Inhoudsopgave
De Middeleeuwen verwijst naar de periode vanaf de val van het Romeinse Rijk in de 5e eeuw tot het begin van de Renaissance in de 15e eeuw.
Hoewel cultuur en handel zich concentreerden in het Verre Oosten, beperken studies over de Middeleeuwen zich meestal tot de geschiedenis van Europa. Hoewel de grootste stad ter wereld zich in die tijd in China bevond, richten we de schijnwerpers op de belangrijke steden in Europa tijdens de Middeleeuwen.
Tijdens de vroege Middeleeuwen waren er geen zelfbesturende landen in Europa en de Kerk speelde een centrale rol in de regio. Zo benoemde de Paus in 800 CE Karel de Grote tot hoofd van het Heilige Roomse Rijk.
Terwijl gebieden werden veroverd, werden steden gesticht die belangrijke handelscentra werden, terwijl sommige oude steden afbrokkelden en in verval raakten.
We hebben zes belangrijke steden uit de Middeleeuwen op een rijtje gezet.
Inhoudsopgave
Zie ook: Top 10 bloemen die een nieuw begin symboliseren1. Constantinopel
![](/wp-content/uploads/ancient-history/297/wsobahdebr.jpg)
Constantinopel, oorspronkelijk de oude stad Byzantium, werd zo genoemd naar de Romeinse keizer Constantijn en was de hoofdstad van opeenvolgende rijken, waaronder het Romeinse, Latijnse, Byzantijnse en Ottomaanse rijk.
De stad, die beschouwd wordt als de wieg van het christendom, stond bekend om haar prachtige kerken, paleizen, koepels en andere architecturale meesterwerken, maar ook om haar enorme verdedigingswerken.
Als de poort tussen Europa en Azië en tussen de Zwarte Zee en de Middellandse Zee, bereikte Constantinopel grote welvaart en bleef eeuwenlang onoverwonnen tijdens de Middeleeuwen, ondanks de inspanningen van vele legers.
In 1204 viel de stad echter in handen van de kruisvaarders, die de stad verwoestten en een neergang inluidden die duurde tot Constantinopel in 1453 onder controle kwam van het Ottomaanse Rijk, tegen het einde van de Middeleeuwen.
2. Venetië
Venetië, met zijn netwerk van eilanden en lagunes, ontstond pas na de val van het Romeinse Rijk. Gedurende een groot deel van zijn vroege geschiedenis had de stad slechts een kleine bevolking, maar deze groeide toen in de 6e eeuw veel mensen op de vlucht voor de aanvallende Longobarden hier veiligheid zochten. Venetië werd een stadstaat, een onafhankelijke republiek, en was eeuwenlang de rijkste en meestinvloedrijke centrum in Europa.
De Republiek Venetië omvatte het Venetië van de eilanden en lagunes, de uitbreiding van de stad met een strook van het vasteland en vervolgens, met zijn onafhankelijke zeemacht, het grootste deel van de Dalmatische kust, Corfu, een aantal eilanden in de Egeïsche Zee en het eiland Kreta.
Venetië, gelegen aan het noordelijke uiteinde van de Adriatische Zee, controleerde de handel naar het oosten, naar India en Azië, en met de Arabieren in het oosten. De specerijenroute, de slavenhandel en de commerciële controle over een groot deel van het Byzantijnse rijk creëerden enorme rijkdom onder de edelen van Venetië, die haar hoogtepunt bereikte in de Hoge Middeleeuwen.
Venetië was niet alleen een commercieel, handels- en financieel centrum, maar was ook beroemd om zijn glasproductie, die vanaf de 13e eeuw plaatsvond in het Murano-gebied in Venetië. Tegen het einde van de middeleeuwen werd Venetië ook het centrum van de zijde-industrie in Europa, wat bijdroeg aan de rijkdom van de stad en haar plaats als belangrijk centrum van middeleeuws Europa.
