အလယ်ခေတ်က ခရစ်ယာန်ဘာသာ

အလယ်ခေတ်သည် ဥရောပတွင် ပြောင်းလဲမှုနှင့် ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်မှု ဆယ်ရာစုများဖြစ်သည်။ အမှောင်ခေတ်ဟုလည်းသိကြသော 476 မှ 800 အစောပိုင်းအလယ်ခေတ်ကို ခေတ်သုံးခေတ်ဟူ၍ ခွဲခြားနိုင်သည်။ 800 မှ 1300 CE အလယ်တန်းခေတ်၊ နှင့် 1300 မှ 1500 CE အလယ်နှောင်းပိုင်း အလယ်ခေတ်နှောင်းပိုင်းတွင် Renaissance သို့ ဦးတည်ခဲ့သည်။ ခရစ်ယာန်ဘာသာသည် ဤကာလတစ်လျှောက်လုံး တရွေ့ရွေ့ ကြီးထွားလာကာ စွဲမက်ဖွယ်ကောင်းသော လေ့လာမှုတစ်ခုကို ပြုလုပ်ခဲ့သည်။

အလယ်ခေတ်ဥရောပတွင်၊ ခရစ်ယာန်ဘာသာ၊ အထူးသဖြင့် ကက်သလစ်ဘာသာသည် တစ်ခုတည်းသောအသိအမှတ်ပြုဘာသာဖြစ်သည်။ ခရစ်ယာန်အသင်းတော်သည် မြင့်မြတ်သောလူတန်းစားမှ လယ်သမားလူတန်းစားအထိ လူ့အဖွဲ့အစည်း၏ အဆင့်အတန်းအားလုံးကို လွှမ်းမိုးထားသည်။ ဤအာဏာနှင့် သြဇာကို ကျွန်ုပ်တို့ သင်ယူရသကဲ့သို့ အားလုံး၏အကျိုးအတွက် အမြဲကျင့်သုံးခဲ့သည်မဟုတ်ပေ။

အနှစ်တစ်ထောင်၊ အလယ်ခေတ်ကာလသည် မည်မျှကြာရှည်ခဲ့သည်၊ ကျွန်ုပ်တို့နေထိုင်သည့် အလယ်ခေတ်လွန်ခေတ်ကဲ့သို့ သမိုင်းကာလတစ်ခု ရှည်လျားသည်၊ ထို့ကြောင့် ခရစ်ယာန်ဘာသာသည် အဆင့်များစွာဖြင့် ဆင့်ကဲပြောင်းလဲလာသည်ကို နားလည်နိုင်သည်။ .

ခေတ်အမျိုးမျိုး၊ ချာ့ခ်ျ၏တန်ခိုးနှင့် ဘာသာရေးနှင့် ချာ့ခ်ျသည် ထိုအချိန်အတွင်း ဥရောပနှင့် ၎င်း၏လူမျိုး၏သမိုင်းကြောင်းကို မည်သို့ပုံဖော်ထားသည်ကို လေ့လာပါမည်။

အစောပိုင်း အလယ်ခေတ်တွင် ခရစ်ယာန်ဘာသာ

ရှေးခေတ် ရောမဧကရာဇ် နီရိုတွင် ခရစ်ယာန်များကို နှိပ်စက်ညှဉ်းပန်းခြင်း၊ ကားစင်တင် မီးရှို့ခြင်း ခံခဲ့ရကြောင်း သမိုင်းက ကျွန်ုပ်တို့ကို သွန်သင်ပေးခဲ့ပါသည်။ သူတို့ယုံကြည်ချက်ကြောင့် သေတဲ့အထိ။

သို့သော် စီအီး ၃၁၃ တွင် ဧကရာဇ်ကွန်စတင်တိုင်းသည် ခရစ်ယာန်ဘာသာကို တရားဝင်ခွင့်ပြုခဲ့ပြီး အလယ်ခေတ်အစတွင် ဥရောပတစ်ခွင်တွင် ခရစ်ယာန်ဘုရားကျောင်းများ တည်ရှိခဲ့သည်။ ခရစ်နှစ် ၄၀၀ တွင်၊အခြားဘုရားများကို ကိုးကွယ်ခြင်းမှာ တရားမ၀င်ဖြစ်ပြီး ချာ့ခ်ျသည် လူ့အဖွဲ့အစည်း၏ တစ်ဦးတည်းသော အခွင့်အာဏာဖြစ်လာခဲ့သည်။

