مردان & مشاغل زنان در مصر باستان

همانند سایر تمدن های معاصر، اقتصاد مصر باستان به ترکیبی از نیروی کار غیر ماهر و ماهر وابسته بود. نحوه سازماندهی نیروی کار مصر باستان یکی از عوامل کمک کننده به بقای پایدار آن بود.

در مصر باستان مشاغل مختلفی وجود داشت، از کار در مزرعه تا آبجوسازی، نوشتن اسناد، تا ارائه پزشکی. مراقبت و لحیم کاری در ارتش امپراتوری مصر باستان در طول 3000 سال خود ثابت کرد که تا حدی نسبت به نحوه بسیج نیروی کار خود برای پروژه های ساختمانی بزرگ بدون به خطر انداختن تولیدات کشاورزی خود به طرز قابل توجهی انعطاف پذیر است.

فهرست محتوا

حقایقی درباره مشاغل در مصر باستان

• مصر باستان تا زمان حمله ایرانیان در سال 525 قبل از میلاد یک اقتصاد مبادله ای بود و کارگران به جای پول نقد برای کارشان به صورت کالا دستمزد می گرفتند
• اکثر مصری ها شغل خانوادگی خود را به دلیل تحرک اجتماعی به شدت بر عهده گرفتند
• مشاغل از کشاورزی گرفته تا معدن، تا ارتش، آبجوسازی، نانوایی، نویسندگی، پزشکی و کشیشی را در بر می گرفت
• شغل یک کاتب یکی از معدود مشاغل در مصر باستان بود که فرصت هایی را برای پیشرفت اجتماعی فراهم می کرد
• هر سال در طول سیل سالانه نیل، کشاورزان زیادی به عنوان کارگر در پروژه های ساختمانی فرعون کار می کردند
• انتظار می رفت که بوروکرات ها رعایت مودبانه قوانین آداب معاشرت، ارائهمبنای مفهوم امروزی "کارمند دولتی"
• کشیشان در مصر باستان مجاز به ازدواج بودند و موقعیت آنها اغلب موروثی بود

یک اقتصاد مبادله ای

در مصر باستان، مردم در زمین های باتلاقی وسیع کشاورزی می کردند، شکار می کردند و برداشت می کردند. آنها مازاد خود را به دولت فرعون داد و ستد کردند که در مواقعی که برداشت سالانه ضعیف بود، آن را بین کارگران پروژه‌های حماسی ساختمانی خود و نیازمندان توزیع کرد. تا قبل از حمله پارسیان در قرن بیستم، اقتصاد نقدی وجود نداشت. 525 پ.م.

کشاورزی و کشاورزان مصر باستان پایه و اساس اقتصاد مصر باستان بودند. برداشت آنها عملاً کل اقتصاد را از مدیریت تا کشیش حفظ کرد.

اقتصاد برده مصر باستان

اسناد و کتیبه های باقی مانده نشان می دهد که تا زمان فتح مصر توسط یونانیان، بردگان نسبتاً کمی در دوران باستان وجود داشته است. مصر. فقط ثروتمندترین مصری ها می توانستند بردگان بخرند تا در خانه هایشان کار کنند و بیشتر این بردگان اسیران جنگی بودند.

بسیاری از بردگان در مصر باستان خود را به عنوان کارگران مزرعه، معدنچیان، برده های خانگی و ... کار می کردند. باغبانان و دستان پایدار یا تماشای کودکان. در حالی که برده داری ممکن است نادر بوده باشد، بسیاری از مصریان باستان به ندرت آزادی بیشتری نسبت به آن بردگان داشتند. اگر زمین های متعلق به اشراف را کار می کردند، معمولاً محصول خود را به اربابان خود تسلیم می کردند. علاوه بر این،نیروی کار آنها می تواند همراه با آن مزارع اجاره یا فروخته شود.

مشاغل طبقه کارگر

مشاغل طبقه کارگر مشابه مشاغلی بود که معمولاً توسط بردگان خانگی انجام می شد. با این حال، شهروندان مصر باستان از حقوق قانونی برخوردار بودند و با توجه به فداکاری، مهارت و کوشش، فرصت‌هایی هرچند محدود برای پیشرفت اجتماعی وجود داشت. کارگران برای کار خود دستمزد می گرفتند، از اوقات فراغت لذت می بردند و آزاد بودند که خودشان در مورد ازدواج و فرزندان تصمیم بگیرند.

کشاورزی

کشاورزی اساس اقتصاد مصر باستان بود. این رایج ترین شغل بود و اغلب از پدر به پسر منتقل می شد. بسیاری از زمین‌های اصیل محلی خود را کشاورزی می‌کردند، در حالی که کشاورزان مرفه‌تر زمین‌های خود را کار می‌کردند که در طول نسل‌ها منتقل شده بود. به طور معمول، کشاورزی زمین آنها تمام خانواده را اشغال می کرد. پس از کاهش سیل سالانه نیل، کشاورزان محصولات خود را کاشتند، معمولاً گندم، جو، کتان و ذرت. کشاورزان نیز سبزی می کاشتند و از باغات انجیر و انار نگهداری می کردند. این یک شغل طاقت فرسا و اغلب مخاطره آمیز بود زیرا اگر سیل نیل نمی آمد، کشاورز می توانست محصول خود را از دست بدهد.

