مورها از کجا آمدند؟

مورها اصطلاح گسترده ای است که اروپایی ها عموماً برای توصیف مسلمانان شبه جزیره ایبری و شمال آفریقا در قرون وسطی استفاده می کردند. از سال 711 تا 1492 پس از میلاد، مسلمانان آفریقا بر شبه جزیره ایبری، که منطقه ای است که پرتغال و اسپانیا امروزی را در بر می گیرد، حکومت می کردند.

مورها گروه متنوعی از مردم بودند که در منطقه مغرب به وجود آمدند. از شمال آفریقا.

اگرچه اصطلاح "موورها" بیشتر برای بربرها و گروه های دیگر از مردم استان مورتانیا در روم باستان استفاده می شد [1]، اروپایی ها این کلمه را برای همه مسلمانان در دوران میانه به کار می بردند. اعصار، از جمله بربرهای آفریقای شمالی، عرب ها، و اروپایی های مسلمان.

فهرست محتوا

هر آنچه که باید درباره اصطلاح مور بدانید

اصطلاح «مور» را می‌توانید در کتاب‌های تاریخ، هنر و ادبیات مسلمانان بیابید. این کلمه از کلمه یونانی " Mauros " [2] گرفته شده است که به معنای "پوست تیره یا سیاه" است.

سپس، این کلمه در لاتین به Mauri (جمع Mauro) تبدیل شد. متعاقباً در زبان‌های مختلف اروپایی، از جمله انگلیسی، به‌عنوان «مور» ترجمه شد.

این واژه در ابتدا برای افراد متعلق به قبایل بربر که در منطقه آفریقا به نام مورتانیا، که اکنون به عنوان شمال آفریقا شناخته می‌شود، استفاده می‌شد. اصطلاح موری همچنین برای بربرها و اعراب ساکن در نواحی ساحلی شمال غربی آفریقا در قرون وسطی لاتین استفاده می شد.

لازم به ذکر است که مورها نیستند.افراد خود تعریف شده یا متمایز، و این اصطلاح هرگز ارزش قوم شناختی واقعی نداشت [3]. جالب اینجاست که پرتغالی ها مسلمانان ساکن آسیای جنوب شرقی را در دوران استعمار «مورهای هندی» و «مورهای سیلان» خطاب کردند. عوام

مورها بر شبه جزیره ایبری حکومت می کنند

در سال 711 پس از میلاد، مورهای آفریقای شمالی به فرماندهی طارق بن زیاد، فتح شبه جزیره ایبری توسط مسلمانان را رهبری کردند که در ادبیات مسلمانان به آندلس معروف است. این منطقه وسیعی بود که بخش عمده ای از سپتیمانیا و پرتغال و اسپانیا امروزی را در بر می گرفت.

حکومت اسلامی در شبه جزیره ایبری تا سال 718 پس از میلاد برقرار شده بود و بسیاری از مورها از شمال آفریقا شروع به مهاجرت به این منطقه کردند. در طی چند دهه، ایبریای مسلمان با جدا شدن از بقیه جهان اسلام یک کشور مستقل ایجاد کرد.

در نتیجه ساکنان این منطقه تحت تأثیر اروپا فرهنگ منحصر به فردی را توسعه دادند و با فرهنگ بسیار متفاوت بود. از خاورمیانه.

این آغاز یک دوره طولانی مسلمانان بود که تقریباً 800 سال بر شبه جزیره ایبری حکومت کرد و تأثیر زیادی بر فرهنگ پرتغالی و اسپانیا داشت.

دستاوردها و پیشرفت‌های اسپانیای موری

موورها به حرکت رو به جلو ادامه دادند و سیسیل و مازارا را در سال 827 پس از میلاد اشغال کردند که به آنها امکان توسعه بندر و تحکیم داد.قسمت باقی مانده از جزیره.

در آن زمان، 99 درصد از جمعیت اروپای مسیحی بی سواد بودند [5]، اما مسلمانان آموزش را در اسپانیای موری جهانی تبدیل کردند.

کلیت اروپا، در آن زمان، تنها دو دانشگاه داشت، در حالی که مورها دارای 17 دانشگاه بودند که در مناطق مختلف از جمله تولدو، سویا، مالاگا، جوئنل، گرانادا، کوردووا و آلمریا قرار داشتند.

علاوه بر این، آنها بیش از 70 کتابخانه عمومی تأسیس کردند، چیزی که در اروپا وجود نداشت.

