کارناک (معبد آمون)

کارناک امروزی نام معاصر معبد مصر باستان آمون است. مصریان باستان که در تبس می گذرد، این مکان را با نام های Ipetsut، «منتخب ترین مکان ها»، Nesut-Towi، یا «تخت دو سرزمین»، Ipt-Swt، «Selected Spot» و Ipet-Iset، «The بهترین صندلی‌ها.»

نام باستانی کرناک نشان‌دهنده این باور مصریان باستان است که تبس شهری بود که در آغاز جهان بر روی تپه خاکی اولیه‌ای که از آب‌های هرج و مرج بیرون می‌آمد، بنا شد. آتوم خدای خالق مصری تپه را زیر و رو کرد و عمل آفرینش خود را انجام داد. اعتقاد بر این بود که مکان معبد این تپه است. همچنین مصرشناسان معتقدند که کارناک به عنوان یک رصدخانه باستانی و همچنین مکانی برای عبادت فرقه بوده است که در آن خدای آمون مستقیماً با افراد زمینی خود در تعامل بوده است.

فهرست محتوا

حقایقی درباره کارناک

• کارناک بزرگترین بنای مذهبی بازمانده جهان است
• فرقه ها اوزیریس، هوروس، ایسیس، آنوبیس، ری، ست و نو را می پرستیدند
• کاهنان در کارناک به طرز شگفت انگیزی رقیب ثروتمند شدند و اغلب از نظر ثروت و نفوذ سیاسی از فرعون فراتر رفتند
• خدایان اغلب نماینده مشاغل فردی بودند
• خدایان مصر باستان در کارناک اغلب به عنوان حیوانات توتم مانند شاهین معرفی می شدند. ، شیر، گربه، قوچ و تمساح
• آیین مقدس شامل فرآیند مومیایی کردن، آیین "دهان باز کردن"، پیچیدنبدن در پارچه حاوی جواهرات و حرزها و قرار دادن نقاب مرگ بر صورت متوفی
• شرک به مدت 3000 سال بدون شکستگی انجام می شد، مگر برای تحمیل پرستش آتن توسط فرعون آخناتون تا زمانی که معبد توسط متوفی بسته شد. امپراتور روم کنستانتیوس دوم
• فقط فرعون، ملکه، کشیشان و کاهنان اجازه ورود به معابد را داشتند. عبادت‌کننده باید بیرون دروازه‌های معبد منتظر می‌ماند.

گستردگی تاریخ کارناک

امروز، معبد آمون بزرگترین بنای مذهبی بازمانده در جهان است. این مکان به آمون و تعدادی دیگر از خدایان مصری از جمله اوزیریس، ایزیس، پتاه، مونتو، پتاه و فراعنه مصری تقدیم شده است که به دنبال بزرگداشت سهم خود در این مکان وسیع هستند.

در طول قرن ها ساخته شده و هر پادشاه جدیدی آغاز می شود. با اوایل پادشاهی میانه (2040 - 1782 قبل از میلاد) تا پادشاهی جدید (1570 - 1069 پ. فرمانروایان پادشاهی (حدود 2613 - حدود 2181 قبل از میلاد) در ابتدا بر اساس سبک معماری بخش‌هایی از خرابه‌ها و لیست توتموس سوم (1458 - 1425 قبل از میلاد) از پادشاهان پادشاهی قدیم که در تالار جشنواره او حک شده‌اند، در این مکان بنا کردند. انتخاب پادشاهان توسط توتموس سوم به این معناست که او بناهای تاریخی آنها را تخریب کرد تا راه را برای سالن خود باز کند، اما همچنان می خواست سهم آنها به رسمیت شناخته شود.

در طول معبدساختمان‌های قدیمی به طور مرتب بازسازی، گسترش یا حذف می‌شوند. این مجموعه با هر فرعون بعدی رشد کرد و امروزه ویرانه‌ها در 200 جریب پراکنده شده است.

معبد آمون در طول تاریخ 2000 ساله خود به طور مداوم مورد استفاده قرار می‌گرفت و به عنوان یکی از مقدس‌ترین مکان‌های مصر شناخته می‌شد. کاهنان آمون که بر اداره معبد نظارت می کردند به طور فزاینده ای با نفوذ و ثروتمند شدند و در نهایت کنترل سکولار دولت تبس را در اواخر پادشاهی جدید و زمانی که حکومت دولتی بین مصر علیا در تبس و پر رامسس در مصر سفلی تقسیم شد، از بین بردند.

به اعتقاد مصرشناسان، قدرت ظهور کاهنان و ضعف بعدی فرعون عامل اصلی افول پادشاهی جدید و آشفتگی دوره میانی سوم (1069-525 ق.م) است. مجموعه معبد آمون در طول تهاجمات آشور در سال 666 قبل از میلاد و بار دیگر در حمله ایرانیان در سال 525 قبل از میلاد آسیب زیادی دید. به دنبال این تهاجمات، معبد تعمیر شد.

