Bakkers in de Middeleeuwen

Bakkers in de Middeleeuwen
David Meyer

De Middeleeuwen waren een periode die hard en onhandelbaar leek in vergelijking met de moderne tijd. We hebben duidelijk een lange weg afgelegd sinds die verre tijden, gelukkig maar. Veel van de basisprincipes van bepaalde beroepen werden echter in die tijd vastgelegd. Bakken is zo'n vak.

Middeleeuwse bakkers waren essentieel omdat brood een hoofdbestanddeel was in de Middeleeuwen. Bakkers maakten deel uit van een gilde en hun producten werden streng gecontroleerd en gereguleerd. Bakkers konden publiekelijk aan de schandpaal worden genageld of een boete krijgen voor brood dat niet aan de norm voldeed. In ernstige gevallen werden hun ovens vernietigd.

In de Middeleeuwen was bakken niet het artistieke beroep of de heerlijke hobby die het vandaag de dag is. Zou je geloven dat uitgerekend brood voor grote controverse zorgde in religieuze sectoren? Of dat sommige bakkers ijzeren staven in broden staken om aan de gewichtseis te voldoen? Een bakker zijn in de Middeleeuwen was geen peulenschil. Soms kon het zelfs ronduit gevaarlijk zijn.

Inhoudsopgave

    Bakken als beroep in de middeleeuwen

    In de Middeleeuwen was het van essentieel belang om bakker te zijn, omdat voedselbronnen schaars waren en brood vaak het enige basisvoedsel in veel huishoudens was. Zoals veel beroepen in de Middeleeuwen bestonden de taken van de bakker uit zware arbeid. Deze handel werd ook sterk gereguleerd en gecontroleerd door de hogere machten. In 1267 werd "The Assize of Bread and Ale" wet geïmplementeerd in middeleeuws Engeland.

    De wet diende als een manier om de kwaliteit, de prijs en het gewicht van het verkochte bier of brood te reguleren. Het overtreden van de wet was niet alleen beperkt tot het stelen van brood. Bakkers werden ook gestraft als hun brood niet aan de standaard voldeed.

    Er waren ook straffen voor degenen die de wet overtraden. Een illustratie toont een bakker die voor zijn "misdaad" aan de schandpaal werd genageld door op een slee door de straat te worden gesleept met het beledigde brood om zijn nek gebonden. De meest voorkomende misdaden waaraan bakkers schuldig werden bevonden, hadden te maken met het overtreden van de gewichtsregels en het compromitteren van het meel (bijv. zand aan meel toevoegen).

    Straffen varieerden van het intrekken van een bakkerslicentie, boetes en soms fysieke vormen van bestraffing. In ernstige gevallen werd de oven van de bakker vaak vernietigd als straf. De bakkers in de Middeleeuwen maakten deel uit van en werden bestuurd door een gilde of broederschap. Een voorbeeld van zo'n gilde was "The Worshipful Company of Bakers of London", die werd opgericht in de 12e eeuw.

    Wat is een gilde-systeem?

    Een gildesysteem bestuurt en reguleert veel ambachten. Dit soort systeem ontstond in de Middeleeuwen. Door de harde tijden van de Middeleeuwen moesten veel ambachten worden bestuurd om soepel te kunnen werken. In de 14e eeuw werd het bakkersgilde verder opgesplitst in het Witte Bakkersgilde en het Bruine Bakkersgilde.

    Het Witte Bakkersgilde richtte zich op brood dat geliefd was bij het publiek, maar minder voedingswaarde had. Het Bruine Bakkersbrood daarentegen was voedzamer. De twee gilden combineerden in 1645 tot één bedrijf. Later, in 1686, werd een nieuw handvest ingevoerd, waaronder het bedrijf tot op de dag van vandaag opereert.

    Welk type apparatuur is er gebruikt?

    De ovens in de Middeleeuwen waren vrij groot, omsloten en houtgestookt. Door hun grootte konden ze gezamenlijk worden gebruikt. Deze ovens werden beschouwd als dure investeringen en moesten zorgvuldig worden bediend. Veel van de ovens bevonden zich in een aparte behuizing, sommige zelfs buiten de stad om het risico van mogelijke branden te vermijden. Lange houten peddels werden gebruikt om broden te plaatsen en te verwijderen uit de oven.de oven.

    De dag uit het leven van een bakker in de middeleeuwen

    Middeleeuwse nagebouwde bakkers werken met deeg.

    Net als bakkers vandaag de dag, begon de dag van een middeleeuwse bakker erg vroeg. De ovens en apparatuur die in die tijd beschikbaar waren, betekenden dat het voorbereiden en klaarmaken voor een dag bakken een zware taak was. Vanwege de lange uren van hun vak, woonden veel bakkers op locatie.

    De bakkers werden ruim voor zonsopgang wakker en verzamelden alles wat ze voor die dag nodig hadden (zoals hout voor de oven). Sommige bakkers kneedden het deeg zelf, terwijl anderen de gemakkelijk gekneedde en gevormde broden door boerinnen lieten brengen.

