Koning Khufu: Bouwer van de Grote Piramide van Gizeh

Khufu was de tweede koning in de vierde dynastie van het Oude Egypte. Egyptologen geloven dat Khufu ongeveer drieëntwintig jaar regeerde op basis van het bewijs in de Turijnse Koningslijst. Herodotus beweerde daarentegen dat hij vijftig jaar regeerde, terwijl Manetho, een Ptolemeïsche priester, hem een duizelingwekkende regeerperiode van drieënzestig jaar toeschrijft!

Inhoudsopgave

Feiten over Khufu

• Tweede koning in de vierde dynastie van het Oude Rijk
• De geschiedenis is niet vriendelijk geweest voor Khufu. Hij wordt vaak bekritiseerd als een wrede leider en afgeschilderd als geobsedeerd door persoonlijke macht en de continuïteit van de heerschappij van zijn familie.
• Bereikte architectonische onsterfelijkheid door opdracht te geven voor de Grote Piramide van Gizeh
• De mummie van Khufu is nooit gevonden
• Het enige standbeeld van Khufu is een 50 centimeter hoog ivoren beeld dat is opgegraven in Abydos.
• Een oude Egyptische cultus bleef Khufu bijna 2000 jaar na zijn dood als god vereren
• Khufu's bark is 43,5 meter lang en bijna 6 meter breed en is vandaag de dag nog steeds zeewaardig.

Khufu's afstamming

Khufu zou de zoon zijn van farao Snefru en koningin Hetepheres I. Khufu bracht negen zonen voort bij zijn drie vrouwen, waaronder zijn erfgenaam Djedefre en Djedefre's opvolger Khafre, samen met vijftien dochters. Khufu's officiële volledige naam was Khnum-Khufwy, wat ruwweg vertaald 'Khnum bescherm mij' betekent. De Grieken kenden hem als Cheops.

Militaire en economische prestaties

Egyptologen wijzen op aanwijzingen dat Khufu de grenzen van Egypte effectief uitbreidde met de Sinaï. Er wordt ook aangenomen dat hij een sterke militaire aanwezigheid in de Sinaï en Nubië onderhield. In tegenstelling tot andere regimes lijkt Khufu's Egypte tijdens zijn heerschappij niet onder grote externe militaire bedreigingen voor het koninkrijk te hebben gestaan.

Khufu leverde een belangrijke bijdrage aan de Egyptische economie door de winning van turkooizen in Wadi Maghara, diorietmijnen in de uitgestrekte Nubische woestijn en het winnen van rood graniet in de buurt van Aswan.

Khufu's reputatie

De geschiedenis en zijn critici zijn niet vriendelijk geweest voor Khufu. De farao wordt in contemporaine documenten vaak bekritiseerd als een wrede leider. In tegenstelling tot zijn vader werd Khufu dan ook niet algemeen beschreven als een heerser die goed deed. Tegen de tijd van het Middenrijk wordt Khufu afgeschilderd als geobsedeerd door het vergroten van zijn persoonlijke macht en het verankeren van de continuïteit van de heerschappij van zijn familie. Ondanks het feit dat Khufu een wrede leider was, werd hij niet vaak beschreven als een heerser die goed deed.Deze scherpe beschrijvingen maken Khufu niet tot een bijzonder wrede farao.

Manetho was waarschijnlijk een Egyptische priester die in Sebennytus leefde tijdens het Ptolemeïsche tijdperk in het begin van de 3e eeuw v.Chr. Hij beschrijft

Khufu als minachtend tegenover de Goden in zijn eerste jaren op de troon, die later tot inkeer kwam en een reeks heilige boeken opstelde.

Hoewel latere bronnen die de farao's uit het tijdperk van de piramidebouw beschrijven deze boeken niet vermelden, wordt het idee van Khufu als een harde heerser in verschillende van deze bronnen naar voren gebracht. Sommige geleerden gaan zelfs zo ver om te beweren dat de reden dat er zo weinig afbeeldingen van Khufu bewaard zijn gebleven is dat ze kort na zijn dood werden vernietigd als wraak voor zijn despotische heerschappij.

Herodotus is de oude bron die verantwoordelijk is voor de bewering dat Khufu slaven dwong om de Grote Piramide van Gizeh te bouwen. Sinds Herodotus voor het eerst zijn verslag schreef, hebben talloze historici en Egyptologen het gebruikt als een geloofwaardige bron. Toch hebben we vandaag de dag duidelijk bewijs dat de Grote Piramide werd gebouwd door een beroepsbevolking van bekwame ambachtslieden. Onderzoek van hun overgebleven skeletten laat tekenen zien vanBoeren deden veel van de seizoensarbeid wanneer hun akkers overstroomd werden tijdens de jaarlijkse overstromingen van de Nijl.

