Inhoudsopgave
Hoewel staal een modern materiaal lijkt, gaat het terug tot 2100-1950 v. Chr. In 2009 vonden archeologen een metalen artefact op een Turkse archeologische vindplaats.
Dit metalen artefact was gemaakt van staal en men denkt dat het minstens 4000 jaar oud is [1], waardoor het het oudste bekende voorwerp van staal ter wereld is. De geschiedenis vertelt ons dat veel oude beschavingen een manier vonden om staal te maken, waaronder het Romeinse Rijk.
Het Romeinse Rijk was in feite een goed verbonden verzameling van veel typische gemeenschappen uit de ijzertijd. Hoewel ze vaker ijzer gebruikten dan staal en sommige andere legeringen, wisten ze wel hoe ze staal moesten maken.
> Welke metalen/legeringen gebruikten de Romeinen?
De metalen artefacten die zijn gevonden op de archeologische vindplaatsen in de Romeinse oudheid zijn wapens, alledaags gereedschap of sieraden. De meeste van deze voorwerpen zijn gemaakt van zachtere metalen, zoals lood, goud, koper of brons.
Op het hoogtepunt van de Romeinse metallurgie gebruikten ze onder andere koper, goud, lood, antimoon, arseen, kwik, ijzer, zink en zilver.
Zie ook: Top 23 watersymbolen en hun betekenisZe gebruikten ook veel legeringen om gereedschap en wapens te maken, zoals staal en brons (een combinatie van tin en koper).
Romeinse loodstaven uit de mijnen van Cartagena, Spanje, Archeologisch Gemeentemuseum van Cartagena Nanosanchez, Publiek domein, via Wikimedia Commons
Wat voor staal gebruikten ze?
Staal is een ijzer-koolstoflegering met een hogere sterkte en hardheid dan beide elementen die het maken. Voordat we het type staal bespreken dat Romeinen gebruiken, is het belangrijk om de verschillende staalsoorten te begrijpen.
Zie ook: Droegen boeren korsetten?- Staal met hoog koolstofgehalte Bevat 0,5 tot 1,6 procent koolstof
- Middelgroot koolstofstaal 0,25 tot 0,5 procent koolstof
- Laag Koolstofstaal : 0,06 tot 0,25 procent koolstof (ook wel zacht staal genoemd)
Als de hoeveelheid koolstof in de ijzer-koolstoflegering hoger is dan 2 procent, wordt het grijs gietijzer genoemd en geen staal.
Het ijzer-koolstof legering gereedschap dat de oude Romeinen maakten bevatte tot 1,3 procent koolstof [2]. De hoeveelheid koolstof in Romeins staal varieerde echter onregelmatig, waardoor de eigenschappen veranderden.
Hoe werd oud Romeins staal gemaakt?
Het proces om staal te maken vereist een oven die zeer hoge temperaturen kan bereiken om ijzer te smelten. Daarna wordt het ijzer snel afgekoeld door afschrikken [3], waardoor de koolstof wordt ingesloten. Hierdoor wordt het zachte ijzer hard en verandert het in bros staal.
De oude Romeinen hadden bloomerijen [4] (een soort oven) om ijzer te smelten, en ze gebruikten houtskool als koolstofbron. Het staal dat met deze methode werd gemaakt, stond ook bekend als Norisch staal, genoemd naar de regio Noricum (het huidige Slovenië en Oostenrijk), waar Romeinse mijnen lagen.
De Romeinen ontgonnen ijzererts uit Noricum om er staal van te maken. Mijnbouw was in die tijd gevaarlijk en onaangenaam werk en alleen criminelen en slaven voerden het uit.
Nadat ze ijzer uit de mijnen hadden gehaald, stuurden de Romeinen het naar smeden om onzuiverheden uit ijzerertsen te verwijderen. Daarna werd het gewonnen ijzer naar bloomerijen gestuurd om te smelten en met behulp van houtskool in staal te veranderen.
Het proces dat de Romeinen gebruikten stelde hen in staat om staal te maken, maar het was niet van de beste kwaliteit in die tijd. Literair bewijs toont aan dat de beste kwaliteit staal uit de Romeinse tijd bekend stond als Serisch staal [5], geproduceerd in India.
Het is belangrijk om op te merken dat de Romeinen ook veel van de grondstoffen die ze nodig hadden om staal en andere metalen te maken importeerden uit andere delen van de wereld. Goud en zilver kwamen uit Spanje en Griekenland, tin uit Groot-Brittannië en koper uit Italië, Spanje en Cyprus.
Deze materialen werden vervolgens gesmolten en vermengd met andere stoffen om staal en andere metalen te maken. Ze waren bekwame metaalbewerkers en gebruikten deze materialen om een verscheidenheid aan wapens, gereedschappen en andere voorwerpen te maken.
Gebruikten Romeinen staal om wapens te maken?
Romeinen maakten veel alledaagse metalen voorwerpen en sieraden, maar ze gebruikten zachtere metalen en legeringen voor dit doel. Ze maakten voornamelijk staal voor wapens, zoals zwaarden, speren, speren en dolken.
Romeinse Gladius Rama verondersteld (gebaseerd op auteursrechtclaims), CC BY-SA 3.0, via Wikimedia Commons
Het meest voorkomende type zwaard dat ze van staal maakten heette Gladius [6]. Het was een tweezijdig kort zwaard met verschillende onderdelen, waaronder een handvat, handgreep, pommel, klinknagelknop en gevest.
De constructie was zeer complex en de Romeinen gebruikten zowel ijzer als staal om het flexibel en sterk te maken.
Hoewel ze goed waren in het maken van stalen zwaarden, waren zij niet degenen die ze uitvonden. Volgens historisch bewijs [7] waren de Chinezen de eersten die stalen zwaarden maakten tijdens de periode van de Strijdende Staten in de 5e eeuw voor Christus.
Was Romeins staal goed?
De oude Romeinen staan bekend om hun architectuur, bouw, politieke hervormingen, sociale instellingen, wetten en filosofie. Ze staan niet zo bekend om hun uitstekende metaalambachten, wat betekent dat het Norische staal dat de Romeinen maakten niet van uitzonderlijk hoge kwaliteit was.
Hoewel ze er sterke en duurzame zwaarden mee konden maken, was het niet zo goed als het Seric staal dat de Indiërs in die tijd produceerden.
De Romeinen waren fatsoenlijke metaalbewerkers, maar ze kenden niet de beste methode om staal van hoge kwaliteit te maken. Ze richtten zich vooral op het verhogen van de staal- en ijzerproductie in plaats van het verbeteren van de kwaliteit.
Ze innoveerden het proces van ijzer maken niet, maar verspreidden het om de productie van smeedijzer enorm te verhogen [8]. Ze maakten smeedijzer, in plaats van puur ijzer, door er een kleine hoeveelheid slak (onzuiverheden) in te laten, omdat puur ijzer te zacht is voor de meeste gereedschappen.
Laatste woorden
Staal was een belangrijk materiaal voor de Romeinen en ze gebruikten het om verschillende wapens en gereedschappen te maken. Ze leerden staal te maken door ijzererts te verhitten met koolstof om een materiaal te maken dat sterker en harder was dan ijzer.
Ze ontwikkelden ook technieken om staal te smeden en in verschillende bruikbare vormen te gieten. Het staal dat werd gemaakt was echter niet van de beste kwaliteit. Daarom werd het Serische staal dat de Indianen produceerden naar de westerse wereld gebracht.