    Gewone kleding uit die tijd werd gedragen tijdens het bakken, tenzij de bakker van een betere sociale status was. In dat geval werden schorten en hoeden gedragen. Het dieet van de bakker was hetzelfde als dat van ieder ander persoon van hun sociale status. Het feit dat ze toegang hadden tot brood en andere gebakken goederen, gaf bakkers niet het recht op een betere maaltijd dan anderen.

    Om een beter beeld te krijgen van hoe het bakken van een eenvoudig brood er in die tijd aan toe ging, kun je de YouTube-video bekijken die is geplaatst door IG 14tes Jahrhundert. Deze video geeft je een kijkje in de routine van een bakker in de Middeleeuwen. Je zult je oven niet meer als vanzelfsprekend beschouwen na het bekijken van deze video.

    Welke ingrediënten waren beschikbaar in de middeleeuwen?

    Omdat brood het meest gebakken product was in het grootste deel van de Middeleeuwen, werden verschillende granen gebruikt. Van deze granen werd meel gemaakt en omdat gist niet overal verkrijgbaar was, werd bier of ale gebruikt als rijsmiddel. De meest voorkomende graansoorten in deze periode waren:

    • Haver
    • Gierst
    • Boekweit
    • Gerst
    • Rogge
    • Tarwe

    Tarwe was niet in alle Europese regio's beschikbaar vanwege de bodemgesteldheid in bepaalde gebieden. De tarwe die werd gebruikt om wat wij als "wit brood" zouden kunnen classificeren te maken, werd als superieur beschouwd ten opzichte van andere granen vanwege de fijnere textuur wanneer het werd gemalen.

    Wat voor dingen werden er gebakken?

    De producten die de bakkers maakten, waren volledig afhankelijk van de ingrediënten en verse producten die ze op dat moment tot hun beschikking hadden. Naarmate de Middeleeuwen vorderden, nam ook de variatie in brood, gebak en koekjes toe. Voorbeelden van de meest verkochte gebakken producten in de Middeleeuwen zijn onder andere:

    • Wit brood - niet anders dan het witte brood dat we tegenwoordig hebben, met bier als rijsmiddel in plaats van pure gist en geraffineerd tarwemeel.
    • Roggebrood - Gemaakt van rogge. Veel grover met een taaie korst en donkerder van kleur.
    • Gerstebrood - Qua kleur en textuur vergelijkbaar met roggebrood, maar gemaakt van gerstkaf.
    • Ongezuurd brood - brood gemaakt zonder enig rijsmiddel.
    • Gecombineerd brood - Gemaakt van een combinatie van verschillende granen.
    • Koekjes - gemaakt door brood twee keer te bakken tot het helemaal hard en droog was
    • Taart - veel dichter dan de cakes die we vandaag de dag kennen.
    • Pasteitjes - korsten gemaakt van broodkruimels en gevuld met vlees zoals schapenvlees of rundvlees.

    Zoete gebakjes werden niet gebakken zoals tegenwoordig. Omdat veel van de desserts die in deze tijd werden gemaakt, behalve cake, niet in de oven gebakken hoefden te worden, maakten de koks deze dingen meestal zelf.

    Het belang van brood in de middeleeuwen

    Het is vreemd om te denken dat een alledaags basisvoedsel als brood de oorzaak kan zijn van controverse, maar in de Middeleeuwen was het dat wel. In veel sectoren van het christendom wordt het "lichaam van Christus" gesymboliseerd met brood tijdens de Eucharistie (of het Heilig Avondmaal).

    Kerkgenootschappen maakten ruzie over welk soort brood gebruikt moest worden voor deze uitbeelding tijdens de heilige mis. Deze geschillen leidden vaak tot gewelddadigheden en mensen werden beschuldigd en zelfs schuldig bevonden aan ketterij. Kerken in de oostelijke regio's geloofden stellig dat brood alleen gezuurd mocht zijn. De rooms-katholieke kerken gebruikten daarentegen ongezuurd brood, dat uiteindelijk de vorm van hosties kreeg.

    Zie ook: Hoe noemden Vikingen zichzelf?

    Wanneer rooms-katholieke kerken gesloten werden, werden stukken ongezuurd brood op straat verspreid en aangestampt. Een Byzantijnse kerkleider stelde dat ongezuurd brood een slechte voorstelling was van het lichaam van Christus omdat het "levenloos is als steen of gebakken klei" en een symbool is van "lijden en lijden".

    In tegenstelling tot gezuurd brood, dat een rijsmiddel bevatte, symboliseerde het "iets dat verhoogd, opgetild, opgewekt en verwarmd werd".

    Gebak voor verschillende sociale klassen in de Middeleeuwen

    Je klasse in de Middeleeuwen bepaalde welk voedsel je tot je beschikking had en dus ook wat voor soort brood je kreeg. De klassen waren verdeeld in drie secties, de hogere, midden- en lagere klasse.