پس از الحاق مصر به روم در قرن چهارم میلادی مصر، مسیحیت به طور گسترده ای ترویج شد. در سال 336 بعد از میلاد کنستانتیوس دوم (337 - 361 پس از میلاد) دستور داد که تمام معابد بت پرستی را ببندند و معبد آمون را متروک کنند. مسیحیان قبطی از این ساختمان برای خدمات خود استفاده می کردند اما این مکان بار دیگر متروکه شد. در قرن هفتم میلادی مهاجمان عرب آن را دوباره کشف کردند و دادنددر قرن هفدهم به کاوشگران اروپایی که در مصر سفر می کردند، گفته شد که خرابه های باشکوه تبس متعلق به کارناک است و از آن زمان تاکنون این نام با این مکان مرتبط بوده است.

ظهور و ظهور آمون

آمون به عنوان یک خدای کوچک تبانی آغاز شد. پس از اتحاد مصر توسط منتوهوتپ دوم در ق. در سال 2040 قبل از میلاد، او به تدریج پیروانی پیدا کرد و فرقه او نفوذ پیدا کرد. دو خدای قدیمی‌تر، آتوم خدای خالق مصر و را، خدای خورشید، در آمون ادغام شدند و او را به عنوان پادشاه خدایان به عنوان خالق و حافظ زندگی ارتقا دادند. اعتقاد بر این است که منطقه اطراف کارناک قبل از ساخت معبد برای آمون مقدس بوده است. از طرف دیگر، ممکن است قربانی‌ها و هدایایی برای آتوم یا اوزیریس در آنجا انجام شده باشد، زیرا هر دو به طور منظم در تبس عبادت می‌شدند.

ماهیت مقدس این مکان به دلیل فقدان بقایای خانه‌ها یا بازارهای داخلی نشان می‌دهد. تنها ساختمان های مذهبی یا آپارتمان های سلطنتی در آنجا کشف شده است. در کتیبه‌های کارناک که روی دیوارها و ستون‌ها همراه با آثار هنری باقی مانده است، به وضوح این مکان را از زمان‌های اولیه مذهبی به‌عنوان مذهبی معرفی می‌کند.

ساختار کرناک

کارناک شامل مجموعه‌ای از دروازه‌های تاریخی به شکل دکل است. منتهی به حیاط ها، راهروها و معابد. اولین دکل به یک حیاط وسیع منتهی می شود. دکل دوممنتهی به دادگاه باشکوه Hypostyle با 103 متر (337 فوت) در 52 متر (170 فوت) می شود. 134 ستون به ارتفاع 22 متر (72 فوت) و قطر 3.5 متر (11 فوت) این تالار را پشتیبانی می کرد.

مونتو، خدای جنگ تبایی، تصور می شود که خدای اولیه ای باشد که زمین در ابتدا به نام او بوده است. اختصاصی. حتی پس از ظهور فرقه آمون، محوطه ای در این مکان به او اختصاص داده شد. با گسترش معبد، به سه بخش تقسیم شد. اینها به آمون، همسرش Mut که نماد پرتوهای حیات بخش خورشید و Khonsu پسر آنها خدای ماه بود، تقدیم شد. این سه خدا در نهایت به سه گانه تبانی معروف شدند. آنها محبوب ترین خدایان مصر باقی ماندند تا اینکه فرقه اوزیریس با گروه سه گانه خود اوزیریس، ایزیس و هوروس پیش از تبدیل شدن به فرقه ایزیس، محبوب ترین فرقه در تاریخ مصر، از آنها سبقت گرفت.

در طول سالها. ، مجموعه معبد از معبد اصلی پادشاهی میانه آمون به مکانی برای ادای احترام به خدایان متعدد از جمله اوزیریس، ایزیس، هوروس، هاتور و پتاه همراه با هر خدایی که فراعنه پادشاهی جدید نسبت به آنها قدردانی می کردند و می خواستند آنها را بشناسند گسترش یافت.

کهانتان معابد را اداره می‌کردند، اراده خدایان را برای مردم تفسیر می‌کردند، هدایا و عشر جمع‌آوری می‌کردند و به فداییان مشاوره و غذا می‌دادند. اعتقاد بر این است که تا پایان پادشاهی جدید بیش از 80000 کشیش داشته اندکارکنان کارناک و کاهنان اعظم آن از فرعون خود ثروتمندتر و با نفوذتر شدند.

از سلطنت آمنهوتپ سوم به بعد، فرقه آمون مشکلات سیاسی را برای پادشاهان پادشاهی جدید ایجاد کرد. به غیر از اصلاحات بی قاطع آمنهوتپ سوم، اصلاحات چشمگیر آخناتون، با این حال، هیچ فرعونی نتوانست قدرت رو به رشد کشیش را به میزان قابل توجهی مهار کند.