3. Florence
![](/wp-content/uploads/ancient-history/297/wsobahdebr-1.jpg)
Michel Wolgemut, Wilhelm Pleydenwurff (Tekst: Hartmann Schedel), Publiek domein, via Wikimedia Commons
Florence was een bloeiende provinciehoofdstad tijdens het Romeinse Rijk, maar werd eeuwenlang bezet door buitenstaanders, waaronder de Byzantijnen en de Longobarden, voordat het in de 10e eeuw uitgroeide tot een welvarend cultureel en commercieel centrum.
In de 12e en 13e eeuw groeide Florence uit tot een van de rijkste en invloedrijkste steden van Europa, zowel economisch als politiek. Ondanks politieke twisten tussen machtige families bleef de stad groeien. Het was de thuisbasis van verschillende banken, waaronder die van de machtige Medici-familie.
Florence sloeg zelfs zijn eigen gouden en zilveren munten, die alom werden geaccepteerd als een sterke valuta en die belangrijk waren voor de stad om de handel in de regio te controleren. De Engelse munt, de florin, ontleende zijn naam aan de munteenheid van Florence.
Florence had ook een bloeiende wolindustrie en in deze periode van haar geschiedenis was meer dan een derde van de bevolking betrokken bij de productie van wollen textiel. De wolgilden waren de sterkste in Florence en samen met andere gilden beheersten ze de burgerlijke aangelegenheden van de stad. Deze theoretisch democratische vorm van lokaal bestuur was uniek in een verder feodaal Europa, maar werd uiteindelijkverboden in de 16e eeuw.
Zie ook: Priesters in de Middeleeuwen4. Parijs
![](/wp-content/uploads/ancient-history/297/wsobahdebr-2.jpg)
Olivier Truschet, graveur (?)Germain Hoyau, ontwerper (?), Publiek domein, via Wikimedia Commons
Tot de 10e eeuw was Parijs een provinciestad met weinig betekenis, maar onder Lodewijk V en Lodewijk VI werd het de thuishaven van koningen en groeide het in aanzien en belang en werd het de dichtstbevolkte stad van West-Europa.
Door de geografische ligging van de stad aan de samenvloeiing van de rivieren de Seine, de Marne en de Oise was er voedsel in overvloed vanuit de omliggende gebieden. De stad was ook in staat om actieve handelsroutes op te zetten met andere steden en met Duitsland en Spanje.
Als ommuurde stad in de Middeleeuwen bood Parijs een veilig thuis aan veel immigranten uit de rest van Frankrijk en daarbuiten. Als zetel van de regering had de stad ook veel ambtenaren, advocaten en bestuurders, wat leidde tot de oprichting van studiecentra, hogescholen en universiteiten.
Een groot deel van de kunst in middeleeuws Europa was gecentreerd rond de Parijse gemeenschap van beeldhouwers, kunstenaars en specialisten in het maken van glas-in-loodwerken, die werden gebruikt in kathedralen en paleizen van die tijd.
De adel werd aangetrokken door het koninklijke hof en bouwde zijn eigen luxueuze huizen in de stad, waardoor een grote markt voor luxe goederen ontstond en er vraag was naar banken, financiële diensten en geldschieters.
De katholieke kerk speelde een zeer prominente rol in de Parijse samenleving, bezat veel land en was nauw verbonden met de koning en de regering. De kerk bouwde de universiteit van Parijs en de oorspronkelijke kathedraal Notre Dame werd gebouwd tijdens de Middeleeuwen. De Dominicaanse orde en de Tempeliers werden ook opgericht en concentreerden hun activiteiten in Parijs.
Halverwege de 14e eeuw werd Parijs verwoest door twee gebeurtenissen: de builenpest, die de stad in twintig jaar tijd vier keer trof en tien procent van de bevolking doodde, en de 100-jarige oorlog met Engeland, waarbij Parijs werd bezet door de Engelsen. Een groot deel van de bevolking verliet Parijs en de stad begon zich pas te herstellen na de Middeleeuwen en het begin van de Renaissance.
5. Gent
Gent werd in 630 n.Chr. gesticht aan de samenvloeiing van twee rivieren, de Leie en de Schelde, als vestigingsplaats van een abdij.
