Kooplieden in de Middeleeuwen

Kooplieden in de Middeleeuwen
David Meyer

Vraag je je af hoe het leven van een koopman in de Middeleeuwen eruitzag? Onder de feodale staat van de Middeleeuwen waren er weinig andere posities dan die van boer, geestelijke of ridder. Maar wat was de rol van de koopman in deze tijd?

Omdat kooplieden hun geld verdienden met het verkopen van dingen aan andere mensen, werden ze niet gezien als gewaardeerde leden van de samenleving. Daarom werden kooplieden vaak genegeerd als onheilige en geldbeluste mensen. Dit veranderde toen de kruistochten handel en kooplieden essentieel maakten voor de samenleving.

Als je je afvraagt welke rol kooplieden speelden in de Middeleeuwen, dan ben je hier aan het juiste adres. We bespreken de rol van kooplieden in de Middeleeuwen, hoe kooplieden werden gezien en hoe het leven van een koopman eruitzag in de Middeleeuwen.

Inhoudsopgave

    Wat was de rol van de koopman in de middeleeuwen?

    Kooplieden bestaan al eeuwenlang. Ze speelden een belangrijke rol in de ontwikkeling van veel oude culturen en hielpen verschillende culturen van elkaar te leren. In de Middeleeuwen vervoerden kooplieden goederen van en naar Europa. Hoewel hun maatschappelijke rol niet zo hoog werd aangeslagen als die van anderen, speelden ze een integrale rol in de ontwikkeling van Europa en de rest van de wereld.

    Kooplieden speelden een steeds belangrijkere rol in Europa tijdens de kruistochten. De kruistochten waren een groep christelijke strijders die wereldwijd vochten [4]. De kruisridders vochten tegen mensen van andere religies en veel van hun gevechten waren gericht tegen het Byzantijnse Rijk.

    Terwijl de rest van Europa hun rijkdom baseerde op de hoeveelheid land die ze bezaten, hadden kooplieden contant geld, dat steeds noodzakelijker werd naarmate de kruistochten vorderden. Als gevolg daarvan ontwikkelde de rol van kooplieden zich enigszins van gehate "gebruikers" tot gewaardeerde leden van de samenleving die een eigen rang en klasse hadden.

    Kooplieden handelden met verschillende stoffen. Eigenlijk handelden ze met alles wat ze konden vinden waarvan ze dachten dat het enige waarde had voor een ander land of voor thuis. Op hun reizen verzamelden kooplieden ook artefacten voor zichzelf.

    Hierdoor werden kooplieden beroemd om hun rol in de Franse renaissance, omdat ze vaak uitgebreide kunstcollecties hadden van hun reizen [2]. Kooplieden waren verantwoordelijk voor het brengen van goederen en voedsel uit andere landen en het verkopen ervan in havens en op markten.

    Kooplieden maakten zelf geen producten, maar waren een tussenpersoon tussen producenten en consumenten. Hoewel kooplieden aanvankelijk alleen handelden in goederen die nodig waren om te overleven, begonnen ze later te handelen in waardevollere en winstgevendere artikelen.

    Kruiden, zijde en thee behoorden tot de belangrijkste handelswaar in de latere jaren van de Middeleeuwen. Deze producten werden tegen hoge prijzen aan edelen verkocht, waardoor de kooplieden meer geld verdienden en de edelen een nog groter gevoel van status kregen.

    Hoewel kooplieden een essentiële rol speelden in de Middeleeuwen en de ontwikkeling van Europa, waren ze niet altijd welkom in de samenleving. Hoe keken mensen in de Middeleeuwen tegen kooplieden aan?

    Hoe keken mensen naar kooplieden in de Middeleeuwen?

    Kooplieden hadden tijdens de Middeleeuwen een soort slechte reputatie. Dit was voornamelijk te danken aan het feodale systeem dat in die tijd van kracht was [3]. Volgens het feodale systeem was je belangrijkheid en sociale status gebaseerd op hoeveel land je bezat. De meeste beroepen behoorden toe aan boeren of bakkers, of geschoolde arbeiders.

