ملکه های مصر باستان

وقتی به ملکه‌های مصر فکر می‌کنیم، معمولاً جذابیت اغواکننده کلئوپاترا یا نیم تنه مرموز نفرتیتی به ذهنمان خطور می‌کند. با این حال، داستان ملکه‌های مصر پیچیده‌تر از آن است که کلیشه‌های رایج باور کنیم.

جامعه مصر باستان، جامعه‌ای محافظه‌کار و سنتی پدرسالار بود. مردان بر مناصب کلیدی دولتی تسلط داشتند، از تاج و تخت فرعون گرفته تا کشیشان، تا نظامیان که قدرت را محکم در دست داشتند.

با این وجود، مصر ملکه های قدرتمندی مانند هتشپسوت را به وجود آورد که به عنوان یک همکار سلطنت می کرد. نایب السلطنه با Thutmose II، سپس به عنوان نایب السلطنه پسر خوانده اش و بعداً علیرغم این محدودیت های اجتماعی بر مصر حکومت کرد.

فهرست مطالب

حقایقی درباره مصر باستان ملکه ها

• ملکه ها تشویق شدند تا انرژی خود را بر خدمت به خدایان، ارائه وارث تاج و تخت و مدیریت خانواده های خود متمرکز کنند.
• مصر ملکه های مهیبی مانند هاتشپسوت را به وجود آورد که به عنوان پادشاهی کردند. یک نایب السلطنه با توتموس دوم، سپس به عنوان نایب السلطنه پسر خوانده اش و بعداً به تنهایی بر مصر حکومت کرد، علیرغم این محدودیت های اجتماعی
• در مصر باستان زنان و ملکه ها دارای اموال بودند، می توانستند ثروت را به ارث ببرند، نقش های اداری ارشد را بر عهده داشتند. و می توانستند در دادگاه از حقوق خود دفاع کنند
• سلطنت ملکه هتشپسوت بیش از 20 سال به طول انجامید و در این مدت او لباس مردانه می پوشید و ریش دروغین می گذاشت تا قدرت مردانه را به نمایش بگذارد.در نهایت تهدیدهای خارجی غیرقابل حل. کلئوپاترا این بدبختی را دارد که بر مصر در طول دوره انحطاط اقتصادی و سیاسی حکومت کند، که به موازات ظهور روم توسعه‌طلب بود.

  پس از مرگ او، مصر به استان رومی تبدیل شد. دیگر ملکه مصری وجود نداشت. حتی در حال حاضر، هاله عجیب و غریب کلئوپاترا ایجاد شده توسط عاشقانه های حماسی او همچنان مخاطبان و مورخان را مجذوب خود می کند.

  امروزه کلئوپاترا بیش از هر فرعون قبلی مصر تجسم مجلل مصر باستان شده است. پسر پادشاه توت عنخ آمون.

  تأمل در گذشته

  آیا ماهیت بسیار سنتی، محافظه کار و انعطاف ناپذیر جامعه مصر باستان تا حدودی مسئول زوال و سقوط آن بوده است؟ آیا اگر مهارت‌ها و استعدادهای ملکه‌هایش را به‌طور مؤثرتری به کار می‌گرفت، بیشتر دوام می‌آورد؟برای آرام کردن مردم و مقاماتی که حاکمان زن را تایید نمی‌کردند.

• به عقیده برخی از مصرشناسان، ملکه نفرتیتی، همسر فرعون آخناتون، نیروی محرکه فرقه آتن بوده است. خدای واقعی"
• کلئوپاترا همچنین به عنوان "ملکه نیل" شناخته می شد و از اصل و نسب یونانی بود تا مصری
• آرامگاه ملکه مرنیث شامل دفن فرعی 41 خدمتکار بود که به قدرت او اشاره می کرد. یک پادشاه مصری

ملکه های مصر باستان و ساختار قدرت

زبان مصر باستان کلمه ای برای "ملکه" ندارد. لقب پادشاه یا فرعون همان مرد یا زن بود. ملکه‌ها با ریش‌های کاذب پیچیده‌ای که نمادی از اقتدار سلطنتی بود، مانند پادشاهان نشان داده می‌شدند. ملکه‌هایی که تلاش می‌کردند به حق خود حکومت کنند، با مخالفت‌های قابل‌توجهی، به‌ویژه از سوی مقامات ارشد دربار و کشیشان مواجه شدند.

از قضا، در دوره بطلمیوسی و زوال امپراتوری مصر بود که برای زنان قابل قبول شد. قانون. این دوره مشهورترین ملکه مصر، ملکه کلئوپاترا را به وجود آورد.