“အမှောင်ခေတ်” ဟူသော အသုံးအနှုန်းကို ခေတ်သစ်သမိုင်းပညာရှင်များက မျက်နှာသာမပေးသော်လည်း အစောပိုင်း အလယ်ခေတ်များက သွန်သင်ချက်အားလုံးကို ချာ့ခ်ျ၏ဖိနှိပ်ချုပ်ချယ်မှုကို မျက်မြင်တွေ့ရှိခဲ့သည်။ ခရစ်ယာန်သမ္မာကျမ်းစာနှင့် ကိုယ်ကျင့်တရားဆိုင်ရာမူများနှင့် ကွဲပြားသော အမြင်များ။ ဘုရားကျောင်း အယူဝါဒနှင့် အယူဝါဒများကို မကြာခဏ ပြင်းထန်စွာ ကျင့်သုံးခဲ့သည်။

ပညာရေးကို ဘုန်းကြီးများတွင် ကန့်သတ်ထားပြီး ချာ့ခ်ျဝတ်ပြုသူများကို စာရေးစာဖတ်နိုင်မှုကို ကန့်သတ်ထားသည်။

သို့သော် ခရစ်ယာန်ဘာသာသည်လည်း အပြုသဘောဆောင်သော အခန်းကဏ္ဍမှ ပါဝင်ခဲ့သည်။ ရောမအင်ပါယာပြီးနောက်တွင် ဗိုက်ကင်းများ၊ လူရိုင်းများ၊ ဂျာမန်တပ်များနှင့် ဒေသအသီးသီးရှိ ဘုရင်များနှင့် မြင့်မြတ်သူများကြား တိုက်ပွဲများ ဆက်လက်ဖြစ်ပွားနေသဖြင့် နိုင်ငံရေးမတည်ငြိမ်မှုများ ရှိခဲ့သည်။ ခရစ်ယာန်ဘာသာသည် ခိုင်မာသောဘာသာတစ်ခုအနေဖြင့် ဥရောပတွင် စည်းလုံးညီညွတ်သော အင်အားစုတစ်ခုဖြစ်သည်။

စိန့်ပက်ထရစ်သည် 5 ရာစုအစောပိုင်းတွင် အိုင်ယာလန်တွင် ခရစ်ယာန်ဘာသာကြီးထွားမှုကို တွန်းအားပေးခဲ့ပြီး အိုင်ယာလန်ဘုန်းကြီးများနှင့် အခြားသာသနာပြုများသည် ဥရောပတစ်ခွင်သို့ သွားရောက်ကာ ဧဝံဂေလိတရားကို ဖြန့်ကျက်ခဲ့ကြသည်။ ၎င်းတို့သည် သင်ယူလေ့လာရန် အားပေးကာ ဘာသာရပ်များစွာတွင် အသိပညာများယူဆောင်လာကာ အသိပညာမျှဝေရန်နှင့် လူတို့အား ပညာပေးရန်အတွက် ချာ့ခ်ျကျောင်းများဖွဲ့စည်းခဲ့သည်။

သို့သော် ပဒေသရာဇ်စနစ်သည် တစ်ခုတည်းသောလူမှုရေးဖွဲ့စည်းပုံအဖြစ် ဆက်လက်တည်ရှိနေခဲ့ပြီး ချာ့ခ်ျက ဦးဆောင်အခန်းကဏ္ဍမှ ပါဝင်ခဲ့သည်။ ယနေ့နိုင်ငံရေး။ အုပ်စိုးရှင်များနှင့် မှူးမတ်များထံမှ နာခံမှုကို ထောက်ပံပေးကာ လယ်ယာမြေနှင့် စည်းစိမ်ဥစ္စာများကို စုဆောင်းကာ ဦးဆောင်ဘုန်းကြီးများ၏ နေထိုင်မှု၊မင်းမျိုးမင်းနွယ်လို ဆက်ဆံတယ်။

