Was Julius Caesar een keizer?

Was Julius Caesar een keizer?
David Meyer

Er zijn maar een paar perioden in de geschiedenis die een grotere invloed hebben gehad op de geschiedenis van de mensheid dan het oude Rome. Van het hedendaagse alfabet en politieke systeem tot de kalender en architectuur, overal vind je overblijfselen van het oude Rome.

Zie ook: Top 24 Oude Symbolen van God en hun betekenis

Als we het over de Romeinse geschiedenis hebben, kunnen we een van de populairste namen niet overslaan: Gaius Julius Caesar. Mensen die niet veel weten over het oude Rome denken misschien dat hij een keizer was.

Dat is echter niet de waarheid, want Caesar heeft nooit de titel van keizer van Rome gedragen Laten we eens bespreken wie hij eigenlijk was en wat hem zo populair en machtig maakte.

Inhoudsopgave

    Wie was Julius Caesar?

    Zoals gezegd was Julius Caesar geen keizer omdat hij nooit officieel als zodanig werd uitgeroepen. Hij was een Romeinse generaal en staatsman die een cruciale rol speelde aan het einde van de Romeinse republiek en de opkomst van het Romeinse rijk.

    Julius Caesar

    Clara Grosch, Publiek domein, via Wikimedia Commons

    Caesar werd in 100 voor Christus geboren in een patriciërsfamilie in Rome. Hij was een populaire en succesvolle militaire leider die veel gebieden voor Rome veroverde, waaronder Gallië en delen van Groot-Brittannië.

    Hij was ook een bekwaam politicus en redenaar die zijn vermogen om in het openbaar te spreken gebruikte om steun te krijgen van het Romeinse volk.

    Caesars militaire successen en populariteit onder het Romeinse volk maakten hem tot een machtig figuur in de politiek. Hij voerde veel fundamentele hervormingen door die de basis legden voor het opkomende Romeinse Rijk.

    Hij vergrootte de omvang van de Romeinse senaat om meer burgers te vertegenwoordigen, creëerde de Juliaanse/Romeinse kalender (die we vandaag de dag nog steeds gebruiken), herverdeelde rijkdom om de armen meer macht te geven en bood Romeins burgerschap aan iedereen die onder zijn heerschappij leefde.

    Hij riep zichzelf uit tot dictator voor het leven in 44 voor Christus [1], wat hem volledige controle gaf over de Romeinse staat. Deze actie verontrustte echter de leden van de Romeinse senaat omdat ze vreesden dat hij een koningschap ambieerde.

    Zie ook: Klimaat en geografie van het oude Egypte

    Hoe werd hij zo machtig?

    Toen Julius Caesar 16 jaar oud was, stierf zijn vader en werd hij op zo'n jonge leeftijd het hoofd van de familie. In die tijd maakten de Romeinen een chaotische periode door, omdat de dictator Sulla de Republiek omver had geworpen.

    Om de chaos te ontvluchten sloot hij zich aan bij het Romeinse leger, waar hij een politieke carrière opbouwde. In 59 voor Christus [2] stelde hij zich kandidaat voor de positie van consul, waardoor hij prominent werd.

    Hoewel de politieke race in die tijd smerig en gevaarlijk was vanwege corruptie en omkoping, slaagde Caesar erin te winnen. Een van de redenen waarom hij de verkiezing won, was de steun van Marcus Licinius Crassus [3], een van de politiek invloedrijkste en rijkste mannen in Rome.

    Vorming van het eerste driemanschap

    Meteen na het winnen van de verkiezingen ging Caesar samenwerken met Pompeius, ook bekend als Gnaeus Pompeius Magnus [4]. Pompeius was niet alleen een gevierd generaal, maar ook een populair en politiek invloedrijk man.

    Deze drie mensen sloten een informele alliantie die het Eerste Triumviraat [5] werd genoemd, waardoor ze de openbare zaken konden controleren. Om deze alliantie nog sterker te maken, trouwde Pompeius met Caesars dochter, Julia.

    Hierdoor kon Julius Caesar het sterkste politieke blok vormen om Rome als dictator te controleren, hoewel hij de consulverkiezing slechts voor één jaar won. Toen dat jaar voorbij was, kreeg hij het gouverneurschap over een groot gebied, waaronder Transalpijns Gallië, Illyrië en Cisalpijns Gallië, vanwege zijn politieke alliantie.

    Het is belangrijk om op te merken dat de termijn van het gouverneurschap in die tijd slechts één jaar was. Deze werd echter verlengd voor Caesar en vastgesteld op vijf jaar.

    Hij trok naar Transalpijns Gallië en verklaarde de oorlog aan Germaanse stammen om zijn macht en rijkdom te vergroten. Hoewel deze stammen bijna even sterk waren als het leger dat Caesar meebracht, waren ze verdeeld en konden ze de Romeinen niet verslaan.

    Het eerste driemanschap van de Romeinse Republiek (L naar R) Gnaeus Pompeius Magnus, Marcus Licinius Crassus en Gaius Julius Caesar

    Mary Harrsch, CC BY-SA 4.0, via Wikimedia Commons

    Vernieuwing van het Driemanschap

    Later in 56 v.Chr. hernieuwden Caesar en de twee andere leden van het Eerste Triumviraat hun alliantie en verdeelden de Romeinse provincies [6]. Caesar kreeg Gallië in handen, Crassus kreeg de controle over Syrië en Pompeius begon Hispania te controleren. Het was het hoogtepunt van Caesars macht.

    Val van het Driemanschap

    Het Driemanschap was voorbestemd om ten val te komen omdat alle drie de leden macht en rijkdom voor zichzelf wilden. In 54 voor Christus stierf Caesars dochter Julia tijdens de bevalling [7] en de relaties tussen Pompeius en Caesar begonnen te verzuren.

