Piraat vs. Privateer: Ken het verschil

Piraat' en 'kaper' klinken heel gelijkaardig, maar het zijn twee verschillende termen met unieke betekenissen. Het verschil weten tussen deze twee termen kan het verschil maken bij het begrijpen van het zeerecht en de geschiedenis.

Piraten zijn criminelen die schepen beroven om er zelf beter van te worden, terwijl de overheid kapers toestemming geeft om schepen van vijanden aan te vallen in tijden van oorlog. [1]

Dit artikel legt uit wat piraten en kapers zijn, wat hun verschillen zijn en hoe ze passen in het zeerecht.

Inhoudsopgave

Piraat

Een piraat pleegt gewelddaden of berovingen op zee zonder officiële goedkeuring van een regering of politieke leider. Dit kan het enteren van koopvaardijschepen inhouden, het stelen van vracht of persoonlijke bezittingen van passagiers en zelfs het aanvallen van andere schepen om rijkdom te vergaren.

Piraterij is al een probleem sinds de oudheid, toen piraten actief waren voor de kusten van onder andere Griekenland, Rome en Egypte.

Overheden zagen piraten van oudsher als criminelen omdat hun activiteiten vaak leidden tot aanzienlijke economische verliezen voor hun landen. Veel piraten werden echter ook beschouwd als volkshelden.

Privateer

Een regering of politieke leider gaf iemand toestemming om schepen van het vijandelijke land aan te vallen en te veroveren. Dit kon inhouden dat ze vracht overnamen, vijandelijke schepen tot zinken brachten en zelfs gevechten op volle zee aangingen.

Kapers werden vaak gezien als een waardevol hulpmiddel door regeringen in tijden van oorlog, omdat ze zo gebruik konden maken van andermans middelen om een voordeel te behalen op hun vijanden zonder openlijk de oorlog te verklaren.

Ze werden ook beschouwd als een minder grote bedreiging voor hun eigen land omdat ze alleen buitenlandse schepen aanvielen en de steun hadden van hun regering. Hierdoor was de kans veel kleiner dat ze economische verliezen zouden veroorzaken voor hun land dan piraten die opereerden zonder officiële sancties.

Francis Drake is algemeen bekend als de beroemdste kaper aller tijden [2].

De Gouden Eeuw van piraterij en kaapvaart

Het gouden tijdperk van de piraterij (1650-1730) had een grote invloed op talloze regio's, zoals het Caribisch gebied, Noord-Amerika, het Verenigd Koninkrijk en West-Afrika.

Dit tijdperk wordt meestal verdeeld in drie segmenten: de boekaniersfase, de Piratenronde en de periode na de Spaanse Successie.

Veel kapers die werkloos waren geworden door het einde van de Spaanse Successieoorlog wendden zich in deze periode tot de piraterij.

Omstandigheden zoals meer waardevolle vracht die over de oceanen werd vervoerd, kleinere zeemachten, ervaren maritiem personeel afkomstig van Europese marines en ineffectieve regeringen in koloniën droegen allemaal bij aan piraterij in de Gouden Eeuw.

Deze gebeurtenissen hebben het moderne beeld gevormd van hoe piraten zijn, hoewel er enkele onnauwkeurigheden in kunnen zitten. Koloniale machten vochten in deze tijd met piraten en hadden opmerkelijke gevechten met hen. Ook kapers maakten een groot deel uit van deze gebeurtenissen.

Jacht op piraten en kapers

De jacht op piraten en kapers was in deze tijd een veel voorkomende activiteit van de zeemachten van veel landen. Kapers kregen een Letter of Marque, waarmee ze legaal vijandelijke schepen konden aanvallen, terwijl piraten geen document hadden waarmee ze dit konden doen.

Kapers werden vaak als minder gevaarlijk gezien dan piraten, waardoor er minder hard op hen werd gejaagd. De jacht op piraten werd zowel door regeringstroepen als door kapers zelf gedaan, hoewel de eersten vaker optraden. Kierschepen hadden vaak gratie of amnestie van de autoriteiten bij zich om confrontaties met marineschepen te vermijden.

De beroemde piraat Blackbeard, die in deze tijd actief was, werd opgejaagd door de Britse Royal Navy en uiteindelijk gedood. Dit laat zien hoe ver regeringen zouden gaan om piraterij en kaapvaartactiviteiten in dit tijdperk uit te roeien [3].

