Hoe was het leven in een middeleeuwse stad?

Hoe was het leven in een middeleeuwse stad?
David Meyer

De middeleeuwen in de menselijke geschiedenis, tussen 476 en 1453 na Christus, is een van de meest intrigerende tijden voor jonge geesten en geleerden.

In die tijd waren er verschillende soorten nederzettingen, van dorpen tot grote steden, en het leven van de boeren daarbinnen kon aanzienlijk verschillen.

Hieronder zal ik uitleggen wat ik weet over het leven in een middeleeuwse stad, inclusief werk, woonomstandigheden en andere dingen.

Afhankelijk van je klasse kon het leven in een middeleeuwse stad bestaan uit wakker worden, werken en eten in dezelfde kamer, of het kon iets meer inhouden als je een succesvol bedrijf had. Als je thuis iets maakte, ging je waarschijnlijk alleen weg om goederen te verkopen of te kopen, tenzij er een sociaal evenement was.

Het leven in een middeleeuwse stad kan er heel anders uitzien voor de verschillende klassen, en de hoeveelheid geld die je verdient met handel zal waarschijnlijk invloed hebben op hoe je leeft.

Een aanzienlijk deel van de lagere klassen verbleef in erbarmelijke huizen met vaak maar één kamer voor een heel gezin, terwijl kooplieden die meer geld verdienden zich veel mooiere huizen konden veroorloven waarin hun gezinnen en bedrijven konden wonen.

Inhoudsopgave

    Het leven van een rijk persoon in een middeleeuwse stad

    Een rijke boer zijn in de middeleeuwen betekende dat je waarschijnlijk een boer van de "vrije man" klasse was, wat betekende dat je niet verbonden was aan of in het krijt stond bij een heer of edelman[1].

    Zie ook: Top 23 Schoonheidssymbolen en hun betekenis

    Vrijbuiters hadden de meeste kans om rijk te worden van de boerenklasse en hadden vaak een baan als koopman, ambachtsman of andere omdat ze meer konden reizen omdat ze niet gebonden waren aan een gebied door een edelman.

    Zie ook: Top 9 bloemen die symbool staan voor zelfliefde

    Hoewel dit niet de enige manier is waarop kooplieden ontstonden[2], is het waarschijnlijk dat boeren en andere mensen die in dorpen verbleven gebruik maakten van vrijbuiters om hun gewassen of goederen te verkopen in ruil voor een vergoeding, en dit is hoe ze kooplieden werden.

    Kooplieden hadden vaak betere huisvesting in steden dan andere boeren en ambachtslieden, waarbij velen geloofden dat sommige huizen twee verdiepingen konden hebben, waarbij de begane grond de plek was waar de zaken werden gedaan. Tegelijkertijd was de bovenste verdieping de woning voor het gezin.

    Het leven van meer welvarende boeren in de middeleeuwen zou waarschijnlijk veel meer beweging hebben dan dat van een lagere klasse of armere boer.

    Kooplieden in deze tijd dreven bijvoorbeeld vaak handel tussen markten en andere steden dan waar ze verbleven en waren dus vaak lange tijd onderweg tussen verschillende steden of op zoek naar meer zakelijke kansen[3].

    De vrouwen uit deze klasse hadden echter meer kans om hetzelfde leven te leiden als de boeren die minder geld hadden en brachten vaak het grootste deel van hun tijd door in en rond het huis.

    Er waren in die tijd enkele kansen op werk voor vrouwen, sommigen waren winkelierster voor koopmannen of deden andere dingen, zoals kleding maken en verkopen.[4]

    Het was echter veel waarschijnlijker dat de vrouwen in een huis nog steeds verantwoordelijk waren voor het huishouden, inclusief koken, schoonmaken en ander werk.