မြေယာပိုင်ဆိုင်ခြင်းမှ တားဆီးခံထားရသော အစုအဝေးများသည် ပညာမတတ်ဘဲ အသင်းတော်နှင့် နိုင်ငံ၏ အုပ်ချုပ်ခံလူတန်းစားများအတွက် လက်အောက်ခံအဖြစ် ဆက်လက်တည်ရှိနေပါသည်။

အလယ်တန်းခေတ်တွင် ခရစ်ယာန်ဘာသာ

ချားလမဂ်သည် ဖရန့်စ်ဘုရင် (၇၆၈) တွင် ဖရန့်စ်ဘုရင် (Lombards) ၏ဘုရင်အဖြစ် သရဖူကိုဆောင်းခဲ့သည်။ 800 တွင် ပုပ်ရဟန်းမင်းကြီး (Pope Leo III) မှ ဧကရာဇ်မင်းအဖြစ် အသံထွက်ခဲ့သည်။ နောက်ပိုင်းတွင် ရောမအင်ပါယာဟု ခေါ်တွင်ခဲ့သည်။ သူ၏အုပ်ချုပ်မှုအတွင်း အနောက်ဥရောပနိုင်ငံများစွာကို ပေါင်းစည်းနိုင်ခဲ့သည်။

၎င်းကို စစ်ရေးနည်းလမ်းဖြင့်သာမက ဒေသန္တရအုပ်ချုပ်သူများနှင့် ငြိမ်းချမ်းစွာ ဆွေးနွေးညှိနှိုင်းမှုဖြင့် ပြုလုပ်ခဲ့သည်။ တစ်ချိန်တည်းမှာပင်၊ ဒေသတစ်ဝှမ်းလုံးတွင် ဘာသာရေးအသစ်ပြန်လည်ပေါ်ပေါက်လာချိန်တွင် အသင်းတော်၏ခေါင်းဆောင်မှုအခန်းကဏ္ဍကို စုစည်းခဲ့သည်။

အသင်းတော်ရှိအသင်းတော်၏အခန်းကဏ္ဍ

ဘုန်းကြီးများအား အစိုးရတွင် သြဇာအာဏာနှင့် မြင့်မြတ်သောအခွင့်ထူးများ- မြေယာပိုင်ဆိုင်ခွင့်၊ အခွန်ကင်းလွတ်ခွင့်နှင့် အုပ်ချုပ်ပိုင်ခွင့်နှင့် အခွန်ထမ်းဆောင်ခွင့်တို့ကို ပေးအပ်ထားသည်။ သူတို့ရဲ့မြေ။ ပဒေသရာဇ်စနစ်သည် ယခုအချိန်တွင် ကောင်းမွန်စွာ အမြစ်တွယ်နေပြီး၊ ဘုရင်မင်းမြတ်နှင့် ချာ့ချ်မှ ပေးအပ်သော ထောက်ပံ့ငွေဖြင့် မြေယာပိုင်ဆိုင်မှုကို ကန့်သတ်ထားပြီး၊ မြေကျွန်များနှင့် တောင်သူလယ်သမားများ နေထိုင်ရန် ကွက်လပ်တစ်ခုအတွက် အလုပ်သမားချင်း လဲလှယ်ပေးခြင်းဖြင့် ကောင်းစွာ အမြစ်တွယ်ခဲ့သည်။

လက်ခံထားသော အာဏာပိုင်ဖြစ်ရခြင်း၏ အဓိပ္ပါယ်မှာ၊ ချာ့ချ်သည် လူတို့၏ဘဝတွင် အရေးကြီးဆုံး အစိတ်အပိုင်းဖြစ်သည်၊ ၎င်းသည် ဘုရားကျောင်းသည် အမြင့်ဆုံးနှင့် အလွှမ်းမိုးနိုင်ဆုံး အဆောက်အဦဖြစ်သည့် မြို့အများစု၏ အပြင်အဆင်တွင် ထင်ဟပ်နေသည်။

