Nefertiti Buste

Nefertiti Buste
David Meyer

Een van de meest raadselachtige voorbeelden van oude Egyptische kunst die ons door de eeuwen heen is overgeleverd, is ongetwijfeld de buste van koningin Nefertiti, de grote koninklijke vrouw van farao Achnaton. Vandaag de dag staart ze haar publiek zonder blikken of blozen aan alsof ze nog steeds op haar troon zit.

Waarschijnlijk gemaakt rond 1345 v. Chr. door Thutmose, een beeldhouwer aan het koninklijk hof die zijn werkplaats had in Amarna, Egypte. Egyptologen denken dat Thutmose de buste wilde gebruiken als leerling-model om Thutmose's studenten te helpen bij het modelleren van hun eigen portretten van hun koningin.

Vooral dankzij de briljante uitvoering van het onderzoek is Nefertiti uitgegroeid tot een van de meest gevierde vrouwen uit de oude wereld, na haar stiefzoon Toetanchamon, en is ze geadopteerd als icoon van geïdealiseerde vrouwelijke schoonheid.

Inhoudsopgave

    Feiten over de buste van Nefertiti

    • De buste van Nefertiti is een van de meest iconische kunstwerken uit de oudheid.
    • Thutmose, een meesterbeeldhouwer aan het koninklijk hof, zou de buste rond 1345 v. Chr. hebben gemaakt, waardoor hij 3300 jaar oud is.
    • Men denkt dat het bedoeld was als leerlingmodel om Thoetmosis' leerlingen te helpen bij het modelleren van hun eigen portretten van hun koningin.
    • De buste werd ontdekt door de Duitse archeoloog Ludwig Borchardt tijdens opgravingen in de ruïnes van Thoetmoses Amarna-werkplaats op 6 december 1912.
    • De buste van Nefertiti werd in 1923 tentoongesteld in Berlijn.
    • De buste heeft een kern van kalksteen, gelaagd met gips en stucwerk
    • Hoe de buste van Nefertiti naar Duitsland werd geëxporteerd blijft controversieel.

    Een fenomenale artistieke ontdekking

    Vandaag de dag is de beschilderde, met stucwerk beklede kalkstenen buste van Nefertiti een van de meest gekopieerde werken uit het oude Egypte. Toch ontdekte de Duitse archeoloog Ludwig Borchard de buste pas op 6 december 1912 op de opgravingslocatie in Amarna. Borchard deed opgravingen in Tell al-Amarna onder een licentie van de Deutsche Orient-Gesellschaft (DOG), oftewel de Duitse Oriëntaalse Compagnie.

    De buste werd ontdekt in de ruïnes van de werkplaats van de beeldhouwer, samen met een horde onvoltooide bustes van Nefertiti. Egyptische oudheidkundige autoriteiten verdenken Borchardt ervan de werkelijke waarde en het belang van de buste te hebben verzwegen tijdens een ontmoeting tussen een hoge Egyptische functionaris en vertegenwoordigers van de Duitse Oriëntaalse Compagnie.

    Een document uit 1924 dat werd ontdekt in de archieven van de Deutsche Orient-Gesellschaft wijst erop dat Borchardt een foto van de buste doorgaf aan de aanwezige Egyptische ambtenaar die Egypte vertegenwoordigde, "die Nefertiti niet in haar beste licht liet zien". De bijeenkomst was om de verdeling van de archeologische vondsten uit 1912 tussen Duitsland en Egypte te bespreken

    Toen de Egyptische hoofdinspecteur voor oudheden, Gustav Lefebvre, arriveerde voor zijn inspectie van de vondsten, was de buste al in een beschermende bundel gewikkeld en opgeborgen in een krat. Uit onderzoek van het document blijkt dat Borchardt verklaarde dat de buste was gemaakt van goedkoop gips.

    De German Oriental Company wijst met een beschuldigende vinger naar de nalatigheid van de inspecteur. Uit de documenten van het bedrijf blijkt duidelijk dat de buste bovenaan de lijst van te bespreken punten stond en het bedrijf beweert dat de uitwisseling eerlijk is verlopen.

