အလယ်ခေတ်က ကုန်သည်တွေ

အလယ်ခေတ်က ကုန်သည်တစ်ယောက်ရဲ့ ဘဝက ဘယ်လိုမျိုးလဲဆိုတာ သိချင်ပါသလား။ အလယ်ခေတ်၏ ပဒေသရာဇ်နိုင်ငံတော်အောက်တွင် လယ်သမား၊ ဓမ္မဆရာ သို့မဟုတ် သူရဲကောင်းထက် အခြားရာထူးအနည်းငယ်သာ ရှိသေးသည်။ သို့သော် ယခုအချိန်တွင် ကုန်သည်၏အခန်းကဏ္ဍမှာ အဘယ်နည်း။

ကုန်သည်များသည် ၎င်းတို့၏ငွေများကို အခြားသူများထံ ရောင်းချပေးသောကြောင့် လူ့အဖွဲ့အစည်း၏ တန်ဖိုးရှိသော အဖွဲ့ဝင်များအဖြစ် မရှုမြင်ကြပါ။ ထို့ကြောင့် ကုန်သည်များသည် မသန့်ရှင်းသူများ၊ ငွေဆာလောင်မွတ်သိပ်သူများအဖြစ် မကြာခဏ လစ်လျူရှုခံရကြသည်။ ခရူးဆိတ်စစ်ပွဲများသည် ကုန်သွယ်မှုနှင့် ကုန်သည်များကို လူ့အဖွဲ့အစည်းအတွက် မရှိမဖြစ်လိုအပ်လာသောကြောင့် ပြောင်းလဲသွားသည်။

အလယ်ခေတ်တွင် ကုန်သည်များပါဝင်ခဲ့သည့် အခန်းကဏ္ဍကို သင်သိချင်နေပါက၊ သင်သည် မှန်ကန်သောနေရာသို့ ရောက်ရှိသွားပါပြီ။ အလယ်ခေတ်က ကုန်သည်တွေရဲ့ အခန်းကဏ္ဍ၊ ကုန်သည်တွေ ဘယ်လိုမြင်သလဲ၊ အလယ်ခေတ်က ကုန်သည်တစ်ယောက်ရဲ့ ဘဝက ဘယ်လိုလဲဆိုတာ ဆွေးနွေးပါမယ်။

မာတိကာ

အလယ်ခေတ်တွင် ကုန်သည်များ၏ အခန်းကဏ္ဍကား အဘယ်နည်း။

ကုန်သည်များ သည် ရာစုနှစ်များစွာ ဝန်းကျင်ရှိခဲ့သည်။ ၎င်းတို့သည် ရှေးဟောင်းယဉ်ကျေးမှုများစွာကို ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်စေရန်အတွက် အရေးပါသောအခန်းကဏ္ဍမှ ပါဝင်ခဲ့ပြီး မတူညီသောယဉ်ကျေးမှုများကို တစ်ဦးနှင့်တစ်ဦး သင်ယူနိုင်စေရန် ကူညီပေးခဲ့သည်။ အလယ်ခေတ်တွင် ကုန်သည်များသည် ဥရောပသို့ ကုန်ပစ္စည်းများ ပို့ဆောင်ကြသည်။ သူတို့၏လူမှုရေးဆိုင်ရာအခန်းကဏ္ဍများကို အခြားသူများကဲ့သို့ မြင့်မားစွာမမှတ်ယူသော်လည်း ၎င်းတို့သည် ဖွံ့ဖြိုးဆဲဥရောပနှင့် အခြားကမ္ဘာ့နိုင်ငံများတွင် အရေးပါသောအခန်းကဏ္ဍမှ ပါဝင်ခဲ့သည်။

