Egyptisch eten en drinken uit de oudheid

Egyptisch eten en drinken uit de oudheid
David Meyer

Als we aan de Oude Egyptenaren denken, staan we zelden stil bij hun eten en drinken, maar toch vertelt hun dieet ons veel over hun samenleving en beschaving.

Zie ook: Hoe de oude Egyptenaren de papyrusplant gebruikten

Egypte mag dan een heet, dor land zijn met uitgestrekte zandvlaktes, maar door de jaarlijkse overstroming van de rivier de Nijl ontstond de Nijlvallei, een van de vruchtbaarste streken van de oude wereld.

Op de muren en plafonds van hun graven hebben de oude Egyptenaren ons uitgebreide beschrijvingen van hun voedsel nagelaten, aangevuld met voedseloffers om de eigenaars van de graftombe te helpen in het hiernamaals. Uitgebreide handelsnetwerken die het oude Egypte verbonden met Mesopotamië, Klein-Azië en Syrië brachten nieuw voedsel binnen, terwijl geïmporteerde buitenlandse slaven ook nieuwe soorten voedsel en nieuwe recepten meebrachten,en nieuwe voedselbereidingstechnieken.

Moderne wetenschappelijke analyse van de inhoud van voedselresten die in deze graven zijn gevonden, samen met de vergelijking door onderzoekers van koolstofatomen en tanden van Egyptische mummies uit de oudheid, heeft ons een goede indicatie gegeven van wat hun dieet was.

Het onderzoeken van slijtagepatronen op de tanden van mummies geeft aanwijzingen over hun dieet. Veel tanden zijn puntig en versleten. Puntig komt door de aanwezigheid van fijne zanddeeltjes in hun voedsel, terwijl slijtage is toe te schrijven aan fijne steenkorrels die zijn afgescheiden door vijzels, stampels en dorsvloeren, die minuscule fragmenten in het meel achterlieten. De tanden van boeren en werkende mensen vertonen veel meer slijtage dan tandenZij konden zich brood veroorloven dat gebakken was met fijner gemalen meel. In de tanden van de meeste mummies zitten geen gaatjes, dankzij de afwezigheid van suiker in hun voedsel.

De belangrijkste gewassen die werden verbouwd, waren tarwe en gerst in de rijke modder en slib van de Nijlvallei. Tarwe werd vermalen tot brood, een van de belangrijkste basisvoedingsmiddelen voor rijk en arm.

Inhoudsopgave

    Feiten over eten en drinken uit het Oude Egypte

    • We weten veel over eten in het oude Egypte dankzij de uitgebreide schilderingen op de muren en plafonds van hun graven met afbeeldingen van eten en eetgelegenheden.
    • Moderne wetenschappelijke analyse van de voedselresten die in deze graven zijn gevonden, heeft ons een goede indicatie gegeven van hun dieet.
    • Vroeger maakten bakkers van brooddeeg verschillende figuren, waaronder dieren en mensen.
    • Het oude Egyptische woord voor brood was hetzelfde als hun woord voor leven

      Oude Egyptenaren hadden vaak last van ernstige tanderosie door het eten van meel dat werd gemalen met stenen maalwerktuigen die schilfers steen achterlieten.

    • Tot de dagelijkse groenten behoorden bonen, wortels, sla, spinazie, radijs, rapen, uien, prei, knoflook, linzen en kikkererwten.
    • Meloenen, pompoenen en komkommers groeiden overvloedig aan de oevers van de Nijl.
    • Veel gegeten vruchten waren pruimen, vijgen, dadels, druiven, persea, jujubes en de vruchten van de plataan.

    Brood

    Het belang van brood in het dagelijks leven in het oude Egypte blijkt uit het feit dat het woord voor brood ook het woord voor leven is. In het Midden- en Nieuwe Koninkrijk ontdekten archeologen bewijzen dat meel werd gemalen met vijzels en stampels. Honderden hiervan werden gevonden tijdens archeologische opgravingen. Fijner meel voor de rijken werd gemalen door graan te pletten tussen twee zware stenen. Na het malen werd zouten water werden aan de bloem toegevoegd en het deeg werd met de hand gekneed.

    Massaproductie van deeg in de koninklijke keukens werd bereikt door het deeg in grote vaten te doen en het dan te vertrappen.

    De hofbakkerij van Ramesses III. "Verschillende vormen van brood, waaronder broden in de vorm van dieren, worden getoond." Afbeelding met dank aan: Peter Isotalo [Public domain], via Wikimedia Commons

    Het gekneedde deeg werd vervolgens gevormd tot ronde, platte broden en gebakken op hete stenen. Rond 1500 voor Christus kwam er zuurdesembrood met gist.