Samuel Scott, Publiek domein, via Wikimedia Commons

De neergang van piraterij en kaapvaart

Veel factoren leidden ertoe dat piraterij en kaapvaart tegen het einde van de 18e eeuw afnamen.

Verhoogde zeemacht

De afname van piraterij en kaapvaart kan worden toegeschreven aan de toename van de zeemacht in verschillende landen, vooral in de 18e eeuw.

De regeringen van Groot-Brittannië, Frankrijk, Spanje en Portugal investeerden zwaar in militaire technologie, waaronder grotere schepen met geavanceerdere artillerie. Hierdoor konden ze verder en sneller reizen dan ooit tevoren en hadden ze meer controle over de zeeën.

De toegenomen macht van marineofficieren stelde hen in staat om veel piraten- en kaperactiviteiten te beëindigen, waardoor hun aantal drastisch afnam. Regeringen zoals Groot-Brittannië begonnen gratie en amnestie aan te bieden aan degenen die bereid waren om hun piratenbestaan op te geven - waardoor veel zeelieden een aanlokkelijker alternatief kregen.

Verhoogde regelgeving

De andere belangrijke factor in hun achteruitgang was de toegenomen regulering van maritieme activiteiten. Regeringen zoals Spanje en Frankrijk namen wetten aan die het gebruik van Letters of Marque beperkten en strenge straffen oplegden aan degenen die betrokken waren bij illegale activiteiten op zee.

De Britse regering nam ook de Piracy Act van 1717 aan, die piraterij strafbaar stelde met de doodstraf, wat mensen nog meer ontmoedigde om een leven op volle zee te beginnen.

Verlies van populariteit

De laatste nagel aan de doodskist was hun verlies aan populariteit onder het gewone volk. In de periode van de Gouden Eeuw werd piraterij door velen gezien als een heldenberoep. Beroemde piraten als Zwartbaard, Kapitein Kidd, Anne Bonny en Henry Morgan werden volkshelden in bepaalde delen van de wereld.

In latere perioden werden deze figuren niet langer met bewondering bekeken en werd het idee van een leven als piraat afgekeurd. [4]

Cornelis Vroom, Publiek domein, via Wikimedia Commons

De erfenis blijft

Hoewel de Gouden Eeuw van Piraterij voorbij is, gaat de erfenis ervan door.

Piraten en kapers bestaan in verschillende vormen, hoewel ze nu onder verschillende regels en wetten opereren. Georganiseerde misdaadsyndicaten, zoals drugskartels en mensensmokkelaars, worden door velen gezien als het hedendaagse equivalent van piraten.

Bovendien is piraterij in de digitale wereld een belangrijk probleem geworden, waarbij hackers wereldwijd gegevens van bedrijven stelen.

Het geromantiseerde beeld van beroemde kapers en piraten is vandaag de dag nog steeds populair, met boeken, films en televisieprogramma's waarin verhalen over zeevarende criminelen vaak de hoofdrol spelen.

Ze vormden een essentieel onderdeel van de maritieme geschiedenis van veel landen, en hoewel ze vandaag de dag misschien niet meer zo prominent aanwezig zijn, leeft hun nalatenschap voort. Deze activiteiten hebben de wereld die we vandaag de dag kennen helpen vormgeven en hebben enkele van de beroemdste figuren uit de zeevarende geschiedenis voortgebracht.

Hoewel deze misdaden nu als illegaal worden beschouwd en zwaar worden bestraft, hebben ze een blijvende stempel gedrukt op de wereldgeschiedenis. Het verschil weten tussen piraten en kapers is essentieel om het zeerecht en de geschiedenis te begrijpen [5].

Laatste gedachten

Hoewel beide termen verwijzen naar mensen die schepen op zee aanvallen, hebben ze heel verschillende motivaties achter hun acties en een enorm verschillende juridische status in de ogen van de wet.

Door het verschil tussen beide te begrijpen, kunnen we de rol die deze twee hebben gespeeld in de maritieme geschiedenis en wetgeving beter begrijpen, evenals de dappere daden van individuen die de volle zee opgingen op zoek naar roem of fortuin, en hoe ze vandaag de dag nog steeds relevant zijn.

Of het nu gaat om een nederige piraat of een nobele kaper, hun voetafdrukken zijn onuitwisbaar. Ze mogen dan weg zijn, maar hun nalatenschap blijft.