حیوانات مصر باستان

در قلب رابطه بین مصریان باستان و حیوانات، اعتقادات مذهبی آنها بود. مصریان باستان معتقد بودند خدایانشان با چهار عنصر هوا، خاک، آب و آتش، با طبیعت و حیوانات ارتباط پیچیده ای دارند. مصریان باستان به قدرت‌های بی‌پایان جهان اعتقاد داشتند و به این عناصر احترام می‌گذاشتند، زیرا معتقد بودند خدا در همه جا و در همه چیز وجود دارد.

احترام و احترام به حیوانات جنبه اساسی سنت‌های آنها بود. حیوانات در زندگی مصریان باستان از جایگاه بالایی برخوردار بودند که به زندگی پس از مرگ آنها نیز کشیده شد. از این رو، تعامل بین حیوانات و انسان در طول زندگی آنها اهمیت مذهبی پیدا کرد. مصر شناسان اغلب حیوانات خانگی را مومیایی شده و با صاحبانشان دفن می کنند.

همه مصریان باستان به گونه ای تربیت شده اند که نسبت به ویژگی های اصلی حیوانات حساس باشند. مصریان باستان می دانستند که گربه ها از بچه گربه های خود محافظت می کنند. باستت، خدای گربه آنها، یک خدای مهم و قدرتمند در سراسر مصر باستان بود.

او محافظ کانون و خانه آنها و الهه باروری بود. تصور می شد که سگ ها قلب و نیت واقعی یک فرد را می بینند. آنوبیس، شغال مصری یا خدای سر سگ سیاه وحشی، قلب مردگان را برای اوزیریس وزن می کرد تا اعمال آنها را در زندگی بسنجد.

مصریان تقریباً 80 خدا داشتند. هر یک به عنوان انسان، حیوان یا به عنوان بخشی از انسان و بخشی از حیوان نشان داده شدمشترک

بنابراین، مصریان این حیوانات را به ویژه در معابد و اطراف معابد خود، از طریق مراسم روزانه و جشنواره های سالانه گرامی می داشتند. آنها غذا، نوشیدنی و پوشاک دریافت کردند. در معابد، کاهنان اعظم بر مجسمه‌ها نظارت می‌کردند، زیرا آنها را سه بار در روز می‌شستند، معطر می‌کردند و لباس و جواهرات خوب می‌پوشیدند.

فهرست محتوا

حقایق درباره حیوانات مصر باستان

• احترام و احترام به حیوانات جنبه اساسی سنت های آنها بود
• مصریان باستان معتقد بودند که بسیاری از خدایان و الهه های آنها بر روی زمین به عنوان حیوانات تناسخ یافته اند
• گونه های اولیه اهلی شده شامل گوسفند، گاو بز، خوک و غاز بود
• کشاورزان مصری بعد از پادشاهی قدیم آزمایش هایی را با غزال ها، کفتارها و جرثقیل ها اهلی کردند
• اسب ها تنها پس از سلسله سیزدهم ظاهر شدند. آنها اقلام لوکس بودند و برای کشیدن ارابه استفاده می شدند. آنها به ندرت سوار می شدند یا برای شخم زدن استفاده می شدند
• شترها در عربستان اهلی بودند و تا زمان فتح ایران به سختی در مصر شناخته شده بودند
• محبوب ترین حیوان خانگی مصر باستان گربه بود
• گربه‌ها، سگ‌ها، موش‌های دریایی، بابون‌ها، غزال‌ها، میمون‌های وروت، شاهین‌ها، هوپوها، بیس‌ها و کبوترها رایج‌ترین حیوانات خانگی در مصر باستان بودند.
• برخی از فراعنه شیرها و یوزپلنگ‌های سودانی را به عنوانحیوانات خانگی
• حیوانات خاص ارتباط نزدیکی با خدایان منفرد داشتند یا برای آنها مقدس بودند
• حیوانات فردی برای نشان دادن یک خدا بر روی زمین انتخاب شدند. با این حال، خود حیوانات به عنوان خدا پرستیده نمی شدند.