ခရူးဆိတ်စစ်ပွဲများအတွင်း ဥရောပတွင် ကုန်သည်များသည် ပို၍အရေးကြီးသောအခန်းကဏ္ဍမှ ပါဝင်ခဲ့သည်။ ခရူးဆိတ်စစ်ပွဲများသည် ကမ္ဘာတစ်ဝှမ်းတွင် တိုက်ပွဲဝင်ခဲ့ကြသော ခရစ်ယာန်စစ်သည်တော်များအဖွဲ့ဖြစ်သည်။[၄]။ ခရူးဆိတ်သူရဲကောင်းများသည် အခြားဘာသာများမှလူများကို တိုက်ခိုက်ခဲ့ကြပြီး ၎င်းတို့၏တိုက်ပွဲအများအပြားကို Byzantine အင်ပါယာသို့ ဦးတည်ခဲ့သည်။

ကျန်ဥရောပနိုင်ငံများသည် ၎င်းတို့ပိုင်ဆိုင်သည့်မြေမည်မျှအပေါ်အခြေခံ၍ ၎င်းတို့၏ ကြွယ်ဝချမ်းသာမှုကို ထူထောင်ကြသော်လည်း ကုန်သည်များသည် ခရူးဆိတ်စစ်ပွဲများ တိုးတက်လာသည်နှင့်အမျှ လိုအပ်လာသည်နှင့်အမျှ ကုန်သည်များသည် ငွေသားရှိကြသည်။ ရလဒ်အနေဖြင့်၊ ကုန်သည်များ၏အခန်းကဏ္ဍသည် "အသုံးပြုသူများ" ကိုမုန်းတီးခြင်းမှ၎င်းတို့ကိုယ်ပိုင်အဆင့်အတန်းနှင့်အတန်းအစားရှိသောလူ့အဖွဲ့အစည်း၏တန်ဖိုးရှိသောအဖွဲ့ဝင်များဖြစ်လာစေရန်အတန်ငယ်ပြောင်းလဲလာသည်။

ကုန်သည်များသည် ပစ္စည်းအမျိုးမျိုးဖြင့် ရောင်းဝယ်ကြသည်။ အမှန်တော့၊ သူတို့သည် အခြားနိုင်ငံအတွက် သို့မဟုတ် အိမ်ပြန်ရန် တန်ဖိုးရှိသည်ဟု သူတို့ထင်မြင်နိုင်သည့်အရာမှန်သမျှနှင့် ရောင်းဝယ်ကြသည်။ ခရီးသွားရာတွင်လည်း ကုန်သည်များသည် မိမိတို့အတွက် ရှေးဟောင်းပစ္စည်းများကို စုဆောင်းကြသည်။

ထို့ကြောင့် ကုန်သည်များသည် ပြင်သစ်ပြန်လည်ဆန်းသစ်ရေးခေတ်တွင် ၎င်းတို့၏ အခန်းကဏ္ဍမှ ပါဝင်လာသောကြောင့် ၎င်းတို့သည် ၎င်းတို့၏ ခရီးသွားလာမှုမှ ကျယ်ပြန့်သော အနုပညာစုဆောင်းမှုများ [2] ကြောင့် ကျော်ကြားလာခဲ့သည်။ ကုန်သည်များသည် အခြားနိုင်ငံမှ ကုန်ပစ္စည်းများနှင့် အစားအစာများကို ယူဆောင်လာပြီး ဆိပ်ကမ်းများနှင့် စျေးကွက်များတွင် ရောင်းချရန် တာဝန်ရှိသည်။

ကုန်သည်များသည် မည်သည့်ထုတ်ကုန်ကိုမှ ကိုယ်တိုင်မပြုလုပ်ခဲ့ပါ။ ယင်းအစား ၎င်းတို့သည် ထုတ်လုပ်သူများနှင့် စားသုံးသူများကြားတွင် ကြားခံတစ်ဦးဖြစ်ခဲ့သည်။ ကုန်သည်များသည် ကနဦးတွင် ရှင်သန်မှုအတွက် လိုအပ်သော ကုန်စည်များနှင့်သာ ရောင်းဝယ်ကြသော်လည်း နောက်ပိုင်းတွင် ၎င်းတို့သည် ပိုမိုတန်ဖိုးကြီးပြီး အမြတ်အစွန်းရှိသော ပစ္စည်းများကို အရောင်းအဝယ်ပြုလာကြသည်။