موورها علیرغم جنگ های فراوان، قرن ها کنترل شبه جزیره ایبری را حفظ کردند. برای تکمیل کل منطقه از نظام مالیاتی ساده اسلامی استفاده کردند. همه مسیحیان و یهودیان شبه جزیره ایبری باید مالیات می پرداختند تا دین خود را به طور مسالمت آمیز انجام دهند.

این به یهودیان، مسیحیان و مسلمانان اجازه می داد تا قرن ها در صلح و هماهنگی زندگی کنند و همچنین مورها را قادر ساخت تا بر مسیحیان اسپانیایی تأثیر بگذارند. آنها فرهنگ مور را عجیب و غریب تلقی کردند و شروع به پوشیدن لباس مسلمانان کردند [6].

جهان مسلمان آن عصر نیز به توسعه علم در زمینه های مختلف مانند جبر، فیزیک و شیمی پرداخت. سیستم اعداد جبری و جبر مورد استفاده در دنیای مدرن غربی توسط دانشمند مسلمانی به نام محمد بن موسی الخوارزمی [7] آغاز شد.

سقوط اسپانیا موری

موورها بر ایبری حکومت کردند. شبه جزیره برای تقریبا 800 سال، اما تفاوت درفرهنگ و مذهب منجر به درگیری با پادشاهی های مسیحی اروپایی شد. این درگیری به نام Reconquista [8] شناخته می شود.

موورها در سال 1224 پس از میلاد از سیسیل به محله لوسرا اخراج شدند که در سال 1300 میلادی نیز توسط مسیحیان سفیدپوست اروپایی ویران شد.

بعدها در سال 1492 پس از میلاد، سقوط غرناطه به حکومت مسلمانان در اسپانیا پایان داد. بسیاری از جوامع مسلمان هنوز در اسپانیا باقی مانده بودند، اما آنها نیز در سال 1609 پس از میلاد از منطقه اخراج شدند.

مسلمانان تنها کسانی نبودند که به دلیل Reconquista آسیب دیدند. یهودیان ساکن در اسپانیای مسلمان نیز مشکلاتی را تجربه کردند. به این دلیل که شبه جزیره ایبری تنها منطقه ای در کل اروپای غربی بود که یهودیان اجازه داشتند در آن زندگی مسالمت آمیز داشته باشند.

دانشگاه یهودی در کنار دانشمندان و دانشمندان مور شکوفا شد. همچنین به عنوان عصر طلایی دانش‌آموزی یهودی شناخته می‌شود.

Francisco Pradilla y Ortiz، دامنه عمومی، از طریق Wikimedia Commons

موضع مورها پس از سقوط گرانادا

بعد از اینکه مورها توسط پادشاهی مسیحی اسپانیا در سال 1492 پس از میلاد شکست خوردند، بسیاری از آنها مجبور به گرویدن به مسیحیت یا آزار و اذیت شدند. کسانی که به مسیحیت گرویدند به عنوان موریسکو شناخته می شدند.

موریسکوها همچنان با تبعیض و آزار و اذیت روبرو بودند و بسیاری از آنها در نهایت در اوایل قرن هفدهم از اسپانیا اخراج شدند. تا آن زمان، جمعیت موریسکو دراسپانیا تا حد زیادی از طریق تغییر دین، اخراج یا مهاجرت داوطلبانه ناپدید شده بود.

برخی از مورها که توانستند از اسپانیا فرار کنند در سایر نقاط جهان اسلام مانند شمال آفریقا و امپراتوری عثمانی ساکن شدند. دیگران ممکن است در اسپانیا باقی مانده باشند، اما فرهنگ و شیوه زندگی آنها تا حد زیادی توسط مقامات اسپانیایی سرکوب شده است. از نسل اعراب و بربرها که به منطقه مهاجرت کرده بودند و به اسلام گرویدند.

در قرن هفتم و هشتم، مورها چندین دولت مسلمان قدرتمند در منطقه ایجاد کردند. آنها به دلیل فرهنگ و یادگیری پیشرفته خود شناخته شده بودند و نقش مهمی در تاریخ شمال آفریقا و اروپا ایفا کردند.

با وجود سقوط نهایی ایالت های خود، آنها میراث ماندگاری در مناطقی که زمانی بر آنها حکومت می کردند، به جا گذاشتند.<1