Wat was het eerste schrijfsysteem?

Wat was het eerste schrijfsysteem?
David Meyer

Geschreven taal is niets anders dan de fysieke manifestatie van gesproken taal. Aangenomen wordt dat homo sapiens ongeveer 50.000 jaar geleden zijn eerste taal ontwikkelde[1]. Mensen hebben schilderijen van Cro-Magnons in grotten gevonden, waarop concepten van het dagelijks leven te zien zijn.

Veel van deze schilderijen lijken een verhaal te vertellen, zoals een jachtexpeditie, in plaats van eenvoudige tekeningen van mensen en dieren. We kunnen het echter geen schrijfsysteem noemen omdat er geen schrift in deze schilderijen is geschreven.

Het allereerste schrift, het spijkerschrift, werd ontwikkeld door de oude Mesopotamiërs.

>

Het oudst bekende schrijfsysteem

Volgens moderne bevindingen [2] was het oude Mesopotamië de eerste beschaving die het eerste schrijfsysteem ontwikkelde. De geschiedenis vertelt ons dat de oude Egyptenaren, Chinezen en Meso-Amerikanen ook volledige schrijfsystemen ontwikkelden.

  • Mesopotamië: Inwoners van Sumerië (het huidige Irak) in het zuiden van Mesopotamië vonden het eerste schrift, het spijkerschrift, uit in 3500 tot 3000 voor Christus.

  • Egypte: De Egyptenaren ontwikkelden hun schrift in 3250 v. Chr., vergelijkbaar met dat van de Sumeriërs. De Egyptenaren maakten het echter complexer door logogrammen toe te voegen [3].

  • China: Chinezen ontwikkelden een volledig operationeel schrijfsysteem in 1300 voor Christus in de late Shang-dynastie [4].

  • Meso-Amerika: Schrijven komt ook voor in de historische bewijzen van Meso-Amerika van 900 tot 600 voor Christus [5].

Hoewel het mogelijk is dat het eerste schrijfsysteem het centrale punt was van waaruit het schrift zich verspreidde, is er geen historisch bewijs dat de connectie tussen deze vroege schrijfsystemen aantoont.

Daarnaast zijn er ook veel andere plaatsen in verschillende delen van de wereld, zoals Rapa Nui en de Indus riviervallei, waar mensen vroeger een soort schrift hadden, maar dat nog steeds niet ontcijferd is.

Mesopotamisch Schrijfsysteem

Zoals gezegd was het spijkerschrift het eerste schrijfsysteem dat werd ontwikkeld in de Sumerische regio van Mesopotamië. De vroegste vorm was meer een pictografisch schrift, waarbij kleitabletten met gegraveerde symbolen werden gebruikt.

Een grote spijkerschrift inscriptie van Xerxes de Grote op de kliffen onder Van kasteel

Bjørn Christian Tørrissen, CC BY-SA 3.0, via Wikimedia Commons

Maar dit picturale schrift veranderde geleidelijk in een complexer fonetisch schrift met een ingewikkeld systeem van symbolen, lettergrepen en tekens die de klanken van het Soemerisch en andere talen vertegenwoordigden.

Aan het begin van het 3e millennium voor Christus begonnen de Soemeriërs rieten stiften te gebruiken om wigvormige tekens op natte klei te maken, wat nu spijkerschrift wordt genoemd.

Zie ook: Top 15 Vertrouwenssymbolen met Betekenissen

Ontwikkeling van het spijkerschrift

In de daaropvolgende 600 jaar stabiliseerde het spijkerschrift zich en onderging het vele veranderingen. Symbolen werden vereenvoudigd, krommingen werden geëlimineerd en de directe link tussen het uiterlijk van voorwerpen en hun bijbehorende pictogrammen ging verloren.

Het is belangrijk om op te merken dat de pictografische taalvorm van de Sumeriërs aanvankelijk van boven naar beneden werd geschreven. Men begon het spijkerschrift echter van links naar rechts te schrijven en te lezen.