အမွှေးအကြိုင်များ၊ ပိုးထည်နှင့် လက်ဖက်ခြောက်များသည် အလယ်ခေတ်နှောင်းပိုင်းတွင် ရောင်းဝယ်ဖောက်ကားသည့် ထိပ်တန်းကုန်ပစ္စည်းများထဲတွင် ပါဝင်ခဲ့သည်။ ဤပစ္စည်းများကို မှူးမတ်များထံ စျေးနှုန်းကြီးမြင့်စွာဖြင့် ရောင်းချခဲ့သည်။ကုန်သည်တွေက ပိုက်ဆံပိုပေးပြီး မှူးမတ်တွေကို ပိုလို့တောင် အဆင့်အတန်းရှိတဲ့ သဘောထားကို ပေးတယ်။

ကုန်သည်များသည် အလယ်ခေတ်နှင့် ဥရောပ၏ ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်မှုတွင် မရှိမဖြစ်အရေးပါသော အခန်းကဏ္ဍမှ ပါဝင်ခဲ့သော်လည်း လူ့အဖွဲ့အစည်းတွင် ၎င်းတို့ကို အမြဲတမ်း ကြိုဆိုခြင်း မရှိပေ။ ဒီတော့ လူတွေက အလယ်ခေတ်က ကုန်သည်တွေကို ဘယ်လိုရှုမြင်ခဲ့ကြသလဲ။

ကုန်သည်များသည် အလယ်ခေတ်အတွင်း နာမည်ဆိုးတစ်ခုရှိခဲ့သည်။ ဤသည်မှာ ထိုအချိန်က တည်ရှိခဲ့သော ပဒေသရာဇ်စနစ်၏ အဓိကကျေးဇူးကြောင့် ဖြစ်သည်။ ပဒေသရာဇ်စနစ်အရ မင်းရဲ့အရေးပါမှုနဲ့ လူမှုရေးအဆင့်အတန်းက မင်းပိုင်တဲ့မြေဘယ်လောက်ပေါ် မူတည်တယ်။ အသက်မွေးဝမ်းကြောင်းလုပ်ငန်းအများစုသည် တောင်သူလယ်သမား သို့မဟုတ် မုန့်ဖုတ်သမား သို့မဟုတ် ကျွမ်းကျင်လုပ်သားများဖြစ်သည်။

မြေပိုင်ရှင်များသည် မှူးမတ်များ၊ သူရဲကောင်းများနှင့် တော်ဝင်များဖြစ်သည်။ တော်ဝင်များနှင့် ဘုန်းကြီးများသည် တိုင်းပြည်တွင် အာဏာအရှိဆုံးဖြစ်ပြီး နောက်တွင် သူရဲကောင်းများနှင့် မှူးမတ်များဖြစ်သည်။ တောင်သူလယ်သမားများသည် လယ်မြေများတွင် လုပ်ကိုင်ကြပြီး အကာအကွယ်နှင့် နေစရာနေရာအတွက် မြေပိုင်ရှင်များကို အခွန်ပေးဆောင်ခဲ့ကြသည်။

ကုန်သည်များသည် ယနေ့ခေတ် ပဒေသရာဇ်စနစ်နှင့် အံဝင်ခွင်ကျမဖြစ်သောကြောင့် ချာ့ခ်ျမှ လူသိရှင်ကြား ဆိုးရွားစွာ ရရှိခဲ့ကြသည်။ ကုန်သည်များသည် ၎င်းတို့၏ ကုန်သွယ်မှုသည် အမြတ်အစွန်းများသောကြောင့် ကုန်သည်များ ဂုဏ်မရှိဟု ဘုရားကျောင်းက ခံစားခဲ့ရသည်။ ၎င်းတို့သည် မည်သည့်မြေကိုမျှ မပိုင်ဆိုင်ခဲ့သဖြင့် ၎င်းတို့ကို ပို၍ပင် လူကြိုက်များစေခဲ့သည် [4]။