    De landeigenaren waren edellieden, ridders en koningen. De edellieden en geestelijken hadden de meeste macht in het land, gevolgd door ridders en edellieden. De boeren werkten op de boerderijen en betaalden belasting aan de landeigenaren voor bescherming en onderdak.

    Omdat kooplieden niet pasten in het feodale systeem van die tijd, kregen ze veel slechte publiciteit van de kerk. De kerk vond dat kooplieden geen eer hadden omdat hun handel winstgevend was. Ze bezaten ook geen land, wat hen nog impopulairder maakte [4].

    De kerk noemde kooplieden "gebruikers" omdat ze hun eigen producten niet produceerden. Christenen mochten geen kooplieden worden, dus dit beroep behoorde voornamelijk toe aan het Joodse volk.

    Kooplieden werden niet beschouwd als deel van de samenleving omdat ze geen eigendom hadden en niet bijdroegen aan de ontwikkeling van het land. Kooplieden werden ook beschouwd als egoïstisch en geldhongerig omdat ze niets produceerden maar de producten van anderen verkochten om winst te maken.

    Natuurlijk verkochten sommige kooplieden de producten van hun boerderijen op markten. Zij werden anders beschouwd dan internationale kooplieden of kooplieden die alleen producten verkochten zonder ervoor te werken.

    Als gevolg van de slechte naam die aan kooplieden werd gegeven, werden buitenlandse handelaren streng gereguleerd op markten [1]. Ze moesten vaak enkele uren wachten voordat ze toegang kregen tot de markten om lokale kooplieden en winkeleigenaren een voordeel te geven bij de verkoop van hun goederen. Buitenlandse kooplieden moesten ook belasting betalen op de goederen die ze een land of stad binnen brachten.

    Zoals je kunt zien, is het niet helemaal waar dat de lokale bevolking en edelen niets te winnen hadden bij deze buitenlandse kooplieden, want ze verdienden wel wat geld door middel van belastingen. Desondanks werden kooplieden vaak beschouwd als lagere klasse en vermeden edelen, ridders en geestelijken om met hen om te gaan, tenzij dat noodzakelijk was.

    Ondanks hun slechte reputatie bleven de koopmansindustrie en de buitenlandse handel echter groeien in heel Europa, wat betekent dat dezelfde mensen die neerkeken op de kooplui geen problemen hadden met het kopen van de luxe artikelen die ze verkochten.

    Kooplieden moesten vaak edelen vermaken en imponeren om hun gunst en respect te winnen [1]. De steun van een edele geven de kooplieden meer zekerheid en status binnen de gemeenschap.

    Kooplieden begonnen ook medicijnen uit verschillende landen te vervoeren, waardoor Europeanen toegang kregen tot nieuwe medicijnen voor ziekten die ze eerder niet konden genezen. Als je bedenkt hoe belangrijk de rol van de koopman in de Middeleeuwen was, kun je je afvragen hoe veilig hun werk was.

    Waren kooplieden veilig in de middeleeuwen?

    Gezien de slechte reputatie van kooplieden, kregen ze geen hulp of bescherming van edelen als ze een nieuw land of een nieuwe provincie binnenkwamen. Dat, gecombineerd met het feit dat kooplieden bekend stonden om het reizen met dure voorraden en meestal geld bij zich hadden, betekende dat een koopman zijn in de Middeleeuwen geen veilige baan was.

    Zie ook: Top 15 Symbolen van Opstand met Betekenissen

    Welke gevaren liepen kooplieden in de middeleeuwen?

    In de Middeleeuwen waren er twee manieren van transport: over land of over zee. Natuurlijk reisden de meeste buitenlandse kooplieden vaak over zee om goederen in te kopen en mee naar huis te nemen. Reizen over zee was goedkoper en vaak veiliger dan reizen over land.

