Sociale klassen in de Middeleeuwen

Sociale klassen in de Middeleeuwen
David Meyer

De Middeleeuwen in Europa is de periode vanaf de val van het West-Romeinse Rijk in de 5e eeuw tot de heropleving in de Renaissance, die volgens sommige geleerden plaatsvond in de 14e eeuw, volgens anderen in de 15e en 16e eeuw.

Op het gebied van cultuur, kunst en wetenschap wordt de periode beschreven als stagnant en het eerste deel, waarvan weinig is vastgelegd, wordt aangeduid als de Donkere Middeleeuwen.

De samenleving in de Middeleeuwen bestond uit duidelijk afgebakende sociale klassen. De hogere klasse bestond uit de verschillende niveaus van het koningschap, de geestelijkheid en de adel, terwijl professionals, kooplieden en soldaten de middenklasse vormden en boeren en lijfeigenen de lagere klasse.

De Middeleeuwen waren een periode van feodalisme, waarin de sociale structuur de rol van elk lid van de samenleving bepaalde. Degenen aan de top bezaten al het land en iedereen onder hen werden vazallen genoemd, die op het land mochten leven in ruil voor hun loyaliteit en hun arbeid.

Zelfs de edelen waren vazallen van de koning en kregen land als gift of "leengoed". Het is een fascinerende studie, dus lees verder.

Inhoudsopgave

    De geboorte van sociale klassen in de middeleeuwen

    Na de ineenstorting van het Romeinse Rijk in 476 CE (CE staat voor Common Era en is gelijk aan AD), was Europa niet zoals we het nu kennen.

    Het gebied dat wij kennen als West-Europa bestond niet uit landen met zelfbestuur, maar werd gecontroleerd door de katholieke kerk. Koningen en leiders waren overgeleverd aan de genade van de kerk en hun macht hing grotendeels af van hun trouw aan en bescherming door de kerk.

    De hogere klasse in de middeleeuwen

    Middeleeuwse koning met zijn koningin en ridders op wacht

    De hogere klasse in de Middeleeuwen bestond uit vier lagen:

    • Royalty zijnde de koning, koningin, prinsen en prinsessen
    • De geestelijkheid, hoewel hij in sommige opzichten los stond van de maatschappij, had hij een enorme invloed via de kerk
    • Adel, bestaande uit de heren, hertogen, graven en schildknapen, die vazallen waren van de vorst
    • Ridders werden beschouwd als het laagste niveau van adel en bezaten in ieder geval in de vroege Middeleeuwen geen land.

    Royalty en haar rol in de middeleeuwse samenleving

    De koning in middeleeuws Europa werd niet noodzakelijkerwijs in die rol geboren, maar kan door de kerk uit de rangen van edellieden zijn benoemd vanwege zijn militaire kracht, het bezit van grote stukken land en politieke macht. Erfrechtwetten hielden de monarchie dan binnen de koninklijke familie.

    De monarch bezat al het land in het koninkrijk en had onbeperkte macht over het land en al zijn inwoners. Met die macht kwam de verantwoordelijkheid voor het welzijn van het land, bescherming tegen aanvallen van buitenaf en vrede en stabiliteit onder de bevolking.

    Zie ook: Top 10 feiten over het oog van Ra

    Veel koningen waren in feite welwillende heersers en geliefde staatshoofden, terwijl anderen jammerlijk faalden en onttroond werden door politieke rivalen.

    De rol van de koningin Ze moest troonopvolgers baren, nauwe banden onderhouden met de kerk, taken uitvoeren die door de koning waren gedelegeerd en zorgen voor een efficiënt huishouden.

    Sommige middeleeuwse koninginnen regeerden in hun eigen recht, evenals degenen die zeer invloedrijke adviseurs van de koning waren, maar dit was over het algemeen niet het geval.

    De titel van prins werd gegeven aan heersers van onbeduidende gebieden, maar ook aan de zonen van de koning. De oudste, als troonopvolger, kreeg onderwijs en training van jongs af aan om hem voor te bereiden op de tijd dat hij de rol van koning op zich zou nemen.

    Militaire training en academische opleiding kregen prioriteit. Als volwassene kreeg de prins koninklijke taken te vervullen en vaak een regio van het land om over te heersen namens de koning.

    Prinsessen kregen een uitstekende opleiding, maar werden opgeleid om de taken van een koningin op zich te nemen in plaats van die van een koning, tenzij er geen mannelijke troonopvolgers waren. In dat geval werden ze net zo opgeleid als een prins.

    De geestelijkheid en haar rol in de samenleving in de Middeleeuwen

    Zoals gezegd werd de kerk het dominante bestuursorgaan na de ineenstorting van het Romeinse Rijk. Ze had invloed op het beleid en het gedrag van koningen en elk lid van de samenleving onder hen.