အသင်းတော်သည် ကုန်သည်များကို ၎င်းတို့၏ကိုယ်ပိုင်ထုတ်ကုန်များ မထုတ်လုပ်သောကြောင့် “အသုံးပြုသူများ” ဟု အမည်ပေးခဲ့သည်။ ခရစ်ယာန်များသည် ကုန်သည်များဖြစ်ခွင့်မရှိသောကြောင့် ဤလုပ်ငန်းသည် ဂျူးလူမျိုးများနှင့်သာ အဓိကသက်ဆိုင်သည်။

ကုန်သည်များပိုင်ဆိုင်ခွင့်မရှိ၍ တိုင်းပြည်ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်ရေးကို အထောက်အကူမပြုသောကြောင့် လူ့အဖွဲ့အစည်း၏ တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းအဖြစ် မမှတ်ယူခဲ့ကြပေ။ ကုန်သည်များသည် တစ်စုံတစ်ရာ မထုတ်လုပ်ရုံမှတပါး အခြားအမြတ်အစွန်းအတွက် ထုတ်ကုန်များကို ရောင်းချသောကြောင့် တစ်ကိုယ်ကောင်းဆန်ပြီး ငွေဆာလောင်နေသော ကုန်သည်များအဖြစ်လည်း မှတ်ယူကြသည်။

ဟုတ်ပါတယ်၊ အချို့သောကုန်သည်များသည် ၎င်းတို့၏လယ်ယာမှထွက်ကုန်များကို စျေးကွက်တွင်ရောင်းချပါသည်။ ၎င်းတို့အတွက် အားထုတ်စရာမလိုဘဲ ကုန်ပစ္စည်းများကိုသာ ရောင်းချသည့် နိုင်ငံတကာ ကုန်သည်များ သို့မဟုတ် ကုန်သည်များထက် ကွဲပြားစွာ ရှုမြင်ကြသည်။

ကုန်သည်များကို ပေးသောနာမည်ဆိုးကြောင့် နိုင်ငံခြားကုန်သည်များကို စျေးကွက်များတွင် တင်းတင်းကျပ်ကျပ် ကြပ်မတ်ခြင်းခံခဲ့ရသည် [1]။ ပြည်တွင်း ကုန်သည်များနှင့် ဆိုင်ပိုင်ရှင်များ အနေဖြင့် ၎င်းတို့၏ ကုန်ပစ္စည်းများကို ရောင်းချရာတွင် အခွင့်ကောင်း ပေးနိုင်ရန် စျေးကွက်များသို့ မရောက်ရှိမီ နာရီပေါင်းများစွာ စောင့်ဆိုင်းခဲ့ရသည်။ နိုင်ငံရပ်ခြား ကုန်သည်များသည် ၎င်းတို့နိုင်ငံ သို့မဟုတ် မြို့တွင်းသို့ ယူဆောင်လာသော ကုန်စည်များအပေါ်တွင်လည်း အခွန်ပေးဆောင်ရသည်။

သင်တွေ့မြင်ရသည့်အတိုင်း၊ ပြည်တွင်းနှင့် မှူးမတ်များသည် အခွန်များမှတစ်ဆင့် ငွေအနည်းငယ်ရှာသကဲ့သို့ ဤနိုင်ငံခြားကုန်သည်များထံမှ မည်သည့်အရာကိုမျှ မရရှိနိုင်သည်မှာ လုံး၀မမှန်ပါ။ မည်သို့ပင်ဆိုစေကာမူ ကုန်သည်များသည် အောက်တန်းစားများအဖြစ် မကြာခဏ သတ်မှတ်ခံရပြီး မှူးမတ်များ၊ သူရဲကောင်းများနှင့် ဘုန်းကြီးများက မလိုအပ်ဘဲ ၎င်းတို့နှင့် ဆက်ဆံခြင်းကို ရှောင်ကြဉ်ကြသည်။