လူအများစုအတွက်၊ ဘုရားကျောင်းနှင့် ၎င်းတို့၏ဒေသခံဘုန်းကြီးများသည် သူတို့၏ဝိညာဉ်ရေးရာလမ်းညွှန်မှု၊ ၎င်းတို့၏ပညာရေး၊ ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာသုခချမ်းသာနှင့် ၎င်းတို့၏ရပ်ရွာဖျော်ဖြေရေးတို့ကိုပင် ဖန်တီးပေးခဲ့သည်။ မွေးဖွားချိန်မှစပြီး ခရစ်ယာန်ဘာသာဝင်များ၊ အိမ်ထောင်ပြုခြင်း၊ ကလေးမွေးဖွားခြင်း နှင့် သေဆုံးခြင်းတို့ကြောင့် ခရစ်ယာန်နောက်လိုက်များသည် ၎င်းတို့၏အသင်းတော်နှင့် ၎င်း၏တာဝန်များကို ကြီးမားစွာ မှီခိုအားထားခဲ့ကြသည်။

လူချမ်းသာ၊ ဆင်းရဲသူတိုင်းသည် အသင်းတော်အား ဆယ်ဖို့တစ်ဖို့ သို့မဟုတ် အခွန်ပေးဆောင်ကြပြီး အသင်းတော်မှ စုဆောင်းထားသော စည်းစိမ်များကို နိုင်ငံကို အုပ်ချုပ်သော ဘုရင်များနှင့် မှူးမတ်များကို လွှမ်းမိုးရန် အသုံးပြုကြသည်။ ဤနည်းအားဖြင့်၊ အသင်းတော်သည် လူအားလုံး၏နေ့စဉ်ဘဝများတွင်သာမက ကမ္ဘာလုံးဆိုင်ရာနည်းလမ်းဖြင့် လူအားလုံး၏ဘဝကဏ္ဍအားလုံးကို လွှမ်းမိုးခဲ့သည်။

အလယ်ခေတ်တွင် ခရစ်ယာန်ဘာသာ ကွဲပြားခြင်း

1054 တွင် Great East-West Schism ဟုခေါ်သည့် အနောက်တိုင်း (လက်တင်) ကက်သလစ်ချာ့ခ်ျမှ အရှေ့ပိုင်း (ဂရိ) မှ ခွဲထွက်ခဲ့သည်။ ) ဘုရားကျောင်း။ ခရစ်ယာန်လှုပ်ရှားမှုတွင် သိသိသာသာကွဲထွက်ရခြင်းအကြောင်းရင်းများမှာ ကက်သလစ်ချာ့ခ်ျတစ်ခုလုံး၏ခေါင်းဆောင်အဖြစ် ပုပ်ရဟန်းမင်းကြီး၏အခွင့်အာဏာနှင့် အဓိကအားဖြင့် သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်၏အစိတ်အပိုင်းအဖြစ် "သား" ကိုထည့်သွင်းရန် Nicene Creed သို့ ပြောင်းလဲခြင်းသို့ ပြောင်းလဲခြင်းဖြစ်သည်။

ဤသည်မှာ ချာ့ချ်တွင် ကက်သလစ်နှင့် အရှေ့သြသဒေါက်စ် အစိတ်အပိုင်းများအဖြစ် ပိုင်းခြားကာ ခရစ်ယာန်ဘုရားကျောင်း၏ တန်ခိုးကို အားနည်းစေပြီး ပါပိရိ၏ စွမ်းအားကို လွှမ်းမိုးချုပ်ကိုင်သည့် အခွင့်အာဏာအဖြစ် လျော့နည်းသွားစေသည်။ Western Schism ဟုခေါ်သော နောက်ထပ်ကွဲပြားမှုတစ်ခုသည် ၁၃၇၈ ခုနှစ်တွင် စတင်ခဲ့ပြီး ပြိုင်ဘက်ပုပ်ရဟန်းမင်းနှစ်ပါးလည်း ပါဝင်ခဲ့သည်။

၎င်းက ပုပ်ရဟန်းမင်း၏ အခွင့်အာဏာအပြင် ကက်သလစ်ဘာသာဝင်များအပေါ် ယုံကြည်မှုကိုလည်း လျော့နည်းစေသည်။ချာ့ခ်ျသည် နောက်ဆုံးတွင် ပြုပြင်ပြောင်းလဲရေးနှင့် ကက်သလစ်ချာ့ခ်ျ၏ နိုင်ငံရေးကို ဆန့်ကျင်ကန့်ကွက်သည့် အခြားအသင်းတော်များစွာ ပေါ်ပေါက်လာခဲ့သည်။

