Franse mode in de jaren 1970

De jaren 1970 waren een wild decennium vol rages en trends. Haute Couture verloor haar invloed en vraag, terwijl Pret-a-porter merken hun heerschappij begonnen.

Van boerenblouses, stijlrevivals en plateauschoenen, de mode uit de jaren zeventig werd bekritiseerd vanwege het gebrek aan richting. Het was echter een viering van individualiteit en smaak.

Mode terug in de handen van het volk

Voordat de in Groot-Brittannië geboren ontwerper Charles Frederick Worth de teugels van de mode in handen gaf van een paar ontwerpers, bestelden vrouwen ontwerpen die uitsluitend gebaseerd waren op hun wensen.

De drager dicteerde de mode en de ontwerper had beperkte creatieve controle. Het House of Worth veranderde dat door zijn eigen beperkte collecties te introduceren. Sindsdien dicteren de beperkte seizoenscollecties van ontwerpers elk jaar de moderegels, en tot op zekere hoogte doen ze dat nog steeds.

Dit veranderde echter in de jaren 70 toen vrouwen begonnen te dragen wat ze maar wilden. Het was de eerste keer in de geschiedenis dat couture merken de straatstijl kopieerden en niet andersom.

Deze empowerment leidde tot de explosie van vele stijlen, rages, trends en modesubculturen overal. Mode was comfortabel, praktisch en geïndividualiseerd. Het werd een uitdrukking van je persoonlijkheid.

Sommige luxe modemerken wisten niet goed wat ze moesten doen, terwijl merken als Yves Saint Laurent voorop liepen met de lancering van hun merk Pret-a-Porter in het begin van de jaren 70. Deze kleding was kant-en-klaar uit het rek en minder duur dan couture.

Hoewel ze nog steeds peperduur waren, waren ze handiger voor het snelle leven van Parijse mannen en vrouwen in de jaren 70. Ze hadden geen tijd om weken op hun outfits te wachten.

De economische en politieke vooruitzichten tijdens het decennium waren hard, dus doken mensen diep in modetrends om ermee om te gaan. In dit decennium domineerden veel modetrends tegelijkertijd het toneel.

De Slag om Versailles en de Amerikaanse mode

De laatste nagel aan de doodskist van de Haute Couture als toonaangevende mode-autoriteit werd geslagen tijdens de legendarische modeshow in Versailles in 1973.

Het eens zo grote paleis van Versailles, gebouwd door Lodewijk XIV, was vervallen. De Franse regering was niet in staat om de restauratie te betalen. Het vereiste bedrag was meer dan zestig miljoen.

De Amerikaanse modepubliciste Eleanor Lambert kwam met een win-win oplossing. Ze stelde een wedstrijd voor tussen de vijf beste haute couture ontwerpers van dat moment, Marc Bohan voor Christian Dior, Emanuel Ungaro, Yves Saint Laurent, Hubert de Givenchy en Pierre Cardin, om het op te nemen tegen hun Amerikaanse tegenhangers.

Deze competitie zou Amerikaanse ontwerpers als Bill Blass, Stephen Burrows, Oscar de la Renta, Halston en Anne Klein voor het voetlicht van de wereld brengen.

De gastenlijst stond vol met beroemdheden, socialites en zelfs royalty's. Wat de avond zo gedenkwaardig maakte, was niet alleen de prestigieuze gastenlijst.

Er werd modegeschiedenis geschreven en de Amerikaanse mode steeg naar de bovenste regionen van de mode-industrie.

De Fransen openden de show met een tweeënhalf uur durende presentatie met live muziek en uitgebreide achtergronden. De optredens waren gechoreografeerd en serieus.

Ter vergelijking: de Amerikanen hadden dertig minuten, een cassettebandje als muziek en geen sets. Ze lachten door hun optreden heen en stalen toch de show.

Je zou denken dat het publiek, voornamelijk Fransen, alleen hun thuisploeg zou steunen, maar zij waren de eersten die inzagen hoe hun ontwerpers stijf en verouderd waren tegenover de elegante eenvoud van de relaxte Amerikaanse kleding.

