Toetanchamon

Er zijn maar weinig farao's die in de opeenvolgende generaties zo tot de verbeelding van het publiek hebben gesproken als de jonge farao Toetanchamon. Sinds Howard Carter in 1922 zijn graftombe ontdekte, is de wereld in de ban van de pracht en de enorme rijkdom van zijn begrafenis. De relatief jonge leeftijd van de farao en het mysterie rond zijn dood hebben samen de fascinatie van de wereld voor koning Toetanchamon, zijn leven en zijn dood aangewakkerd.En dan is er nog de legendarische legende dat degenen die de eeuwige rustplaats van de jongenskoning durfden te schenden een afschuwelijke vloek over zich afriepen.

Aanvankelijk werd farao Toetanchamon vanwege zijn jonge leeftijd afgedaan als een mindere koning. Onlangs is de plaats van de farao in de geschiedenis opnieuw beoordeeld en is zijn nalatenschap opnieuw geëvalueerd. Deze jongen die slechts negen jaar als farao op de troon zat, wordt nu door Egyptologen gezien als iemand die harmonie en stabiliteit heeft teruggebracht in de Egyptische samenleving na de turbulente regering van zijn vader Achnaton.

Inhoudsopgave

Feiten over koning Toetanchamon

• De farao Toetanchamon werd rond 1343 voor Christus geboren.
• Zijn vader was de ketterse farao Achnaton en zijn moeder zou koningin Kiya zijn en zijn grootmoeder koningin Teje, de belangrijkste vrouw van Amenhotep III.
• Oorspronkelijk stond Toetanchamon bekend als Toetanchaten, maar hij veranderde zijn naam toen hij de traditionele religieuze praktijken van Egypte herstelde.
• De naam Toetanchamon betekent "levend beeld van Amon".
• Toetanchamon regeerde negen jaar lang tijdens de Egyptische post-Amarna periode van ca. 1332 tot 1323 v.Chr.
• Toetanchamon besteeg de Egyptische troon toen hij nog maar negen jaar oud was
• Hij stierf op de jonge leeftijd van 18 of 19 jaar in ca. 1323 v.Chr.
• Toet bracht harmonie en stabiliteit terug in de Egyptische samenleving na het turbulente bewind van zijn vader Achnaton.
• De pracht en de enorme rijkdom van de artefacten die werden gevonden in Toetanchamons begrafenis fascineerden de wereld en trekken nog steeds grote mensenmassa's naar het Museum van Egyptische Oudheden in Caïro.
• Uit een geavanceerd medisch onderzoek van de mummie van Toetanchamon bleek dat hij een klompvoet en botproblemen had.
• Vroege Egyptologen wezen op beschadigingen aan Toetanchamons schedel als bewijs dat hij was vermoord
• Recentere evaluaties van de mummie van Toetanchamon toonden aan dat de balsemers deze schade hadden toegebracht toen ze Toetanchamons hersenen verwijderden.
• Andere verwondingen waren het gevolg van de gewelddadige verwijdering van zijn lichaam uit zijn sarcofaag in 1922, toen Toetanchamons hoofd van zijn lichaam werd gescheiden en het skelet fysiek werd losgemaakt van de bodem van de sarcofaag.
• Tot op de dag van vandaag doen verhalen de ronde over een mysterieuze vloek die rust op iedereen die de tombe van Toetanchamon betreedt. Deze vloek wordt toegeschreven aan de dood van bijna twee dozijn mensen die in verband worden gebracht met de ontdekking van zijn prachtige tombe.

Wat zit er in een naam?

Toetanchamon, wat vertaald "levend beeld van [de god] Amun" betekent, stond ook bekend als Toetanchamon. De naam "Koning Toetanchamon" was een uitvinding van de kranten uit die tijd en werd door Hollywood in stand gehouden.

Stamboom

Er zijn aanwijzingen dat Toetanchamon rond 1343 v.Chr. werd geboren. Zijn vader was de ketterse farao Achnaton en zijn moeder zou koningin Kiya zijn, een van de mindere vrouwen van Achnaton en mogelijk zijn zus.

Tegen de tijd dat Toetanchamon werd geboren, bestond de Egyptische beschaving bijna 2000 jaar onafgebroken. Achnaton had deze continuïteit in gevaar gebracht toen hij de oude goden van Egypte afschafte, de tempels sloot, de verering van één enkele god Aton oplegde en de hoofdstad van Egypte verplaatste naar een nieuwe, speciaal gebouwde hoofdstad Amarna. Egyptologen zijn deze periode van de Egyptische geschiedenis gaan aanduiden als het einde vande 18e dynastie als de post-Amarna periode.