    Uitgestrekte stukken land werden aan de kerk geschonken door heersers die steun en trouw van de kerk zochten. De hogere echelons van de katholieke geestelijkheid leefden het leven van en werden beschouwd als adel.

    De rijkdom en invloed van de kerk leidden ertoe dat veel adellijke families minstens één familielid in dienst van de kerk stuurden. Als gevolg daarvan was er seculier eigenbelang in sommige religieuze kringen en was er vaak een conflict tussen seculiere en religieuze instanties die invloed wilden uitoefenen op het koninklijk hof.

    Maatschappelijk gedrag op elk niveau, inclusief dat van boeren en lijfeigenen, werd sterk beïnvloed door discipline en straffen die werden opgelegd door religieuze functionarissen. Religie was een belangrijke factor in het onderwijs, evenals in de kunst en cultuur van die tijd. Dit wordt genoemd als de reden waarom de Middeleeuwen weinig groei zagen in deze aspecten van de cultuur.

    De edelen van de Middeleeuwen

    In de Middeleeuwen speelde de adel de rol van surrogaat voor de koning. Als vazallen van het koningschap kregen edellieden van de koning schenkingen van land, leengoederen genaamd, waarop ze woonden, landbouw bedreven en horigen in dienst hadden om al het werk te doen.

    In ruil voor deze gunst beloofden ze trouw aan de koning, steunden ze hem in tijden van oorlog en zorgden ze effectief voor het bestuur van het land.

    Genieten van veel rijkdom, wonen in enorme kastelen op grote landgoederen, tijd doorbrengen met jagen, paardrijden met de honden en rijkelijk entertainen was een aspect van het leven van een edelman.

    De andere kant van hun leven was minder glamoureus - het beheren van het boerenbedrijf, omgaan met, zorgen voor en beschermen van de boeren die op hun landgoed woonden en ten strijde trekken om hun koning en land te verdedigen wanneer ze daartoe werden opgeroepen.

    De titel van heer, hertog of wat dan ook die hen door de koning werd verleend, was erfelijk en werd van vader op zoon doorgegeven. Veel van de adellijke titels uit die tijd bestaan vandaag de dag nog steeds, hoewel veel van de plichten en privileges die bij de titel horen niet meer van toepassing zijn.

    Ridders werden deel van de hogere klasse

    Terwijl in de vroege middeleeuwen elke soldaat te paard als ridder kon worden beschouwd, verschenen ze voor het eerst als leden van de hogere klasse toen Karel de Grote bereden soldaten inzette op zijn veldtochten en hun onschatbare bijdrage aan zijn succes beloonde door hen land te geven in de veroverde gebieden.

    Veel edellieden werden ridders en hun rijkdom werd gebruikt om de beste paarden, wapenuitrustingen en wapens te kopen.

    Er was veel strijd tussen de ridders en de Kerk. Zij zagen hen als instrumenten van de duivel, die plunderden, plunderden en verwoestingen aanrichtten onder de bevolkingen die ze veroverden, en ook de macht en invloed van de Kerk uitdaagden.

    In de late Middeleeuwen waren ridders meer geworden dan bereden soldaten en, onderworpen aan een code van ridderlijkheid, stonden ze aan de top van de samenleving in termen van mode, glamour en status. In de late Middeleeuwen maakten nieuwe oorlogsmethoden de traditionele ridders overbodig, maar door erfelijkheid bleven ze doorgaan als landeigenaren en leden van de elite.

    De middenklasse in de middeleeuwen

    De middenklasse in het Europa van de vroege Middeleeuwen was een klein deel van de bevolking dat niet langer op het land werkte, maar geen deel uitmaakte van de hogere klasse omdat ze weinig rijkdom hadden en geen grootgrondbezitters waren. Ambachtslieden, kooplieden en ambachtslieden met weinig opleiding vormden deze middenklasse.

    De middenklasse kwam sterk naar voren na de Zwarte Dood in het midden van de 14e eeuw. Deze gruwelijke builenpest doodde de helft van de bevolking van Europa in die tijd. Tot 1665 dook de ziekte periodiek op als een stedelijke ziekte.

    Het bevorderde de opkomst van de middenklasse omdat het de vraag naar land verminderde, terwijl er minder arbeidskrachten beschikbaar waren om dat land te bewerken. De lonen stegen en de invloed van de kerk nam af. Tegelijkertijd zorgden uitvindingen zoals de drukpers ervoor dat boeken beter beschikbaar werden en dat het onderwijs floreerde.

    Het feodale systeem werd doorbroken en de middenklasse, bestaande uit handelaars, kooplieden, dokters en professionele mensen, werd het grootste en economisch meest actieve deel van de samenleving.