သို့သော် ၎င်းတို့၏ နာမည်ပျက်နေသော်လည်း၊ ကုန်သည်စက်မှုလုပ်ငန်းနှင့် နိုင်ငံခြားကုန်သွယ်မှုကဏ္ဍသည် ဥရောပတစ်ခွင်တွင် ဆက်လက်ကြီးထွားလာခဲ့ပြီး ဆိုလိုသည်မှာ ကုန်သည်များကို နှိမ့်ချသောသူများအနေဖြင့် ၎င်းတို့ရောင်းချနေသော ဇိမ်ခံပစ္စည်းများကို ဝယ်ယူရာတွင် ပြဿနာမရှိဟု

သို့ပင်။

ကုန်သည်များသည် ၎င်းတို့၏မျက်နှာသာနှင့် လေးစားမှုရရှိရန် မှူးမတ်များအား ဖျော်ဖြေခြင်းနှင့် အထင်ကြီးစေခြင်းတို့ကို မကြာခဏပြုလုပ်လေ့ရှိသည်။ မြင့်မြတ်သူတစ်ဦး၏ ပံ့ပိုးကူညီမှုဖြင့် ကုန်သည်များအား ရပ်ရွာအတွင်း လုံခြုံရေးနှင့် အဆင့်အတန်းကို ပိုမိုရရှိစေပါသည်။

ကုန်သည်များသည် အမျိုးမျိုးသောနိုင်ငံမှ ဆေးဝါးများကို စတင်သယ်ယူလာကြပြီး ၎င်းတို့သည် ယခင်က မကုသနိုင်သော ဖျားနာမှုများအတွက် ဆေးဝါးအသစ်များကို ဥရောပတိုက်သားများထံ ကူညီပေးခဲ့ကြသည်။ အလယ်ခေတ်တွင် ကုန်သည်၏အခန်းကဏ္ဍသည် မည်မျှအရေးကြီးသည်ကို ထည့်သွင်းစဉ်းစားခြင်းဖြင့် ၎င်းတို့၏အလုပ်သည် မည်မျှလုံခြုံကြောင်း သင်တွေးမိပေမည်။

အလယ်ခေတ်တွင် ကုန်သည်များ ဘေးကင်းပါသလော။

ကုန်သည်များ၏ နာမည်ဆိုးကို ထည့်သွင်းစဉ်းစားပါက နိုင်ငံအသစ် သို့မဟုတ် ပြည်နယ်တစ်ခုသို့ ဝင်ရောက်သည့်အခါ မှူးမတ်များထံမှ အကူအညီ သို့မဟုတ် အကာအကွယ်တစ်စုံတစ်ရာ မရရှိခဲ့ပါ။ ၎င်းသည် စျေးကြီးသောစတော့ရှယ်ယာများနှင့် ခရီးသွားလေ့ရှိပြီး ၎င်းတို့ထံတွင်ငွေများလေ့ရှိသောကြောင့် ကုန်သည်များသည် လူသိများသောအချက်နှင့် ပေါင်းစပ်လိုက်သောကြောင့် အလယ်ခေတ်တွင် ကုန်သည်တစ်ဦးဖြစ်ခြင်းသည် လုံခြုံသောအလုပ်မဟုတ်ဟု ဆိုလိုခြင်းဖြစ်သည်။