حیوانات اهلی

مصریان باستان چندین گونه از حیوانات خانگی را اهلی کردند. گونه های اولیه اهلی شده شامل گوسفند، گاو بز، خوک و غاز بودند. آنها برای شیر، گوشت، تخم مرغ، چربی، پشم، چرم، پوست و شاخ بزرگ شدند. حتی سرگین حیوانات را خشک می کردند و به عنوان سوخت و کود استفاده می کردند. شواهد کمی وجود دارد که گوشت گوسفندی به طور منظم خورده می شد.

خوک ها از آغاز هزاره چهارم قبل از میلاد بخشی از رژیم غذایی مصریان اولیه بودند. با این حال، گوشت خوک از مراسم مذهبی حذف شد. گوشت بز توسط طبقات بالا و پایین مصر مصرف می شود. پوست بز به غذاخوری های آبی و وسایل شناور تبدیل شد.

مرغ های اهلی تا زمان پادشاهی جدید مصر ظاهر نشدند. در ابتدا، توزیع آنها کاملاً محدود بود و آنها فقط در اواخر دوره متداول شدند. کشاورزان اولیه مصر با اهلی کردن طیف وسیعی از حیوانات دیگر از جمله غزال، کفتار و جرثقیل آزمایش کرده بودند، اگرچه به نظر می رسد این تلاش ها بعد از پادشاهی قدیم بوده است.

نژادهای گاو اهلی

مصریان باستان چندین نژاد گاو پرورش داد. گاوهای آنها، یک گونه افریقایی به شدت شاخدار به عنوان ارزشمند بودپیشکش های تشریفاتی آنها را پروار می‌کردند و با پرهای شترمرغ تزئین می‌کردند و قبل از ذبح در دسته‌های تشریفاتی رژه می‌رفتند.

مصریان همچنین نژاد کوچک‌تری از گاوهای بدون شاخ به همراه گاوهای شاخ بلند وحشی داشتند. زبو، زیرگونه ای از گاوهای اهلی با پشت قوز مشخص در طول پادشاهی جدید از شام معرفی شد. از مصر، آنها متعاقباً در بسیاری از شرق آفریقا پخش شدند.

اسب ها در مصر باستان

ارابه مصری.

کارلو لاسینیو (حکاکی )، جوزپه آنجللی، سالوادور کروبینی، گائتانو روزلینی (هنرمندان)، ایپولیتو روزلینی (نویسنده) / حوزه عمومی

سلسله سیزدهم اولین مدرکی است که ما از ظهور اسب ها در مصر داریم. با این حال، در ابتدا، آنها در تعداد محدود ظاهر شدند و فقط در مقیاس گسترده ای از دوره متوسط ​​دوم به بعد معرفی شدند. اولین عکس‌های باقی‌مانده از اسب‌هایی که امروزه در اختیار داریم، مربوط به سلسله هجدهم است.

در ابتدا، اسب‌ها کالاهای لوکس بودند. فقط افراد بسیار ثروتمند می توانستند از عهده نگهداری و مراقبت موثر از آنها برآیند. آنها به ندرت سوار می شدند و هرگز برای شخم زدن در هزاره دوم قبل از میلاد استفاده نمی شدند. اسب‌ها در ارابه‌ها هم برای شکار و هم برای لشکرکشی به کار می‌رفتند.

محصولات سوارکاری توتنخامن که در مقبره‌اش یافت شد دارای کتیبه‌ای است. او "مثل ری درخشان سوار بر اسبش آمد." به نظر می رسد این نشان می دهد که توتانخامن از سواری لذت می بردسوار بر اسب. بر اساس تصاویر نادر، مانند کتیبه ای که در مقبره هورمهب یافت شده است، به نظر می رسد که اسب ها برهنه و بدون کمک رکاب سوار شده اند.

خرها و قاطرها در مصر باستان

الاغ ها در مصر باستان و اغلب بر روی دیوارهای مقبره نشان داده می شد. قاطرها، فرزندان یک الاغ نر و یک اسب ماده از زمان پادشاهی جدید در مصر پرورش داده شده بودند. قاطرها در دوره یونانی-رومی رایج‌تر بودند، زیرا اسب‌ها ارزان‌تر شدند.

شتر در مصر باستان

شترها در عربستان و غرب آسیا در طول هزاره سوم یا دوم به ندرت شناخته شده بودند. مصر تا زمان فتح ایران. شترها مانند امروز برای سفرهای طولانی‌تر در صحرا مورد استفاده قرار می‌گرفتند.