Aanvankelijk onderzoek door archeologen naar het leven van Koning Toetanchamon suggereerde dat hij behoorde tot het geslacht van Achnaton. Een referentie die werd ontdekt in de imposante Atentempel in Tell el-Amarna suggereerde Egyptologen dat Toetanchamon naar alle waarschijnlijkheid de zoon was van Achnaton en een van zijn vele vrouwen.

De vooruitgang in de moderne DNA-technologie heeft deze historische gegevens ondersteund. Genetici hebben monsters van de mummie van farao Achnaton getest en vergeleken met monsters van de bewaarde mummie van Toetanchamon. DNA-bewijs bevestigt dat farao Achnaton de vader van Toetanchamon is. Bovendien werd de mummie van een van Achnaton's minderjarige vrouwen, Kiya, in verband gebracht met de mummie van de farao Achnaton.Kiya is nu geaccepteerd als de moeder van Koning Toetanchamon door middel van DNA-testen.

Aanvullende DNA-tests hebben Kiya, ook bekend als de "Jongere Dame", in verband gebracht met farao Amenhotep II en koningin Teje. Er zijn aanwijzingen dat Kiya hun dochter was. Dit betekent ook dat Kiya de zus van Achnaton was. Dit is nog meer bewijs voor de oude Egyptische traditie van huwelijken tussen leden van de koninklijke familie.

Toetanchaten's vrouw Ankhesenpaaten was ongeveer vijf jaar ouder dan Toetanchaten toen ze trouwden. Ze was eerder getrouwd met haar vader en wordt door Egyptologen verondersteld een dochter met hem te hebben gehad. Ankhesenpaaten zou net dertien jaar zijn geweest toen haar halfbroer de troon besteeg. Lady Kiya zou vroeg in Toetanchaten's leven zijn gestorven en hij woonde daarna bij zijn vader.vader, stiefmoeder en talloze halfbroers en -zussen in het paleis in Amarna.

Toen ze Toetanchamons tombe opgroeven, ontdekten Egyptologen een haarlok. Deze werd later gematcht met de grootmoeder van Toetanchamon, koningin Teje, de belangrijkste vrouw van Amenhotep III. Er werden ook twee gemummificeerde foetussen gevonden in de tombe van Toetanchamon. DNA-profilering geeft aan dat dit de overblijfselen waren van de kinderen van Toetanchamon.

Als kind was Toetanchamon getrouwd met Ankhesenamun, zijn halfzuster. Brieven van Ankhesenamun na de dood van koning Toetanchamon bevatten de verklaring "Ik heb geen zoon", wat suggereert dat koning Toetanchamon en zijn vrouw geen overlevende kinderen hadden om zijn geslacht voort te zetten.

De negenjarige regering van Toetanchamon

Bij zijn troonsbestijging in Egypte stond Toetanchamon bekend als Toetanchaten. Hij groeide op in de koninklijke harem van zijn vader en trouwde op jonge leeftijd met diens zus. In die tijd werd zijn vrouw Ankhesenamun Ankhesenpaaten genoemd. Koning Toetanchaton werd op negenjarige leeftijd in Memphis tot farao gekroond. Zijn heerschappij duurde van ca. 1332 tot 1323 voor Christus.

Na de dood van farao Achnaton werd besloten om de religieuze hervormingen van Achnaton terug te draaien en terug te keren naar de oude goden en religieuze praktijken, waarbij Aton en een groot aantal andere godheden werden aanbeden in plaats van Amon alleen. Zowel Toetanchaten als Ankhesenpaaten veranderden hun officiële namen om deze verandering in het religieuze beleid van de staat te weerspiegelen.

Politiek gezien verzoende deze daad het jonge paar effectief met de vastgeroeste krachten van de staat die de gevestigde belangen van de gevestigde religieuze culten vertegenwoordigden. In het bijzonder overbrugde dit de kloof tussen de koninklijke familie en de rijke en invloedrijke cultus van Aton. In het tweede jaar van koning Toet op de troon verplaatste hij de hoofdstad van Egypte van Achnaton terug naar Thebe en verminderde destatus van de staatsgod Aton naar die van een minder belangrijke godheid.

Medische bewijzen en overgeleverde historische verslagen geven aan dat Toetanchamon stierf toen hij 18 of 19 jaar oud was, in slechts zijn negende jaar op de troon. Omdat Koning Toetanchamon nog maar een kind was toen hij gekroond werd en hij maar relatief kort regeerde, gaf een analyse van zijn heerschappij aan dat zijn invloed op de Egyptische cultuur en samenleving gering was. Tijdens zijn heerschappij profiteerde Koning Toetanchamon van de bescherming van drie dominante figuren, deGeneraal Horemheb, Maya de schatbewaarder en Ay de goddelijke vader. Egyptologen geloven dat deze drie mannen veel van de beslissingen van de farao hebben bepaald en het officiële beleid van de farao openlijk hebben beïnvloed.

