رودخانه نیل در مصر باستان

مطمئناً یکی از خاطره انگیزترین رودخانه های جهان و همچنین طولانی ترین آن، رودخانه قدرتمند نیل است که در طول 6650 کیلومتر (4132 مایل) از مبدأ خود در آفریقا تا دهانه خود در Uat-Ur که کلمه مصری برای دریای مدیترانه. در طول گذر خود، به مصریان باستان حیات بخشید و آنها را با ذخایر سالانه رسوبات سیاه غنی خود تغذیه می کرد و زمینه را برای کشاورزی فراهم می کرد که از شکوفایی فرهنگ آنها حمایت می کرد.

سنکا فیلسوف و سیاستمدار رومی نیل به عنوان یک "منظره چشمگیر" و یک شگفتی شگفت انگیز. سوابق باقی مانده نشان می دهد که این عقیده ای است که به طور گسترده توسط نویسندگان باستانی که از "مادر همه انسان ها" مصر دیدن کرده اند، مشترک بوده اند.

نام رودخانه از کلمه یونانی "Neilos" به معنای دره گرفته شده است، اگرچه مصریان باستان آنها را نام می بردند. رودخانه Ar یا «سیاه» پس از رسوبات غنی آن. با این حال، داستان رود نیل از دلتای وسیع باتلاق‌ها و تالاب‌های خروجی مدیترانه‌اش آغاز نمی‌شود، بلکه از دو سرچشمه متمایز آغاز می‌شود، نیل آبی که از ارتفاعات حبشه می‌آید و نیل سفید که از آن سرچشمه می‌گیرد. افریقای سرسبز استوایی.

دلتای بادکش شکل پهن نیل صاف و سبز است. اسکندر مقدونی در دورترین نقطه خود، اسکندریه را ساخت، یک شهر بندری شلوغ و خانه کتابخانه اسکندریه و فانوس دریایی معروف فاروس، یکی از هفت فانوس.حق شناسی. در مصر باستان، ناسپاسی یک "گناه دروازه" بود که فرد را مستعد گناهان دیگر می کرد. داستان از پیروزی نظم بر هرج و مرج و برقراری هماهنگی در سرزمین می گوید.

تأمل در گذشته

حتی امروزه، رودخانه نیل جنبه جدایی ناپذیر زندگی مصری ها باقی مانده است. گذشته باستانی آن در افسانه ها زندگی می کند، که به ما منتقل شده است، در حالی که هنوز نقش خود را در نبض تجاری مصر ایفا می کند. مصری ها می گویند که اگر بازدیدکننده به زیبایی رود نیل نگاه کند، بازگشت آن بازدیدکننده به مصر تضمین می شود، ادعایی که از دوران باستان مطرح شده است. دیدگاهی که بسیاری از کسانی که امروز آن را تجربه می کنند به اشتراک گذاشته شده است.

تصویر سربرگ با حسن نیت ارائه شده: Wasiem A. El Abd از طریق PXHERE

فهرست محتوا

حقایقی درباره رودخانه نیل در مصر باستان

• حدود پنج میلیون سال پیش، رود نیل شروع به جریان یافتن از شمال به سمت مصر کرد
• رود نیل در اعتقاد بر این است که 6695 کیلومتر (4184 مایل) طولانی ترین رودخانه جهان است
• در طول مسیر خود، رود نیل از نه اتیوپی، بوروندی، اوگاندا، کنیا، رواندا، تانزانیا، زئیر و سودان می گذرد و سرانجام به مصر می رسد.
• رود نیل نقش مهمی در پرورش تمدن مصر باستان ایفا کرد
• قبل از ساخت سد عالی اسوان، رود نیل از سواحل خود سرریز شد و در طول سالیانه خود ذخایر غنی و حاصلخیز را رسوب داد. کشاورزی در کنار سواحل نیل
• افسانه اوزیریس، که در هسته اعتقادات مذهبی مصر باستان نهفته است بر روی رودخانه نیل استوار است
• نیل همچنین رابط حمل و نقل مصر با ناوگان کشتی بوده است. حمل کالا و مردم از اسوان به اسکندریه
• آب رود نیل منبع آبیاری محصولات مصر باستان بود در حالی که باتلاق ها در دلتای وسیع آن محل زندگی دسته های پرندگان آبزی و بسترهای پاپیروس برای ساخت و ساز بودند.و کاغذ
• مصرهای باستان از ماهیگیری، قایقرانی و انجام ورزش های آبی رقابتی در رود نیل لذت می برند