ခရစ်ယာန်ဘာသာနှင့် ခရူးဆိတ်စစ်ပွဲများ

1096 မှ 1291 ကာလများအတွင်း၊ အထူးသဖြင့် သန့်ရှင်းသောမြေနှင့် ဂျေရုဆလင်ကို ပြန်လည်သိမ်းပိုက်ရန် ကြိုးပမ်းရာတွင် ခရစ်ယာန်တပ်ဖွဲ့များက မွတ်စလင်များကို ဆန့်ကျင်သည့် ခရူးဆိတ်စစ်ပွဲများ ဆက်တိုက်ပြုလုပ်ခဲ့သည်။ အစ္စလာမ့်အုပ်ချုပ်ရေးမှ ရိုမန်ကက်သလစ်ချာ့ခ်ျမှ ပံ့ပိုးပေးကာ တစ်ခါတစ်ရံတွင် အစပြုခဲ့ပြီး Moors များကို မောင်းထုတ်ရန် ရည်ရွယ်သည့် Iberian ကျွန်းဆွယ်တွင် ခရူးဆိတ်စစ်ပွဲများလည်း ရှိခဲ့သည်။

ဤခရူးဆိတ်စစ်ပွဲများသည် အနောက်တိုင်းနှင့် အရှေ့ပိုင်းဒေသများတွင် ခရစ်ယာန်ဘာသာကို အားကောင်းစေရန် ရည်ရွယ်ထားသော်လည်း ၎င်းတို့ကို နိုင်ငံရေးနှင့် စီးပွားရေးဆိုင်ရာ အကျိုးအမြတ်အတွက် စစ်ခေါင်းဆောင်များက အသုံးချခဲ့သည်။

ခရစ်ယာန်ဘာသာနှင့် အလယ်ခေတ်စုံစမ်းစစ်ဆေးရေး

ခရစ်ယာန်ဘာသာ၏နောက်ထပ်အင်အားပြမှုတွင် Pope Innocent IV မှခွင့်ပြုချက်နှင့်နောက်ပိုင်းတွင် Pope Gregory IX သည် လူများနှင့် တိတ္ထိများဟုထင်မြင်သောလှုပ်ရှားမှုများကိုရယူရန် ညှဉ်းပန်းနှိပ်စက်ခြင်းနှင့် စစ်ကြောမေးမြန်းခြင်းတို့ကိုအသုံးပြုခြင်းတွင် ပါဝင်ခဲ့သည်။ ရည်ရွယ်ချက်မှာ ဤအယူမှားသူများကို ချာ့ခ်ျ၏ယုံကြည်ချက်များသို့ ပြန်လည်ရောက်ရှိစေရန် အခွင့်အရေးပေးရန်ဖြစ်သည်။ ငြင်းဆိုသူများအတွက် လောင်းကြေးမှာ မီးရှို့ခံရသည့် ပြစ်ဒဏ်နှင့် အဆုံးစွန်သော ပြစ်ဒဏ်လည်း ရှိသည်။

ဤစုံစမ်းစစ်ဆေးမှုများသည် ပြင်သစ်နှင့် အီတလီတွင် ၁၁၈၄ ခုနှစ်မှ ၁၂၃၀ ခုနှစ်များအတွင်း ဖြစ်ပွားခဲ့သည်။ စပိန် Inquisition (အထူးသဖြင့် မွတ်ဆလင်များနှင့် ဂျူးလူမျိုးများ) ကို ဖယ်ရှားရန် ရည်ရွယ်သော်လည်း ဘုရင်စနစ်ကို ထူထောင်ရန် ပိုမိုတွန်းအားပေးခဲ့သည်။စပိန်၊ ထို့ကြောင့် ချာ့ခ်ျက တရားဝင် ပိတ်ဆို့ထားခြင်း မရှိပါ။