အလယ်ခေတ်တွင် ကုန်သည်များ ကြုံတွေ့ရသည့် အန္တရာယ်များကား အဘယ်နည်း။

အလယ်ခေတ်တွင် သယ်ယူပို့ဆောင်ရေးနည်းလမ်းနှစ်ခုရှိသည်- ကုန်းကြောင်း သို့မဟုတ် ပင်လယ်။ ဟုတ်ပါတယ်၊ နိုင်ငံခြားကုန်သည်အများစုဟာ ကုန်ပစ္စည်းတွေဝယ်ပြီး အိမ်ပြန်တဲ့အခါ ရေကြောင်းခရီးနဲ့ သွားလေ့ရှိပါတယ်။ ကုန်းလမ်းခရီးထက် စျေးသက်သက်သာသာနဲ့ ခရီးသွားတာက ပိုလုံခြုံပါတယ်။

သို့သော်၊ သင်္ဘောနစ်မြုပ်ပါက ပင်လယ်ဓားပြများနှင့် ရာသီဥတုဆိုးရွားမှုများနှင့် ကြုံတွေ့ရမည်ဖြစ်ပြီး

သို့သော် သင်္ဘောနစ်မြုပ်ပါက ၎င်းတို့၏ ကုန်ပစ္စည်းများ ဆုံးရှုံးသွားနိုင်သည်။ ထို့အပြင် ရေကြောင်းခရီးဖြင့် သွားလာနေကြသော ကုန်သည်များလည်း လအတန်ကြာ သွားကြပြန်သည်။ကျန်ရစ်ခဲ့သော မိသားစုအတွက် ကောင်းသောအချိန်မဟုတ်ပေ။

အလားတူပင်၊ ကုန်းကြောင်းဖြင့် ခရီးသွားသော ကုန်သည်များသည် ကိုင်တွယ်ဖြေရှင်းရန် ၎င်းတို့၏ ကိုယ်ပိုင်ပြဿနာများရှိသည်။ ဓားပြများနှင့် သူခိုးများသည် ကုန်သည်များကို ၎င်းတို့၏ အကြွေစေ့များနှင့် ထုတ်ကုန်များအတွက် မကြာခဏ တိုက်ခိုက်လေ့ရှိသည်။ ထို့အပြင်၊ မြို့များကြားရှိ လမ်းများသည် မကြာခဏ အခြေအနေညံ့ဖျင်းပြီး အန္တရာယ်များပြီး အလယ်ခေတ်တွင် လမ်းခရီးသည် ယခုကဲ့သို့ လျင်မြန်မှု မရှိပေ။

ဒါကြောင့် ကုန်သည်တွေ ဘယ်လိုပဲ ခရီးထွက်ဖို့ ဆုံးဖြတ်ခဲ့ပါစေ၊ သူတို့ဟာ ဘယ်တော့မှ ဘေးကင်းမှာ မဟုတ်ပါဘူး။ ကုန်သည်များသည် ၎င်းတို့သွားလာကြသော မြို့များကြားတွင် ပြန့်နှံ့နေသော ဖျားနာမှုနှင့် ရောဂါများကို ခံနိုင်ရည်ရှိကြသည်။ ဥပမာအားဖြင့်၊ အလယ်ခေတ်အတွင်း ဥရောပတခွင် ပြန့်နှံ့သွားသော ပလိပ်ရောဂါသည် ကုန်သည်များကိုလည်း သက်ရောက်မှုရှိမည်ဖြစ်သည်။

အလယ်ခေတ်တွင် ခရီးသွားရန် အလုံခြုံဆုံးနည်းလမ်းကား အဘယ်နည်း။

လုံခြုံသောသယ်ယူပို့ဆောင်ရေးရွေးချယ်ခွင့်မရှိပါက မည်သည့်သယ်ယူပို့ဆောင်ရေးနည်းလမ်းသည် ကုန်သည်များအတွက် အလုံခြုံဆုံးဖြစ်သည်ကို သင်တွေးမိပေမည်။ ကောင်းပြီ၊ ပင်လယ်ဖြင့် ခရီးသွားခြင်းသည် အလယ်ခေတ်တွင် သင့်ကုန်ပစ္စည်းများကို သယ်ယူပို့ဆောင်ရန် အလုံခြုံဆုံးနည်းလမ်းဖြစ်သည် [4] ကို အံ့အားသင့်စေနိုင်ပါသည်။