Terwijl de Fransen hun beproefde getailleerde en getrimde ontwerpen tentoonstelden, toonden de Amerikanen kleren die vloeien en bewegen met het lichaam.

De Amerikanen namen de trofee mee naar huis en het evenement bracht geld op om het paleis te repareren. Deze kleding die met het lichaam meebewoog, bracht het publiek in vervoering en wakkerde het vuur in de modewereld aan.

Een van de Amerikaanse ontwerpers, Stephen Burrows, vond de slazoom uit die hij ook op de show liet zien. De slazoom werd een enorme trend die vandaag de dag nog steeds populair is.

Van de zesendertig modellen van de Amerikaanse kant waren er tien zwart, wat ongehoord was in de Franse modewereld. Na deze show gingen Franse ontwerpers zelfs op zoek naar zwarte modellen en muzen.

Trends uit de jaren 70 die opvielen

Talloze trends en rages passeerden de revue in de jaren 1970. Maar een paar daarvan drukten hun stempel op de geschiedenis. Terwijl ze hun Franse essentie behielden, kozen veel vrouwen ervoor om naast Franse trends ook westerse trends te dragen.

Broek

Terwijl broeken voor vrouwen in de jaren 60 nog een dappere zet waren, werden ze in de jaren 70 volledig omarmd door vrouwen. Ze werden een alledaags item in de garderobe van elke vrouw. Toen vrouwen regelmatig broeken begonnen te dragen, beïnvloedde dat ook hoe ze er bij mannen uitzagen.

Bel broekjes

Bell Bottom jeans zijn de typische jaren 70 look. Hoe wijder de flair of hoe meer versierd, hoe beter. Zowel mannen als vrouwen droegen bell-bottom jeans en broeken.

Flapper broek

Een andere trend die zowel door mannen als vrouwen werd gedragen, waren de flapperbroeken. Losse en vloeiende broeken die het lichaam verlengden. Deze zagen er vooral geweldig uit wanneer vrouwen ze droegen met pakken.

Polyester broek

Pastelkleurige polyester broeken waren helemaal in. Meestal gedragen met gelijkgekleurde jasjes voor een nep-pak effect. Polyester was een betaalbaar alternatief voor andere stoffen, dus veel vrouwen uit de arbeidersklasse kozen ervoor om ze te dragen.

Jumpsuits en catsuits

In de jaren 70 begon het tijdperk van de jumpsuits voor zowel mannen als vrouwen. Deze waren getailleerd en de broek liep langzaam uit. We zagen ze bij iconen als David Bowie, Cher, Elvis en Michael Jackson.

Jumpsuits werden erg fel gekleurd toen ze op de winkelmarkt kwamen, daarom zien we soms belachelijke exemplaren op foto's. Hogere Pret-a-Porter merken richtten zich meer op strepen en patronen in plaats van levendige kleuren. Jumpsuits zijn nooit uit de mode geraakt sinds de jaren 70.

Broekpakken

Vrouwen gingen steeds meer casual en meer gestructureerde pakken dragen. De trend begon in de jaren 60, maar nam echt een vlucht in de jaren 70. Elke vrouw bezat minstens één broekpak.

De algemene acceptatie van vrouwen in broekpakken was te danken aan het succes van feministische bewegingen. Veel vrouwen werkten nu en werden steeds financieel onafhankelijker.

De broekpakken voor vrouwen varieerden van losse, vloeiende en romantische stijlen tot meer strakke, getailleerde ontwerpen.

Boerenkleding of Edwardiaanse Revival

Loszittende jurken versierd met veel kant met bandjes in de taille waren trendy. Vaak de boerenjurk genoemd omdat er een boerenblouse in verwerkt was.

Deze jurken hadden romantische kenmerken zoals golvende mouwen of peter pan kragen. Ze waren voornamelijk in wit of neutrale tinten, maar je kon er ook vinden met eclectische prints.

Zigeunerromantiek

De jaren 60 stonden in het teken van minirokjes en die bleven de boventoon voeren in de jaren 70. Daarnaast was er een trend van romantische geplooide maxi zigeunerrokken.

Je droeg de gipsy-geïnspireerde rok met een poëtisch overhemd of zijden blouse en een bandana.

