تقویم مصر باستان

فهرست مطالب

مصرهای باستان تا زمانی که به تقویم خورشیدی مهاجرت کردند بر تقویم قمری تکیه می کردند. در حالی که پیدایش دقیق تقویم مصریان باستان نامشخص است، مصر شناسان تخمین می زنند که حدود 5000 سال پیش ایجاد شده است.

در حالی که تقویم قمری آنها آیین ها و جشن های مذهبی آنها را تنظیم می کرد، مصریان باستان از تقویم خورشیدی در زندگی روزمره خود استفاده می کردند. . این تقویم شمسی دارای 365 روز در سال بود. سپس هر سال به سه فصل تقسیم می شد، فصل سیل، فصل رشد و برداشت هر کدام چهار ماه. این فصول منعکس کننده ریتم سالانه سیل‌های نیل و چرخه رشد و برداشت آنها بودند.

تقویم مصر باستان تا قرون وسطی مورد استفاده قرار می گرفت زیرا روزها و ماه های آن ثابت بودند

مصری ها روز خود را با طلوع خورشید شروع می کردند. در مقابل، بسیاری از فرهنگ‌های اطراف روز خود را با غروب خورشید آغاز می‌کردند

برای تشخیص زمان در طول روز، مصریان باستان از ترکیبی از ساعت‌های شنی، ساعت‌های آفتابی و ابلیسک استفاده می‌کردند، در حالی که در شب از ستاره‌ها استفاده می‌شد. هنگامی که ساعت های آبی معرفی شدند، مصری ها می توانستند زمان را با دقت بیشتری تشخیص دهند

سال نو مصر باستان در 19 جولای جشن گرفته می شد، زمانی که سیریوس پس از 70 روز غیبت مصادف با سیل سالانه نیل، دوباره در افق شرقی آنها ظاهر شد.

یک سال سرگردان که به آنوس واگ مرتبط نیستظاهر سیریوس هر چهار سال یک بار برای درج روز اضافی مورد نیاز برای متعادل کردن تقویم شمسی با تقویم مصری درج می شد.

تقویم پادشاهی جدید

تقویم قمری اولیه مصریان باستان شماره گذاری شده بود ماه ها با توجه به جایی که در طول فصل سقوط کردند. در پادشاهی جدید، هر ماه یک نام جداگانه دریافت می کرد. تاریخ مدنی معمولاً به‌عنوان شماره ماه آن فصل ثبت می‌شد، پس از آن نام فصل و شماره روز در آن ماه و در نهایت سال و فرعون ثبت می‌شد.

همانطور که فرعون جدیدی صعود کرد تاج و تخت، مصریان شمارش سال خود را دوباره آغاز کردند. اخترشناسان در دوران باستان و در طول قرون وسطی از تقویم مصر باستان استفاده می‌کردند، زیرا هم در تعداد روزهای هر ماه و هم در سال، محاسبات آن‌ها را بسیار آسان‌تر می‌کرد.

ساختار تقویم مصر باستان

تقویم مصر باستان به شرح زیر بود:

هفته های شامل ده روز
ماه ها سه هفته داشتند
هر فصل چهار ماه بود
یک سال به سه فصل به اضافه پنج روز مقدس تقسیم می شد.

اخت یا سیل یا طغیان اولین فصل مصری سال بود. شامل چهار ماه، Tekh، Menhet، Hwt-Hrw و Ka-Hr-Ka بود.

Proyet یا ظهور فصل بعدی پس از Akhet بود. این فصل رشد اولیه کشاورزان مصری بود. چهار ماهشSf-Bdt، Redh Wer، Red Neds و Renwet بودند.

فصل پایانی در سال مصر، فصل برداشت بود که به نام شومو یا کم آب شناخته می شد. این شامل چهار ماه Hnsw، Hnt-Htj، Ipt-Hmt و Wep-Renpet بود. در حالی که هر ماه یک نام دقیق داشت، آنها معمولاً با نام جشنواره خود شناخته می شدند. دو روز پایانی هر دهه تعطیلاتی بود که مصری‌ها مجبور به کار نبودند.

یک ماه تقویم خورشیدی مصر باستان 30 روز طول می‌کشید. از آنجایی که این همه روزهای یک سال را نشان نمی‌داد، مصریان باستان یک ماه اضافه را در نظر می‌گرفتند که در پایان سال تقویمی استاندارد مشخص می‌شد.