    Maar kooplieden die over zee reisden, hadden te maken met piraten en slecht weer die hun reis konden vertragen of ervoor konden zorgen dat ze hun producten kwijtraakten als het schip zonk [4]. Bovendien waren kooplieden die over zee reisden ook maandenlang weg, wat niet veel goeds voorspelde voor de familie die achterbleef.

    Ook kooplieden die over land reisden, hadden met hun eigen problemen te maken. Bandieten en dieven vielen kooplieden vaak aan voor hun munten en producten. Bovendien waren de wegen tussen steden vaak in slechte staat en gevaarlijk, en reizen over de weg ging in de Middeleeuwen niet zo snel als nu.

    Het maakte dus niet uit hoe de kooplieden besloten te reizen, ze waren nooit echt veilig. Kooplieden waren ook vatbaar voor ziekten en aandoeningen die zich verspreidden tussen de steden waar ze naartoe reisden en van waaruit ze reisden. De builenpest die tijdens de Middeleeuwen door Europa trok, zou bijvoorbeeld ook kooplieden hebben getroffen.

    Wat was de veiligste manier om te reizen in de middeleeuwen?

    Zonder veilig vervoer vraag je je misschien af welke manier van transport het veiligst was voor kooplieden. Het zal je misschien verbazen dat reizen over zee in de Middeleeuwen vaak de veiligste manier was om je goederen te vervoeren [4].

    Reizen per schip betekende dat je je bezittingen veilig en op één plek kon bewaren. Hoewel er piraten rondzwierven op de oceanen, waren ze niet zo talrijk als de bandieten waarmee je op het land te maken kreeg. De oceaan was niet zo gevaarlijk als sommige wegen die kooplieden gebruikten tussen steden.

    Kooplieden reisden vaak in kleinere boten langs Europese kanalen, die lang niet zo gevaarlijk en onvoorspelbaar waren als de open oceaan [4]. Bovendien vermeden kooplieden tijdens het reizen over zee het privébezit van hebzuchtige landeigenaren te doorkruisen.

    Dus reisden kooplieden meestal over zee wanneer ze maar konden. Nogmaals, dit type transport was lang niet zo veilig als tegenwoordig. Maar reizen per schip was goedkoper en veiliger dan reizen over land in de Middeleeuwen.

    Wat was de grootste handelsindustrie in de middeleeuwen?

    Handelaren uit Holland en het Midden-Oosten

    Thomas Wyck, Publiek domein, via Wikimedia Commons

    Zie ook: Welke wapens gebruikten Samurai?

    Ik heb een aantal artikelen genoemd die in de Middeleeuwen door kooplieden werden verhandeld en vervoerd. Toch waren er een paar artikelen waar meer vraag naar was dan naar andere. Artikelen die het vaakst werden gekocht en verkocht door internationale kooplieden in de Middeleeuwen waren:

    • Geknechte mensen
    • Parfums
    • Zijde en ander textiel
    • Paarden
    • Kruiden
    • Goud en andere juwelen
    • Leren artikelen
    • Dierenhuiden
    • Zout

    Deze producten werden vaak vervoerd en verhandeld in de 9e eeuw [4]. Zoals je kunt zien, konden sommige van deze artikelen, zoals paarden en zout, door veel mensen worden gebruikt, maar de luxe artikelen werden waarschijnlijk vooral gekocht en gebruikt door mensen met een hogere status. Dit impliceert dat kooplieden zich voornamelijk richtten op de rijken.

    De koopmansindustrie bleef bestaan gedurende de Middeleeuwen en na de Renaissance. Daarom is de koopmanssector waarschijnlijk een van de oudste beroepen die vandaag de dag nog bestaan. Koopmannen waren voornamelijk verantwoordelijk voor het overbruggen van de kloof tussen Europa en andere landen, zoals Afrika en Azië.

    Als gevolg daarvan begonnen deze culturen zich te vermengen en van elkaar te leren. De rol van de koopman is onmiskenbaar als we bespreken hoe mensen in de Middeleeuwen leefden en leerden en hoe de introductie van exotische luxeartikelen naar Europa kwam.