بزها و گوسفندها در مصر باستان

در میان مصریان مستقر، بزها ارزش اقتصادی محدودی داشتند. با این حال، بسیاری از قبایل بدوی سرگردان برای بقا به بز و گوسفند وابسته بودند. بزهای وحشی در مناطق کوهستانی تر مصر زندگی می کردند و فراعنه مانند توتموس چهارم از شکار آنها لذت می بردند.

مصر باستان دو نوع گوسفند اهلی را پرورش می داد. قدیمی‌ترین نژاد (ovis longipes)، دارای شاخ‌هایی بود که بیرون زده بودند، در حالی که گوسفند دم‌چاق جدیدتر، (ovis platyra)، شاخ‌هایی نزدیک به دو طرف سرش پیچ‌خورده بود. گوسفندهای دم چاق اولین بار در زمان پادشاهی میانه مصر به مصر معرفی شدند.

همانند بزها، گوسفندها از نظر اقتصادی چندان مناسب نبودند.برای کشاورزان مستقر مصری مهم است، همانطور که برای قبایل بادیه نشین کوچ نشین که برای تهیه شیر، گوشت و پشم به گوسفند متکی بودند. مصریان در شهرها و شهرها عموماً کتانی سردتر و کمتر خارش دار و بعداً پنبه سبک تر را به پشم برای لباس های خود ترجیح می دادند.

حیوانات خانگی مصر باستان

مومیایی گربه مصر باستان .

Rama / CC BY-SA 3.0 FR

به نظر می رسد مصری ها علاقه زیادی به نگهداری از حیوانات خانگی دارند. آنها غالباً گربه، سگ، موش خرما، بابون، غزال، میمون وروت، هوپو، بیس، شاهین و کبوتر داشتند. برخی از فراعنه حتی شیرها و یوزپلنگ های سودانی را به عنوان حیوانات خانگی نگهداری می کردند.

محبوب ترین حیوان خانگی مصر باستان گربه بود. مصریان باستان که در دوران پادشاهی میانه اهلی شده بودند، معتقد بودند که گربه ها موجوداتی الهی یا خداگونه هستند و هنگامی که می میرند، مانند انسان برای مرگ خود سوگواری می کردند، از جمله اینکه آنها را مومیایی می کردند.

"گربه" است. مشتق شده از کلمه آفریقای شمالی برای حیوان، quattah و با توجه به ارتباط نزدیک گربه با مصر، تقریباً هر ملت اروپایی یک تغییر در این کلمه اتخاذ کرده است.

«چرک» یا «بیدمشک» نیز از کلمه مصری پشت، نام دیگری برای الهه گربه باستت گرفته شده است. الهه باستت مصری در ابتدا به عنوان یک گربه وحشی مهیب، یک شیر، تصور می شد، اما با گذشت زمان به یک گربه خانگی تبدیل شد. گربه ها برای مصریان باستان آنقدر مهم بودند که کشتن گربه جرم محسوب می شد.

سگ هابه عنوان همراهان شکار و نگهبان خدمت می کردند. سگ ها حتی در گورستان ها نقاط خاص خود را داشتند. از فرت ها برای دور نگه داشتن انبارهای غلات از موش و موش استفاده می شد. گرچه گربه ها خدایی ترین در نظر گرفته می شدند. و هنگامی که نوبت به درمان سلامت حیوانات می رسید، همان شفا دهندگانی که انسان ها را معالجه می کردند، حیوانات را نیز معالجه می کردند.

حیوانات در دین مصر

تقریباً 80 خدایی که پانتئون مصر را اشغال کرده بودند به عنوان مظاهر حق تعالی در نقش های مختلف خود یا به عنوان کارگزاران او. برخی از حیوانات ارتباط نزدیکی با خدایان منفرد داشتند یا برای آنها مقدس بودند و ممکن است یک حیوان جداگانه برای نشان دادن یک خدا بر روی زمین انتخاب شود. با این حال، خود حیوانات به عنوان خدایی پرستش نمی شدند.

خدایان مصری یا با صفات کامل حیوانی خود و یا با بدن مرد یا زن و سر حیوان به تصویر کشیده می شدند. یکی از خدایان که اغلب به تصویر کشیده شده است، هوروس، خدای خورشیدی سر شاهین بود. توث خدای نوشتن و دانش با سر ایبیس نشان داده شد.