သင်္ဘောဖြင့် ခရီးသွားခြင်းသည် သင့်ပိုင်ဆိုင်မှုများကို တစ်နေရာတည်းတွင် လုံခြုံစွာ ထိန်းသိမ်းထားနိုင်သည်ဟု ဆိုလိုသည်။ ပင်လယ်ဓားပြများသည် ပင်လယ်ပြင်တွင် ကျင်လည်နေချိန်တွင် ၎င်းတို့သည် ကုန်းပေါ်တွင် သင်ကြုံတွေ့နေရသော ဓားပြများလောက် မများပါ။ မြို့တွေကြားက ကုန်သည်တွေသုံးတဲ့ လမ်းတချို့လောက်တော့ သမုဒ္ဒရာက အန္တရာယ်မရှိပါဘူး။

ကုန်သည်များသည် ပွင့်လင်းပင်လယ်ကဲ့သို့ အန္တရာယ်နှင့် မှန်းဆ၍မရသော ဥရောပလမ်းကြောင်းများတစ်လျှောက် လှေငယ်များဖြင့် ခရီးသွားလေ့ရှိသည်။ ထိုမှတပါး၊ကုန်သည်များသည် ပင်လယ်ခရီးဖြင့် လောဘကြီးသော မြေပိုင်ရှင်များ၏ ကိုယ်ပိုင်ဥစ္စာကို ဖြတ်ကျော်ခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်ကြသည်။

ထို့ကြောင့် အများစုမှာ ကုန်သည်များသည် တတ်နိုင်သမျှ ပင်လယ်ခရီးဖြင့် သွားကြသည်။ တစ်ဖန် ဤသယ်ယူပို့ဆောင်ရေး အမျိုးအစားသည် ယနေ့ခေတ်လောက် မလုံခြုံတော့ပါ။ သို့သော် သင်္ဘောဖြင့် ခရီးသွားခြင်းသည် အလယ်ခေတ်တွင် ကုန်းကြောင်းဖြင့် ခရီးသွားခြင်းထက် စျေးသက်သာပြီး ပိုမိုလုံခြုံသည်။

အလယ်ခေတ်တွင် အကြီးမားဆုံးသော ကုန်သည်စက်မှုလုပ်ငန်းသည် အဘယ်နည်း။

Wikimedia Commons မှတဆင့် အများပိုင်ဒိုမိန်း၊ Thomas Wyck

အလယ်ခေတ်က ကုန်သည်များ ရောင်းဝယ်ဖောက်ကားသော ပစ္စည်းအချို့ကို ဖော်ပြခဲ့ပြီးပါပြီ။ သို့တိုင်၊ အချို့သောပစ္စည်းများသည် အခြားပစ္စည်းများထက် ဝယ်လိုအားပိုများနေပါသည်။ အလယ်ခေတ်အတွင်း နိုင်ငံတကာ ကုန်သည်များ မကြာခဏ ဝယ်ယူရောင်းချသည့် ပစ္စည်းများမှာ-

• ကျွန်ခံသူများ
• ရေမွှေးများ
• ပိုးထည်နှင့် အခြားအထည်အလိပ်များ
• >မြင်းများ
• နံ့သာမျိုးများ
• ရွှေနှင့် အခြားကျောက်မျက်ရတနာများ
• သားရေပစ္စည်းများ
• တိရစ္ဆာန်သားရေ
• ဆား