اهمیت نیل برای ظهور مصر باستان

کم پس جای تعجب است که مصریان باستان به نیل احترام می‌گذاشتند زیرا می‌دانستند که آب‌های آن محل زندگی ماهی‌های سوف و ماهی‌های دیگر است، مرداب‌های آن دارای انبوهی از پرندگان آبزی و پاپیروس برای قایق‌ها و کتاب‌ها هستند، در حالی که سواحل رودخانه‌های خاکی و دشت‌های سیل‌آلود آن، گل مورد نیاز برای آجر را تولید می‌کنند. پروژه های ساخت و ساز عظیم آن.

حتی امروز، "انشالله همیشه از نیل بنوشید" یک نعمت رایج مصری ها باقی مانده است.

مصریان باستان نیل را به عنوان منبع همه زندگی می شناختند. اسطوره ها و افسانه های مصر را تولید کرد و نقش اساسی در زندگی خدایان و الهه ها داشت. در اساطیر مصر، کهکشان راه شیری آینه‌ای آسمانی بود که رودخانه نیل را منعکس می‌کرد و مصریان باستان معتقد بودند که خدای خورشید، رع، بارک الهی خود را بر روی آن می‌راند. با رسوبات سیاه رنگ بسیار حاصلخیز خود در امتداد سواحل خشک شده. برخی از اسطوره ها به داعش به دلیل هدیه کشاورزی اشاره می کنند در حالی که برخی دیگر اوزیریس را اعتبار می دانند. با گذشت زمان، مصریان شبکه‌ای از کانال‌ها و سیستم‌های آبیاری پیشرفته را برای هدایت آب به مناطق فزاینده‌ای از زمین ایجاد کردند و تولید مواد غذایی را تا حد زیادی گسترش دادند.

نیل همچنین ثابت کرد کهمنبع تفریحی ضروری برای مصریان باستان، که در باتلاق‌های آن شکار می‌کردند، ماهی‌گیری می‌کردند و در آب‌های آن شنا می‌کردند و در رقابت‌های داغ با قایق‌ها در سطح آن پارو می‌زدند. جوست در آب یکی دیگر از ورزش های آبی محبوب بود. تیم‌های دو نفره متشکل از یک «قایقران» و یک «مبارز» در قایق رانی سعی می‌کنند جنگنده حریف خود را از قایق رانی خود به داخل آب بکوبند.

تصور می‌رفت که رودخانه نیل تجلی الهی باشد. خدای هاپی، خدای محبوب آب و باروری. برکات هاپی زندگی را به زمین آورد. معات الهه ای که نماینده تعادل، هماهنگی و حقیقت بود به طور مشابه با الهه هاتور و سپس ازیریس و ایزیس ارتباط نزدیکی با رود نیل داشت. خنوم خدایی بود که به خدای آفرینش و تولد دوباره تبدیل شد. او منشأ خود را به عنوان خدای ناظر آبهای منبع نیل برمی‌انگیخت. این او بود که بر جریان های روزانه آن نظارت کرد و طغیان سالانه را ایجاد کرد که برای احیای مزارع بسیار حیاتی بود.

نقش محوری نیل در ایجاد مصر باستان حدود پنج میلیون سال پیش آغاز شد، زمانی که رودخانه شروع به جاری شدن به سمت شمال کرد. مصر. سکونت‌ها و سکونت‌گاه‌های دائمی به تدریج در امتداد بخش‌های بزرگ سواحل رودخانه پدید آمدند، از آغاز قرن بیستم. 6000 قبل از میلاد مصرشناسان این امر را سرآغاز فرهنگ غنی مصر و تمدن گسترده می دانند که به عنوان اولین دولت ملی واقعاً قابل تشخیص در جهان در حدود 3150 قبل از میلاد ظهور کرد.

قحطی و نیل

مصر در زمان سلطنت پادشاه جوسر (حدود 2670 قبل از میلاد) توسط قحطی بزرگ ویران شد. جوسر در خواب دید که خنوم در مقابل او ظاهر شد و شکایت کرد که معبدش در جزیره الفانتین به ویران شدن اجازه داده شده است. خنوم از بی احترامی که به معبدش نشان داد ناراضی بود. وزیر افسانه ای ایمهوتپ جوسر سفر فرعون را به جزیره الفانتین پیشنهاد کرد تا معبد را بررسی کند و بفهمد که آیا رویای او حقیقت دارد یا خیر. جوسر متوجه شد که وضعیت معبد خنوم به همان اندازه بد است که رویای او نشان داده بود. جوسر دستور داد معبد بازسازی شود و مجموعه اطراف آن بازسازی شود.