حتی در دوره پر هرج و مرج سوم میانی (حدود 1069 - 525 قبل از میلاد)، کارناک به فرماندهی ادامه داد. به فراعنه مصر برای مشارکت در آن احترام بگذاریم. با تهاجمات در ابتدا در سال 671 قبل از میلاد توسط آشوری ها و دوباره در سال 666 قبل از میلاد تبس تخریب شد اما معبد آمون در کارناک زنده ماند. آشوری‌ها از معبد بزرگ تبس چنان تحت تأثیر قرار گرفتند که به مصریان دستور دادند تا شهر را پس از تخریب آن بازسازی کنند. این امر در زمان حمله ایران در سال 525 قبل از میلاد تکرار شد. پس از اخراج ایرانیان از مصر توسط فرعون آمیرتائوس (404 - 398 قبل از میلاد)، ساخت و ساز در کارناک دوباره آغاز شد. فرعون Nectanebo I (380 - 362 پ. ، پس از شکست امپراتوری ایران. پس از مرگ او، قلمرو وسیع او بین ژنرال هایش تقسیم شد و ژنرالش بطلمیوس بعداً بطلمیوس اول (323 - 283 پیش از میلاد) مصر را به عنوان او ادعا کرد.سهم میراث اسکندر.

بطلمیوس اول توجه خود را بر شهر جدید اسکندریه اسکندریه متمرکز کرد. در اینجا، او به دنبال ترکیب فرهنگ یونانی و مصری برای ایجاد یک دولت هماهنگ و چند ملیتی بود. یکی از جانشینان او بطلمیوس چهارم (221 - 204 پ. با این حال، تحت حکومت بطلمیوس چهارم، سلسله بطلمیوسی شروع به فروپاشی کرد و هیچ پادشاه بطلمیوسی دیگری در این دوره به سایت کارناک اضافه نشد. با مرگ کلئوپاترا هفتم (69 - 30 قبل از میلاد)، سلسله بطلمیوسی پایان یافت و روم مصر را ضمیمه کرد و به حکومت مستقل آن پایان داد. اسکندریه، در ابتدا تا حد زیادی تبس و معبد آن را نادیده گرفت. در قرن اول پس از میلاد، رومیان تبس را در پی نبردی در جنوب با نوبی ها غارت کردند. غارت آنها کارناک را ویران کرد. به دنبال این ویرانی، بازدیدکنندگان از معبد و شهر کاهش یافتند.

وقتی رومیان در قرن چهارم میلادی مسیحیت را پذیرفتند، ایمان جدید تحت حمایت کنستانتین کبیر (306 - 337 پس از میلاد)، قدرت فزاینده ای پیدا کرد. و پذیرش گسترده در سراسر امپراتوری روم. امپراتور کنستانتیوس دوم (337 - 361 پس از میلاد) با دستور بستن تمام معابد بت پرست در امپراتوری، قدرت دینی مسیحیت را تحکیم بخشید. در این زمان، تبس تا حد زیادی بودیک شهر ارواح به جز چند نفر از ساکنان سرسخت که در خرابه ها زندگی می کردند و معبد بزرگ آن متروک بود.

در طول قرن چهارم میلادی، مسیحیان قبطی ساکن این منطقه از معبد آمون به عنوان کلیسا استفاده می کردند و تصاویر مقدسی را از خود به جای می گذاشتند. و تزئینات قبل از اینکه در نهایت آن را رها کنید. شهر و مجموعه معبد مجلل آن پس از آن متروک شد و به تدریج در زیر آفتاب خشن بیابان رو به وخامت گذاشت.

در قرن هفتم پس از میلاد، تهاجم اعراب مصر را فرا گرفت. این اعراب این خرابه‌های گسترده را «کرناک» نامیدند، زیرا فکر می‌کردند که بقایای یک روستای بزرگ و مستحکم یا «الکا رنک» است. این نامی بود که ساکنان محلی در اوایل قرن هفدهم برای کاشفان اروپایی گذاشتند و این نامی بود که سایت باستان‌شناسی از آن زمان تاکنون با آن شناخته شده است.

کارناک همچنان بازدیدکنندگان خود را به دلیل مقیاس عظیم خود مجذوب می‌کند و مهارت مهندسی مورد نیاز است. برای ساختن چنین مجموعه معبدی به یاد ماندنی در زمانی که جرثقیل، کامیون یا هیچ فناوری مدرنی وجود نداشت که حتی امروز نیز برای ساخت این مکان تاریخی با مشکل مواجه است. تاریخ مصر از پادشاهی میانه تا افول نهایی آن در قرن چهارم به طور گسترده بر روی دیوارها و ستون های کارناک نوشته شده است. از آنجایی که انبوه بازدیدکنندگان امروز از این مکان عبور می کنند، آنها نمی دانند که در حال برآورده کردن امیدهای فراعنه ناپدید شده مصر باستان هستند که اعمال بزرگ آنها در معبد آمون در تبس ثبت شده است.برای همیشه جاودانه خواهد شد.

تأمل در گذشته

امروز کارناک یک موزه عظیم در فضای باز است که هزاران بازدید کننده را از سراسر جهان به مصر می کشاند. کرناک یکی از محبوب‌ترین مقاصد گردشگری مصر است.

تصویر سربرگ با حسن نیت ارائه می‌شود: Blalonde [دامنه عمومی]، از طریق Wikimedia Commons