ဤထုတ်ကုန်များကို 9 ရာစုတွင် သယ်ယူရောင်းဝယ်ဖောက်ကားလေ့ရှိသည်။ မြင်းနှင့်ဆားကဲ့သို့ အချို့သောပစ္စည်းများကို လူများစွာအသုံးပြုနိုင်သော်လည်း ဇိမ်ခံပစ္စည်းများကို အဆင့်အတန်းမြင့်သောသူများ ဝယ်ယူအသုံးပြုလေ့ရှိကြောင်း သင်တွေ့မြင်ရသည်။ ဆိုလိုသည်မှာ ကုန်သည်များသည် ချမ်းသာသူများကို အဓိက ကျွေးမွေးကြသည်။

ကုန်သည်စက်မှုလုပ်ငန်းသည် အလယ်ခေတ်နှင့် လက်ရာမြောက်သည့်ခေတ်တစ်လျှောက်လုံးတွင် ဆက်လက်တည်ရှိနေပါသည်။ ထို့ကြောင့် ကုန်သည်ကဏ္ဍသည် များထဲမှ တစ်ခုဖြစ်ဖွယ်ရှိသည်။ရှေးအကျဆုံး အသက်မွေးဝမ်းကြောင်းပညာရပ်များ ယနေ့တိုင် တည်ရှိနေဆဲဖြစ်သည်။ ကုန်သည်များသည် အာဖရိကနှင့် အာရှကဲ့သို့ ဥရောပနှင့် အခြားနိုင်ငံများကြား ကွာဟချက်ကို ပေါင်းကူးရန် အဓိက တာဝန်ရှိပါသည်။

ရလဒ်အနေဖြင့် ဤယဉ်ကျေးမှုများသည် တစ်ခုနှင့်တစ်ခု ရောနှောပြီး သင်ယူလာကြသည်။ အလယ်ခေတ်တွင် လူများနေထိုင်ပုံနှင့် သင်ယူလေ့လာပုံနှင့် ထူးခြားဆန်းပြား ဇိမ်ခံပစ္စည်းများ ဥရောပသို့ ရောက်ရှိလာပုံတို့ကို ဆွေးနွေးသည့်အခါ ကုန်သည်၏အခန်းကဏ္ဍသည် ငြင်းမရနိုင်ပါ။

နိဂုံး

အလယ်ခေတ်တွင် ကုန်သည်၏ဘဝသည် စွဲမက်ဖွယ်မရှိပေ။ ကုန်သည်များကို ချာ့ခ်ျမှ “အသုံးပြုသူများ” နှင့် အကျင့်ပျက်သူများအဖြစ် မှတ်ယူကြပြီး နိုင်ငံနှင့်မြို့သစ်များသို့ ခရီးသွားသည့်အခါ ကြီးစွာသောအန္တရာယ်နှင့် ရင်ဆိုင်ရလေ့ရှိသည်။

သို့တိုင်၊ ကုန်သည်များသည် အလယ်ခေတ်နှင့် ကျော်လွန်သော လူ့အဖွဲ့အစည်းတွင် အရေးကြီးသောအခန်းကဏ္ဍမှ ပါဝင်ခဲ့သည်။ သူတို့သယ်ယူလာတဲ့ ကုန်ပစ္စည်းတော်တော်များများဟာ ဥရောပအထက်တန်းစားတွေနဲ့ တောင်သူလယ်သမားတွေအတွက် မရှိမဖြစ်လိုအပ်ပါတယ်။

ကိုးကား

1. //prezi.com/wzfkbahivcq1/a-medieval- merchants-daily-life/
2. //study.com/academy/lesson/merchant-class-in-the-renaissance-definition-lesson-quiz.html
3. //www.brown .edu/Departments/Italian_Studies/dweb/society/structure/merchant_cult.php
4. //www.worldhistory.org/article/1301/trade-in-medieval-europe
5. //dictionary .cambridge.org/dictionary/english/usurer

ခေါင်းစီးပုံအား လေးစားဖွယ်- ထုတ်ဝေသူ New York Ward၊ လော့ခ်၊ အများပိုင်ဒိုမိန်း၊ Wikimedia Commons မှတဆင့်