    Stel dat een kind uit een rijke familie de hoge kindersterfte in het begin van de middeleeuwen overleefde. In dat geval is het waarschijnlijk dat ook zij het grootste deel van de tijd thuis bleven, hoewel hun ouders zich waarschijnlijk meer konden veroorloven om speelgoed voor hen te kopen en hen te laten spelen.

    Uiteindelijk zou het kind opgroeien en als meisje huishoudelijke taken moeten leren of als jongen een beroep moeten zoeken.

    Later in de middeleeuwen, rond 1100 na Christus, waren er meer mogelijkheden voor kinderen om onderwijs te volgen. In dat geval kregen jongens uit rijkere families onderwijs in een klooster of andere instellingen, terwijl meisjes eerder thuis basisonderwijs kregen[5].

    Een mannelijk kind van een koopman zou waarschijnlijk het vak leren en ook koopman worden.

    Het leven van een minder rijk persoon in een middeleeuwse stad

    Het leven van een rijke boer in een middeleeuwse stad lijkt misschien niet zo slecht, maar als je familie niet rijk was, was het leven waarschijnlijk niet zo aangenaam.

    Armere gezinnen in middeleeuwse steden moesten waarschijnlijk in één of twee kamers van een huis wonen, en sommige huizen boden onderdak aan meer dan één gezin tegelijk. Het is ook waarschijnlijk dat deze gezinnen het grootste deel van de tijd in hun kamers bleven omdat ze daar werkten, aten en sliepen.[6]

    Net als rijkere gezinnen waren de mannen van gezinnen met een laag inkomen nog steeds de belangrijkste kostwinners, die alles deden wat ze konden om genoeg geld binnen te brengen om hun gezin te laten overleven. Deze mannen deden waarschijnlijk werk als smid, timmerman of kleermaker; hoewel deze banen belangrijk waren, waren het niet de best betaalde banen [7].

    Een andere overeenkomst tussen de rijkere en minder rijke gezinnen is dat de vrouw in een gezin waarschijnlijk huishoudelijke taken deed, zoals voor de kinderen zorgen, koken en schoonmaken. Er waren echter nog minder mogelijkheden voor vrouwen in deze gezinnen om andere banen te krijgen die hen zouden helpen de sociale ladder te beklimmen.

    Als een vrouw geen deel uitmaakte van een huishouden, wat niet ongewoon was omdat sommige ouders geld wilden besparen door hun dochters voor zichzelf te laten zorgen, was er een kans dat ze in een nonnenklooster kon wonen.[8]

    De vrouwen die in een nonnenklooster woonden, kregen misschien een kleine vergoeding voor het wassen van kleren of het doen van andere klusjes, terwijl ze een bed en wat eten kregen.

    Het is ook waarschijnlijk dat kinderen uit een minder welvarend gezin weinig tot geen vooruitzichten in het leven hebben en weinig kans maken op een opleiding. Net als in rijkere gezinnen, volgen jongens vaak hun vaders op en leren ze hetzelfde vak, en krijgen meisjes misschien les in de primaire taken van de huisvrouw.

    Hoewel kinderen uit alle gezinnen tijd kregen om te spelen en een "normale" kindertijd te hebben, kregen kinderen uit minder rijke gezinnen minder vaak cadeaus of speelgoed.

    De bezigheden van mensen in een middeleeuwse stad

    Ondanks het feit dat sommige boeren in middeleeuwse steden een verschrikkelijk leven leidden, waren er toch activiteiten en tijdverdrijf waar mensen van konden genieten. Zelfs in middeleeuwse steden waren pubs en drankgelegenheden bekend genoeg, wat betekende dat sommige mensen vanzelf naar deze plekken gingen om te ontspannen, plezier te maken en een paar drankjes te drinken.

    Er waren ook veel spellen die populair werden onder volwassenen en kinderen, en er was zelfs een zekere mate van gokken beschikbaar.