    De lagere klasse in de Middeleeuwen

    Terwijl de hogere klasse in de Europese samenleving de totale controle over het land had en het feodale systeem verankerd bleef, was het grootste deel van de bevolking veroordeeld tot een leven van relatieve armoede.

    Horigen konden geen land bezitten en waren gebonden aan het landgoed waarop ze leefden. Ze werkten de helft van de dag voor ondergeschikte taken en als arbeiders in ruil voor een huis en bescherming tegen aanvallen.

    Zie ook: 23 Belangrijke symbolen van tijd met betekenissen

    Boeren waren marginaal beter af, omdat ze een klein stukje land bezaten om te bewerken, en sommigen werkten als ambachtslieden en betaalden belasting aan hun heer. Anderen waren verplicht om op het land van het landgoed te werken, waarvoor ze een loon ontvingen. Van dit schamele bedrag moesten ze een deel aan de kerk tienden en belasting betalen.

    Hoewel het waar is dat de lagere klassen werden uitgebuit door de landeigenaren, wordt ook geaccepteerd dat veel landheren weldoeners en leveranciers waren en dat de boeren en horigen, hoewel ze arm waren, een veilig leven leidden en niet werden beschouwd als mensen die het moeilijk hadden.

    Afsluitend

    Het feodale systeem kenmerkte de samenleving in de Middeleeuwen en was een gevolg van de ineenstorting van het Romeinse Rijk. Hoewel historici het begin van deze periode de Donkere Middeleeuwen noemden, is de huidige mening dat het een dynamische samenleving creëerde die duizend jaar lang functioneerde.

    Hoewel het misschien niet veel kunst, literatuur en wetenschap voortbracht, bereidde het Europa voor op een toekomstige Renaissance.

    Bronnen

    • //www.thefinertimes.com/social-classes-in-the-middle-ages
    • //riseofthemiddleclass.weebly.com/the-middle-ages.html
    • //www.quora.com/In-medieval-society-how-did-the-middle-class-fit-in
    • //en.wikipedia.org/wiki/Middle_Ages



    David Meyer
    David Meyer
    Jeremy Cruz, een gepassioneerd historicus en docent, is de creatieve geest achter de boeiende blog voor liefhebbers van geschiedenis, docenten en hun studenten. Met een diepgewortelde liefde voor het verleden en een niet-aflatende toewijding aan het verspreiden van historische kennis, heeft Jeremy zichzelf gevestigd als een betrouwbare bron van informatie en inspiratie.Jeremy's reis naar de wereld van de geschiedenis begon tijdens zijn jeugd, toen hij gretig elk geschiedenisboek verslond dat hij te pakken kon krijgen. Gefascineerd door de verhalen van oude beschavingen, cruciale momenten in de tijd en de individuen die onze wereld hebben gevormd, wist hij al op jonge leeftijd dat hij deze passie met anderen wilde delen.Na het voltooien van zijn formele opleiding geschiedenis, begon Jeremy aan een carrière als leraar die meer dan tien jaar duurde. Zijn toewijding om de liefde voor geschiedenis bij zijn studenten te koesteren was onwrikbaar en hij zocht voortdurend naar innovatieve manieren om jonge geesten te boeien en te boeien. Hij herkende het potentieel van technologie als een krachtig educatief hulpmiddel en richtte zijn aandacht op het digitale domein en creëerde zijn invloedrijke geschiedenisblog.Jeremy's blog getuigt van zijn toewijding om geschiedenis voor iedereen toegankelijk en boeiend te maken. Door zijn welsprekende schrijven, nauwgezet onderzoek en levendige verhalen, blaast hij leven in de gebeurtenissen uit het verleden, waardoor lezers het gevoel krijgen alsof ze getuige zijn van de geschiedenis die zich ontvouwt voordathun ogen. Of het nu gaat om een ​​zelden bekende anekdote, een diepgaande analyse van een belangrijke historische gebeurtenis of een verkenning van de levens van invloedrijke figuren, zijn boeiende verhalen hebben een toegewijde aanhang gekregen.Naast zijn blog is Jeremy ook actief betrokken bij verschillende inspanningen voor historisch behoud, waarbij hij nauw samenwerkt met musea en lokale historische verenigingen om ervoor te zorgen dat de verhalen uit ons verleden worden beschermd voor toekomstige generaties. Bekend om zijn dynamische spreekbeurten en workshops voor collega-docenten, streeft hij er voortdurend naar anderen te inspireren om dieper in het rijke tapijt van de geschiedenis te duiken.De blog van Jeremy Cruz getuigt van zijn niet-aflatende toewijding om geschiedenis toegankelijk, boeiend en relevant te maken in de snelle wereld van vandaag. Met zijn griezelige vermogen om lezers mee te nemen naar het hart van historische momenten, blijft hij liefde voor het verleden koesteren bij geschiedenisliefhebbers, leraren en hun enthousiaste studenten.