Jakiej broni używali samurajowie?

Przez znaczną część historii Japonii, kraj był niszczony przez wojny klanów rywalizujących o sprawność i siłę militarną. W rezultacie pojawiła się klasa wojowników, którzy pełnili służbę wojskową, aby uzasadnić potrzebę wyszkolonych profesjonalistów.

Ci elitarni wojownicy zostali obdarzeni ostrymi mieczami, aby chronić naród przed najeźdźcami. Wiele osób jest ciekawych broni używanej przez samurajów na japońskim polu bitwy.

Głównymi broniami używanymi przez samurajów były: miecz Katana, miecz Wakizashi, nóż Tanto, długi łuk Yumi i broń drzewcowa Naginata.

W tym artykule omówimy główne bronie używane przez nich do taktycznego zadawania ciosów przeciwnikom.

Honor broni

Felice Beato, domena publiczna, za pośrednictwem Wikimedia Commons

Zanim przejdziemy do zawiłych szczegółów uzbrojenia samuraja, musimy najpierw zrozumieć stopień honoru i dumy związany z tym tytułem. Wojownicy samurajscy okazywali swój honor poprzez broń i wyposażenie.

W okresie średniowiecza byli oni istotną częścią japońskich armii ze względu na ich sprawność wojskową i niesamowite umiejętności. Koncepcja Bushido - Drogi Wojownika - podkreślała zasady honoru i wolności od śmierci [1]. Ponieważ samurajowie wpoili sobie ducha Bushido, zawsze walczyli bez strachu i akceptowali porażkę w obliczu śmierci.

Dzięki temu wojownicy samurajscy mogli ścinać każdego, kto ich zhańbił, a ich bezwzględna i nieubłagana siła ugruntowała ich dziedzictwo w historii Japonii.

Jakich ostrzy używali?

Wojownicy samurajscy byli znani ze swojej wyjątkowej broni. W średniowiecznej Japonii tylko najlepsi mężczyźni otrzymywali tytuł samuraja.

Byli wyposażeni w szereg broni, głównie mieczy, które reprezentowały broń używaną przez elitarną klasę wojowników w okresie średniowiecza oraz unikalne zbroje samurajskie.

Katana

Jako jedno ze słynnych japońskich ostrzy, miecz katana był jedną z broni w kolekcji samurajów.

Był to smukły, zakrzywiony miecz z pojedynczą ostrą krawędzią. Mierząc dwie lub trzy stopy długości, katana była zbudowana tak, aby pomieścić dwie ręce zamiast jednej, co ułatwiało chwyt.

Kakidai, CC BY-SA 4.0, za pośrednictwem Wikimedia Commons

Jako charakterystyczna broń samurajów, była zwykle noszona na lewym biodrze z krawędzią skierowaną całkowicie w dół.

Ostrze zostało wykonane przez mistrzów rzemiosła poprzez połączenie różnych rodzajów stali i wielokrotne podgrzewanie i składanie w celu uzyskania zwinnych i ostrych ostrzy. W średniowieczu katana była postrzegana jako symbol honoru i sukcesu [2].

Wierzono, że tylko członkowie klasy samurajów mogli dzierżyć prestiżowy miecz, a gdy ludzie z niższych klas zostali przyłapani na posiadaniu zaufanego ostrza, byli natychmiast skazywani na śmierć.

Często łączono go z mniejszym mieczem, znanym jako wakizashi.

Wakiza s cześć

Krótszy od słynnej katany, miecz Wakizashi był używany przez wojowników samurajskich w zamkniętych przestrzeniach i miejscach o niskim suficie. Ponieważ katana nie była w pełni funkcjonalna w takich przestrzeniach, miecz Wakizashi okazał się bezproblemową alternatywą dla swojego odpowiednika.

Uznanie autorstwa: Chris 73 / Wikimedia Commons

Normą dla japońskich wojowników było noszenie dwóch lub trzech ostrzy jednocześnie. Wojownicy samurajscy często nosili katanę i wakizashi razem jako daisho (parę). Ten ostatni był używany jako miecz pomocniczy do rytualnego samobójstwa seppuku. Ma około jednej do dwóch stóp długości i jest zakrzywiony, aby pasował do postury katany.

Wakizashi było zwykle wyposażone w kwadratową Tsubę przeplataną klasycznymi motywami, symbolami i tradycyjnymi motywami. Zgodnie z japońską tradycją, samuraj mógł zatrzymać swoje Wakizashi, gdy wchodził do domu, ale musiał rozstać się ze swoją kataną [3].

Tanto

Samurajski wojownik nie korzystał zbyt często z tanto ze względu na ostre miecze i ostrza, którymi dysponował, jednak okazało się ono skuteczne w bezlitosnym przebijaniu japońskiej zbroi.

Daderot, domena publiczna, za pośrednictwem Wikimedia Commons

Tanto to pojedynczy lub obosieczny nóż o prostym ostrzu, który został zaprojektowany przede wszystkim do płynnego przecinania broni. Ponieważ jest to krótki, ale ostry sztylet, był zwykle używany do kończenia walki śmiertelnym ciosem.

Przeznaczenie Tanto było głównie ceremonialne i dekoracyjne. Podobnie jak Wakizashi, było ono używane przez wielu wojowników do kończenia życia po porażkach na polu bitwy.

Jakiej broni używali samurajowie?

Wczesna wojna samurajów składała się z łuków i włóczni, które zwykle walczyły pieszo lub konno. Ci piesi żołnierze używali długich łuków zwanych Yumi i broni o długich ostrzach zwanych Naginata.

Yumi

W okresie feudalnej Japonii Yumi był asymetrycznym japońskim długim łukiem, którego używali wykwalifikowani łucznicy. Tradycyjnie był on wykonany z laminowanego bambusa, skóry i drewna i przekraczał wzrost łucznika - mierzył około 2 metrów.

inazakira, CC BY-SA 2.0, za pośrednictwem Wikimedia Commons

Dla wojowników samurajskich łuk japoński był trzymany w małych kołczanach, aby ułatwić jego odzyskanie. Yumi ma długą historię, sięgającą epoki Yayoi, kiedy wojownik samurajski był konnym żołnierzem noszącym długi łuk na koniu.

Później, w okresie Sengoku, Heki Danjou Matsugu przekształcił długi łuk Yumi w nowe i precyzyjne podejście [4]. W tamtych czasach samuraje zwykle trenowali z nim do zawodów i wyzwań.

Naginata

Naginata była bronią drzewcową o długim ostrzu, którą posługiwali się japońscy wojownicy należący do wyższej szlachty. Była ona najbardziej popularna wśród grupy mnichów-wojowników znanych jako Sohei.

SLIMHANNYA, CC BY-SA 4.0, za pośrednictwem Wikimedia Commons

Broń ta miała co najmniej osiem stóp długości, była cięższa i wolniejsza niż japoński miecz. Naginata wyróżniała się przede wszystkim płynnym powalaniem konnych żołnierzy.

Wnioski

Dlatego też wojownicy samurajscy byli obdarzeni wieloma rodzajami broni, aby pokazać swoje doskonałe umiejętności na wojskowym polu bitwy. Jako jedna z najbardziej wyróżniających się klas hierarchii, byli w stanie sprawować władzę i kontrolę nad wieloma regionami.

Honor i moc przypisane do broni samuraja czynią go potężnym i niezwyciężonym.