پیتزا غذای ایتالیایی است یا آمریکایی؟

پیتزا از ناپل ایتالیا سرچشمه می گیرد. تاریخچه طولانی و جالبی دارد و امروزه در فرهنگ آمریکایی نیز جا افتاده است. انواع این غذا را تقریباً در هر کشوری می توان یافت.

پیتزا، تنها یک مورد در دسته فست فودها، صنعت 30 میلیارد دلاری در سال است [1]. در دنیای غرب، به ویژه در آمریکا و اروپا بسیار رایج است.

از پیتزای بسیار ارزان به سبک غذاهای خیابانی گرفته تا پیتزای لذیذ گران قیمت، گزینه های مختلفی برای انتخاب وجود دارد.

فهرست محتوا

پیتزای اصلی

پیتزا در ناپل به عنوان یک غذای خیابانی ساده و اقتصادی شروع شد. با این حال، بسیار متفاوت از مدرن بود. این یک نان تخت با روغن زیتون و گیاهان بود [2]. این به این دلیل است که در ناپل قرن شانزدهم، گوجه فرنگی وجود نداشت.

بعدها وقتی اسپانیایی ها گوجه فرنگی را از قاره آمریکا به ایتالیا آوردند، به پیتزاها اضافه شد و به تدریج مفهوم سس یا پوره گوجه فرنگی توسعه یافت. همچنین در اوایل قرن شانزدهم ایتالیا، پنیر هنوز به پیتزاها اضافه نشده بود.

این غذا برای افراد فقیر در نظر گرفته می شد و معمولاً از طریق فروشندگان خیابانی که آن را در چرخ دستی می فروختند در دسترس بود. حتی تا مدت ها بعد دستور پخت مشخصی نداشت.

یک واقعیت جالب دیگر این است که پیتزا اصلی بیشتر به عنوان یک غذای شیرین [3] درست می شد، نه یک غذای خوش طعم. بعداً با معرفی گوجه‌فرنگی، پنیر و سایر مواد افزودنی دیگر، رواج یافتمعمول تر برای آن است که یک آیتم خوش طعم باشد.

Civica Raccolta delle Stampe «Achille Bertarelli» 1830، مالکیت عمومی، از طریق Wikimedia Commons

پیتزا به آمریکا نقل مکان می کند

به عنوان ایتالیایی و اروپایی مهاجران در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم در جستجوی شغل به آمریکا مهاجرت کردند و میراث آشپزی خود را نیز با خود آوردند.

با این حال، یک شبه محبوب نشد. چندین دهه طول کشید تا پیتزای فروتن به بخشی از رژیم غذایی و فرهنگ آمریکایی تبدیل شود.

از آنجایی که بیشتر مهاجران اروپایی به ساحل شرقی رسیدند، اولین پیتزافروشی ها در آنجا قرار داشتند. نیویورک خانه ای است که قدیمی ترین پیتزا فروشی آمریکا در نظر گرفته می شود - Lombardi's [5]. یکی از محبوب ترین پیتزاها در آمریکا پیتزای سبک یورک است (البته پیتزای پپرونی در رتبه دوم قرار دارد).

در اوایل دهه 1900، پیتزا فقط در محله های ایتالیایی موجود بود و درست مانند ایتالیا، این پیتزا در دسترس بود. در گاری ها در خیابان سرو می شد و غذای ارزان محسوب می شد. با این حال، در دهه‌های 1940 و 50، زمانی که پیتزافروشی‌ها شروع به کار کردند و رستوران‌های ایتالیایی شروع به عرضه پیتزا به عنوان یک کالای معمولی کردند، همه چیز شروع به تغییر کرد.

بعدها، چون پیتزاهای تولید انبوه به شکل پیتزای منجمد رایج تر شد، افراد بیشتری به این لذت منحصر به فرد اروپایی دسترسی پیدا کردند و این لذت به بخش های بیشتری از آمریکا گسترش یافت، حتی جایی که غذای ایتالیایی وجود نداشت. بسیار رایج.

وقتی پیتزا وارد ایالات متحده شد، و غذاهای ایتالیایی شروع به تکامل کرد و به غذاهای مدرن آمریکایی آمریکایی که امروزه می شناسیم، تبدیل شد، پیتزا نیز به چیزی بسیار متفاوت از آنچه مردم به طور سنتی در ایتالیا از آن لذت می بردند، تبدیل شد.

تا به امروز، تفاوت های قابل توجهی بین پیتزای موجود در ایالات متحده و ایتالیایی وجود دارد. قابل توجه ترین تفاوت استفاده از تاپینگ های مختلف است.

معمولاً پیتزای آمریکایی با تنوع زیاد و مقدار زیادی از تاپینگ ها در دسترس خواهد بود، در حالی که پیتزای اصلی ایتالیایی دارای تاپینگ های بسیار کمی و سبک روی آن است. غذاهای مورد علاقه آمریکایی مانند پیتزا یورک ترکیب خوبی از ایده های پیتزای ایتالیایی و آمریکایی است.

