فهرست مطالب
یکی از ماندگارترین میراث تمدن مصر باستان، گنجینه پاپیروس آنهاست. پاپیروس (Cyperus papyrus) گیاهی است که زمانی در دلتای مصر فراوان بوده است. امروزه در طبیعت بسیار نادر است. مصریان باستان راهی برای اهلی کردن ساقه های پاپیروس بلند 5 متری (16 فوت) در مزارع کشف کردند.
پاپیروس به عنوان محصول غذایی، برای بافتن حصیر و سبد، صندل، ساخت طناب، اسباب بازی و طلسم برای دفع بیماری ها حتی قایق‌های ماهیگیری محلی نیز از این مواد سودمند ساخته شده‌اند.
فهرست محتوا
نمادهای مذهبی و سیاسی
ساقه‌های پاپیروس اغلب برای ایجاد یک نماد ankh و به عنوان هدیه ای به خدایان تقدیم شد.
پاپیروس نیز در تصاویر سیاسی آن روز گنجانده شد. پاپیروس بخشی از «اسما تاوی» را تشکیل می‌دهد، نشان مصر علیا و سفلی که نشان‌دهنده وحدت سیاسی آن است. این نماد به صورت فله ای از پاپیروس از دلتای مصر سفلی نشان داده شده است که با نیلوفر آبی گره خورده است که نشان دهنده پادشاهی مصر علیا است.
تصاویری از پاپیروس را می توان بر روی بناهای تاریخی و معابد مصری یافت. در این زمینه، پاپیروس نمایانگر مفاهیم مصری زندگی و ابدیت است. اعتقاد بر این بود که مفهوم مصری زندگی پس از مرگ، که به آن "میدان نی" گفته می شود، منعکس کننده وسعت حاصلخیز دره رود نیل است که با گستره وسیعی از پاپیروس کامل شده است.
یک بیشه.از پاپیروس نیز نشان دهنده رها شدن هرج و مرج و ناشناخته ها بود. فراعنه مصر اغلب در حال شکار در وسعت مزارع پاپیروس دلتای نیل نشان داده می‌شوند که نمادی برای بازگرداندن نظم آنها بر مظاهر هرج و مرج است.
ماهیت ممنوعه و اسرارآمیز منظره پاپیروس نیل یک موتیف رایج در اساطیر مصر باستان بود. . شمشیرهای پاپیروس در چندین افسانه مهم به چشم می خورد. قابل توجه ترین تصمیم ایسیس برای مخفی کردن هوروس، فرزندش با اوزیریس در اعماق زمین باتلاقی نیل پس از قتل برادر اوزیریس ست است.
همچنین ببینید: سمبولیسم حرف Y (6 معنی برتر)نی های متراکم پاپیروس، مادر و نوزاد را از نیات قتل ست پنهان می کرد. این امر در ذهن مصریان باستان نماد پیروزی فرمان بر هرج و مرج و غلبه نور بر تاریکی بود.
ریشه نام پاپیروس
در حالی که پاپیروس به طور غیر قابل حذفی با مصر باستان مرتبط است، خود کلمه از آن مشتق شده است. یونانی. خاستگاه آن ممکن است در «پاپورو» مصری باشد که به «سلطنتی» یا «فرعون» ترجمه می‌شود، زیرا پادشاه تمام پردازش پاپیروس را کنترل می‌کرد. پادشاه همچنین مالک زمینی بود که پاپیروس در آن رشد می کرد و بعداً کنترل خود را گسترش داد تا مزارعی را که پاپیروس اهلی در آنها کشت می شد نیز در بر گیرد.
مصریان باستان نیز گیاه پاپیروس را با نام های مختلفی از wadj یا tjufi تا djet می شناختند. . این نام‌ها همه تغییراتی در مفهوم «تازه» بودند. Wadj نیز دلالت داردسرسبزی و شکوفایی. هنگامی که ساقه‌های پاپیروس جمع‌آوری شد و سپس به شکل رول‌های بلند پردازش شد، پاپیروس به‌عنوان djema شناخته می‌شد که در مصر باستان به معنای «باز» یا «تمیز» است که احتمالاً به سطح نوشتار بکر پاپیروس تازه پردازش شده اشاره دارد.
دنیای انگلیسی زبان، پاپیروس را با نوشتار مرتبط می‌داند، به‌ویژه طومارهای حفظ شده هیروگلیف مصری و طومارهای معروف دریای مرده. کلمه انگلیسی ما "کاغذ" خود از کلمه پاپیروس گرفته شده است.
پردازش پاپیروس
برداشت سیستماتیک پاپیروس در مصر باستان تصور می‌شود که در سال‌های اولیه قبل از سلسله آغاز شده است. دوره (حدود 6000-3150 پ. .
کارگران گیاهان را از باتلاق نیل می تراشیدند، آنها را از پایه خود جدا می کردند و ساقه ها را در غلاف جمع می کردند. در نهایت، ساقه های برداشت شده به یک منطقه پردازش مرکزی راه یافتند.