Uiteindelijk viel de koning van de Akkadiërs, Sargon, Sumerië aan en versloeg de Sumeriërs in 2340 v. Chr. Tegen die tijd hadden de mensen het spijkerschrift al tweetalig gebruikt om ook Akkadisch te schrijven.

Zie ook: De symboliek van licht (top 6 betekenissen)

Sargon was een machtige koning, waardoor hij een groot rijk kon stichten dat zich uitstrekte van het huidige Libanon tot aan de Perzische Golf (volgens een hedendaagse kaart).

Als gevolg hiervan begonnen maar liefst 15 talen, waaronder het Akkadisch, het Hurrisch en het Hettitisch, de karakters en symbolen van het spijkerschrift te gebruiken. Door deze vooruitgang bleef het Soemerisch de leertaal van die regio tot 200 voor Christus.

Het spijkerschrift verouderde echter de Soemerische taal en bleef dienst doen als schrijfsysteem voor andere talen. Het laatst bekende voorbeeld van een document geschreven in het spijkerschrift is de astronomische tekst uit 75 na Christus [6].

Wie schreef spijkerschrift?

Mesopotamiërs hadden vroeger professionele schrijvers, die schriftgeleerden of tabletschrijvers werden genoemd. Ze werden opgeleid in de kunst van het spijkerschrift en leerden honderden verschillende tekens en symbolen. De meesten van hen waren mannen, maar sommige vrouwen konden ook schriftgeleerden worden.

Schriftgeleerden waren verantwoordelijk voor het vastleggen van een breed scala aan informatie, waaronder juridische documenten, religieuze teksten en verslagen van het dagelijks leven. Ze waren ook verantwoordelijk voor het bijhouden van handel en financiële transacties en het vastleggen van astronomische waarnemingen en andere wetenschappelijke kennis.

Het leren van spijkerschrift was een langzaam en moeilijk proces en schriftgeleerden moesten veel tekens, symbolen, teksten en sjablonen in verschillende talen uit hun hoofd leren.

Hoe het spijkerschrift werd ontcijferd

De ontcijfering van het spijkerschrift begon in de 18e eeuw. Europese geleerden gingen in die tijd op zoek naar bewijzen voor de gebeurtenissen en plaatsen die in de Bijbel worden genoemd. Ze bezochten het oude Nabije Oosten en ontdekten veel oude artefacten, waaronder kleitabletten bedekt met spijkerschrift.

Het ontcijferen van deze tabletten was een uitdagend proces, maar geleidelijk aan werden de spijkerschrifttekens die verschillende talen voorstelden ontcijferd.

Dit werd bevestigd in 1857 toen vier geleerden in staat waren om onafhankelijk van elkaar een kleiregister over de militaire prestaties en jachtprestaties van koning Tiglath-pileser I te vertalen [7].

De geleerden, waaronder William H. Fox Talbot, Julius Oppert, Edward Hincks en Henry Creswicke Rawlinson, vertaalden de plaat onafhankelijk van elkaar en alle vertalingen kwamen in grote lijnen met elkaar overeen.

Dankzij de succesvolle ontcijfering van het spijkerschrift zijn we veel meer te weten gekomen over de geschiedenis en cultuur van het oude Mesopotamië, waaronder handel, bestuur en grote literaire werken.

De studie van het spijkerschrift gaat vandaag de dag nog steeds door, omdat er nog steeds elementen zijn die niet volledig worden begrepen.

Egyptisch Schrijfsysteem

Stele van Minnakht (ca. 1321 v.Chr.)

Louvre Museum, CC BY-SA 3.0, via Wikimedia Commons

De grootschalige gegraveerde rituele scènes die in de vorm van rotskunst in El-Khawy zijn gevonden, hebben de datum van de uitvinding van het schrift in Egypte naar achteren geschoven. Men denkt dat deze rotskunst in 3250 v. Chr. is gemaakt [8] en unieke kenmerken vertoont die lijken op de vroege hiërogliefen.