    Later in 53 v.Chr. sneuvelde ook Crassus in de Slag bij Carrhae [8] en kwam er een einde aan het Driemanschap. In 50 v.Chr. eindigde Caesars gouverneurschap en werd hij teruggeroepen naar Rome vanuit Gallië, maar hij weigerde terug te gaan. Hij dacht dat hij gearresteerd zou worden door Pompeius, die op dat moment de leider was van de pro-Republikeinse legers.

    Pompeius beschuldigde hem van verraad en insubordinatie. Als gevolg daarvan trok Caesar met zijn legers de rivier de Rubicon over, wat een oorlogsverklaring was, bekend als burgeroorlog [9]. Pompeius werd verslagen en vluchtte naar Egypte, maar werd later opgepakt en gedood, wat een einde maakte aan de burgeroorlog.

    Hoe stierf Julius Caesar?

    Zoals gezegd riep Caesar zichzelf in 44 voor Christus uit tot dictator van Rome voor het leven. De leden van de senaat werden ongerust omdat deze stap de macht van de senaat zou kunnen afnemen. Daarom spanden verschillende leden van de senaat samen om hem te vermoorden.

    Op 15 maart 44 voor Christus werd Gaius Julius Caesar gedood door verschillende senatoren. Marcus Junius Brutus was degene die de eerste aanval uitvoerde door Caesar in de rug te steken.

    De dood van Julius Caesar

    Vincenzo Camuccini, Publiek domein, via Wikimedia Commons (Bijgesneden)

    Zijn moord verhinderde de consolidatie van zijn macht en de oprichting van een formele monarchie.

    Na zijn dood werd het Romeinse Rijk uiteindelijk opgericht door zijn achterneef en geadopteerde zoon Octavianus, die de eerste Romeinse keizer werd en bekend stond als keizer Augustus of Caesar Augustus.

    Hoewel Julius Caesar dus een belangrijke figuur was in de Romeinse geschiedenis en een cruciale rol speelde in de overgang van de Romeinse Republiek naar het Romeinse Rijk, was hij zelf geen keizer.

    Laatste woorden

    Julius Caesar werd nooit officieel tot keizer van Rome uitgeroepen, maar hij legde wel de basis voor de uiteindelijke opkomst van het Romeinse Rijk.

    In zijn tijd als leider was hij in staat om de Romeinse Republiek uit te breiden en controle te krijgen over veel gebieden, wat hielp om zijn macht en invloed te vergroten. Hij voerde ook verschillende hervormingen door die de Romeinse regering en haar instellingen versterkten.

    Zijn acties en hervormingen legden de basis voor de uiteindelijke opkomst van de Romeinse keizers, die eeuwenlang over een uitgestrekt rijk zouden regeren.




    David Meyer
    David Meyer
    Jeremy Cruz, een gepassioneerd historicus en docent, is de creatieve geest achter de boeiende blog voor liefhebbers van geschiedenis, docenten en hun studenten. Met een diepgewortelde liefde voor het verleden en een niet-aflatende toewijding aan het verspreiden van historische kennis, heeft Jeremy zichzelf gevestigd als een betrouwbare bron van informatie en inspiratie.Jeremy's reis naar de wereld van de geschiedenis begon tijdens zijn jeugd, toen hij gretig elk geschiedenisboek verslond dat hij te pakken kon krijgen. Gefascineerd door de verhalen van oude beschavingen, cruciale momenten in de tijd en de individuen die onze wereld hebben gevormd, wist hij al op jonge leeftijd dat hij deze passie met anderen wilde delen.Na het voltooien van zijn formele opleiding geschiedenis, begon Jeremy aan een carrière als leraar die meer dan tien jaar duurde. Zijn toewijding om de liefde voor geschiedenis bij zijn studenten te koesteren was onwrikbaar en hij zocht voortdurend naar innovatieve manieren om jonge geesten te boeien en te boeien. Hij herkende het potentieel van technologie als een krachtig educatief hulpmiddel en richtte zijn aandacht op het digitale domein en creëerde zijn invloedrijke geschiedenisblog.Jeremy's blog getuigt van zijn toewijding om geschiedenis voor iedereen toegankelijk en boeiend te maken. Door zijn welsprekende schrijven, nauwgezet onderzoek en levendige verhalen, blaast hij leven in de gebeurtenissen uit het verleden, waardoor lezers het gevoel krijgen alsof ze getuige zijn van de geschiedenis die zich ontvouwt voordathun ogen. Of het nu gaat om een ​​zelden bekende anekdote, een diepgaande analyse van een belangrijke historische gebeurtenis of een verkenning van de levens van invloedrijke figuren, zijn boeiende verhalen hebben een toegewijde aanhang gekregen.Naast zijn blog is Jeremy ook actief betrokken bij verschillende inspanningen voor historisch behoud, waarbij hij nauw samenwerkt met musea en lokale historische verenigingen om ervoor te zorgen dat de verhalen uit ons verleden worden beschermd voor toekomstige generaties. Bekend om zijn dynamische spreekbeurten en workshops voor collega-docenten, streeft hij er voortdurend naar anderen te inspireren om dieper in het rijke tapijt van de geschiedenis te duiken.De blog van Jeremy Cruz getuigt van zijn niet-aflatende toewijding om geschiedenis toegankelijk, boeiend en relevant te maken in de snelle wereld van vandaag. Met zijn griezelige vermogen om lezers mee te nemen naar het hart van historische momenten, blijft hij liefde voor het verleden koesteren bij geschiedenisliefhebbers, leraren en hun enthousiaste studenten.