باستت در ابتدا یک گربه بیابانی بود قبل از اینکه به یک گربه خانگی تبدیل شود. خانم خدایی سر قوچ بود. خدای ماه جوانی در مصر Khonsu به عنوان یک بابون به تصویر کشیده شد، همانطور که توث در تجلی دیگری بود. هاثور، ایسیس، مهت-ورت و نات اغلب یا به عنوان گاو، با شاخ گاو یا با گوش گاو نشان داده می شدند.

مار کبری الهی برای وادجت، الهه کبری پر وادجت که نماینده لوور بود، مقدس بود.مصر و سلطنت به طور مشابه، Renenutet الهه کبرا یک الهه باروری بود. او به عنوان محافظ فرعون به تصویر کشیده می شد که گهگاه کودکان شیرده را نشان می داد. مرتسگر یکی دیگر از الهه‌های مار کبرا، معروف به "او که سکوت را دوست دارد" بود، که مجرمان را با کوری مجازات می‌کرد.

بر این باور بودند که ست در طول مبارزه‌اش با هوروس به یک اسب آبی تبدیل شده است. این ارتباط با ست باعث شد که اسب آبی نر به عنوان یک حیوان شیطانی انتخاب شود.

Taweret الهه کرگدن بزرگ باروری و زایمان بود. تاورت یکی از محبوب ترین الهه های خانگی مصر بود، به ویژه در میان مادران باردار به دلیل قدرت محافظتی که داشت. برخی از نمایش‌های تاورت الهه اسب آبی را با دم و پشت کروکودیل نشان می‌داد و با تمساح روی پشت او نشان داده می‌شد.

تمساح‌ها نیز برای سوبک مقدس بودند، خدای مصر باستان آب، مرگ غیرمنتظره، پزشکی و جراحی. . سوبک به عنوان یک انسان سر کروکودیل یا خود یک کروکودیل به تصویر کشیده شد.

معابد سوبک اغلب دارای دریاچه‌های مقدسی بود که در آن تمساح‌های اسیر نگهداری می‌شدند و متنعم می‌شدند. دیو دادگاه مصر باستان، آموت، سر تمساح داشت و پشت اسب آبی «خورنده مردگان» نامیده می شد. او بدکاران را با خوردن قلبشان مجازات می کرد. خدای خورشیدی Horus Khenty-Khenty از منطقه Athribis گاهی اوقات به عنوان یک کروکودیل به تصویر کشیده می شد.

خورشیدیخدای رستاخیز خپری به عنوان یک خدای اسکرابی معرفی شد. هکت، الهه زایمان آنها، الهه قورباغه ای بود که اغلب به صورت قورباغه یا زنی با سر قورباغه به تصویر کشیده می شد. مصریان قورباغه ها را با باروری و رستاخیز مرتبط می دانستند.

بعدها مصریان مراسم مذهبی را با محوریت حیوانات خاص تکامل دادند. گاو نر افسانه‌ای آپیس حیوانی مقدس از دوره سلسله اولیه (حدود 3150 - 2613 قبل از میلاد مسیح) بود که نماینده خدای پتاح بود. گاو نر به طور خاص برای مراسم قربانی پرورش داده می شد. آنها نماد قدرت و قدرت بودند. پس از مرگ یک گاو نر آپیس، جسد مومیایی شد و در "سراپیوم" در یک تابوت سنگی عظیم که معمولاً بیش از 60 تن وزن داشت، دفن شد.

حیوانات وحشی.

به لطف آب های مغذی رود نیل، مصر باستان زیستگاه گونه های متعددی از حیوانات وحشی از جمله شغال، شیر، تمساح، اسب آبی و مار بود. ، جرثقیل، سهره، کبوتر، جغد و کرکس. ماهی های بومی شامل کپور، سوف و گربه ماهی بودند.

تأمل در گذشته

حیوانات نقش مهمی در جامعه مصر باستان داشتند. آنها هر دو بودند. حیوانات خانگی و تجلی صفات الهی پانتئون خدایان مصر در اینجا بر روی زمین.

تصویر سرصفحه با حسن نیت: به صفحه نویسنده [دامنه عمومی]، از طریق ویکی مدیا مراجعه کنید.