معات

در قلب فرهنگ مصری مفهوم معات قرار داشت که به دنبال هماهنگی و تعادل در همه جنبه‌ها بود. زندگی این افزایش تعادل همچنین نقش های جنسیتی مصری از جمله نقش ملکه را القا کرد.

چند همسری و ملکه های مصر

برای پادشاهان مصری معمول بودچند همسر و صیغه این ساختار اجتماعی در نظر گرفته شده بود که خط جانشینی را با تولید چند فرزند تضمین کند.

همسر اصلی یک پادشاه به مقام "همسر اصلی" ارتقا یافت، در حالی که سایر همسران او "همسر پادشاه" یا "همسر پادشاه" بودند. همسر پادشاه متولد غیر سلطنتی.» همسر اصلی اغلب به تنهایی از قدرت و نفوذ قابل توجهی برخوردار بود و علاوه بر موقعیتی بالاتر از سایر همسران، از قدرت و نفوذ قابل توجهی برخوردار بود. زنای با محارم به طور گسترده در میان پادشاهان مصر انجام می شود. این ازدواج‌های محارم فقط در خانواده سلطنتی که پادشاه را خدای روی زمین می‌دانستند تحمل می‌کردند. زمانی که اوزیریس با خواهرش ایسیس ازدواج کرد، خدایان این سابقه زناشویی را ایجاد کردند.

یک پادشاه مصری می توانست خواهر، پسر عمو یا حتی دخترش را به عنوان یکی از همسران خود انتخاب کند. این عمل ایده «پادشاهی الهی» را به مفهوم «ملکه بودن الهی» گسترش داد.

قواعد جانشینی

قوانین جانشینی مصر باستان حکم می‌کرد که فرعون بعدی فرزند ارشد خواهد بود. توسط "همسر بزرگ پادشاه". اگر ملکه اصلی فاقد پسر باشد، لقب فرعون بر پسری از همسر کوچکتر خواهد بود. اگر فرعون هیچ پسری نداشت، تاج و تخت مصر به یکی از خویشاوندان مرد می رسید.مادرش نایب السلطنه خواهد شد. او به عنوان "ملکه نایب السلطنه" وظایف سیاسی و تشریفاتی را از طرف پسرش انجام می داد. سلطنت هتشپسوت به نام خودش به عنوان نایب السلطنه آغاز شد.

عنوان های سلطنتی ملکه های مصر

عناوین ملکه های مصری و زنان پیشرو در میان خانواده سلطنتی در کارتوهای آنها گنجانده شد. این عناوین موقعیت آنها را مانند همسر سلطنتی بزرگ، "همسر اصلی پادشاه"، "همسر پادشاه"، "همسر پادشاه متولد غیر سلطنتی"، "مادر پادشاه" یا "دختر پادشاه" مشخص می‌کرد.

مهمترین زنان سلطنتی همسر اصلی پادشاه و مادر پادشاه بودند. به آنها عناوین والایی اعطا شد، با نمادهای منحصر به فرد و لباس نمادین شناسایی شدند. بالاترین مقام زنان سلطنتی تاج کرکس سلطنتی را می پوشیدند. این شامل یک روسری پر شاهین بود که بال‌هایش را به‌عنوان یک حرکت محافظ دور سر او جمع کرده بود. تاج کرکس سلطنتی توسط اورائوس، نماد مار کبری پرورش دهنده فراعنه مصر سفلی، تزیین شده بود.

زنان سلطنتی اغلب در نقاشی های مقبره نشان داده می شدند که «آنخ» را در دست داشتند. آنخ یکی از قوی ترین نمادهای مصر باستان بود که جنبه های زندگی فیزیکی، زندگی ابدی، تناسخ و جاودانگی را نشان می داد. این نماد بالاترین رتبه زنان سلطنتی را با خود خدایان مرتبط می‌کرد و مفهوم «ملکه‌شدن الهی» را تقویت می‌کرد.

نقش ملکه‌های مصر به‌عنوان «همسر خدای آمون»

در ابتدا، عنوانی که توسط افراد غیرنظامی -کاهنان سلطنتی که به آمون-را خدمت می کردند، لقب سلطنتی "همسر خدا آمون" برای اولین بار در اسناد تاریخی در طول سلسله دهم ظاهر شد. همانطور که فرقه آمون به تدریج اهمیت یافت، نقش "همسر خدا آمون" به ملکه های سلطنتی مصر اعطا شد تا با نفوذ سیاسی کشیش در طول سلسله هجدهم مقابله کنند.