قبل از پردازش، ساقه های پاپیروس به نوارهای بلند و نازک بریده شدند. مغز پاپیروس را تراشیده و با یک چکش ابتدایی به نوارهای باریک می‌کوبیدند. اینها به صورت عمودی در کنار هم قرار گرفتند. محلول رزینی نیز که از پاپیروس استخراج شده بود روی ورقه نوارهای پاپیروس لاک زده شد. لایه دوم پاپیروس بوداضافه شد، این بار به صورت افقی با لایه اول تراز شد. سپس این دو لایه را محکم به هم فشرده و در مقابل نور خورشید قرار دادند تا خشک شوند. سپس صفحات جداگانه به هم چسبانده شدند و یک رول استاندارد بیست صفحه ای تشکیل دادند. رول های عظیمی از پاپیروس را می توان به سادگی با پیوستن به صفحات منفرد تولید کرد.
ورق های نورد شده سپس در ساختمان های دولتی، معابد، بازارها یا صادر شدند.
برنامه های کاربردی برای پاپیروس پردازش شده
در حالی که پاپیروس در ذهن ما بیشترین ارتباط را با نوشتن دارد، معمولاً برای مکاتبات دولتی، نامه ها و متون مذهبی اختصاص داشت. این به دلیل هزینه های بالای پردازش پاپیروس و ساخت رول های پاپیروس نهایی بود.
کار مزرعه مورد نیاز برای سرمایه گذاری در باتلاق ها گران بود و پردازش پاپیروس بدون آسیب رساندن به آن نیازمند صنعتگران ماهر بود. امروزه، همه نمونه‌های پاپیروس‌های باستانی از ادارات دولتی، معابد، یا بایگانی شخصی شخصیت‌های ثروتمند می‌آیند.
نویسندگان مصر باستان سال‌ها وقت صرف کرده‌اند تا هنر خود را اصلاح کنند. صرف نظر از اینکه خانواده‌هایشان ثروتمند بودند، از آنها خواسته می‌شد که روی مواد نوشتاری ارزان مانند چوب و استراکا تمرین کنند. کاتبان شاگرد از خرد کردن پاپیروس گرانبها در درس خود منع شدند. هنگامی که یک کاتب به نوشتن تسلط پیدا کرد، ممکن است به او اجازه داده شود که هنر خود را روی یک طومار پاپیروس واقعی تمرین کند.
به عنوان یک نوشتهاز پاپیروس برای ضبط پندهای معنوی، متون مذهبی، رساله‌های جادویی، سرودها، اسناد رسمی دادگاه و دولتی، اعلامیه‌های رسمی، رساله‌های علمی یا دستورالعمل‌های فنی، متون پزشکی، نامه‌ها، اشعار عاشقانه، ثبت سوابق و البته استفاده می‌شد. , ادبیات!
طومارهای بازمانده
طومارهای پاپیروسی که از گزند زمان، خطرات محیطی سخت و بی توجهی جان سالم به در برده اند، تکه هایی را تا یک صفحه تا پاپیروس حیرت انگیز Ebers، که یک تحمیل 110 صفحه کاملاً مصور که بر روی طومار پاپیروسی به طول 20 متر (شصت و پنج فوت) نوشته شده است.
کاتبان در مصر باستان با استفاده از جوهر سیاه و قرمز کار می کردند. جوهر قرمز شروع یک پاراگراف جدید را نشان می دهد، برای ثبت نام ارواح شیطانی یا شیاطین، برای تأکید بر کلمه یا پاراگراف های خاص و عمل به عنوان نقطه گذاری.
قاب چوبی یک کاتب حاوی کیک های سیاه و قرمز بود. رنگ و یک فلاسک آب برای رقیق شدن کیک غلیظ جوهر. قلم اولیه انتخابی یک نی نازک با نوک نرم بود. این قلم در حدود قرن سوم قبل از میلاد جایگزین قلم نی شد. قلم نسخه مستحکم تری از قلم نی بود و به صورت نقطه ای بسیار ظریف تراشیده می شد.
یک کاتب روی یک طرف رول پاپیروس کار می کرد، می نوشت تا کاملاً در متن پوشانده شود و سپس آن را می چرخاند. به سمت بالا بروید تا متن را در پشت آن بنویسیدسمت. در برخی نمونه‌ها، ما یک رول پاپیروس نیمه پر داریم که برای کار کاملاً متفاوتی توسط کاتبان دوم استفاده می‌شود.
تأمل در گذشته
پاپیروس به پل زدن 6000 سال اندیشه بشری کمک کرده است. پاپیروس زنان 4000 ساله کهون قدیمی ترین رساله پزشکی جهان است. در سال 1889 کشف شد، تصاویر غنی آن درباره تشخیص و درمان چندین بیماری بحث می‌کند.
همچنین ببینید: سنگ تولد برای 2 ژانویه چیست؟تصویر سرصفحه: موزه بریتانیا [CC BY-SA 3.0]، از طریق Wikimedia Commons
