İçindekiler
Yapay ışık yaratabilmek insanoğlunun en büyük başarılarından biriydi. Taş devrinde ateş kazara yaratıldığında, atalarımız yemek pişirmek için bir ısı kaynağından çok daha fazlasını elde etmiş oldular.
Elektriğin gelişmesiyle birlikte ışığın yaratılması daha da kolaylaştı ve bugün onu doğal kabul ediyoruz.
Ancak ışık her zaman bu kadar kolay ulaşılabilir değildi. Dünyanın dört bir yanındaki toplumlar için mistik ve neredeyse Tanrısal bir öneme sahipti. Birçok farklı nedenden dolayı bir sembol olarak kullanıldı. Bu yazıda, sembolizmine dalıyoruz.
Işık şunları sembolize eder: tanrısallığın, yaşamın, pozitifliğin, kutlamanın, rehberliğin ve bilgi kaynağının işareti
İçindekiler
1. Tanrısallığın Bir İşareti
![](/wp-content/uploads/ancient-history/143/lsxngyvfw1.jpg)
Işığın neredeyse tüm toplumlarda ortak olan bir özelliği, dine dahil edilmesi ve Yüksek Gücün bir niteliği olarak görülmesidir. Geçmişteki toplumların ya ışığa adanmış bir Tanrısı ya da güneş veya ateş gibi bir tür ışık kaynağını yöneten bir Tanrısı vardı.
Birçok din Tanrı'nın kendisini bir ışık kaynağı ya da yol gösterici ışık olarak görür. Tanrı'yla yakından ilişkili olan peygamberler, melekler ve diğer yaratıklar da ışık yayan ya da kendileri ışık olan varlıklar olarak anlaşılır ve tasvir edilir.
Tanrısallığı andırır - ışığı takip etmek Tanrı'nın tavsiye ettiği yolu takip etmek olarak kabul edilir.
Neredeyse tüm toplumlarda ışık ve ışığın varlığı daha yüksek bir güçle ilişkilendirilmiştir. Nispeten yakın geçmişteki toplumlarda bile karanlık, iyinin ya da pozitifliğin yokluğu olarak görülmüştür; örneğin Roma İmparatorluğu'nun çöküşünden sonra Avrupa'da yaşanan Karanlık Çağ'da.
2. Yaşamı Temsil Eder
Modern bilime göre var olan her şey Büyük Patlama ve onu takip eden uzun evrim zinciri sayesinde meydana gelmiştir. Ancak bu ilk patlama, dalgaları bugün hala genişlemekte olan inanılmaz miktarda ışık yaratmıştır.
Çeşitli dinlerde ışığın yaşamın başlangıç noktasını yansıttığını görüyoruz. Örneğin Hıristiyanlıkta Tanrı ilk olarak ışığı yaratmış ve bunu diğer tüm yaşam formları için temel olarak kullanmıştır.
Fiziksel dünyada ışık yaşamın vazgeçilmez bir bileşenidir. Bitkiler tüm besin zincirinin temelini oluşturur ve onları hayatta tutan temel süreç olan fotosentez için ışığa ihtiyaç duyarlar. Bu şekilde, güneşin ve sağladığı ışığın gezegenimizdeki tüm yaşam formlarına hayat verdiğini ve onları beslediğini söyleyebiliriz.
Yapay ışığın olmadığı eski zamanlarda her şey gündüz yapılmak zorundaydı. Güneş batar batmaz, kişinin kaldığı yere çekilme ve bir sonraki güneş doğana kadar kendini güvende tutma zamanıydı. Bu nedenle ışık, tehlikeyi uzak tutan ve yaşamın verilmesine / sürdürülmesine yardımcı olan bir güç alanıydı.
3. Pozitifliğin Sembolü
![](/wp-content/uploads/ancient-history/143/lsxngyvfw1-1.jpg)
Birçok din ve kültürde ışık iyi enerji olarak görülürken, karanlık olumsuzlukla ilişkilendirilir. İnsanlar birinin 'ışığı bulduğunu' söylediğinde, bu kişinin doğru yolu ya da bir şeyi yapmanın daha iyi yolunu bulduğunu ifade etmek içindir.
Aynı zamanda açıklık, doğruluk ve şeffaflığa da işaret eder. Her şey ışık altında açıkça görülebilir ve açık, şeffaf ve net olmak toplumumuzda iyi özellikler olarak görülür.
