مستابس مصر باستان

مقبره‌های مستابه ساختمان‌های مستطیلی کم ارتفاع با سقف مسطح با اضلاع شیب‌دار مشخصی هستند که از آجر گلی خشک شده در آفتاب یا سنگ‌های نادر ایجاد شده‌اند. در داخل آنها تعداد کمی اتاق به همراه یک اتاق تدفین اصلی در زیر آن وجود دارد. اتاق تدفین واقعی از طریق یک محور عمودی عمیق در زیر یک سازه سنگی با سقف مسطح می رسید.

مستابه یک کلمه عربی به معنای "نیمکت" است زیرا شکل آنها شبیه یک نیمکت بزرگ است. کلمه واقعی مصر باستان برای توصیف این مقبره ها pr-djt یا «خانه ای برای ابدیت» بود. Mastabas در دوره اولیه سلسله (حدود 3150-2700 قبل از میلاد) ظاهر شد و ساخت آن در سراسر پادشاهی قدیم (حدود 2700-2200 قبل از میلاد) ادامه یافت. اعضای برجسته اشراف مصر در خزانه های خود دفن شدند. مطابق با تحولات بعدی در مد تدفین، اتاق های دفن واقعی اجساد مومیایی شده در اعماق زمین قرار داده شد.

فهرست مطالب

Early Mastabas

این مستابهای اولیه برای سلطنت و حتی فراعنه در نظر گرفته شده بود. با این حال، پس از محبوبیت اهرام در طول سلسله چهارم (حدود 2625-2510 قبل از میلاد)، مقبره های مستابا به طور فزاینده ای برای خانواده های سلطنتی کمتر مورد استفاده قرار گرفت، از جمله آن دسته از ملکه هایی که مقبره هرمی خود را نداشتند، همراه با درباریان، مقامات عالی رتبه دولتی و خانوادهی آنها. امروزه تعداد زیادی مستابهمقبره‌ها را می‌توان در مکان‌های اصلی دفن مصر باستان یعنی ابیدوس، سقاره و جیزه دید.

همانند اهرام، ساخت این مقبره‌های مستبا در ساحل غربی رود نیل متمرکز شده بود که توسط مصریان باستان مشاهده می‌شد. به عنوان نمادی از مرگ، به منظور تشخیص غرق شدن خورشید در عالم اموات.

داخل این مقبره ها به زیبایی تزیین شده بود و مکانی اختصاصی برای تقدیم نذورات به مردگان داشت. دیوارهای مقبره با صحنه هایی از متوفیان و فعالیت های روزمره آنها تزئین شده بود. بنابراین مقبره‌های مستابا برای تضمین سلامتی متوفی برای همیشه طراحی شده‌اند.

باورهای پس از مرگ شکل‌دهنده طراحی مقبره مستبا

در طول دوره پادشاهی قدیم، مصریان باستان فقط روح‌های خود را باور می‌کردند. پادشاهان برای لذت بردن از زندگی پس از مرگ الهی با خدایان خود سفر کردند. در مقابل، ارواح اشراف مصری و خانواده هایشان همچنان در مقبره آنها ساکن بودند. بنابراین آنها نیاز به تغذیه در شرکت ارائه روزانه غذا و نوشیدنی داشتند.

وقتی یک مصری می مرد، کا یا نیروی حیات یا روح او آزاد می شد. برای تشویق روحشان به بازگشت به بدنشان، جسد را حفظ کردند و مجسمه ای از شباهت آن مرحوم را در مقبره دفن کردند. مجسمه هایی که غلامان روح یا شبتی یا شوابتی نامیده می شوند نیز در مقبره ها برای خدمت به متوفی در زندگی پس از مرگشان همراهی می کردند.

درب کاذب اغلب وجود داشت.بر روی دیوار داخلی آرامگاه نزدیک به ورودی شفت عمودی حک شده است. تصویری از متوفی اغلب در این در کاذب حک می شد تا روح را تشویق کند تا دوباره وارد بدن شود. به همین ترتیب، آسایش و آسایش متوفی با گنجاندن اتاق‌های ذخیره‌سازی با اثاثیه منزل، تجهیزات، کوزه‌ها و ظروف نگهداری مواد غذایی و مایعات همراه با عرضه غذا و نوشیدنی تضمین می‌شد.

دیوارهای مستابی مقبره ها اغلب با صحنه هایی تزئین می شدند که عصاره هایی از فعالیت های روزمره متوفی را نشان می داد.

تغییر مد ساخت و ساز

سبک ساخت مقبره های مستبا در طول زمان تکامل یافت. قدیمی ترین مقبره های مستبا شباهت زیادی به خانه ها داشت و دارای چندین اتاق بود. طرح‌های مستابای بعدی، پلکان‌هایی را که به اتاق‌هایی که از صخره در زیر سازه بالای سر حک‌شده‌اند، وارد کردند. در نهایت، مستابا برای محافظت بیشتر، شفت دفن را توسعه داد و جسد را در زیر اتاق‌ها بالای سر قرار داد.

پس از زوال پادشاهی قدیم، مقبره‌های مستابا به تدریج از بین رفت و در زمان پادشاهی جدید بسیار نادر بودند. سرانجام، خاندان سلطنتی مصر در مقبره‌های مستابه دفن نشدند تا دفن‌های مدرن‌تر و از نظر زیبایی‌شناختی دلپذیر در اهرام، مقبره‌های صخره‌ای و نمازخانه‌های کوچک هرمی دفن شوند. اینها در نهایت جایگزین طرح مقبره مستبا در میان اشراف مصری شدند.مصریان با پیشینه های فروتن تر و غیر سلطنتی همچنان در مقبره های مستبا دفن می شدند.