Zoals te verwachten was, waren de meeste bouwprojecten die in opdracht van koning Toetanchamon werden uitgevoerd, bij zijn dood nog niet voltooid. Latere farao's hadden de taak om de toevoegingen aan de tempels en heiligdommen te voltooien die door Toetanchamon waren besteld en vervingen zijn naam door hun eigen cartouches. Een deel van de Luxortempel in Thebe bestaat uit bouwwerkzaamheden die tijdens de regering van Toetanchamon werden gestart, maar draagt de naam Horemheb.naam en titel, hoewel de naam van Toetanchamon in sommige delen nog steeds duidelijk zichtbaar is.

De zoektocht naar Toetanchamons graf KV62

Aan het begin van de 20e eeuw hadden archeologen 61 tombes ontdekt in de Vallei der Koningen buiten Thebe. Hun opgravingen leverden tombes op met uitgebreide muurinscripties en kleurrijke schilderingen, sarcofagen, doodskisten en een groot aantal grafgiften en begrafenisartikelen. De populaire opinie was dat dit gebied volledig was uitgegraven door concurrerende expedities van archeologen, amateurhistorici en hunrijke heren investeerders. Er werden geen belangrijke ontdekkingen gedaan en andere archeologen trokken verder naar alternatieve locaties.

In de overgeleverde historische documenten uit de tijd van koning Toetanchamon werd de locatie van zijn graf niet genoemd. Hoewel archeologen in de graven van anderen verschillende prikkelende aanwijzingen vonden die erop wezen dat Toetanchamon inderdaad in de Vallei der Koningen begraven was, werd er niets gevonden dat een locatie kon bevestigen. Edward Aryton en Theodore Davis groeven drie artefacten op die naar de locatie van Toetanchamon verwezenin de Vallei der Koningen tijdens verschillende opgravingen die plaatsvonden van 1905 tot 1908. Howard Carter legde deze schaarse aanwijzingen bij elkaar terwijl hij op zoek ging naar de ongrijpbare farao. Een belangrijk onderdeel van Carter's deductieve redenering was dat Toetanchamon zich inspande om de traditionele religieuze praktijken van Egypte te herstellen. Carter interpreteerde dit beleid als verder bewijs dat Toetanchamons graftombe wachtte om ontdekt te worden.ontdekt in de Vallei der Koningen.

Na zes jaar van vruchteloze opgravingen in zijn zoektocht naar de ongrijpbare farao, die de inzet van Lord Carnarvon Carters sponsor zwaar op de proef stelde, deed Carter een van de rijkste en belangrijkste archeologische ontdekkingen aller tijden.

Prachtige dingen

In november 1922 kreeg Howard Carter zijn laatste kans om de graftombe van koning Toetanchamon te ontdekken. Slechts vier dagen voor zijn laatste opgraving verplaatste Carter zijn team naar de basis van de tombe van Ramesses VI. De opgravers legden 16 treden bloot die naar een opnieuw verzegelde deuropening leidden. Carter was overtuigd van de identiteit van de eigenaar van de tombe die hij op het punt stond te betreden. De naam van koning Toet stond overal op de ingang.

Het opnieuw verzegelen van de tombe wees erop dat de tombe in de oudheid was overvallen door grafrovers. Details die in het interieur van de tombe werden gevonden, toonden aan dat Egyptische autoriteiten de tombe waren binnengegaan en deze weer in orde hadden gebracht voordat ze de tombe opnieuw verzegelden. Na deze inval was de tombe duizenden jaren lang onaangeroerd gebleven. Bij het openen van de tombe vroeg Lord Carnarvon aan Carter of hij iets kon zien.Carter's antwoord "Yes, wonderful things" is de geschiedenis ingegaan.

Na zich methodisch een weg te hebben gebaand door een duizelingwekkende hoeveelheid kostbare grafgiften, betraden Carter en zijn team de voorkamer van de tombe. Hier bewaakten twee levensgrote houten standbeelden van koning Toetanchamon zijn grafkamer. Binnen ontdekten ze de eerste intacte koninklijke begrafenis die ooit door Egyptologen was opgegraven.