    Toen de populariteit van het christendom in de middeleeuwen toenam, waren er ook veel dagen waarop boeren niet werkten en in plaats daarvan feestdagen vierden of naar sociale evenementen gingen. Dingen zoals festivals waren ook heel gewoon en veel eten, drinken, dansen en spelletjes gaan waarschijnlijk hand in hand met een festivaldag.

    Er waren ook andere vormen van vermaak, want rondreizende artiesten waren in deze tijd ook niet ongewoon. Artiesten reisden tussen steden en traden op voor wat geld, eten of een slaapplaats.[9]

    Levensomstandigheden en ziekten in middeleeuwse steden

    Bij het bespreken van het leven in middeleeuwse steden is er meer om over te praten dan alleen de mensen zelf, want zaken als gezondheid, leefomstandigheden en ziekten speelden ook een grote rol in het leven in die tijd. Omdat steden steeds uitgebreider werden en meer bevolkt raakten, waren er veel problemen die het leven in een middeleeuwse stad beïnvloedden, waarvan sommige verschrikkelijk waren.

    Ik zal het eerst hebben over de leefomstandigheden, iets wat ik al eerder kort heb besproken. Hoewel er een kloof was tussen de rijke en minder rijke boeren in middeleeuwse steden, is het soms moeilijk te begrijpen hoeveel invloed dit had op de leefomstandigheden.

    Voor gezinnen met een laag inkomen werden hun huizen waarschijnlijk gemaakt met vuile vloeren, wat weer niet goed was voor de gezondheid van het gezin.[10]

    Aan de andere kant konden rijkere families zich huizen met meerdere verdiepingen veroorloven en in deze huizen was er meestal wel vloerbedekking.

    Ik moet ook de afvalverwerking in deze tijd noemen; sanitair en afvalverwerking waren in deze tijd niet standaard, wat betekende dat de toch al drukke en smalle straten van middeleeuwse steden gevaarlijk en behoorlijk smerig waren om doorheen te lopen.

    Het was gebruikelijk dat het afval van het huis buiten op straat of in een nabijgelegen rivier werd gegooid. Deze praktijk betekende dat de straten smerig waren en bezaaid met snijresten van vlees, menselijke uitwerpselen en alles wat in die tijd als afval werd beschouwd. Deze onhygiënische norm zorgde ervoor dat ziekten en ongedierte in middeleeuwse steden de vrije loop kregen.[11]

    Deze vuile straten betekenden ook dat veel mensen ziek werden, wat van invloed was op het sterftecijfer en de lage levensverwachting van mensen die in middeleeuwse steden woonden. Tenzij je familie rijk genoeg was om medische zorg te betalen, bestond er echter ook de kans dat deze leefomstandigheden de dood konden veroorzaken voor sommige boeren.

    Dat dit de norm was, betekent echter niet dat de inwoners van middeleeuwse steden blij waren dat ze in zulke vreselijke en stinkende omstandigheden leefden. Er zijn meldingen van mensen die hierover klaagden, maar er zijn maar weinig verslagen van klachten die tot actie leidden van het hogere stadsbestuur.

    Conclusie

    Het leven binnen de muren van een middeleeuwse stad was veel gecompliceerder dan je op het eerste gezicht zou denken. Met beperkte mogelijkheden, smerige straten en sommige mensen die in huizen met vuile vloeren sliepen, kun je wel zeggen dat het leven behoorlijk zwaar was voor deze mensen.

    Maar hoewel dit een bijzonder smerige tijd was, is het interessant om te zien hoe de dingen veranderden, zelfs in steden uit deze tijd, zoals Londen.