پیت سوزا، مالکیت عمومی، از طریق Wikimedia Commons

محبوبیت در آمریکا

پیتزا مقرون به صرفه، منحصربه‌فرد بود و در انواع مختلف ارائه می‌شد، چیزی که می‌توان از آن به عنوان یک میان وعده یا یک وعده غذایی کامل لذت برد.

با سبک زندگی سریع آمریکایی، به سرعت به یک کالای رایج تبدیل شد زیرا راحت و خوشمزه بود. این یک آیتم فوق العاده برای لذت بردن در یک بازی یا مهمانی در حالی که در اطراف ایستاده اید و با مردم معاشرت می کنید است.

علاوه بر این، از آنجایی که آمریکا افراد بیشتری را از سایر نقاط جهان جذب کرد، که واقعاً نمی دانستند پیتزا از کجاست، آن را با آمریکایی مرتبط کردند.فرهنگ.

در دهه‌های 1960 و 70، پیتزا در فرهنگ آمریکایی تثبیت شده بود، و امروزه می‌توانید آن را حتی در دورافتاده‌ترین شهرهای ایالات متحده، پمپ بنزین‌ها و رستوران‌های مجلل پیدا کنید.

شناخت جهانی

از آنجایی که آمریکا و فرهنگ آن بر رسانه های جهانی تسلط یافت، پیتزا به طور گسترده به عنوان یکی از برترین فست فودهای آمریکایی در کنار همبرگر، مرغ سرخ شده، میلک شیک و سایر اقلام تبلیغ شد.

از دهه 1950 به بعد، زمانی که فرهنگ آمریکایی در سراسر جهان پخش می شد، پیتزا نیز در حال نفوذ به کشورها و فرهنگ های دیگر بود.

امروزه به عنوان یک ماده غذایی اساسی در نظر گرفته می شود که تقریباً در هر کجا که بروید می توانید آن را پیدا کنید. بسیاری از زنجیره‌های فست فود چندملیتی (مانند پیتزا هات) کل کسب و کار خود را بر اساس همین محصول قرار می‌دهند و در ده‌ها کشور در سراسر جهان فعالیت می‌کنند.

پیتزای آمریکایی در مقابل ایتالیایی

حتی امروز، ایتالیایی هایی که پیتزای سنتی را دوست دارند، پیتزای آمریکایی را به عنوان پیتزا واقعی نمی پذیرند. آنها یک پیتزای اصیل ناپلی یا یک ملکه مارگریتا می خواهند.

stu_spivack، CC BY-SA 2.0، از طریق Wikimedia Commons

یکی از تفاوت های اصلی سس است. پیتزای سنتی ایتالیایی با سسی درست می شود که به سادگی پوره گوجه فرنگی با سیر است. پیتزا آمریکایی با سس گوجه فرنگی درست می شود که به آرامی پخته می شود و حاوی مواد بسیار بیشتری است.

Hungrydudes، CC BY 2.0، از طریق Wikimedia Commons

پیتزای اصلی ایتالیایی یک پیتزا با پوسته نازک است، در حالی که پیتزای آمریکایی می تواند پوسته نازک، متوسط ​​یا خیلی ضخیم داشته باشد. پیتزای اصیل ایتالیایی، همانطور که گفته شد، تاپینگ ها را به حداقل می رساند (مانند پیتزا مارگریتا که شباهت زیادی به پرچم ایتالیا دارد)، و هر گوشتی که استفاده شود بسیار نازک برش داده می شود. پیتزای آمریکایی می‌تواند حاوی لایه‌ای سنگین از مواد مختلف باشد.

پیتزاهای سنتی ایتالیایی نیز منحصراً دارای پنیر موزارلا هستند، در حالی که پیتزای آمریکایی می‌تواند هر نوع پنیری روی آن داشته باشد (پنیر چدار یک انتخاب محبوب است).

نتیجه

پیتزا از ایتالیا سرچشمه گرفته است و ستون مرکزی غذای اصیل ایتالیایی است، اما این بدان معنا نیست که آمریکایی ها آن را برای خود درست نکرده اند. هم پیتزای اصیل ایتالیایی و هم نسخه‌های بی‌شماری آمریکایی آن چیزی منحصر به فرد برای ارائه دارند.

امروزه انواع مختلفی از پیتزا وجود دارد و در هر منطقه و فرهنگی در سراسر جهان، مردم طعم و سبک خود را به آن داده اند. چه پیتزاهای سبک، چه پیتزاهای سنگین یا حتی پیتزاهای شیرین دوست داشته باشید، چیزی وجود دارد که با ذائقه شما مطابقت داشته باشد.