    De iconische buste van Nefertiti wordt momenteel tentoongesteld in het Neues Museum in Berlijn en blijft een bron van wrijving tussen de Egyptische en Duitse regeringen.

    Het Duitse museum blijft beweren dat Borchardt de vereiste wettelijke verklaring over zijn vondst heeft ingediend voordat hij de buste terugbracht naar Berlijn. De Egyptenaren van hun kant beweren dat de buste onder dubieuze omstandigheden is verkregen en dus illegaal is geëxporteerd. De Egyptische regering is er dan ook vast van overtuigd dat de buste naar Egypte moet worden gerepatrieerd. De Duitsers beweren dat de buste is verworvenlegaal met de volledige instemming van de toenmalige Egyptische regering en als hun wettelijk eigendom zou het in het veilige Neues Museum moeten blijven.

    Zie ook: Top 15 Vruchtbaarheidssymbolen met betekenissen

    Detail van het ontwerp van de buste

    De buste van Nefertiti is 48 centimeter hoog en weegt ongeveer 20 kilogram. De buste is gemaakt van een kern van kalksteen met verschillende lagen stucwerk over de schouders en de eigenaardige kroon. Computertomografie heeft aangetoond dat het beschilderde oppervlak een laag stucwerk verbergt die is aangebracht om rimpels glad te strijken, die oorspronkelijk aanwezig waren. Opmerkelijk is dat het gezicht van NefertitiDe pupil van het rechteroog is gemaakt van kwarts met de pupil geschilderd met zwarte verf en op zijn plaats gehouden met bijenwas. De voering van de oogkas zelf is van ruwe kalksteen.

    Nefertiti draagt haar iconische blauwe kroon of "Nefertiti pet-kroon" met een brede gouden diadeemband die er omheen loopt om aan de achterkant samen te komen, en een cobra of Uraeus die boven haar wenkbrauwlijn zit. Nefertiti draagt een brede kraag met een geborduurd bloemenpatroon. Haar oren hebben ook lichte schade opgelopen.

    Buste van Nefertiti.

    Nefertiti de koningin

    Nefertiti, wat vertaald "de mooie is voortgekomen" betekent, was de vrouw van de controversiële farao Achnaton. Nefertiti zou de dochter zijn geweest van Ay, de vizier van koning Amenhotep III. Ay, de vader van Nefertiti, was de mentor van de toekomstige Amenhotep IV en zou Nefertiti aan de prins hebben voorgesteld toen ze nog kinderen waren.

    Ze zou zijn opgegroeid in het koninklijk paleis in Thebe en was op haar elfde verloofd met de zoon van Amenhotep, de latere Amenhotep IV. Nefertiti en haar zus Mudnodjame verschenen regelmatig aan het koninklijk hof in Thebe, dus de twee zouden elkaar regelmatig hebben ontmoet.

    Oude afbeeldingen en inscripties ondersteunen de opvatting dat Nefertiti toegewijd was aan de cultus van Aton. Maar omdat elke Egyptenaar routinematig zijn of haar eigen devoties volgde als onderdeel van hun normale leven, is er geen reden om te suggereren dat Nefertiti een vroege voorstander was van monotheïsme of van het verheffen van Aton boven de andere goden in het oude pantheon die streden om volgelingen onder de oude Egyptenaren.bevolking.

    Controverse

    Tot op de dag van vandaag behoudt Nefertiti haar bijna magnetische aantrekkingskracht voor controverses. In 2003 identificeerde CE Joann Fletcher, een Britse archeologe, een mummie die bekend staat als de "Younger Lady" als overeenkomend met de overgeleverde beschrijvingen van Nefertiti. In de daaropvolgende uitzending van Fletchers theorie op Discovery Channel werd aangenomen dat de identiteit van de mummie van de koningin was bevestigd. Helaas was dit niet het geval. EgypteHet lijkt erop dat de definitieve oplossing van de identiteit van de mummie wacht op een toekomstige ontdekking.