منشاء عنوان «همسر خدا آمون» از افسانه‌ای در مورد تولد الهی یک پادشاه بیرون آمد. این اسطوره مادر پادشاه را به باردار شدن توسط خدای آمون نسبت می‌دهد و مفهوم پادشاهی مصر را الوهیت بر روی زمین است.

این نقش ملكه‌ها را ملزم به شركت در مراسم و مناسک مقدس در معبد می‌كرد. عنوان جدید به دلیل مفاهیم سیاسی و شبه مذهبی به تدریج از عنوان سنتی «همسر بزرگ سلطنتی» پیشی گرفت. ملکه هتشپسوت این عنوان را که موروثی بود و این عنوان به دخترش Neferure منتقل شد، برگزید.

نقش "همسر خدا آمون" همچنین عنوان "رئیس حرمسرا" را به خود اختصاص داد. بنابراین، موقعیت ملکه در حرمسرا مقدس و در نتیجه از نظر سیاسی غیرقابل نفوذ بود. این ادغام امر الهی و امر سیاسی برای تقویت مفهوم "ملکه بودن الهی" طراحی شد.

در زمان سلسله 25 مراسم مفصلی برای ازدواج با زنان سلطنتی برگزار شد که عنوان "همسر خدا" را داشتند. آمون» به خدای آتوم.این زنان پس از مرگشان خدایی شدند. این وضعیت ملکه‌های مصری را تغییر داد و به آنها جایگاهی برجسته و الهی داد و در نتیجه قدرت و نفوذ قابل توجهی به آنها داد. در سلسله بیست و چهارم، کاشتا، پادشاه نوبی، خانواده سلطنتی حاکم تبا را وادار کرد تا دخترش آمنیردیس را به فرزندی قبول کنند و به او لقب «همسر آمون» بدهند. این سرمایه گذاری نوبیا را با خاندان سلطنتی مصر پیوند داد.

ملکه های بطلمیوسی مصر

سلسله بطلمیوسی یونانی مقدونی (323-30 قبل از میلاد) پس از مرگ اسکندر مقدونی برای نزدیک به سیصد سال بر مصر حکومت کردند (ق. 356-323 قبل از میلاد). اسکندر یک ژنرال یونانی اهل منطقه مقدونیه بود. ترکیب نادر او از الهامات استراتژیک، جسارت تاکتیکی و شجاعت شخصی او را قادر ساخت تا امپراتوری را در سن 32 سالگی که در ژوئن 323 قبل از میلاد درگذشت، ایجاد کند.

فتوحات گسترده اسکندر متعاقباً بین ژنرال هایش تقسیم شد. . یکی از ژنرال‌های مقدونی اسکندر، سوتر (ح. 323-282 پ. . تعداد زیادی از ملکه های بطلمیوسی به طور مشترک با برادران مذکر خود که به عنوان آنها عمل می کردند، حکومت می کردندهمسران.

10 ملکه مهم مصر

1. ملکه مرنیت

مرنیت یا "محبوب نیث"، سلسله اول (حدود 2920 قبل از میلاد)، همسر پادشاه وادج ، مادر و نایب السلطنه دن. پس از مرگ همسرش پادشاه جت، قدرت را به دست گرفت. مرنیت اولین فرمانروای زن مصر بود.

2. هتفرس اول

همسر سنوفرو و مادر فرعون خوفو. گنجینه دفن او شامل اثاثیه و لوازم توالت از جمله تیغ های ساخته شده از لایه های طلای خالص است.

3. ملکه هنوتسن

همسر خوفو، مادر شاهزاده خوفو خواف و احتمالاً مادر پادشاه خفرن هنوتسن هرم کوچکی برای احترام به او در کنار هرم بزرگ خوفو در جیزه ساخته بود. برخی از مصرشناسان حدس می زنند که هنوسن نیز ممکن است دختر خوفو بوده باشد.

4. ملکه سوبکنفرو

سوبکنفرو (حدود 1806-1802 قبل از میلاد) یا "سوبک زیبایی را" به قدرت رسید. پس از مرگ آمنه حات چهارم شوهر و برادرش. ملکه سوبکنفرو به ساختن مجتمع خاکسپاری آمنهات سوم ادامه داد و ساخت و ساز را در Herakleopolis Magna آغاز کرد. سوبک‌نفرو نام‌های مردانه را برای تکمیل زنان خود برای کاهش انتقاد حاکمان زن انتخاب می‌کرد.