Na 3200 v.Chr. begonnen Egyptenaren hiërogliefen te graveren op kleine ivoren tabletten. Deze tabletten werden gebruikt in graven in Abydos in het graf van de heerser van Boven-Egypte, de predynastische koning Schorpioen.

Het is belangrijk om op te merken dat de allereerste vorm van schrijven met inkt ook in Egypte is gevonden. Volgens de History of Pencils gebruikten ze rietpennen om op papyrus te schrijven [9].

Chinees Schrijfsysteem

De vroegste vormen van het Chinese schrift werden ongeveer 310 mijl van het huidige Beijing gevonden, op een zijrivier van de Gele Rivier. Dit gebied staat nu bekend als Anyang en het is de plaats waar de koningen van de late Shang-dynastie hun hoofdstad stichtten.

Chinese kalligrafie geschreven door de dichter Wang Xizhi (王羲之) van de Jin-dynastie.

中文:王獻之Engels: Wang Xianzhi(344-386), Publiek domein, via Wikimedia Commons

De oude Chinezen voerden op deze plek waarzeggerituelen uit met behulp van de botten van verschillende dieren. Eeuwenlang vonden boeren in deze regio deze botten en verkochten ze als drakenbotten aan experts in traditionele Chinese geneeskunde.

Echter, in 1899 onderzocht Wang Yirong, een geleerde en politicus, enkele van deze botten en herkende de karakters die erop waren gegraveerd om hun betekenis te realiseren. Ze laten een volledig ontwikkeld en complex schriftsysteem zien, dat de Chinezen niet alleen gebruikten voor communicatie maar ook om hun dagelijkse levensgebeurtenissen vast te leggen.

De meeste botten die in de 19e en 20e eeuw in Anyang zijn gevonden, zijn plastrons van schildpadden en schouderbladen van ossen.

Chinezen hebben tot nu toe meer dan 150.000 [10] van deze botten gevonden en hebben meer dan 4.500 verschillende karakters gedocumenteerd. Hoewel de meeste van deze karakters onontcijferd blijven, worden sommige gebruikt in de hedendaagse Chinese taal, maar hun vorm en functie zijn aanzienlijk geëvolueerd.

Meso-Amerikaans Schrift

Uit recente ontdekkingen blijkt dat de prekoloniale Meso-Amerikanen rond 900 v. Chr. een schrijfsysteem gebruikten. Er waren twee verschillende schrijfsystemen die de mensen in dit gebied gebruikten.

Gesloten systeem

Het was gebonden aan de grammaticale en klankstructuren van een bepaalde taal en werd gebruikt door specifieke taalgemeenschappen, en werkte vergelijkbaar met het hedendaagse schrijfsysteem. Voorbeelden van het gesloten systeem zijn te vinden in de Maya beschaving [11].

Maya-tekens uit de klassieke periode in stucwerk in het Museo de sitio in Palenque, Mexico

User:Kwamikagami, Publiek domein, via Wikimedia Commons

Open systeem

Het open systeem was daarentegen niet gebonden aan de grammaticale en klankstructuren van een specifieke taal, omdat het werd gebruikt als een middel om tekst vast te leggen.

Het diende als geheugensteun om lezers door tekstverhalen te leiden zonder afhankelijk te zijn van de taalkennis van het publiek. Het open schrift werd veel gebruikt door Mexicaanse gemeenschappen in centraal Mexico, zoals de Azteken.

Mayakunstenaars of schriftgeleerden, die deze systemen gebruikten, waren meestal de jongere zonen van de koninklijke familie.

De hoogste scribale positie in die tijd stond bekend als de Bewaarders van de Heilige Boeken. Mensen met deze rang dienden als astronomen, ceremoniemeesters, huwelijksschikkers, tribuutschrijvers, genealogen, historici en bibliothecarissen.