    Zie ook: Top 23 symbolen van vrijheid door de geschiedenis heen

    In 2003 laaide de controverse weer op toen het Neues Museum twee kunstenaars van Little Warsaw toestond de buste op een bronzen naakt te plaatsen om te illustreren hoe Nefertiti er in het echt uitgezien zou kunnen hebben. Deze ondoordachte beslissing was voor Egypte aanleiding om opnieuw te proberen de buste te repatriëren. De buste bevindt zich echter nog steeds in het Neues Museum, waar ze sinds 1913 veilig is opgeborgen. De verleidelijke buste van Nefertitiis nog steeds een van de belangrijkste kunstwerken van het museum en een ster in de permanente collectie.

    Reflecteren op het verleden

    Zelden heeft een kunstwerk uit de oudheid zo'n grote weerklank bij het hedendaagse publiek als de buste van Nefertiti. De ironie is dat het oorspronkelijk slechts een prototype was voor de leerlingen van Thoetmosis.

    Afbeelding met koptekst met dank aan: Zserghei [Publiek domein], via Wikimedia Commons




    David Meyer
    David Meyer
    Jeremy Cruz, een gepassioneerd historicus en docent, is de creatieve geest achter de boeiende blog voor liefhebbers van geschiedenis, docenten en hun studenten. Met een diepgewortelde liefde voor het verleden en een niet-aflatende toewijding aan het verspreiden van historische kennis, heeft Jeremy zichzelf gevestigd als een betrouwbare bron van informatie en inspiratie.Jeremy's reis naar de wereld van de geschiedenis begon tijdens zijn jeugd, toen hij gretig elk geschiedenisboek verslond dat hij te pakken kon krijgen. Gefascineerd door de verhalen van oude beschavingen, cruciale momenten in de tijd en de individuen die onze wereld hebben gevormd, wist hij al op jonge leeftijd dat hij deze passie met anderen wilde delen.Na het voltooien van zijn formele opleiding geschiedenis, begon Jeremy aan een carrière als leraar die meer dan tien jaar duurde. Zijn toewijding om de liefde voor geschiedenis bij zijn studenten te koesteren was onwrikbaar en hij zocht voortdurend naar innovatieve manieren om jonge geesten te boeien en te boeien. Hij herkende het potentieel van technologie als een krachtig educatief hulpmiddel en richtte zijn aandacht op het digitale domein en creëerde zijn invloedrijke geschiedenisblog.Jeremy's blog getuigt van zijn toewijding om geschiedenis voor iedereen toegankelijk en boeiend te maken. Door zijn welsprekende schrijven, nauwgezet onderzoek en levendige verhalen, blaast hij leven in de gebeurtenissen uit het verleden, waardoor lezers het gevoel krijgen alsof ze getuige zijn van de geschiedenis die zich ontvouwt voordathun ogen. Of het nu gaat om een ​​zelden bekende anekdote, een diepgaande analyse van een belangrijke historische gebeurtenis of een verkenning van de levens van invloedrijke figuren, zijn boeiende verhalen hebben een toegewijde aanhang gekregen.Naast zijn blog is Jeremy ook actief betrokken bij verschillende inspanningen voor historisch behoud, waarbij hij nauw samenwerkt met musea en lokale historische verenigingen om ervoor te zorgen dat de verhalen uit ons verleden worden beschermd voor toekomstige generaties. Bekend om zijn dynamische spreekbeurten en workshops voor collega-docenten, streeft hij er voortdurend naar anderen te inspireren om dieper in het rijke tapijt van de geschiedenis te duiken.De blog van Jeremy Cruz getuigt van zijn niet-aflatende toewijding om geschiedenis toegankelijk, boeiend en relevant te maken in de snelle wereld van vandaag. Met zijn griezelige vermogen om lezers mee te nemen naar het hart van historische momenten, blijft hij liefde voor het verleden koesteren bij geschiedenisliefhebbers, leraren en hun enthousiaste studenten.