    Referenties:

    1. //www.historyhit.com/life-of-medieval-peasants/
    2. //study.com/academy/les/marchant-class-in-the-renaissance-definitie-les-quiz.html
    3. //www.historyextra.com/period/medieval/middle-ages-facts-what-customs-writers-knights-serfs-marriage-travel/
    4. //www.bbc.co.uk/bitesize/topics/zbn7jsg/articles/zwyh6g8
    5. //www.representingchildhood.pitt.edu/medieval_child.htm
    6. //www.english-online.at/history/middle-ages/life-in-the-middle-ages.htm
    7. //www.medievalists.net/2021/11/most-common-jobs-medieval-city/
    8. //www.nzdl.org/cgi-bin/library.cgi?e=d-00000-00—off-0whist–00-0—-0-10-0—0—0direct-10—4——-0-1l–11-en-50—20-about—00-0-1-00-0-0-11-1-0utfZz-8-00&a=d&f=1&c=whist&cl=CL1.14&d=HASH4ce93dcb4b65b3181701d6
    9. //www.atlasobscura.com/articles/how-did-peasants-have-fun
    10. //www.learner.org/wp-content/interactive/middleages/homes.html
    11. //www.bbc.co.uk/bitesize/topics/zbn7jsg/articles/zwyh6g8#:~:text=Steden%20waren%20vaak%20onhygiënisch%20omdat%20de%20straat%20of%20rivier



    David Meyer
    David Meyer
    Jeremy Cruz, een gepassioneerd historicus en docent, is de creatieve geest achter de boeiende blog voor liefhebbers van geschiedenis, docenten en hun studenten. Met een diepgewortelde liefde voor het verleden en een niet-aflatende toewijding aan het verspreiden van historische kennis, heeft Jeremy zichzelf gevestigd als een betrouwbare bron van informatie en inspiratie.Jeremy's reis naar de wereld van de geschiedenis begon tijdens zijn jeugd, toen hij gretig elk geschiedenisboek verslond dat hij te pakken kon krijgen. Gefascineerd door de verhalen van oude beschavingen, cruciale momenten in de tijd en de individuen die onze wereld hebben gevormd, wist hij al op jonge leeftijd dat hij deze passie met anderen wilde delen.Na het voltooien van zijn formele opleiding geschiedenis, begon Jeremy aan een carrière als leraar die meer dan tien jaar duurde. Zijn toewijding om de liefde voor geschiedenis bij zijn studenten te koesteren was onwrikbaar en hij zocht voortdurend naar innovatieve manieren om jonge geesten te boeien en te boeien. Hij herkende het potentieel van technologie als een krachtig educatief hulpmiddel en richtte zijn aandacht op het digitale domein en creëerde zijn invloedrijke geschiedenisblog.Jeremy's blog getuigt van zijn toewijding om geschiedenis voor iedereen toegankelijk en boeiend te maken. Door zijn welsprekende schrijven, nauwgezet onderzoek en levendige verhalen, blaast hij leven in de gebeurtenissen uit het verleden, waardoor lezers het gevoel krijgen alsof ze getuige zijn van de geschiedenis die zich ontvouwt voordathun ogen. Of het nu gaat om een ​​zelden bekende anekdote, een diepgaande analyse van een belangrijke historische gebeurtenis of een verkenning van de levens van invloedrijke figuren, zijn boeiende verhalen hebben een toegewijde aanhang gekregen.Naast zijn blog is Jeremy ook actief betrokken bij verschillende inspanningen voor historisch behoud, waarbij hij nauw samenwerkt met musea en lokale historische verenigingen om ervoor te zorgen dat de verhalen uit ons verleden worden beschermd voor toekomstige generaties. Bekend om zijn dynamische spreekbeurten en workshops voor collega-docenten, streeft hij er voortdurend naar anderen te inspireren om dieper in het rijke tapijt van de geschiedenis te duiken.De blog van Jeremy Cruz getuigt van zijn niet-aflatende toewijding om geschiedenis toegankelijk, boeiend en relevant te maken in de snelle wereld van vandaag. Met zijn griezelige vermogen om lezers mee te nemen naar het hart van historische momenten, blijft hij liefde voor het verleden koesteren bij geschiedenisliefhebbers, leraren en hun enthousiaste studenten.