    In het Oude Rijk ontdekten onderzoekers verwijzingen naar 15 soorten brood. Het repertoire van de bakker was uitgebreid tot meer dan 40 soorten brood in het Nieuwe Rijk. De rijken aten brood gezoet met honing, kruiden en fruit. Brood was er in vele vormen en maten. Tempeloffers van brood waren vaak bestrooid met komijn. Brood dat werd gebruikt in heilige of magische rituelen had de vorm van een dier of mens.vorm.

    Groenten en fruit

    De groenten van het oude Egypte zouden ons vandaag de dag bekend zijn. Vormen van bonen, wortelen, sla, spinazie, radijs, rapen, uien, prei, knoflook, linzen en kikkererwten maakten allemaal deel uit van hun dagelijkse dieet. Meloenen, pompoenen en komkommers groeiden overvloedig aan de oevers van de Nijl.

    Minder bekend bij ons vandaag zijn lotusbollen en papyrus wortelstokken, die ook deel uitmaakten van het Egyptische dieet. Sommige groenten werden in de zon gedroogd en opgeslagen voor de winter. Groenten werden verwerkt tot salades en geserveerd met dressings van olie, azijn en zout.

    Gedroogde lotusbollen. Image Courtesy: Sjschen [Public domain], via Wikimedia Commons

    Veel gegeten vruchten waren onder andere pruimen, vijgen, dadels, druiven, perseavruchten, jujubes en de vruchten van de plataan, terwijl kokospalmen een gekoesterde luxe waren.

    Appels, granaatappels, erwten en olijven verschenen in het Nieuwe Rijk. Citrusvruchten werden pas na de Grieks-Romeinse tijd geïntroduceerd.

    Zie ook: Top 8 bloemen die groei symboliseren

    Vlees

    Rundvlees van wilde ossen was het populairste vlees. Geiten, schapenvlees en antilopen werden ook regelmatig gegeten, terwijl steenbokken, gazellen en oryxen exotischer vleessoorten waren. Slachtafval, vooral de lever en milt, was erg gewild.

    Een gewone Oryx. Afbeelding met dank aan: Charles J Sharp [CC BY-SA 4.0], via Wikimedia Commons

    Gevogelte werd veel gegeten door de oude Egyptenaren, vooral tamme eenden en ganzen. Wilde ganzen werden samen met wilde kwartels, duiven, kraanvogels en pelikanen in grote aantallen gevangen in de moerassen van de Nijldelta. In de late Romeinse tijd werden kippen toegevoegd aan het Egyptische dieet. Eieren waren er in overvloed.

    Vis

    Vis maakte deel uit van het dieet van de boeren. Vis die niet vers werd gegeten, werd gedroogd of gezouten. Typische vissoorten op tafel waren onder andere harder, meerval, steur, karper, barbi, tilapia en paling.

    Een oude Egyptische visserij.

    Zuivelproducten

    Ondanks het gebrek aan koeling waren melk, boter en kaas overal verkrijgbaar. Er werd een verscheidenheid aan kaas verwerkt met melk van koeien, geiten en schapen. De kaas werd gekarnd in dierenhuiden en gewiegd. Melk en kaas daterend uit de eerste dynastie zijn gevonden in tombes in Abydos.

    Egyptische hiëroglief van een koe die wordt gemolken [Publiek domein], via Wikimedia Commons

    Kruiden

    Om te koken gebruikten de oude Egyptenaren zowel rood zout als noordelijk zout. Ze gebruikten ook sesam-, lijnzaad-, bennoten- en olijfolie. Bakken gebeurde met ganzen- en rundervet. Er was lichte en donkere honing. Kruiden waren onder andere koriander, komijn, venkel, jeneverbessen, maanzaad en anijs.

    Kruiden en zaden.

    Bier

    Bier werd gedronken door zowel de rijken als de armen. Bier was de favoriete drank van de oude Egyptenaren. Uit gegevens blijkt dat er vijf gangbare bierstijlen waren in het Oude Rijk, waaronder rood, zoet en zwart. Bier geproduceerd in Qede was populair tijdens het Nieuwe Rijk.