In de vroege middeleeuwen was Gent een kleine stad rond twee abdijen met een commercieel gedeelte, maar het werd in de 9e eeuw geplunderd door de Vikingen en herstelde zich pas in de 11e eeuw. Tweehonderd jaar lang bloeide de stad echter op. In de 13e eeuw was Gent, nu een stadstaat, uitgegroeid tot de op één na grootste stad ten noorden van de Alpen (na Parijs) en groter dan Londen.
Jarenlang werd Gent geregeerd door de rijke koopmansfamilies, maar de handelsgilden werden steeds machtiger en tegen de 14e eeuw had een meer democratisch gezag de macht in de staat.
De regio was ideaal voor de schapenhouderij en de productie van wollen stoffen werd een bron van welvaart voor de stad. Dit groeide uit tot het punt waarop Gent de eerste geïndustrialiseerde zone in Europa had en grondstoffen uit Schotland en Engeland importeerde om aan de vraag naar haar producten te voldoen.
Tijdens de Honderdjarige Oorlog koos Gent de kant van de Engelsen om hun bevoorrading te beschermen, maar dit leidde tot conflicten binnen de stad, waardoor het gedwongen werd om van trouw te veranderen en de kant van de Fransen te kiezen. Hoewel de stad een textielcentrum bleef, was het hoogtepunt van haar belang bereikt en werden Antwerpen en Brussel de belangrijkste steden van het land.
6. Cordoba
Gedurende drie eeuwen in de Middeleeuwen werd Cordoba beschouwd als de grootste stad van Europa. De vitaliteit en het unieke karakter kwamen voort uit de diversiteit van de bevolking - moslims, christenen en joden leefden harmonieus in een stad met meer dan 100.000 inwoners. Het was de hoofdstad van islamitisch Spanje, met de Grote Moskee die deels in de 9e eeuw werd gebouwd en uitgebreid in de 10e eeuw, als afspiegeling van degroei van Cordoba.
Cordoba trok mensen uit heel Europa om verschillende redenen - medische consulten, leren van de geleerden en bewondering voor de weelderige villa's en paleizen. De stad had geplaveide wegen, straatverlichting, zorgvuldig onderhouden openbare ruimtes, schaduwrijke patio's en fonteinen.
De economie bloeide in de 10e eeuw, met bekwame ambachtslieden die kwaliteitswerk maakten in leer, metaal, tegels en textiel. De landbouweconomie was verbazingwekkend divers, met allerlei soorten fruit, kruiden en specerijen, katoen, vlas en zijde geïntroduceerd door de Moren. Geneeskunde, wiskunde en andere wetenschappen waren ver vooruit op de rest van Europa en verstevigden Cordoba's positie als centrum van de Europese wetenschap.leren.
Helaas stortte de macht van Cordoba in de 11e eeuw in als gevolg van politieke twisten en viel de stad uiteindelijk in 1236 in handen van binnenvallende christelijke troepen. De diversiteit werd vernietigd en de stad raakte langzaam in verval, wat pas in de moderne tijd werd hersteld.
Andere steden uit de Middeleeuwen
Elke discussie over belangrijke steden in de Middeleeuwen zal een andere reeks steden omvatten. We hebben de zes hierboven geselecteerd vanwege hun unieke maar belangrijke rol. Sommige steden, zoals Londen, hadden een regionale betekenis in de Middeleeuwen, maar bereikten hun belangrijkste positie in de moderne tijd. Andere, zoals Rome, waren in de Middeleeuwen al in verval. Hoewel hun historische betekenis niet kanHet valt niet te ontkennen dat ze minder belangrijk waren dan meer recent gevestigde steden.
Bronnen
- //en.wikipedia.org/wiki/Constantinopel
- //www.britannica.com/place/Venice/History
- //www.medievalists.net/2021/09/most
- //www.quora.com/What-is-the-history-of-Cordoba-during-the-Middle-Ages
Koptekst foto met dank aan: Michel Wolgemut, Wilhelm Pleydenwurff (Tekst: Hartmann Schedel), Publiek domein, via Wikimedia Commons