5. Ahhotep I

Ahhotep I هم همسر و هم خواهر Sekenenre'-Taoo بود. دوم که در نبرد با هیکسوس ها جان باخت. او دختر Sekenenre'-'Ta'o و ملکه Tetisheri و مادر Ahmose، Kamose و 'Ahmose-Nefretiry بود. آهوتپ Iتا 90 سالگی زندگی کرد و در تبس در کنار کاموسه به خاک سپرده شد.

6. ملکه هاتشپسوت

ملکه هتشپسوت (حدود 1500-1458 قبل از میلاد) طولانی ترین فرعون زن دوران باستان بود. مصری. او 21 سال در مصر سلطنت کرد و حکومت او صلح و رفاه را برای مصر به ارمغان آورد. مجتمع سردخانه او در دیرالبحری الهام بخش نسل های فرعون بود. هاتشپسوت ادعا کرد که پدرش قبل از مرگ او را به عنوان وارث خود معرفی کرده است. ملکه هتشپسوت خود را با لباس مردانه و با ریش کاذب به تصویر کشیده بود. او همچنین از رعایای خود خواست که او را «اعلیحضرت» و «شاه» خطاب کنند.

7. ملکه تی

او همسر آمنهوتپ سوم و مادر آخناتون بود. تی با آمنهوتپ ازدواج کرد در حالی که او حدود 12 سال داشت و هنوز یک شاهزاده بود. تی اولین ملکه ای بود که نام خود را در اعمال رسمی از جمله اعلام ازدواج پادشاهان با یک شاهزاده خانم خارجی درج کرد. یک دختر شاهزاده سیتامون نیز با آمنهوتپ ازدواج کرد. او در 48 سالگی بیوه شد.

8. ملکه نفرتیتی

نفرتیتی یا "زیبا آمده است" به عنوان یکی از قدرتمندترین و زیباترین ملکه های جهان باستان مشهور است. متولد حدود 1370 قبل از میلاد و احتمالاً درگذشته در حدود 1330 قبل از میلاد. نفرتیتی شش شاهزاده خانم به دنیا آورد. نفرتیتی نقش مهمی را در دوره آمارنا به عنوان یک کشیش در فرقه آتن ایفا کرد. علت مرگ او ناشناخته است.

9. ملکه توسرت

توسرت همسر ستی بودII. هنگامی که ستی دوم درگذشت، پسرش سیپتا بر تخت سلطنت نشست. سیپتا برای حکومت دوسرت خیلی بیمار بود، زیرا «همسر بزرگ سلطنتی» با سپتا نایب السلطنه بود. پس از مرگ سیپتا شش سال بعد، توسرت تنها حاکم مصر شد تا اینکه جنگ داخلی سلطنت او را قطع کرد.

10. کلئوپاترا هفتم فیلوپاتور

متولد سال 69 قبل از میلاد، دو خواهر بزرگ کلئوپاترا قدرت را در مصر به دست گرفتند. بطلمیوس دوازدهم، پدرشان قدرت را دوباره به دست آورد. پس از مرگ بطلمیوس دوازدهم، کلئوپاترا هفتم با بطلمیوس سیزدهم، برادر دوازده ساله‌اش ازدواج کرد. بطلمیوس سیزدهم با کلئوپاترا به عنوان نایب السلطنه به سلطنت رسید. کلئوپاترا در سن 39 سالگی پس از مرگ همسرش مارک آنتونی خودکشی کرد.

آخرین ملکه مصر

کلئوپاترا هفتم آخرین ملکه مصر و آخرین فرعون آن بود که به بیش از 3000 نفر پایان داد. سالهای فرهنگ غالباً باشکوه و خلاق مصری. مانند سایر فرمانروایان بطلمیوسی، ریشه کلئوپاترا به جای مصر، مقدونی-یونانی بود. با این حال، مهارت‌های زبانی فوق‌العاده کلئوپاترا او را قادر ساخت تا مأموریت‌های دیپلماتیک را از طریق تسلط بر زبان مادری‌شان مجذوب خود کند. ]

دسیسه های عاشقانه کلئوپاترا دستاوردهای او به عنوان فرعون مصر را تحت الشعاع قرار داده است. ملکه افسانه ای از تمایل تاریخ به تعریف حاکمان زن قدرتمند توسط مردان زندگی خود رنج می برد. با این حال، دیپلماسی او به طرز ماهرانه ای بر لبه شمشیر می رقصید، در حالی که تلاش می کرد استقلال مصر را در مواجهه با آشوب ها و آشوب ها حفظ کند.