Herodotus beweerde ook dat Khufu de Egyptische tempels sloot en zijn dochter prostitueerde om de bouw van de Grote Piramide te kunnen betalen. Voor geen van deze beweringen is ooit geloofwaardig bewijs gevonden.

Een overgeleverde bron die licht werpt op de heerschappij van Khufu is de Westcar Papyrus. Dit manuscript stelt Khufu voor als een traditionele Egyptische koning, beminnelijk voor zijn onderdanen, goedaardig en geïnteresseerd in magie en de effecten daarvan op onze natuur en het menselijk bestaan.

Uit de uitgebreide archeologie die Khufu's arbeiders, handwerkslieden en edelen tijdens zijn leven hebben achtergelaten, blijkt niet dat iemand Khufu verachtte.

Ondanks dat Herodotus beweerde dat Khufu's Egyptische onderdanen weigerden om zijn naam uit te spreken, werd hij na zijn dood als een god aanbeden. Bovendien ging de cultus van Khufu door tot ver in de 26e dynastie van Egypte in de Late Periode. Khufu bleef populair tot ver in de Romeinse Periode.

Blijvende monumenten: de grote piramide van Gizeh

Khufu verwierf blijvende bekendheid als de bouwer van de Grote Piramide van Gizeh. Er is echter nooit bewijs gevonden dat de Grote Piramide ooit voor het beoogde doel is gebruikt. Er is een lege sarcofaag gevonden in de Koningskamer van de piramide; de mummie van Khufu moet echter nog worden gevonden.

Khufu, die als twintiger op de troon kwam, schijnt kort na zijn troonsbestijging met de bouw van de Grote Piramide te zijn begonnen. De heersers van het Oude Rijk regeerden vanuit Memphis en het piramidecomplex van Djoser overschaduwde al de nabijgelegen necropolis Saqqara. Sneferu had een alternatieve locatie in Dashur gebruikt. Een oudere nabijgelegen necropolis was Gizeh. Gizeh was de begraafplaats van Khufu'sKhufu's moeder, Hetepheres I (ca. 2566 v. Chr.) en geen andere monumenten sierden het plateau, dus koos hij Gizeh als locatie voor zijn monumentale piramide.

Er wordt aangenomen dat de bouw van de Grote Piramide van Gizeh ongeveer 23 jaar in beslag heeft genomen. Voor de bouw van de Grote Piramide moesten 2.300.000 stenen blokken worden gehakt, vervoerd en samengevoegd, die elk gemiddeld 2,5 ton wogen. Khufu's neef Hemiunu werd verheven tot hoofd van de bouw van de Grote Piramide. De enorme schaal van Khufu's monumentale prestatie getuigt van zijntalent voor het vinden en organiseren van materiaal en arbeidskrachten in heel Egypte.

Rond de Grote Piramide werden vervolgens verschillende satellietbegrafenissen gebouwd, waaronder die van twee van zijn vrouwen. In het gebied werd ook een netwerk van mastaba's gebouwd voor enkele van Khufu's zonen en hun vrouwen. Naast de Grote Piramide liggen twee enorme "bootkuilen" met enorme gedemonteerde cederhouten schepen.

Ondanks de enorme afmetingen van de Grote Piramide is slechts van één ivoren miniatuursculptuur met zekerheid vastgesteld dat het Khufu is. Ironisch genoeg heeft Khufu's bouwmeester Hemon een groter beeld aan de geschiedenis nagelaten. Er is ook een groot granieten hoofd ontdekt op de locatie. Hoewel sommige kenmerken sterk lijken op die van Khufu, beweren sommige egyptologen dat het Khufu is.stelt de farao Huni uit de Derde Dynastie voor.

Er is ook een fragment gevonden van een kleine kalkstenen buste die Khufu zou kunnen voorstellen met de witte kroon van Opper-Egypte.

Reflecteren op het verleden

Denk aan de enorme omvang van de Grote Piramide van Gizeh en de getuigenis van Khufu's vaardigheid om alle materiële en menselijke middelen van Egypte aan te wenden in de 23 jaar die het duurde om de bouw te voltooien.

Kopfoto met dank aan: Nina op de Noorse bokmål Wikipedia [CC BY-SA 3.0], via Wikimedia Commons