در نهایت، طراحی مقبره های مستبا بر رویکرد طراحی و ساخت محراب ها، معابد، دکل های بزرگ یا برج های ورودی که در خارج قرار داشتند تأثیر گذاشت. معابد بزرگ، هرم پلکانی جوسر و البته اهرام واقعی باشکوه.

نمونه‌های مستابای اولیه بسیار ساده و از نظر معماری ساده هستند. در مقبره‌های مستبای غیر سلطنتی بعدی پادشاهی قدیم، آنچه در طرح‌بندی‌های قبلی یک طاقچه زمخت حک شده در کنار مقبره بود، اکنون به صورت زیارتگاهی بریده شده در مقبره گسترش یافته است که شامل یک استلا یا لوح رسمی حک شده در یک در کاذب است که متوفی را نشسته نشان می‌دهد. بر سر سفره ای مملو از هدایا در کاذب مهم بود زیرا به روح متوفی اجازه می داد وارد اتاق دفن شود.

چرا مصریان باستان زمان و منابع خود را برای ایجاد این مقبره ها اختصاص می دادند؟

در مصر باستان، مقبره‌های مستابا و اهرام بعدی هم به منظور تشییع جنازه و هم به عنوان زیارتگاه یا معابد عمل می‌کردند. مصریان باستان معتقد بودند که با انجام مراسم مذهبی و آداب مقدس در مقبره های مستبا، مقبره ها وسیله ای برای ارتباط با ارواح درگذشته ای که تصور می شد در آسمان یا ستارگان بهشتی ساکن هستند، فراهم می کند.

مستابس و آنها فرزندان هرم به طور عرفانی در ذهن مصریان باستان دارای ویژگی های ماوراء طبیعی بودند.از جمله تشکیل «پله‌های رسیدن به بهشت» و اسکان کالاهای مادی، پیشکش‌های غذا و نوشیدنی و خدمتکاران مورد نیاز برای حفظ روح در سفرش در زندگی پس از مرگ.

چرا آنها چنین طرح‌های عظیمی را ساختند؟

مصریان باستان بر این باور بودند که انجام مراسم جادویی در مستابا باعث می‌شود که ارواح درگذشتگان شکوفا شوند و به آسمان یا بهشت ​​برآیند. در نتیجه، استفاده از چنین مجالسی به آنها این امکان را می داد که به عنوان پاداش وفاداری و تلاشی که در طول زندگی خود انجام داده اند، از مزایای بهشتی بهره مند شوند. یک غرامت باشکوه همانطور که فرعون آنها وعده داده بود، که اعتقاد بر این بود که خدای روی زمین است.

علاوه بر این، مصریان باستان معتقد بودند که خدایانشان بر روی زمین می توانند با خدایان دیگر متقابل کنند. این رابطه ای را ایجاد کرد که به آنها اجازه داد مزایای دنیوی دیگری را به دست آورند. این مفاهیم در آن زمان واقعی، مفید و ضروری برای زندگی پس از مرگ تلقی می شدند.

ساختار ذوزنقه ای مستابا چگونه به پایه اشکال معماری مصر باستان تبدیل شد؟

مستبا ساختاری است پیشرو برای اهرام بعدی در ساخت یک هرم، مصریان باستان ابتدا یک ساختار مستبا مانند را که به عنوان سکوی پایین عمل می کرد و کل ردپای پایه هرم را شامل می شد، پوشاندند. آنها سپس اقدام به ساختن دومین سازه مستاب مانند در مقیاس کوچک بر روی ساختار اول کردندساختار تکمیل شده سازندگان مصری سپس به ساختن سکوهای مستبا مانند، یکی روی دیگری ادامه دادند تا اینکه به ارتفاع مورد نظر هرم رسیدند.

هرم پله جوسر The Ultimate Mastaba

از نظر معماری، مستباها مقدم بودند. اولین هرم و بسیاری از تخصص های توسعه یافته در طراحی و ساخت مقبره های مستبا، پایه دانش ساخت اولین اهرام را تشکیل داد.

خط مفهومی از مقبره های مستبا تا اولین هرم به سادگی قابل تشخیص است. با چیدن یک مستابای کمی کوچکتر مستقیماً روی یک ماستابای بزرگتر، طراحی خلاقانه و انقلابی ایجاد شد که هرم پلکانی جوسر است. این فرآیند چندین بار تکرار شد تا بنای اولیه هرم شکل ایجاد شود.

وزیر Djoser's Imhotep هرم پلکانی اصلی را در هزاره سوم قبل از میلاد طراحی کرد. اضلاع شیب دار اهرام بزرگ نمادین در جیزه مستقیماً از نقشه یک مقبره مستبا گرفته شده است، اگرچه یک کلاه نوک تیز جایگزین سقف مسطح مستبا در طرح هرم شده است.

طراحی هرم ایمهوتپ هرم پله را با پر کردن اصلاح کرد. در اضلاع بیرونی ناهموار اهرام با سنگ و سپس به هرم یک پوسته بیرونی آهکی ایجاد می‌کند که سطوح خارجی صاف و شیب‌دار را ایجاد می‌کند. به این ترتیب مقبره مستابه اولیه بودطراحی صحنه، که از شکل مستابا به طرح هرم پلکانی تا اهرام خم شده پیش رفت تا در نهایت اهرام مثلثی شکل آشنا را که اکنون بر فلات جیزه مسلط هستند، بپذیرد.

تأمل در گذشته

لحظه ای، جهش الهام گرفته شده از تخیل Imhotep برای تبدیل طرح مقبره مستبا به الگوی کلاسیک هرم را در نظر بگیرید که منجر به یکی از عجایب باستانی جهان شد.

تصویر سربرگ با حسن نیت ارائه می شود: موسسه برای مطالعه دنیای باستان [CC BY 2.0]، از طریق Wikimedia Commons