ارتباطات مانند نامه های تجاری و خصوصی، اسناد قانونی، مدیریت بازرگانی و متون جادویی استفاده می شد. . هیراتیک معمولاً روی استراکا یا پاپیروس نوشته می شد. کاتبان تازه کار از لوح های چوبی یا سنگی برای تمرین خط خود استفاده می کردند. زمانی نزدیک به 800 سال قبل از میلاد سلسله مراتب به «هیراتیک غیرعادی» تبدیل شد، یک خط شکسته قبل از اینکه خط دموتیک جایگزین آن شود. 700 قبل از میلاد.
خط دموتیک
"نوشته عامه پسند" معروف به خط دموتیک برای هر موقعیتی که نیاز به ثبت نسبتاً سریع نوشتاری داشت، در حالی که هیروگلیف تا حد زیادی محدود به کتیبه‌های یادبود کنده‌کاری شده بود، استفاده شد. مصری‌ها به خط دموکراتی خود به عنوان «سخت» اشاره می‌کردند که به معنای «نوشتن برای اسناد» است. خط دموتیک بر تمام اشکال نوشتار مصری در طول 1000 سال بعد برای همه اشکال کار نوشتاری تسلط داشت. به نظر می رسد خاستگاه خط دموتیک در دلتای وسیع مصر سفلی قبل از گسترش به جنوب در طول سلسله ششم دوره میانی سوم (حدود 1069 تا 525 پ. (332-30 قبل از میلاد). پس از الحاق مصر به روم، خط قبطی جایگزین خط دموتیک شد.
همچنین ببینید: نماد اژدها (21 نماد)کشف مجددمعنای هیروگلیف
برخی مصر شناسان ادعا کرده اند که معنای واقعی هیروگلیف مصری در مراحل بعدی تاریخ مصر فراموش شده است زیرا خواندن و نوشتن حافظه نمادهای بی شمار آن با عدم استفاده از بین رفته است. با این حال، هیروگلیف تا زمان سلسله بطلمیوس مورد استفاده قرار گرفت و تنها با ظهور مسیحیت در اوایل دوره روم، استفاده از آن کاهش یافت. هنر هیروگلیف تنها زمانی از بین رفت که فرهنگ و نظام اعتقادی خط تکامل یافت تا نشان دهد.
از آنجایی که خط قبطی جایگزین هیروگلیف در جامعه مصر شد، معنای غنی هیروگلیف نویسی به حافظه های دور منتقل شد. در طول قرن هفتم، زمانی که اعراب به مصر حمله کردند، هیچ کس هنوز در قید حیات معنی انباشتگی گسترده متون و کتیبه های هیروگلیف را درک نکرد. نتوانست هیروگلیف را به عنوان شکل نوشتاری زبان تشخیص دهد. در این زمان، هیروگلیف ها نمادهای آیینی جادو بودند. این نظریه در نوشته‌های آتاناسیوس کرشر (1620-1680)، محقق و دانشمند آلمانی مطرح شد. کرچر ادعای نویسندگان یونانی در دوران باستان را پذیرفت که هیروگلیف نمادها را نشان می دهد. کرچر با فرض اینکه موضع آنها واقعیت بود و نه یک ادعای ناآگاهانه، تفسیری از هیروگلیف را ترویج کرد.نمادهای فردی برابر با یک مفهوم واحد بودند. تلاش‌های پرزحمت کرچر برای ترجمه هیروگلیف مصر با شکست مواجه شد، زیرا او بر اساس یک فرض ناقص کار می‌کرد.
بسیاری از محققان تلاش‌های محکوم به شکست خود را برای درک معنای پنهان هیروگلیف‌های مصر باستان بدون موفقیت آغاز کردند. برخی از محققان بر این باور بودند که الگویی را در میان نمادها کشف کرده اند. با این حال، آن محققان نتوانستند راهی برای ترجمه آنها به چیزی معنادار پیدا کنند.
به دنبال حمله ناپلئون به مصر در سال 1798، یک افسر سنگ روزتا را کشف کرد. او بلافاصله اهمیت بالقوه آن را درک کرد و آن را برای مطالعه بیشتر به مؤسسه نوپای ناپلئون در قاهره فرستاد.
سنگ روزتا که از گرانودیوریت تراشیده شده بود حاوی اعلامیه ای از سلطنت بطلمیوس پنجم (204-181 قبل از میلاد) بود. به سه زبان یونانی، هیروگلیف و دموتیک. استفاده از سه متن نشان دهنده فلسفه جامعه چندفرهنگی بطلمیوسی است، یکی که در آن صرف نظر از اینکه زبان یونانی، هیروگلیف یا دموتیک زبان مادری فرد باشد، شهروندان می توانند پیام سنگ را بخوانند.
آشفتگی در طول جنگ. بین انگلستان و فرانسه در مصر و جنگ‌های ناپلئونی متعاقب آن، رمزگشایی هیروگلیف و بخش دموتیک روی سنگ به تأخیر افتاد. سرانجام، این سنگ از مصر به انگلستان فرستاده شد.
محققان بلافاصله تلاش برای رمزگشایی این گمشده را آغاز کردند.سیستم نوشتن آنها با پیروی از نظریه های قبلی کرچر مانع شدند. توماس یانگ (1773-1829) یک محقق انگلیسی و چند دانشمند معتقد بود که نمادها کلمات را نشان می دهند و هیروگلیف ها باید ارتباط نزدیکی با خط دموتیک و قبطی داشته باشند. نظریه او مبنای رویکرد دیگری توسط همکار و رقیب سابقش، ژان فرانسوا شامپولیون (1790-1832) محقق و فیلسوف بود.
در سال 1824 شامپولیون نتایج مطالعات خود را منتشر کرد. این به طور قطع نشان داد که هیروگلیف مصری شامل یک سیستم نوشتاری پیچیده است که از ایدئوگرام، لوگوگرام و آواگرام تشکیل شده است. بنابراین نام شامپولیون با سنگ روزتا و رمزگشایی او از هیروگلیف آن تداعی شد.
حتی در روزگار کنونی، محققان بحث می کنند که آیا مشارکت رقیب یانگ یا شامپولیون اهمیت بیشتری داشته و چه کسی سزاوار این اعتبار است. . در حالی که کارهای یانگ بستر کارهای بعدی شامپولیون را فراهم کرد، کاملاً واضح به نظر می رسد، پیشرفت قاطع شامپولیون در نهایت باعث شد تا سیستم نوشتاری مصر باستان رمزگشایی شود و پنجره ای تا آن زمان بسته به روی دستاوردهای چشمگیر فرهنگ مصر و سفر تاریخی آن برای جهان باز شود. در کل برای لذت بردن.
تأمل در گذشته
سیستم هیروگلیف مصر نشان دهنده یک دستاورد منحصر به فرد در توانایی فرهنگ آنها برای برقراری ارتباط ومفاهیم ابدیت، رویدادها و حتی نام‌های فردی حاکمان آنها و مصریان عادی را ثبت کنید.
تصویر سرصفحه: PHGCOM [CC BY-SA 3.0]، از طریق Wikimedia Commons