De prachtige sarcofaag en mummie van Toetanchamon

Vier prachtig vergulde, ingewikkeld versierde grafheiligdommen beschermden de mummie van koning Toetanchamon. Deze heiligdommen waren ontworpen om de stenen sarcofaag van Toetanchamon te beschermen. In de sarcofaag werden drie doodskisten ontdekt. De twee buitenste doodskisten waren prachtig verguld, terwijl de binnenste kist van goud was gemaakt. Binnenin lag Toetanchamons mummie bedekt met een adembenemende doodmasker van goud, beschermende amuletten en sierlijke sieraden.

Het verbazingwekkende dodenmasker zelf weegt iets meer dan 10 kilo en beeldt Toetanchamon af als een god. Toetanchamon wiegt de symbolen van de koninklijke heerschappij over de twee koninkrijken van Egypte, de kromstaf en de vlegel, samen met de nemes hoofdtooi en de baard die Toetanchamon verbinden met de god Osiris, Egyptische god van het leven, de dood en het hiernamaals. Het masker is bezet met kostbare lapis lazuli, gekleurd glas, turkooisInlegwerk van kwarts werd gebruikt voor de ogen en obsidiaan voor de pupillen. Op de rug en schouders van het masker staan inscripties van goden en godinnen en krachtige spreuken uit het Dodenboek, de oude Egyptische gids voor de reis van de ziel in het hiernamaals. Deze zijn gerangschikt op twee horizontale en tien verticale lijnen.

Het mysterie van de dood van koning Toetanchamon

Toen de mummie van koning Toetanchamon voor het eerst werd ontdekt, vonden archeologen bewijs van trauma aan zijn lichaam. Het historische mysterie rond de dood van koning Toetanchamon ontketende talloze theorieën over moord en paleisintriges binnen de Egyptische koninklijke familie. Hoe stierf Toetanchamon? Werd Toetanchamon vermoord? Zo ja, wie was de hoofdverdachte voor de moord?

De eerste onderzoeken door een team onder leiding van Dr. Douglas Derry en Howard Carter konden geen duidelijke doodsoorzaak aanwijzen. Historisch gezien namen veel Egyptologen aan dat zijn dood het gevolg was van een val van een strijdwagen of een soortgelijk ongeluk. Andere, meer recente medische onderzoeken trekken deze theorie in twijfel.

Vroege egyptologen wezen op beschadigingen aan Toetanchamons schedel als bewijs dat hij was vermoord. De meer recente evaluatie van Toetanchamons mummie onthulde echter dat de balsemers deze schade hadden toegebracht toen ze Toetanchamons hersenen verwijderden. Op dezelfde manier waren de verwondingen aan zijn lichaam het gevolg van de gewelddadige verwijdering uit zijn sarcofaag tijdens de opgraving in 1922, toen Toetanchamons hoofd werd gescheiden van zijn hoofd.De hars die gebruikt werd om de mummie te conserveren, zorgde ervoor dat de mummie aan de bodem van de sarcofaag bleef kleven.

Deze medische onderzoeken hebben aangetoond dat de gezondheid van koning Toetanchamon tijdens zijn leven nooit goed was geweest. Scans toonden aan dat Toetanchamon leed aan een klompvoet, gecompliceerd door een botafwijking waarvoor hij een wandelstok nodig had om te kunnen lopen. Dit kan de 139 gouden, zilveren, ivoren en ebbenhouten wandelstokken verklaren die in zijn graftombe zijn ontdekt. Toetanchamon had ook last van malaria.

Koning Toetanchamon voorbereiden op het hiernamaals

Toetanchamons status als Egyptische farao vereiste een zeer uitgebreid balsemproces. Onderzoekers schatten dat het balsemen plaatsvond tussen februari en april na zijn dood en dat het enkele weken duurde voordat het klaar was. Balsemers verwijderden de interne organen van koning Toetanchamon, die werden bewaard en in albasten Canopische potten werden geplaatst om in zijn tombe te worden begraven.

Zijn lichaam werd vervolgens gedroogd met natron. Zijn balsemers behandelden het vervolgens met een duur mengsel van kruiden, zalf en hars. Het lichaam van de farao werd vervolgens bedekt met fijn linnen, zowel om zijn lichaamsvorm te behouden ter voorbereiding op de reis naar het hiernamaals als om het te bewaren zodat de ziel er elke avond naar kon terugkeren.

Archeologen ontdekten resten van het balsemproces in de buurt van het graf van Toetanchamon. Dit was de gewoonte van de oude Egyptenaren die geloofden dat alle sporen van het gebalsemde lichaam bewaard moesten blijven en mee begraven moesten worden.