طول این ماه اضافی تنها پنج روز بود که نتیجه آن شد. در تقویم شمسی مصر هر سال یک چهارم از روز را در مقایسه با سال فیزیکی خورشیدی از دست می دهد. آن پنج روز اضافی به جشن تولد خدایان اختصاص داشت.

دکان های ذکر شده در تقویم آنها خوشه های ستاره ای هستند که توسط ستاره شناسان مصر باستان برای یادداشت زمان در طول شب استفاده می شد. 36 دکان ستاره وجود داشت. هر دکان شامل ده روز بود که یک سال طولانی 360 روزه را ایجاد می کرد.

بطلمیوس سوم فرمان Canopus خود را صادر کرد تا برای اصلاح این شکاف، هر چهارمین روز ششمین روز اپاگومنال را فراهم کند. هم کاهنان مصر و هم جمعیت وسیعتر آن در برابر این فرمان مقاومت کردند. در نهایت تا 25 رها شدقبل از میلاد و ظهور تقویم قبطی آگوستوس.

همچنین ببینید: نماد لیمو (9 معنی برتر)

در حالی که مصرشناسان نام این دکان ها را می دانند، مکان فعلی آنها در آسمان ها و ارتباط آنها با صورت های فلکی معاصر ما نامشخص است.

مصر باستان تقویم مدنی

این تقویم مدنی مصر باستان در تاریخ بعدی معرفی شد. مصر شناسان تئوری می کنند که تقویم دقیق تری برای اهداف حسابداری و اداری ارائه می دهد. این تقویم مدنی شامل 365 روز بود که به 12 ماه ساختار یافته بود که هر کدام 30 روز داشت. پنج روز epagomenal اضافی در پایان سال تقویم اضافه شد. این سیستم‌های تقویم دوگانه در سراسر دوره فراعنه استفاده می‌شوند.

ژولیوس سزار در حدود سال 46 قبل از میلاد با گنجاندن یک روز کبیسه هر چهار سال یک بار در تقویم مدنی مصر انقلابی ایجاد کرد. این مدل تجدید نظر شده اساس تقویم غربی را تشکیل می دهد که هنوز تا به امروز مورد استفاده قرار می گیرد.

اندازه گیری زمان

مصریان باستان روزهای خود را به بخش های دوازده ساعته تقسیم می کردند. اینها شماره یک تا دوازده بودند. در شب ساعت ها به طور مشابه به دوازده بخش دیگر تقسیم می شدند که تعداد آنها از سیزده تا بیست و چهار بود.

ساعت های روز و شب مدت زمان یکسانی نداشتند. در تابستان ساعات هر روز بیشتر از ساعات شب بود. این در طول زمستان مصر معکوس شد.

برای کمک به تشخیص زمان در طول روز، مصریان باستان یکترکیبی از ساعت شنی، ساعت آفتابی و ابلیسک، در حالی که در شب از ستاره ها استفاده می کردند. با معرفی ساعت های آبی، مصری ها می توانستند زمان را با دقت بیشتری تشخیص دهند

نقش سیریوس در تقویم مصر باستان

انگیزه اولیه مصریان باستان در حفظ دقت سال تقویم شمسی خود در مقایسه با سال فیزیکی خورشیدی، اطمینان حاصل شد که طلوع مارپیچی سیریوس به طور قابل اعتمادی رخ داده است. طلوع مارپیچ زمانی رخ داد که سیریوس قبل از طلوع خورشید برای مدت کوتاهی در افق دیده می‌شد.

سیریوس نقشی اساسی در دین مصر و همچنین تنظیم چرخه سالانه طغیان نیل در آنها داشت. علاوه بر اینکه سیریوس درخشان ترین ستاره آسمان شب است، به دلایل متعددی مجذوب مصریان باستان شده بود. تصور می شد که سیریوس به خورشید نیرو می دهد. نقش سیریوس زنده نگه داشتن بدن روحانی بود، در حالی که خورشید به بدن فیزیکی حیات بخشید.