کارگران ساختمانی

فرعون های مصر باستان اشتهای سیری ناپذیری برای ساخت و سازهای عظیم داشتند. پروژه هایی مانند ساخت اهرام، کنده کاری مقبره ها، ساخت مجتمع های معابد و برپایی ابلیسک. این نیاز بسیار زیادی داشتتلاش های لجستیکی برای جذب و حفظ نیروی کار ماهر و غیر ماهر. از این رو تقاضای تقریباً ثابتی برای کارگران ساختمانی، سنگ‌تراشان، آجرکاران، هنرمندان، نجاران و کشتی‌سازان وجود داشت. اینکه چقدر این کار طاقت‌فرسا از نظر فیزیکی سخت بود، در مهره‌های فشرده یافت شده در اسکلت بسیاری از کارگران ساختمانی در حین حفاری چندین گورستان نشان داده شده است.

سربازان

خدمات نظامی وضعیت بالایی نداشت نقش در جامعه مصر باستان با این حال، به طور مداوم نیاز به استخدام وجود داشت، بنابراین هر کسی که مایل به پیوستن به ارتش بود، اجازه انجام این کار را داشت. بنابراین ارتش یک جایگزین خوشایند برای کسانی بود که از کشاورزی یا کار ساختمانی خسته شده بودند. سربازی با چندین جنبه منفی همراه بود زیرا سربازان در هنگام عملیات در آب و هوای متخاصم در معرض خطر کشته شدن در نبرد یا مرگ بر اثر بیماری بودند.

آن سربازانی که خود را در نبرد متمایز می‌کردند به طور بالقوه می‌توانستند در رتبه‌های بالاتر بروند تا نامی برای خود بیافرینند. . با این حال، خدمت سربازی سخت و سازش ناپذیر بود و ارتش اغلب خود را گرفتار مبارزات طولانی و طولانی علیه امپراتوری های رقیب می دید.

خدمتکاران خانگی

زنان بیشتر از مردان به عنوان خدمتکار خانگی کار می کردند. . نقش های معمولی خدمتکار در خانوارهای مصر باستان شامل نظافت، پخت و پز، نگهداری از کودکان و انجام امور بود. در حالی که بندگان در معرضآنها در مقایسه با کشاورزان از هوس های بی ثبات اربابان خود از راحتی سقف بالای سر و تامین غذای قابل اطمینان در مقایسه با کشاورزان لذت می بردند.

مشاغل طبقه متوسط ​​

بر خلاف برخی از تمدن های رقیب آن مصر طبقه متوسط ​​بزرگی داشت. اعضای این طبقه در شهرها یا در املاک روستایی جمع می شدند. نیروی کار ماهر آنها درآمدی راحت برای آنها فراهم می کرد و آنها را قادر می ساخت که به جای اینکه مجبور باشند کالاهای خود را بسازند، غذا و سایر کالاها را بخرند. مردان بسیاری از مشاغل طبقه متوسط ​​را پر کردند. درآمد راحت آنها به آنها این امکان را می داد تا خانواده خود را تنها با درآمد خود تأمین کنند. برخلاف طبقه کارگر، همه زنان طبقه متوسط ​​کار نمی کردند. با این حال، بسیاری از زنان در شرکت‌های خانوادگی مشغول بودند یا مغازه‌ها، نانوایی‌ها یا آبجوسازی‌های خود را مدیریت می‌کردند.

معماران

معمار شغلی با منزلت بالا بود و در مصر باستان بسیار مورد احترام بود. . معماران قبل از شروع کار خود، فیزیک و ریاضیات را مطالعه می کردند. معمارانی که قراردادی دولتی برای یک پروژه ساخت و ساز مدنی برجسته بسته بودند، می توانستند آرزوی پیوستن به صفوف طبقه بالا را داشته باشند. مانند بسیاری از مشاغل در مصر باستان، معماری اغلب یک شغل خانوادگی بود. با این حال، دیگران شاگردی کردند تا یاد بگیرند که چگونه جاده‌ها، معابد، انبارهای انبار و مجتمع‌های ساختمانی را طراحی کنند.فرهنگ در بین النهرین، آفریقا و مدیترانه. در نتیجه تجارت و بازرگانان آن کارفرمای مهمی در مصر باستان بود. برخی از بازرگانان برای خرید و فروش اجناس خوب به سفرهای کاروانی می‌رفتند. سایر بازرگانان به عنوان توزیع کننده و خرده فروش کالاهای وارداتی عمل می کردند و مغازه هایی برای فروش کالاهای خود ایجاد می کردند. بازرگانان معمولاً پرداخت را به صورت سکه می‌پذیرفتند، اما با کالاهایی مانند جواهرات، فلزات گرانبها، سنگ‌های قیمتی، آبجو و مواد غذایی معاوضه می‌کردند. نقاشی‌ها، کتیبه‌ها، جواهرات طلایی و مجسمه‌هایی که مصر امروزه به آن شهرت دارد. هنرمند یا صنعتگری که برای اشراف مصر آثاری با فرفورژه درست می‌کرد، مانند سفالگران و بافندگانی که لباس می‌بافند یا دیگ‌ها و کوزه‌های آشپزی تولید می‌کردند، از استاندارد زندگی راحت برخوردار بودند. بیشتر صنعتگران مصر باستان در شهرها زندگی می کردند و اجناس خود را یا در مغازه های خانوادگی یا در غرفه های بازار می فروختند.