In de graftombe werden watervaten gevonden die gewoonlijk gebruikt werden tijdens zuiverende begrafenisrituelen. Sommige van deze vaten zijn delicaat en broos. In de tombe van Toetanchamon werden ook verschillende kommen, borden en schalen gevonden die ooit offers van eten en drinken bevatten.

De tombe van koning Toet was bedekt met uitgebreide muurschilderingen en ingericht met sierlijke voorwerpen, waaronder strijdwagens en prachtige gouden sieraden en slippers. Dit waren de alledaagse voorwerpen die koning Toet naar verwachting in het hiernamaals zou gebruiken. Naast de waardevolle funeraire voorwerpen waren er zeer goed bewaard gebleven resten van stremsel, blauwe korenbloemen, picris en olijftakken. Dit waren decoratieve planten inhet oude Egypte.

De schatten van koning Toetanchamon

De begrafenis van de jonge farao bevatte een fenomenale schat van meer dan 3000 afzonderlijke artefacten, waarvan het merendeel gemaakt was van puur goud. Alleen al de grafkamer van koning Toetanchamon bevatte zijn meervoudige gouden doodskisten en zijn prachtige gouden dodenmasker. In een nabijgelegen schatkamer, bewaakt door een imposante figuur van Anubis, de god van de mummificatie en het hiernamaals, bevond zich een gouden schrijn...de Canopische kruiken met de bewaard gebleven inwendige organen van koning Toetanchamon, prachtige kisten met juwelen, sierlijke voorbeelden van persoonlijke juwelen en modelboten.

Al met al kostte het tien jaar om het enorme aantal grafvoorwerpen nauwgezet te catalogiseren. Uit verdere analyse bleek dat Toetanchamons tombe haastig was geprepareerd en een aanzienlijk kleinere ruimte in beslag nam dan gebruikelijk gezien de omvang van zijn schatten. De tombe van koning Toetanchamon was een bescheiden 3,8 meter hoog, 7,8 meter breed en 30 meter lang. De voorkamer was in totaalchaos. ontmantelde strijdwagens en gouden meubels werden lukraak opgestapeld in het gebied. extra meubels samen met potten met voedsel, wijnolie en zalven werden opgeslagen in het bijgebouw van Toetanchamon.

Oude pogingen tot grafroof, een snelle begrafenis en de compacte kamers helpen de chaotische situatie in de tombe te verklaren. Egyptologen vermoeden dat de farao Ay, de vervanger van koning Toet, de begrafenis van Toet heeft versneld om zijn overgang naar farao te vergemakkelijken.

Egyptologen geloven dat de Egyptische priesters Toetanchamon in hun haast hebben begraven voordat de verf op de muren van zijn tombe tijd had om te drogen. Wetenschappers ontdekten microbiële groei op de muren van de tombe. Dit duidt erop dat de verf nog nat was toen de tombe eindelijk werd verzegeld. Deze microbiële groei vormde donkere vlekken op de beschilderde muren van de tombe. Dit is nog een uniek aspect van koning Toetanchamon.De tombe van Toet.

De vloek van koning Toetanchamon

De krantengekte rond de ontdekking van de overvloedige begrafenisschatten van koning Toetanchamon kwam in de verbeelding van de populaire pers samen met het romantische idee van een knappe jonge koning die een vroegtijdige dood stierf en een reeks gebeurtenissen die volgden op de ontdekking van zijn graftombe. Wervelende speculaties en Egyptmania creëerden de legende van een koninklijke vloek over iedereen die het graf van Toetanchamon binnenging. Tot ditIn de populaire cultuur wordt erop gehamerd dat wie in contact komt met de tombe van Toet, zal sterven.

De legende van de vloek begon met de dood van Lord Carnarvon door een muggenbeet vijf maanden na de ontdekking van de tombe. Krantenberichten beweerden dat op het precieze moment van de dood van Carnarvon alle lichten in Caïro uitgingen. Andere berichten zeggen dat de geliefde jachthond van Lord Carnarvon huilde en dood neerviel in Engeland op hetzelfde moment dat zijn meester stierf. Vóór de ontdekking van KingIn de tombe van Toetanchamon werden mummies niet als vervloekt beschouwd, maar als magische entiteiten.

Reflecteren op het verleden

Koning Toetanchamon leefde en regeerde maar kort, maar na zijn dood sprak hij tot de verbeelding van miljoenen mensen door de pracht en praal van zijn weelderige begrafenis, terwijl een groot aantal sterfgevallen onder degenen die zijn tombe ontdekten de legende van de vloek van de mummie voortbracht, die sindsdien Hollywood in vervoering heeft gebracht.

Afbeelding met kopregel met dank aan: Steve Evans [CC BY 2.0], via Wikimedia Commons