    De hogere klasse bestond uit koningen, ridders, vorsten, edelen en hogere geestelijken. Het voedsel dat de rijken aten had meer smaak en kleur. Ze aten het beste van de beschikbare gebakken producten. Hun brood werd gemaakt van geraffineerd meel en ze genoten van andere gebakken lekkernijen zoals cake en taarten (zowel zoet als hartig).

    Zie ook: Boeddhistische symbolen van kracht met betekenissen

    De middenklasse bestond uit lagere geestelijken, kooplieden en artsen. De lagere klasse bestond uit arme boeren, arbeiders, boeren en horigen.

    De boeren waren afhankelijk van restjes en de hardste broden gemaakt van het minst geraffineerde meel. De middenklasse en de lagere klassen consumeerden brood van gemengde granen, rogge of gerst. De middenklasse had de middelen om zich vullingen zoals vlees voor gebakken producten zoals taarten te veroorloven.

    Hoe lang duurde de Middeleeuwen?

    De Middeleeuwen strekten zich uit van de 5e eeuw tot de late 15e eeuw en was geen periode die over de hele wereld voorkwam. De meeste verslagen en informatie uit deze tijd komen uit plaatsen zoals Europa, het Verenigd Koninkrijk en het Midden-Oosten. Amerika had bijvoorbeeld geen "Middeleeuwen" of middeleeuwse periode die wordt afgebeeld in films, literatuur en historische verslagen.

    Conclusie

    We mogen dankbaar zijn voor alles wat we uit die tijd hebben geleerd en voor hoe ver we zijn gekomen op het gebied van technologie, gemak en voedingskennis.

    Referenties

    • //www.medievalists.net/2013/07/bread-in-the-middle-ages/
    • //www.historyextra.com/period/medieval/a-brief-history-of-baking/
    • //www.eg.bucknell.edu/~lwittie/sca/eten/dessert.html
    • //en.wikipedia.org/wiki/Middeleeuwse_keuken



    David Meyer
    David Meyer
    Jeremy Cruz, een gepassioneerd historicus en docent, is de creatieve geest achter de boeiende blog voor liefhebbers van geschiedenis, docenten en hun studenten. Met een diepgewortelde liefde voor het verleden en een niet-aflatende toewijding aan het verspreiden van historische kennis, heeft Jeremy zichzelf gevestigd als een betrouwbare bron van informatie en inspiratie.Jeremy's reis naar de wereld van de geschiedenis begon tijdens zijn jeugd, toen hij gretig elk geschiedenisboek verslond dat hij te pakken kon krijgen. Gefascineerd door de verhalen van oude beschavingen, cruciale momenten in de tijd en de individuen die onze wereld hebben gevormd, wist hij al op jonge leeftijd dat hij deze passie met anderen wilde delen.Na het voltooien van zijn formele opleiding geschiedenis, begon Jeremy aan een carrière als leraar die meer dan tien jaar duurde. Zijn toewijding om de liefde voor geschiedenis bij zijn studenten te koesteren was onwrikbaar en hij zocht voortdurend naar innovatieve manieren om jonge geesten te boeien en te boeien. Hij herkende het potentieel van technologie als een krachtig educatief hulpmiddel en richtte zijn aandacht op het digitale domein en creëerde zijn invloedrijke geschiedenisblog.Jeremy's blog getuigt van zijn toewijding om geschiedenis voor iedereen toegankelijk en boeiend te maken. Door zijn welsprekende schrijven, nauwgezet onderzoek en levendige verhalen, blaast hij leven in de gebeurtenissen uit het verleden, waardoor lezers het gevoel krijgen alsof ze getuige zijn van de geschiedenis die zich ontvouwt voordathun ogen. Of het nu gaat om een ​​zelden bekende anekdote, een diepgaande analyse van een belangrijke historische gebeurtenis of een verkenning van de levens van invloedrijke figuren, zijn boeiende verhalen hebben een toegewijde aanhang gekregen.Naast zijn blog is Jeremy ook actief betrokken bij verschillende inspanningen voor historisch behoud, waarbij hij nauw samenwerkt met musea en lokale historische verenigingen om ervoor te zorgen dat de verhalen uit ons verleden worden beschermd voor toekomstige generaties. Bekend om zijn dynamische spreekbeurten en workshops voor collega-docenten, streeft hij er voortdurend naar anderen te inspireren om dieper in het rijke tapijt van de geschiedenis te duiken.De blog van Jeremy Cruz getuigt van zijn niet-aflatende toewijding om geschiedenis toegankelijk, boeiend en relevant te maken in de snelle wereld van vandaag. Met zijn griezelige vermogen om lezers mee te nemen naar het hart van historische momenten, blijft hij liefde voor het verleden koesteren bij geschiedenisliefhebbers, leraren en hun enthousiaste studenten.