အလယ်ခေတ်နှောင်းပိုင်းတွင် ခရစ်ယာန်ဘာသာ

ခရူးဆိတ်များသည် မွတ်ဆလင်ကျူးကျော်သူများထံမှ သန့်ရှင်းသောမြေကို ပြန်လည်ရယူရာတွင် မအောင်မြင်ခဲ့သော်လည်း ၎င်းတို့သည် ဥရောပနှင့် အရှေ့အလယ်ပိုင်းကြားတွင် ကုန်သွယ်မှုကို များစွာတိုးတက်စေပြီး ကြွယ်ဝချမ်းသာလာခဲ့သည်။ အနောက်၌။ ယင်းက တစ်ဖန် ချမ်းသာသော လူလတ်တန်းစား၊ မြို့ကြီးများ၏ အရေအတွက်နှင့် အရွယ်အစား တိုးလာကာ သင်ယူမှု တိုးလာခဲ့သည်။

၎င်းတို့၏ သမိုင်းဝင် အရေးအသားများကို ဂရုတစိုက် ထိန်းသိမ်းထားခဲ့သော ဘိုင်ဇန်တိုင်း ခရစ်ယာန်များနှင့် မွတ်ဆလင် ပညာရှင်များနှင့် အသစ်ပြန်လည် အဆက်အသွယ် ပြုလုပ်ခဲ့သည်။ နောက်ဆုံးတွင် အနောက်တိုင်းခရစ်ယာန်များကို Aristotle ၏ အတွေးအခေါ်များနှင့် တားမြစ်ထားသောအတိတ်မှ အခြားသင်ခန်းစာများကို ပေးခဲ့သည်။ အမှောင်ခေတ်၏အဆုံးအစသည် စတင်ခဲ့သည်။

အလယ်ခေတ်နှောင်းပိုင်းတွင် ဘုန်းတော်ကြီးကျောင်းများ ကြီးထွားမှု

မြို့ကြီးအရေအတွက် တိုးလာသည်နှင့်အမျှ ကြွယ်ဝချမ်းသာလာကာ ပညာတတ်လူလတ်တန်းစား နိုင်ငံသားများ ပိုမိုများပြားလာပြီး ကက်သလစ်အယူဝါဒကို တွေးတောဆင်ခြင်ခြင်းမှ ဝေးရာသို့ ပြောင်းရွှေ့လာခြင်းဖြစ်သည်။

ခရစ်ယာန်ဘာသာသို့ ပိုမိုဆန်းပြားသောချဉ်းကပ်မှုအား ဆန့်ကျင်သည့်အနေဖြင့်၊ အလယ်ခေတ်နှောင်းပိုင်းတွင် ဘုန်းတော်ကြီးများမိန့်ကြားခြင်းဟုခေါ်သော သာသနာပြုအမိန့်အသစ်များစွာကို မွေးဖွားလာသည်ကိုတွေ့မြင်ခဲ့ရပြီး အဖွဲ့ဝင်များသည် ခရစ်တော်၏သွန်သင်ချက်ကို နာခံကာ ခရစ်တော်၏သွန်သင်ချက်များကို နာခံခြင်း၊ သူတို့ကိုယ်သူတို့ တောင်းစားကြသည်။

ဤအမိန့်များအနက် အကျော်ကြားဆုံးမှာ ဖရန်စစ်များဖြစ်ပြီး ဆင်းရဲမွဲတေမှုဘဝကို ရွေးချယ်ခဲ့သည့် ချမ်းသာသော ကုန်သည်၏သား ဖရန်စစ် Assisi မှ ဖန်တီးထားသော ဖရန်စစ်များဖြစ်သည်။ဧဝံဂေလိတရားကို ဆည်းကပ်ပါ။

ဖရန်စစ်အမိန့်ကို Dominic of Guzman မှ အစပြုကာ ဒိုမီနီကန်အမိန့်အတိုင်း ခရစ်ယာန်များ၏ သင်ယူမှုနှင့် ပညာရေးကို အာရုံစိုက်ရာတွင် ဖရန်စစ်စကန်များနှင့် ကွဲပြားသည့် ဒိုမီနီကန်အမိန့်ကို လိုက်နာခဲ့သည်။

ဤအမိန့်နှစ်ခုစလုံး အလယ်ခေတ် စုံစမ်းစစ် ဆေးမှုအတွင်း ချာ့ခ်ျမှ စုံစမ်းစစ် ဆေးသူများအဖြစ် အသုံးပြုခဲ့ကြသော်လည်း ၎င်းတို့အား ခရစ်ယာန်ဓမ္မဆရာများ၏ အစိတ်အပိုင်းတစ်ခုဖြစ်လာသည့် အကျင့်ပျက်ခြစားမှုနှင့် အယူမှားမှုများကို တုံ့ပြန်မှုအဖြစ် ရှုမြင်နိုင်သည်။