Sommige vrouwen droegen grote oorbellen en zware kralenkettingen. Iedereen had zijn eigen creatieve manier om zich de trend toe te eigenen.

Sommige vrouwen droegen zelfs een tulband in plaats van een bandana op hun hoofd. Het idee was om er romantisch en zacht uit te zien met vloeiende kleding met een exotische zigeunerallure.

Art Deco of Oud Hollywood

Een andere oplevingstrend, de art deco beweging, begon eind jaren 60 en werd langzaam een meer glamoureuze Old-Hollywood-georiënteerde trend.

Vrouwen gingen gekleed in prachtige art-deco-geïnspireerde prints en silhouetten. Breedgerande hoeden, luxueuze fluwelen jassen en gewaagde make-up uit de jaren 1920 kwamen terug in de mode.

Jersey wikkeljurk

Wikkeljurken waren populair in de jaren 1940, maar de jersey wikkeljurk was een grote hit in de jaren 70. Iedereen had er een en sommige mensen droegen uitsluitend wikkeljurken.

De supercomfortabele jerseystof werd gekozen als het perfecte materiaal voor een nauwsluitende wikkeljurk. Deze jurk was een van de ontwerpen van de Amerikaanse kant die te zien was in de modeshow van de slag om Versailles.

Leven in Denim

Hoewel Frankrijk niet zo geobsedeerd was door denim als de rest van de wereld, groeide de populariteit van jeans enorm voor de jongere generatie.

Er waren ook een paar denim op denim pakken te zien in de straten van Parijs. Het was een afgezwakte uitdrukking van de fantastische denim rage van de jaren 70.

Sommige jongere mensen begonnen eenvoudige t-shirts te dragen met spijkerbroeken en noemden het maar op. Je zou bijna denken dat ze in de jaren 90 zaten, maar ze waren hun tijd gewoon vooruit.

Punk mode

Terwijl punkmode, waaronder fetisjkleding, leer, grafische ontwerpen, verknipte stoffen en veiligheidsspelden, helemaal in was in Londen, bereikte het Parijs pas in de jaren 1980. De punkkleuren en het silhouet deden dat echter wel.

In tegenstelling tot andere muziekscènes waarin Frankrijk laat van zich liet horen, was de punkscene sterk aanwezig in de Franse cultuur. In de jaren 70 waren er verschillende punkrockbands in Parijs.

Deze bands en hun fans droegen strakke shirts en spijkerbroeken die zich het silhouet en het palet van de Londense punkmode zonder de studs en versieringen toe-eigenden. Een soort pre-punkmode was trendy in Parijs.

Disco

Iedereen wilde voor een hete minuut lang paillettenjurken en glinsterende kleurrijke kleding dragen.

John Travolta begon de trend van het wijdvallende witte pak voor mannen. Dat wordt vandaag de dag nog steeds geassocieerd met disco.

Hoewel de periode van discodansen van korte duur was, stierven de trends niet snel uit. Parijse clubbers leenden de mode 's nachts. Glinsterende jurken die het licht van de discobal vingen zijn nog steeds in de mode.

Schoenen

We konden je niet achterlaten zonder je te vertellen over de fantastische trend van plateauschoenen. Zowel mannen als vrouwen droegen dramatische schoenen met dikke hakken en zagen er ongelofelijk uit.

Sommige schoenen gaven mannen meer dan vijf centimeter lengte. Platformschoenen kwamen na de trend van sleehakken in het begin van de jaren 70. Ze maakten deel uit van de Punk Fashion die veel beter aansloeg bij het publiek.

Conclusie

De cultuur van veel trends die naast elkaar bestaan en hun eigen recht domineren, begon in de jaren 70. Veel iconische looks uit de jaren 70 worden vandaag de dag nog steeds nagemaakt en sommige trends die toen werden gecreëerd, blijven tijdloze vaste waarden in de kast.

Vrouwen hoeven zich niet te schamen om hun moeders kleding met een moderne twist aan te trekken. We kunnen gerust zeggen dat de Franse mode zoals we die nu kennen, is ontstaan in deze kleurrijke tijd.

Koptekst met dank aan: Foto door Nik Korba op Unsplash