    Conclusie

    Het leven van een koopman was niet bepaald glamoureus in de Middeleeuwen. Kooplui werden door de kerk beschouwd als "gebruikers" en immoreel, en ze liepen vaak groot gevaar als ze naar nieuwe landen en steden reisden.

    Toch speelden kooplieden een belangrijke rol in de samenleving in de Middeleeuwen en daarna. Veel van de goederen die ze vervoerden waren essentieel voor zowel de Europese elite als de boeren.

    Referenties

    1. //prezi.com/wzfkbahivcq1/a-medieval-merchants-daily-life/
    2. //study.com/academy/les/merchant-class-in-the-renaissance-definitie-les-quiz.html
    3. //www.brown.edu/Departments/Italian_Studies/dweb/society/structure/merchant_cult.php
    4. //www.worldhistory.org/article/1301/trade-in-medieval-europe
    5. //dictionary.cambridge.org/dictionary/english/usurer

    Koptekst afbeelding met dank aan: Uitgeverij New York Ward, Slot, Publiek domein, via Wikimedia Commons




    David Meyer
    David Meyer
    Jeremy Cruz, een gepassioneerd historicus en docent, is de creatieve geest achter de boeiende blog voor liefhebbers van geschiedenis, docenten en hun studenten. Met een diepgewortelde liefde voor het verleden en een niet-aflatende toewijding aan het verspreiden van historische kennis, heeft Jeremy zichzelf gevestigd als een betrouwbare bron van informatie en inspiratie.Jeremy's reis naar de wereld van de geschiedenis begon tijdens zijn jeugd, toen hij gretig elk geschiedenisboek verslond dat hij te pakken kon krijgen. Gefascineerd door de verhalen van oude beschavingen, cruciale momenten in de tijd en de individuen die onze wereld hebben gevormd, wist hij al op jonge leeftijd dat hij deze passie met anderen wilde delen.Na het voltooien van zijn formele opleiding geschiedenis, begon Jeremy aan een carrière als leraar die meer dan tien jaar duurde. Zijn toewijding om de liefde voor geschiedenis bij zijn studenten te koesteren was onwrikbaar en hij zocht voortdurend naar innovatieve manieren om jonge geesten te boeien en te boeien. Hij herkende het potentieel van technologie als een krachtig educatief hulpmiddel en richtte zijn aandacht op het digitale domein en creëerde zijn invloedrijke geschiedenisblog.Jeremy's blog getuigt van zijn toewijding om geschiedenis voor iedereen toegankelijk en boeiend te maken. Door zijn welsprekende schrijven, nauwgezet onderzoek en levendige verhalen, blaast hij leven in de gebeurtenissen uit het verleden, waardoor lezers het gevoel krijgen alsof ze getuige zijn van de geschiedenis die zich ontvouwt voordathun ogen. Of het nu gaat om een ​​zelden bekende anekdote, een diepgaande analyse van een belangrijke historische gebeurtenis of een verkenning van de levens van invloedrijke figuren, zijn boeiende verhalen hebben een toegewijde aanhang gekregen.Naast zijn blog is Jeremy ook actief betrokken bij verschillende inspanningen voor historisch behoud, waarbij hij nauw samenwerkt met musea en lokale historische verenigingen om ervoor te zorgen dat de verhalen uit ons verleden worden beschermd voor toekomstige generaties. Bekend om zijn dynamische spreekbeurten en workshops voor collega-docenten, streeft hij er voortdurend naar anderen te inspireren om dieper in het rijke tapijt van de geschiedenis te duiken.De blog van Jeremy Cruz getuigt van zijn niet-aflatende toewijding om geschiedenis toegankelijk, boeiend en relevant te maken in de snelle wereld van vandaag. Met zijn griezelige vermogen om lezers mee te nemen naar het hart van historische momenten, blijft hij liefde voor het verleden koesteren bij geschiedenisliefhebbers, leraren en hun enthousiaste studenten.