رقصندگان و نوازندگان

هم مرد و هم زن می توانستند به عنوان نوازنده و نوازنده امرار معاش کنند. رقصنده ها خوانندگان، نوازندگان و رقصندگان زن دائماً تقاضای زیادی داشتند. آنها در جشن های مذهبی متعدد در مراسم و مراسم معبد اجرا می کردند. زنان اغلب به‌عنوان خواننده، رقصنده و نوازنده پذیرفته می‌شدند و برای اجراهای خود دستمزد بالایی دریافت می‌کردند.

مشاغل طبقه بالا

اشراف مصراغلب از دارایی های خود از ثروت کافی برخوردار بودند تا بتوانند از سود حاصل از زمین های کار شده توسط کشاورزان مستاجر بهره مند شوند. با این حال، بسیاری از مشاغل طبقه بالا نقش های معتبر و پردرآمدی را در اقتصاد مصر ایجاد کردند. لژیون مدیران دولتی مصر بر برداشت و جمع آوری مالیات نظارت می کردند، پروژه های ساختمانی را مدیریت می کردند و سوابق و موجودی های گسترده ای را نگهداری می کردند. در راس دولت مصر یک وزیر بود. این نقش، نقش دست راست فرعون بود. وزیران بر همه جنبه های حکومت نظارت داشتند و مستقیماً به فرعون گزارش می دادند. در سطح استانی استانداری بود که به نام فرعون استان را اداره می کرد و به وزیر گزارش می داد. هر دولت ارتش عظیمی از کاتبان را برای نگهداری سوابق تصمیمات سیاسی، قوانین و مالیات ها به کار می گرفت. یک شغل کشیشی امکان دسترسی به ثروتمندترین خیابان طبقه بالای مصر را فراهم می کرد. فرقه ها و کاهنان آن بخشی از غنایم هر لشکرکشی و همچنین دریافت بخشی از تمام قربانی ها را به خود اختصاص می دادند. این اغلب زندگی تجملی راحت را برای کشیشان، به ویژه کشیشان اعظم آن باز کرد. با این حال، پرستش برخی از خدایان فروکش کرد و وضعیت کاهنان خدا پیگیری شد.آن خدایشان اگر خدایی که شما به آن خدمت می‌کردید محبوبیت خود را از دست می‌داد، معبد می‌توانست با کشیش‌هایش که در فقر به سر می‌برند، از بین برود.

کاتبان

کاتبان موتورخانه دولت بودند و خدماتی حیاتی و بسیار مورد توجه برای آنها ارائه می‌کردند. بازرگانان و کارگران زبان نوشتاری پیچیده هیروگلیف مصر باستان برای تسلط به آموزش گسترده نیاز داشت. ورود به مدرسه کتابت برای هر کسی که توانایی پرداخت هزینه را داشت، آزاد بود. پس از گذراندن یک سری امتحانات سخت، کاتبان این امکان را داشتند که متون تابوت مفصلی را برای مقبره ها بنویسند، برای اشراف، بازرگانان یا مردم عادی نامه بنویسند یا برای دولت کار کنند.

افسران نظامی

سربازی شغل رایج بسیاری از پسران اصیل دوم بود که نمی توانستند املاک خانواده را به ارث ببرند. زمان صلح شاهد انجام وظیفه پادگان، گشت زنی در مرزهای مصر یا زندگی در پادگان ها بود. بسیاری برای نظارت بر پروژه‌های دولتی اعزام شدند.

در طول وقوع جنگ‌های مکرر با رقبای مصر و همسایگان آن، یک افسر شجاع، با استعداد و خوش‌شانس می‌توانست خود را متمایز کند و به سرعت در رتبه‌های بالاتر ارتقا یابد. ژنرال‌های مصر آنقدر مورد احترام بودند که برخی به عنوان فرعون تاج و تخت را به دست گرفتند.

تأمل در گذشته

همانند سایر جنبه‌های جامعه مصر باستان، مشاغل در چارچوب حفظ مادر دیده می‌شد. در، هماهنگی و تعادل در سراسر زمین. هیچ شغلی خیلی کوچک تصور نمی شدناچیز است و هر شغلی به آن هماهنگی و تعادل کمک می کند.

تصویر سربرگ با حسن نیت ارائه می شود: نقاش اتاق تدفین سنندجم [حوزه عمومی]، از طریق Wikimedia Commons