به دنبال بازسازی معبد، قحطی پایان یافت و مزارع مصر بار دیگر حاصلخیز و پربار شد. ستون قحطی که توسط سلسله بطلمیوس (332-30 قبل از میلاد) 2000 سال پس از مرگ جوسر برپا شد، این داستان را روایت می کند. این نشان می‌دهد که نیل چقدر برای مصریان جهانشان مهم بوده است که خدای حاکم بر سیل‌های سالانه نیل باید قبل از شروع قحطی آرام شود.

کشاورزی و تولید مواد غذایی

در حالی که مصریان باستان ماهی می خوردند، بیشتر غذای آنها از کشاورزی می آمد. خاک سطحی غنی حوضه نیل در برخی نقاط 21 متر (70 فوت) عمق دارد. این ذخایر سالانه رسوبات غنی، اولین جوامع کشاورزی را قادر ساخت تا ریشه دوانده و ریتم سالانه زندگی را برقرار کنند، که پایدار ماند.تا دوران معاصر.

مصریان باستان تقویم سالانه خود را به سه فصل تقسیم می‌کردند، آهکت فصل طغیان، پرت فصل رشد و شمو فصل برداشت. اینها چرخه سالانه سیل رودخانه نیل را منعکس می کنند.

به دنبال آهکت، فصل طغیان، کشاورزان بذرهای خود را کاشتند. Peret، فصل رشد اصلی از اکتبر تا فوریه به طول انجامید. این زمان حیاتی برای کشاورزان بود تا به مزارع خود رسیدگی کنند. شمو فصل برداشت بود، زمان شادی و فراوانی. کشاورزان کانال‌های آبیاری گسترده‌ای را از رودخانه نیل حفر کردند تا آب را برای کفه‌های سیاه غنی مزارع خود تأمین کنند.

کشاورزان طیف وسیعی از محصولات از جمله پنبه معروف مصری برای پوشاک، خربزه، انار و انجیر را برای شام خود کشت می‌کردند. و جو برای آبجو.

آنها همچنین گونه های محلی لوبیا، هویج، کاهو، اسفناج، تربچه، شلغم، پیاز، تره فرنگی، سیر، عدس و نخود را پرورش دادند. خربزه، کدو تنبل و خیار در سواحل رود نیل به وفور رشد می کردند.

میوه هایی که معمولاً در رژیم غذایی مصریان باستان دیده می شد شامل آلو، انجیر، خرما، انگور، میوه پرسی، عناب و میوه درخت چنار بود. 1>

اما سه محصول بر کشاورزی مصر باستان با محوریت رودخانه نیل، پاپیروس، گندم و کتان غالب بودند. پاپیروس برای ایجاد شکل اولیه کاغذ خشک شد. گندم را برای نان آرد می‌سایند، غذای اصلی مصریان باستان،در حالی که کتان را به کتانی برای لباس می‌ریختند.

پیوند حیاتی حمل‌ونقل و تجارت

از آنجایی که اکثر شهرهای اصلی مصر باستان در امتداد یا نزدیک سواحل رودخانه نیل قرار داشتند، رودخانه شکل گرفت. مهم ترین راه ترابری مصر که امپراتوری را به هم متصل می کند. قایق‌ها دائماً در نیل بالا و پایین می‌رفتند و مردم، محصولات کشاورزی، تجارت کالاها و مصالح ساختمانی را حمل می‌کردند. اسوان در زمان های قدیم یک منطقه خشک و گرم و غیر قابل مهمان نواز بود. با این حال، مصر باستان، اسوان را به دلیل ذخایر بزرگ گرانیت سینیت، ضروری می‌دانست.

بلوک‌های عظیم سینیت قبل از اینکه به پایین رود نیل فرستاده شوند تا مصالح ساختمانی مشخصی را برای فراعنه‌ها فراهم کنند، از سنگ‌های زنده تراشیده شده و بر روی قایق‌ها نصب می‌شوند. پروژه های عظیم ساختمانی معادن عظیم باستانی ماسه سنگ و آهک نیز در تپه‌های نیل کشف شده‌اند. این مواد در طول مصر جابه‌جا شدند تا تقاضای ایجاد شده توسط تلاش‌های بلندپروازانه ساخت‌وساز فرعون را برآورده کنند.