همچنین ببینید: 23 نماد برتر زیبایی و معانی آنها

مصریان باستان سیریوس را به ایزیس الهه زمین پیوند می‌دادند که عنصری در تثلیث الهی اساطیر مصر بود. مصر شناسان به عنوان اخترفیزیکدانان نشان داده اند که هرم بزرگ جیزه با سیریوس همسو است. طلوع مارپیچ سیریوس آغاز سیل سالانه نیل را آغاز کرد.

پس از معرفی طالع بینی، خیزش چرخه ای دکان های ستاره ای به عنوان نشانه هایی برای شروع بیماری ها و زمان بندی بهینه برای اعمال درمان آن ها در نظر گرفته شد. 1>

تأمل در گذشته

پیچیدگی فرهنگ مصر باستان را می توان در اتخاذ مدل های پیشرفته شمسی و تقویم مدنی مشاهده کرد. این نوآوری در ابتدا با نیاز به ردیابی طغیان سالانه ناشی از سیل‌های نیل تحریک شد، در حالی که یک تقویم مدنی دقیق‌تر برای اهداف حسابداری و اداری مؤثر بود. BY-SA 3.0]، از طریق Wikimedia Commons

David Meyer

جرمی کروز، یک مورخ و مربی پرشور، ذهن خلاقی است که در پس وبلاگ جذاب برای دوستداران تاریخ، معلمان و دانش آموزان آنها قرار دارد. جرمی با عشقی عمیق به گذشته و تعهدی تزلزل ناپذیر به گسترش دانش تاریخی، خود را به عنوان منبع قابل اعتماد اطلاعات و الهام معرفی کرده است.سفر جرمی به دنیای تاریخ در دوران کودکی او آغاز شد، زیرا او مشتاقانه هر کتاب تاریخی را که به دستش می رسید می خورد. او که مجذوب داستان های تمدن های باستانی، لحظات مهم در زمان، و افرادی بود که دنیای ما را شکل دادند، از همان دوران کودکی می دانست که می خواهد این اشتیاق را با دیگران به اشتراک بگذارد.جرمی پس از اتمام تحصیلات رسمی خود در تاریخ، شغل معلمی را آغاز کرد که بیش از یک دهه طول کشید. تعهد او به پرورش عشق به تاریخ در میان شاگردانش تزلزل ناپذیر بود، و او پیوسته به دنبال راه‌های نوآورانه برای درگیر کردن و مجذوب کردن ذهن‌های جوان بود. او با شناخت پتانسیل فناوری به عنوان یک ابزار آموزشی قدرتمند، توجه خود را به حوزه دیجیتال معطوف کرد و وبلاگ تاریخ تأثیرگذار خود را ایجاد کرد.وبلاگ جرمی گواهی بر تعهد او برای قابل دسترسی و جذاب کردن تاریخ برای همه است. او از طریق نوشتن شیوا، تحقیقات دقیق و داستان سرایی پر جنب و جوش خود، به وقایع گذشته روح می بخشد و به خوانندگان این امکان را می دهد تا احساس کنند که گویی شاهد وقوع تاریخ هستند.چشم هایشان. خواه این یک حکایت نادر شناخته شده باشد، چه تحلیلی عمیق از یک رویداد تاریخی مهم، یا کاوشی در زندگی شخصیت های تاثیرگذار، روایت های گیرا او طرفداران اختصاصی را به خود جلب کرده است.جرمی فراتر از وبلاگ خود، همچنین به طور فعال در تلاش‌های مختلف حفاظت از تاریخی مشارکت دارد و با موزه‌ها و جوامع تاریخی محلی همکاری نزدیک دارد تا اطمینان حاصل شود که داستان‌های گذشته ما برای نسل‌های آینده محافظت می‌شود. او که به خاطر سخنرانی‌های پویا و کارگاه‌های آموزشی برای سایر معلمان شناخته می‌شود، دائماً تلاش می‌کند تا دیگران را برای کاوش عمیق‌تر در ملیله‌های غنی تاریخ ترغیب کند.وبلاگ جرمی کروز به عنوان شاهدی بر تعهد تزلزل ناپذیر او برای قابل دسترسی، جذاب و مرتبط کردن تاریخ در دنیای پرشتاب امروز است. او با توانایی عجیب خود در انتقال خوانندگان به قلب لحظات تاریخی، همچنان به پرورش عشق به گذشته در بین علاقه مندان به تاریخ، معلمان و دانش آموزان مشتاق آنها ادامه می دهد.