فهرست مطالب
توانایی ایجاد نور مصنوعی یکی از بزرگترین دستاوردهای بشر بود. هنگامی که آتش به طور تصادفی در عصر حجر ایجاد شد، اجداد ما چیزی بیش از یک منبع گرما برای پختن غذا به دست آوردند.
با توسعه الکتریسیته، ایجاد نور حتی ساده تر شده است، و امروزه ما آن را بدیهی می دانیم.
با این حال، نور همیشه به این راحتی در دسترس نبود. برای جوامع سراسر جهان اهمیت عرفانی و تقریباً خدایی داشت. به دلایل مختلف از آن به عنوان نماد استفاده شده است. در این مقاله به نمادگرایی آن می پردازیم.
نور نماد: نشانه الوهیت، زندگی، مثبت اندیشی، جشن، راهنمایی و منبع معرفت است
جدول از مطالب
1. نشانه ای از الوهیت
![](/wp-content/uploads/ancient-history/143/lsxngyvfw1.jpg)
یکی از ویژگی های نور که تقریباً در همه جوامع رایج است این است که در دین گنجانده شده است و به عنوان ویژگی قدرت برتر دیده می شود. جوامع گذشته یا خدای اختصاص داده شده برای نور داشتند یا خدایی که بر نوعی از منابع نور مانند خورشید یا آتش حکومت می کرد.
بسیاری از ادیان خود خدا را منبع نور یا نور هدایت می دانند. رسولان، فرشتگان و سایر موجودات نزدیک به خدا نیز به عنوان موجوداتی که نور ساطع می کنند یا خود نور هستند، درک و تصویر می شوند.
شبیه الوهیت است - پیروی از نور، پیروی از راهی است که خداوند توصیه کرده است.
درتقریباً همه جوامع، نور و حضور نور، با قدرتی بالاتر همراه بوده اند. حتی در جوامع نسبتاً جدید، تاریکی به عنوان عدم وجود خیر یا مثبت تلقی می شد - برای مثال، در قرون تاریک در اروپا پس از سقوط امپراتوری روم.
2. نشان دهنده زندگی است
طبق علم مدرن، همه چیز موجود به دلیل انفجار بزرگ و زنجیره طولانی تکاملی است که پس از آن به وجود آمد. با این حال، این انفجار اولیه مقدار باورنکردنی نور را ایجاد کرد که امواج آن هنوز در حال گسترش هستند.
در ادیان مختلف می بینیم که نور نقطه شروع زندگی را منعکس می کند. برای مثال، در مسیحیت، خدا ابتدا نور را آفرید و از آن به عنوان مبنایی برای سایر اشکال زندگی استفاده کرد.
در دنیای فیزیکی، نور جزء ضروری زندگی است. گیاهان اساس کل زنجیره غذایی هستند و برای فتوسنتز به نور نیاز دارند که این فرآیند کلیدی است که آنها را زنده نگه می دارد. به این ترتیب میتوان گفت که خورشید و نوری که فراهم میکند، حیات میبخشد و همه اشکال حیات را در سیاره ما تغذیه میکند.
در زمان های قدیم که نور مصنوعی وجود نداشت، همه چیز باید در طول روز انجام می شد. به محض غروب خورشید، زمان بازنشستگی به محل اقامت و حفظ امنیت خود تا طلوع آفتاب بعدی فرا رسیده بود. بنابراین، نور میدان نیرو بود که خطر را دور نگه می داشت و به دادن/حفظ زندگی کمک می کرد.
3. نمادی از مثبت بودن
![](/wp-content/uploads/ancient-history/143/lsxngyvfw1-1.jpg)
در بسیاری از ادیان و فرهنگ ها، نور به عنوان انرژی خوب دیده می شود، در حالی که تاریکی با منفی بودن همراه است. وقتی مردم می گویند که کسی "نور را پیدا کرده است" به این معناست که آن شخص راه درست یا راه بهتری را برای انجام کاری پیدا کرده است.
این همچنین نشان دهنده صراحت، حقیقت و شفافیت است. اشیا در زیر نور به وضوح قابل مشاهده هستند و باز بودن، شفاف بودن و شفاف بودن به عنوان صفات خوب در جامعه ما دیده می شود.