Het is belangrijk om te weten dat er slechts vier Mayateksten uit het prekoloniale tijdperk en minder dan 20 uit de hele regio bewaard zijn gebleven. Deze schriften werden geschreven op boombast en hertenhuid, waarbij het schrijfoppervlak werd bedekt met gesso of gepolijste kalkpasta.

Laatste woorden

Het spijkerschrift wordt beschouwd als het oudst bekende schrift. Het werd ontwikkeld door de Soemeriërs in het oude Mesopotamië en werd gebruikt om een breed scala aan informatie vast te leggen, waaronder juridische documenten, religieuze teksten en verslagen van het dagelijks leven.

Het was een complex systeem van schrijven en werd overgenomen door verschillende andere gemeenschappen in de regio, waaronder Akkadisch, Hurrisch en Hettitisch. Hoewel spijkerschrift vandaag de dag niet meer gebruikt wordt, blijft het een belangrijk onderdeel van de menselijke geschiedenis.

Naast het spijkerschrift van de Sumeriërs ontwikkelden ook veel andere beschavingen hun eigen schrift, waaronder Egyptenaren, Chinezen en Meso-Amerikanen.




David Meyer
David Meyer
Jeremy Cruz, een gepassioneerd historicus en docent, is de creatieve geest achter de boeiende blog voor liefhebbers van geschiedenis, docenten en hun studenten. Met een diepgewortelde liefde voor het verleden en een niet-aflatende toewijding aan het verspreiden van historische kennis, heeft Jeremy zichzelf gevestigd als een betrouwbare bron van informatie en inspiratie.Jeremy's reis naar de wereld van de geschiedenis begon tijdens zijn jeugd, toen hij gretig elk geschiedenisboek verslond dat hij te pakken kon krijgen. Gefascineerd door de verhalen van oude beschavingen, cruciale momenten in de tijd en de individuen die onze wereld hebben gevormd, wist hij al op jonge leeftijd dat hij deze passie met anderen wilde delen.Na het voltooien van zijn formele opleiding geschiedenis, begon Jeremy aan een carrière als leraar die meer dan tien jaar duurde. Zijn toewijding om de liefde voor geschiedenis bij zijn studenten te koesteren was onwrikbaar en hij zocht voortdurend naar innovatieve manieren om jonge geesten te boeien en te boeien. Hij herkende het potentieel van technologie als een krachtig educatief hulpmiddel en richtte zijn aandacht op het digitale domein en creëerde zijn invloedrijke geschiedenisblog.Jeremy's blog getuigt van zijn toewijding om geschiedenis voor iedereen toegankelijk en boeiend te maken. Door zijn welsprekende schrijven, nauwgezet onderzoek en levendige verhalen, blaast hij leven in de gebeurtenissen uit het verleden, waardoor lezers het gevoel krijgen alsof ze getuige zijn van de geschiedenis die zich ontvouwt voordathun ogen. Of het nu gaat om een ​​zelden bekende anekdote, een diepgaande analyse van een belangrijke historische gebeurtenis of een verkenning van de levens van invloedrijke figuren, zijn boeiende verhalen hebben een toegewijde aanhang gekregen.Naast zijn blog is Jeremy ook actief betrokken bij verschillende inspanningen voor historisch behoud, waarbij hij nauw samenwerkt met musea en lokale historische verenigingen om ervoor te zorgen dat de verhalen uit ons verleden worden beschermd voor toekomstige generaties. Bekend om zijn dynamische spreekbeurten en workshops voor collega-docenten, streeft hij er voortdurend naar anderen te inspireren om dieper in het rijke tapijt van de geschiedenis te duiken.De blog van Jeremy Cruz getuigt van zijn niet-aflatende toewijding om geschiedenis toegankelijk, boeiend en relevant te maken in de snelle wereld van vandaag. Met zijn griezelige vermogen om lezers mee te nemen naar het hart van historische momenten, blijft hij liefde voor het verleden koesteren bij geschiedenisliefhebbers, leraren en hun enthousiaste studenten.