    Egyptische hiërogliefen die het inschenken van bier voorstellen. Image Courtesy: [Public domain], via Wikimedia Commons

    Gerst werd voornamelijk gebruikt voor het brouwen van bier. In combinatie met gist werd de gerst met de hand tot een deeg gemaakt. Dit deeg werd in kleipotten gedaan en gedeeltelijk gebakken in een oven. Het gebakken deeg werd vervolgens verkruimeld in een grote tobbe, er werd water toegevoegd en het mengsel mocht gisten voordat het op smaak werd gebracht met honing, granaatappelsap of dadels.

    Houten model van bier maken in het oude Egypte. Afbeelding met dank aan: E. Michael Smith Chiefio [CC BY-SA 3.0], via Wikimedia Commons

    Wijn

    Wijn werd gemaakt van druiven, dadels, granaatappels of vijgen. Honing, granaatappel- en dadelsap werd vaak gebruikt om de wijn te kruiden. Opgravingen uit de eerste dynastie hebben wijnkruiken opgeleverd die nog verzegeld waren met klei. Rode wijn was populair in het Oude Rijk, terwijl witte wijn ze had ingehaald tegen de tijd van het Nieuwe Rijk.

    Oude Egyptische wijnkannen. Afbeelding met dank aan: Vania Teofilo [CC BY-SA 3.0], via Wikimedia Commons

    Palestina, Syrië en Griekenland exporteerden allemaal wijn naar Egypte. Vanwege de kosten was wijn vooral populair bij de hogere klassen.

    Reflecteren op het verleden

    Met de overvloed aan voedsel die ze tot hun beschikking hadden, aten de Egyptenaren in de oudheid beter dan veel van onze kinderen doen met de suikerrijke, vette en zoute diëten van tegenwoordig?

    Kopfoto met dank aan: Anonieme Egyptische graftekenaar(s) [Publiek domein], via Wikimedia Commons




    David Meyer
    David Meyer
    Jeremy Cruz, een gepassioneerd historicus en docent, is de creatieve geest achter de boeiende blog voor liefhebbers van geschiedenis, docenten en hun studenten. Met een diepgewortelde liefde voor het verleden en een niet-aflatende toewijding aan het verspreiden van historische kennis, heeft Jeremy zichzelf gevestigd als een betrouwbare bron van informatie en inspiratie.Jeremy's reis naar de wereld van de geschiedenis begon tijdens zijn jeugd, toen hij gretig elk geschiedenisboek verslond dat hij te pakken kon krijgen. Gefascineerd door de verhalen van oude beschavingen, cruciale momenten in de tijd en de individuen die onze wereld hebben gevormd, wist hij al op jonge leeftijd dat hij deze passie met anderen wilde delen.Na het voltooien van zijn formele opleiding geschiedenis, begon Jeremy aan een carrière als leraar die meer dan tien jaar duurde. Zijn toewijding om de liefde voor geschiedenis bij zijn studenten te koesteren was onwrikbaar en hij zocht voortdurend naar innovatieve manieren om jonge geesten te boeien en te boeien. Hij herkende het potentieel van technologie als een krachtig educatief hulpmiddel en richtte zijn aandacht op het digitale domein en creëerde zijn invloedrijke geschiedenisblog.Jeremy's blog getuigt van zijn toewijding om geschiedenis voor iedereen toegankelijk en boeiend te maken. Door zijn welsprekende schrijven, nauwgezet onderzoek en levendige verhalen, blaast hij leven in de gebeurtenissen uit het verleden, waardoor lezers het gevoel krijgen alsof ze getuige zijn van de geschiedenis die zich ontvouwt voordathun ogen. Of het nu gaat om een ​​zelden bekende anekdote, een diepgaande analyse van een belangrijke historische gebeurtenis of een verkenning van de levens van invloedrijke figuren, zijn boeiende verhalen hebben een toegewijde aanhang gekregen.Naast zijn blog is Jeremy ook actief betrokken bij verschillende inspanningen voor historisch behoud, waarbij hij nauw samenwerkt met musea en lokale historische verenigingen om ervoor te zorgen dat de verhalen uit ons verleden worden beschermd voor toekomstige generaties. Bekend om zijn dynamische spreekbeurten en workshops voor collega-docenten, streeft hij er voortdurend naar anderen te inspireren om dieper in het rijke tapijt van de geschiedenis te duiken.De blog van Jeremy Cruz getuigt van zijn niet-aflatende toewijding om geschiedenis toegankelijk, boeiend en relevant te maken in de snelle wereld van vandaag. Met zijn griezelige vermogen om lezers mee te nemen naar het hart van historische momenten, blijft hij liefde voor het verleden koesteren bij geschiedenisliefhebbers, leraren en hun enthousiaste studenten.