အကျင့်ပျက်ခြစားမှုနှင့် အသင်းတော်အပေါ် သက်ရောက်မှု

အသင်းတော်၏ ကြီးမားသော ကြွယ်ဝမှုနှင့် နိုင်ငံတော်၏ အမြင့်ဆုံးအဆင့်တွင် ၎င်း၏ နိုင်ငံရေးသြဇာလွှမ်းမိုးမှုသည် ဘာသာတရားနှင့် လောကအာဏာကို ရောယှက်သွားသည်ဟု ဆိုလိုသည်။ အကြီးတန်းဘုန်းတော်ကြီးများပင်လျှင် အကျင့်ပျက်ခြစားမှုများကြောင့် ၎င်းတို့အား လာဘ်ပေးလာဘ်ယူမှုနှင့် အစုလိုက်အပြုံလိုက် အစွန်းရောက်ဝါဒကို အသုံးပြုကာ အထက်တန်းရုံးများတွင် ဆွေမျိုးသားချင်းများ (တရားမ၀င်သောကလေးများအပါအဝင်) ထားရှိကာ ဧဝံဂေလိတရားသွန်သင်ချက်များစွာကို လျစ်လျူရှုခြင်းတို့ကို ဦးဆောင်ခဲ့ကြသည်။

လက်ညှိုးထိုးမရောင်းခြင်းသည် ယခုအချိန်တွင် ကက်သလစ်ချာ့ခ်ျတွင် အကျင့်ပျက်ခြစားသော အခြားအကျင့်တစ်ခုဖြစ်သည်။ ငွေအမြောက်အမြားနဲ့ လဲလှယ်ပြီး ချမ်းသာတဲ့သူတွေ ကျူးလွန်တဲ့ အပြစ်တွေအားလုံးကို ချာ့ခ်ျက ချေမှုန်းပြီး အပြစ်ရှိသူတွေကို သူတို့ရဲ့ အကျင့်ပျက်တဲ့ အပြုအမူကို ဆက်လုပ်ဖို့ ခွင့်ပြုလိုက်ပါတယ်။ ရလဒ်အနေဖြင့် ခရစ်ယာန်မူများကို လိုက်နာသူအဖြစ် အသင်းတော်အပေါ် ယုံကြည်မှု ဆိုးရွားစွာ ပျက်စီးသွားခဲ့သည်။

နိဂုံးချုပ်ချိန်တွင်

အလယ်ခေတ်ရှိ ခရစ်ယာန်ဘာသာသည် လူနေမှုဘ၀တွင် အရေးပါသောအခန်းကဏ္ဍမှ ပါဝင်ခဲ့သည်။ဆင်းရဲချမ်းသာ၊ ကက်သလစ်ချာ့ခ်ျကိုယ်တိုင်က အဂတိလိုက်စားမှုနှင့် အာဏာအလွဲသုံးစားမှုတို့ကို ဖယ်ရှားရန် ပြုပြင်ပြောင်းလဲမှုနှင့် အသစ်ပြန်လည်လိုအပ်သော စည်းလုံးညီညွတ်သော အင်အားတစ်ခုမှ ကက်သလစ်ချာ့ခ်ျကိုယ်တိုင်က အနှစ်တစ်ထောင်ကျော် ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်လာခဲ့သည်။ ချာ့ချ်၏ သြဇာလွှမ်းမိုးမှု တဖြည်းဖြည်း ဆုံးရှုံးသွားခြင်းသည် ၁၅ ရာစုတွင် ဥရောပ၌ လက်ရာမြောက်သော လက်ရာများ မွေးဖွားလာစေသည်။

ကိုးကားချက်များ

• //www.thefinertimes .com/christianity-in-the-middle-ages
• //www.christian-history.org/medieval-christianity-2.html
• //en.wikipedia.org/wiki /Medieval_Inquisition
• //englishhistory.net/middle-ages/crusades/

ခေါင်းစီးပုံအား လေးစားစွာဖြင့်- picryl.com