در طول سیل سالانه، به دلیل عدم وجود آب مروارید، سفر حدود دو هفته طول کشید. در فصل خشک، همان سفر به دو ماه نیاز داشت. بنابراین رود نیل بزرگراه مصر باستان را تشکیل داد. در زمان های قدیم هیچ پلی نمی توانست پهنای بی حد خود را بپوشاند. فقط قایق ها می توانستند در آب های آن حرکت کنند.

گاهی در اطراف4000 قبل از میلاد مصریان باستان با بستن دسته های ساقه پاپیروس شروع به ساخت قایق کردند. بعدها کشتی‌سازان باستانی ساختن ظروف چوبی بزرگ را از چوب اقاقیا یاد گرفتند. برخی از قایق‌ها می‌توانستند تا 500 تن بار را حمل کنند.

افسانه اوزیریس و نیل

از محبوب‌ترین اسطوره‌های مصر باستان با محوریت رود نیل، روایت خیانت و قتل اوزیریس است. توسط برادرش ست در نهایت، حسادت ست نسبت به اوزیریس زمانی به نفرت تبدیل شد که ست متوجه شد همسرش، نفتیس، شبیه ایسیس را پذیرفته و اوزیریس را اغوا کرده است. با این حال، خشم ست متوجه نفتیس نشد، بلکه متوجه برادرش، «زیبا» بود، وسوسه‌ای که نفتیس برای مقاومت در برابر آن بسیار فریبنده بود. ست برادرش را فریب داد تا در تابوتی که به اندازه اوزیریس درست کرده بود دراز بکشد. هنگامی که اوزیریس داخل شد، ست درب آن را بست و جعبه را به رودخانه نیل پرت کرد.

تابو به پایین رود نیل شناور شد و در نهایت در کنار سواحل بیبلوس در درخت گز گرفتار شد. در اینجا پادشاه و ملکه مجذوب عطر و بوی شیرین و زیبایی آن شدند. آنها آن را به عنوان ستونی برای دربار سلطنتی خود بریده بودند. در حالی که این اتفاق می افتاد، ست مکان اوزیریس را غصب کرد و با نفتیس بر زمین سلطنت کرد. ست از هدایایی که ازیریس و ایسیس داده بودند غفلت کرد و خشکسالی و قحطی زمین را فرا گرفت. در نهایت ایسیس اوزیریس را در ستون درخت بیبلوس پیدا کرد و آن را به مصر بازگرداند.

Isisمی دانست چگونه اوزیریس را زنده کند. او خواهرش Nephthys را به نگهبانی از جسد در حالی که او گیاهان دارویی برای معجون های خود جمع می کرد قرار داد. ست، برادرش را کشف کرد و آن را تکه تکه کرد و قطعات را در سرتاسر زمین و در رود نیل پراکنده کرد. هنگامی که ایسیس بازگشت، از کشف گم شدن جسد شوهرش وحشت کرد.

هر دو خواهر زمین را برای یافتن اعضای بدن اوزیریس جست‌وجو کردند و جسد اوزیریس را دوباره جمع کردند. هر جا تکه ای از اوزیریس را پیدا کردند، زیارتگاهی برپا کردند. گفته می شود که این امر توضیح دهنده مقبره های متعدد اوزیریس است که در سراسر مصر باستان پراکنده شده است. ادعا می شد که منشاء نوم ها، سی و شش استان حاکم بر مصر باستان بوده است.

متاسفانه، تمساح آلت تناسلی اوزیریس را خورده و او را ناقص کرده است. با این حال داعش توانست او را به زندگی بازگرداند. اوزیریس زنده شد، اما دیگر نمی توانست بر زندگان حکومت کند، زیرا دیگر کامل نبود. او به عالم اموات فرود آمد و در آنجا به عنوان ارباب مردگان سلطنت کرد. نیل توسط آلت تناسلی اوزیریس بارور شد و به مردم مصر حیات بخشید.

در مصر باستان، کروکودیل با سوبک، خدای باروری مصری مرتبط بود. تصور می شد هر کسی که توسط کروکودیل خورده می شود در تجربه مرگ شاد خوش شانس بوده است.

افسانه اوزیریس ارزش های مهمی را در فرهنگ مصر نشان می دهد، ارزش های زندگی ابدی، هماهنگی، تعادل، قدردانی و نظم. حسادت و رنجش ست از اوزیریس ناشی از فقدان آن بود