Çin kültüründe Yin ve Yang sembolü ışığın pozitif, karanlığın ise negatif bir güç olduğunu gösteren harika bir örnektir.
4. Kutlama
Işık aynı zamanda kutlamalarda ve festivallerde de önemli bir rol oynar - modern çağda bile Diwali, Hanuka, Fener Festivali, Loy Krathong gibi festivaller ve diğer birçok festivalde ışık ön plandadır.
Yılbaşı gecesi veya Bağımsızlık Günü'nde insanlar havai fişeklerle kutlama yapar ve evlerini ulusal renkleriyle süslerler.
Hıristiyanlıkta Noel kutlamaları, Noel ağacı ışıklandırılmadan tamamlanamaz. [3] Hıristiyanlar ayrıca İsa'nın 'dünyanın ışığı' olduğuna inanırlar.
Işık kutlamaya işaret eder çünkü ışık olmadan renkler var olmaz ve sadece karanlık vardır ve koyu renkler çoğu toplumda pek şenlikli değildir.
Işık olmasaydı bu kutlamalar da olmazdı. Işığın varlığı mutluluk, pozitiflik, topluluk ve umut duygularını çağrıştırır.
5. Rehberlik
![](/wp-content/uploads/ancient-history/143/lsxngyvfw1.png)
Işık genellikle dini ve ruhani bağlamda yol gösterici bir ilke olarak görülür. Aslında, inananlar ve inanç öğrencileri ışığa, öngörülen yola 'doğru' çalışırlar. Yüksek güçlerden gelen rehberlik, aksi takdirde karanlık bir dünyada ışık olarak kabul edilir.
Bilgiye ışık olarak baktığımızda, onun bizi daha iyi bilgilendirmek ve arzuladığımız hedeflere - ister bir iş, ister okul ya da dini bir başarı - ulaşmamızda bize rehberlik etmek için burada olduğunu anlarız.
Fiziksel anlamda, yön duygusu edinmek ve kendimizi hedefimize yönlendirmek için ışığı kullanırız. Geçmişte insanlar güneş saatleri aracılığıyla zamanı söylemek için güneşin ışığını, doğuyu batıdan ayırmak için güneşin konumunu ve dünya üzerinde yollarını bulmak için gece gökyüzündeki parlak yıldızları kullandılar.
Ayrıca bakınız: Gılgamış Gerçek miydi?Benzer şekilde, günümüzde şehirlerimizi ve kasabalarımızı aydınlatmak için ışıklar kullanıyoruz, araçlarda geceleri görmek için ışıklar var ve hatta insanlara düşük ışık koşullarında görünürlük sağlamak için sofistike sistemler kullanan gece görüşüne sahibiz.
6. Bir Bilgi Kaynağı
Günümüzde teknolojinin ilerlemesiyle birlikte, kolay erişilebilir eğitime ve sayısız bilgi kaynağına sahibiz. Ancak geçmişte bilgiye ulaşmak zordu ve bilgiye sahip olanlar da bunu kabileleri dışında kimseyle paylaşmak istemiyordu.
Yeterli bilgi olmadan yolunuzu bulmanız mümkün değildir (başka bir deyişle, bırakın ışık size yol göstersin).
Bu anlamda, bilginin kendisi yol gösterici bir güç olduğundan, ışık bilgi anlamına gelir. Kütüphaneler, okullar ve eğitim kurumları genellikle "ışık kaynakları" olarak adlandırılır. "Aydınlanma" terimi bile "ışığa" erişerek daha yüksek bir anlayış seviyesine ulaşan birine atıfta bulunur. Işık hem bilgiyi hem de bilgeliği sembolize eder.
Ayrıca bakınız: Yaz Sembolizmini Keşfetmek (En İyi 13 Anlam)Sonuç
Işık, zamanın başlangıcından bu yana dünya çapındaki dinlerde ve kültürlerde önemli bir konuma sahip olmuştur.
Yıllar içinde iyilik ve bilgelik ile eş anlamlı hale gelirken, karanlık kötülük ve bilgi eksikliği ile eş anlamlı hale gelmiştir. Işık, bugüne kadar umut ve pozitifliğin sembolü olarak anılmış ve meşale taşıyıcısı iyi haberlerin taşıyıcısı olarak görülmüştür.