در فرهنگ چینی، نماد یین و یانگ یک نمونه عالی از چگونگی نور یک نیروی مثبت است، در حالی که تاریکی یک نیروی منفی است.
همچنین ببینید: فناوری مصر باستان: پیشرفتها اختراعات4. جشن
نور همچنین نقش مهمی در جشنها و جشنها ایفا میکند - حتی در دوران مدرن، جشنوارههایی مانند دیوالی، هانوکا، جشنواره فانوس، لوی کراتونگ و بسیاری جشنهای دیگر. ویژگی نور
در شب سال نو یا روز استقلال، مردم با ترقه جشن می گیرند و خانه های خود را با رنگ های ملی خود تزئین می کنند.
در مسیحیت، جشن های کریسمس بدون روشنایی روی درخت کریسمس ناقص است. [3] مسیحیان همچنین معتقدند که عیسی "نور جهان" است.
نور جشن را نشان می دهد زیرا بدون آن رنگ ها وجود ندارند و ما فقط تاریکی داریم و رنگ های تیره خیلی زیاد نیستند. جشن در اکثر جوامع
همچنین ببینید: 20 خدای معروف مصر باستانبدون نور، این جشنها آن چیزی که هستند نمیشدند. وجود آن دلالت بر احساسات داردشادی، مثبت اندیشی، اجتماع و امید.
5. راهنمایی
![](/wp-content/uploads/ancient-history/143/lsxngyvfw1.png)
نور اغلب به عنوان یک اصل راهنما در زمینه مذهبی و معنوی دیده می شود. در واقع، مؤمنان و دانشآموزان ایمان، «به سوی» نور، مسیر مقرر، کار میکنند. هدایت قدرتهای بالا در دنیای تاریک دیگری نور در نظر گرفته میشود.
وقتی به دانش به عنوان سبک نگاه میکنیم، میدانیم که اینجاست تا ما را در رسیدن به اهداف مورد نظرمان - چه شغل، مدرسه یا دستاوردهای مذهبی - بهتر آگاه کند و راهنمایی کند.
از نظر فیزیکی، ما از نور برای دریافت حس جهت و هدایت خود به مقصد استفاده می کنیم. در گذشته، مردم از نور خورشید برای تشخیص زمان از طریق ساعت های آفتابی، موقعیت خورشید برای تشخیص شرق از غرب و ستارگان درخشان در آسمان شب برای حرکت در سراسر جهان استفاده می کردند.
به طور مشابه، ما در عصر مدرن از چراغها برای روشن کردن شهرها و شهرهایمان استفاده میکنیم، وسایل نقلیه دارای چراغهایی برای دیدن در شب هستند، و حتی دید در شب دارند که از سیستمهای پیچیده برای دید افراد در شرایط کم نور استفاده میکنند.
6. منبع دانش
امروزه با پیشرفت تکنولوژی، آموزش با دسترسی آسان و منابع اطلاعاتی بیشماری داریم. با این حال، در گذشته، دانش به سختی به دست می آمد، و کسانی که آن را داشتند، نمی خواستند آن را با کسی غیر از قبیله خود به اشتراک بگذارند.
بدون اطلاعات کافی، یافتنمسیر شما غیرممکن است (به عبارت دیگر اجازه دهید نور راه را هدایت کند).
در این معنا، نور دلالت بر دانش دارد، زیرا دانش خود یک نیروی هدایت کننده است. کتابخانهها، مدارس، و مجموعههای آموزشی اغلب «منابع نور» نامیده میشوند. حتی اصطلاح «روشنگری» به کسی اطلاق میشود که با رسیدن به «نور» به سطح بالاتری از درک دست یافته است. نور هم نماد دانش و هم خرد است.
نتیجه
نور از آغاز زمان جایگاه مهمی در ادیان و فرهنگ های سراسر جهان داشته است.
در طول سالیان متمادی مترادف با نیکی و حکمت شده است، در حالی که تاریکی مترادف با بدی و کمبود دانش شده است. تا به امروز از نور به عنوان نماد امید و مثبت یاد می شود و حامل مشعل به عنوان حامل مژده تلقی می شود.